در این هنگام حضرت علی ع دست هایش را بالا برد و با صدایی بلند تر خطاب به رییس یهود و مردم فرمود :سیزره فرقه از این هفتادو سه فرقه ادعای دوستی من دارند و فقط در ظاهر دوستدار من هستند ولی یک دسته از انان در بهشت و دوازده طایفه در جهنم جای دارند .ان فرقه ای که در بهشت جای می گیرند از شیعیان هدایت شده ای هستند که خداوند در باره انان فرمود :از کسانی که افریده ام جماعتی هستند که به حق هدایت می شوند و به سبب ان عدالت را بر پا می دارند.سوره اعراف ایه 81/ان جماعت من و سیعیانم هستیم .رییس فرقه یهود سر به زیر انداخته و دور شد.

ناراحت و عصبانی از این کوچه به ان کوچه می دوید تا این که توانست از دست کودکانی که به او سنگ می زدند و او رافضی صدا می کردند فرار کند.خود را به کوچه ای رساند و گفت :ای خدا تا کی باید این همه خواری و سرزنش تحمل کنم ؟در همین حال ابو بصیر از خانه اش بیرون امد و مرد را در ان حال دید .او را به حیاط خانه برد و از حالش جویا شد .مرد پس از اینکه یقین کرد او هم از شیعیان علی ع است ماجرا را بازگو کرد و گفت:هرجا که مرا می بینند رافضی صدایم می کنند .سربازان هستی ام را غارت کرده و کودکانم را ازار می دهند .ابو بصیر او را دلداری داد و گفت:باید نزد امام محمد باقر برویم و از ایشان راهنمایی بخواهیم .نزد امام ع رفتند و ابوبکر سخنش را این گونه اغاز کرد :ای فرزند رسول خدا فدایت شوم .برما نامی نهده اند که به سبب ان حاکمان و والیان حکومت خون و اموال ما را حلال کرده اند و هر گونه عذاب و شکنجه ای در حق ما را جایز می شمارند و کودکانمان را ازار می دهند.

حضرت فرمود ان نام چیست مرد گفت:رافضی.امام فرمود هفتاد نفر از لشکر فرعون جدا شدند و سنتهای فرعون را ترک کردند و به موسی پیوستند .این عده پیرو بی چون و چرای فرمانهای موسی بودند و به هارون علاقه داشتند .انان در راه دین خدا کوشش می کردند ان گونه که در میان قوم موسی کسی مانند انان یافت نمی شد.قوم ان گروه را رافضی نامیدند .خداوند بزرگ خطاب به حضرت موسی فرمود :این نام را بر انان باقی بگذار .من این نام را به انان بخشیدم .امام ع رو کرد به ان مرد و فرمود:این نامی است که خداوند برای شما انتخاب کرده است .امام باقر ع با این سخنان در رحمت را بر ان مرد باز کرد .او از ان پس به نام رافضی افتخار می کرد.

به دیگران فخر می فروخت و خود را بسیار پرهیزگار و مومن می دانست.حتی اندک رفتاری که با گفتارش هماهنگ باشد در او دیده نمی شد.

جابر پیش او رفت و گفتکای مردایا دوست داری حقیقتی را برای تو روشن کنم او که کارهای خود را حقیقت مطلق می دانست ابتدا اعتنایی نکرد ولی اندکی بعد از جابر خواست تا منظورش را بیان کند.جابر گفت:تو را نزد فردی از خاندان رسول خدامی برم با اینکه از همه عابدتر است ولی ادعایی ندارد .جابر به همراه مرد به خانه امام محمد باقر ع رفتند .جابر ویژگیهای ان مرد را برای امام ع نقل کرد.امام فرمودند:ای جابر ایا همین بس استکه کسی ادعا کند دوستدار اهل بیت است ؟جابر گفت:خیر سپس امام ع به ان مرد رو کرد و فرمود :به خدا قسم شیعه نیست مگر کسی که تقوا پیشه کند و شیعه شناخته نمی شود مگر به فروتنی خشوع پیروی از امامت و خدا را بسیار یاد کردن روزه گرفتن نماز خواندن نیکی به پدر و مادر رعایت حقوق فقرا و همسایگان و رسیدگی به احوال انانصداقت و تلاوت قران.

سخنان امام که به اینجا رسید جابر گفت :ای فرزند رسول خدا ما تا امروز کسی را با این ویژگیها ندیده و نمی شناسیم .جابر به مرد نگاه کرد و سرش را به زیر انداخته اشک از چشمانش سرازیر بود.امام به جابر فرمود :ای جابر باورها و مذاهب گوناگون ذهن تو را اشفته نسازند و تو را به شک و تردید نیاندازد .به من بگو ای جابر برای انسان همین قدر کافی است که بگوید من علی را دوست دارم و ولایتش را می پذیرم ولی به فرمانهایش عمل نکند .

امام ع انگاه به ان مرد فرمود:تقوای الهی را پیشه خود سازید و از انچه خداوند فرم.ده پیروی کنید .کسی که پیرو فرمانهای خدا باشد دوستدار ما و کسی که از ان دستورها سرپیچی کند دشمن ماست و کسی که ولایت ما اهل بیت را بپذیرد بی شک از کارهای زشت دوری می کند و کارهای نیک انجام می دهد .مرد پر ادعا وقتی این سخنان را شنید همان جا توبه کرد و به جابر گفت:ای جابر امروز تو قلب مرا به حقیقتی روشن کردی که تا ابد در وجودم نورافشانی می کند.از ان پس ان مرد هرگز خود را عابد و زاهد معرفی نکرد و کوشید کمتر حرف بزند و بیشتر عمل کند.

هنگامی که ایه 71 سوره اسراء نازل شد و مسلمانان این ایه را از زبان پیامبر ص شنیدند پرسشهایی برای انان پیش امد.ایه چنین بود:به یاد اورید روزی را که هر گروهی را با رهبرشان می خوانیم .ایا جز پیامبر اکرم ص امام و پیشوای دیگری نیز هست ؟مگر نه این است که این پیامبر اخرین پیامبر و فرستاده شده برای همه جهانیان است؟این پرسشهایی بود که انان برای شنیدن پاسخ انها نزد پیامبر رفتند و بی درنگ از ان حضرت پرسیدند :ای رسول خدا ایا تو امام و رهبر همه مردم نیستی ؟تفسیر این ایه را برای ما باز گو.