نرم نرمک خداي تيره ي غم
مي نهد پا به معبد نگهم
مي نويسد به روي هر ديوار
ايه هايي همه سياه سياه

همه هستي من آيه تاريكيست
كه ترا در خود تكرار كنان
به سحر گاه شكفتن ها و رستن هاي ابدي خواهد برد

در سايه اي خود را رها كرده ام
در سايه بي اعتبار عشق
در سايه فرَِار خوشبختي
در سايه ناپايداري ها

آمدم تا به تو آويزم
ليك ديدم تو آن شاخه بي برگي
ليك ديدم تو بر چهره اميدم
خنده مرگي

فروغ فرخزاد (۸ دی، ۱۳۱۳ - ۲۴ بهمن، ۱۳۴۵) شاعر معاصر ایرانی است. وی پنج دفتر شعر منتشر کرد که از نمونه‌های قابل توجه شعر معاصر فارسی هستند. فروغ فرخزاد در ۳۲ سالگی بر اثر تصادف اتومبیل درگذشت.
فروغ با مجموعه‌های «اسیر»، «دیوار» و «عصیان» در قالب شعر نیمایی کار خود را آغاز کرد. سپس آشنایی با ابراهیم گلستان نویسنده و فیلمساز سرشناس ایرانی و همکاری با او، موجب تحول فکری و ادبی در فروغ شد. وی در بازگشت دوباره به شعر، با انتشار مجموعه «تولدی دیگر» تحسین گسترده‌ای را برانگیخت، سپس مجموعه «ایمان بیاوریم به آغاز فصل سرد» را منتشر کرد تا جایگاه خود را در شعر معاصر ایران به عنوان شاعری بزرگ تثبیت نماید.
بعد از نیما یوشیج فروغ، در کنار احمد شاملو، مهدی اخوان ثالث و سهراب سپهری از پیشگامان شعر معاصر فارسی است. نمونه‌های برجسته و اوج شعر نوی فارسی در آثار فروغ و شاملو پدیدار گردید.
فروغ در ظهر ۸ دی‌ماه در خیابان معزالسلطنه[۱] کوچه خادم آزاد در محله امیریه تهران از پدری تفرشی و مادری کاشانی‌تبار به دنیا آمد.
پوران فرخزاد خواهر بزرگتر فروغ چندی پیش اعلام کرد فروغ روز هشتم دی ماه متولد شده و از اهل تحقیق خواست تا این اشتباه را تصحیح کنند.[۲]
فروغ فرزند چهارم توران وزیری‌تبار و محمد فرخزاد است. از دیگر اعضای خانواده او می‌توان برادرش، فریدون فرخزاد و خواهر بزرگترش، پوران فرخزاد را نام برد.
فروغ با مجموعه‌های اسیر، دیوار و عصیان در قالب شعر نیمایی کار خود را آغاز کرد

امروز تولد فروغ فرخزاد شاعره معاصر ایرانی است.چرا هیچ کس یادی ازش نکرد؟؟؟؟؟.حیف نبود......
فروغ نازنین روحت شاد با این اشعار زیبایت...من خودم عاشقانه همیشه شعرهایت را میخوانم.....
http://upload.wikimedia.org/wikipedi...px-Foroogh.JPG


من از جهان بی تفاوتی فکرها و حرفها و صدا ها می ایم
و این جهان به لانه ی ماران مانند است
و این جهان پر از صدای حرکت پاهای مردمیست
که همچنان که ترا می بوسند
در ذهن خود طناب دار ترا می بافند
سلام ای شب معصوم
میان پنجره و دیدن
همیشه فاصله ایست...."
زادروز میلاد پرشیادخت شعر امروز ایران "فروغ فرخزاد" گرامی.

مرداب
 

مرداب


شب سياهي کرد و بيماري گرفت
ديده را طغيان بيداري گرفت
ديده از ديدن نمي ماند دريغ
ديده پوشيدن نميداند دريغ
رفت و در من مرگزاري کهنه يافت
هستيم را انتظاري کهنه يافت
ان بيابان ديد و تنهاييم را
ماه و خورشيد مقواييم را
چون جنيني پير با زهدان به جنگ
مي درد ديوار زهدان را به چنگ
زنده اما حسرت زادن در او
مرده اما ميل جان دادن در او
خود پسند از درد خود نا خواستن
خفته از سوداي برپا خواستن
خندهام غمناکي بيهوده اي
ننگم از دلپاکي بيهوده اي
غربت سنگينم از دلدادگيم
شور تند مرگ در همخوابگيم
نامده هرگز فرود از بام خويش
در فرازي شاهد اعدام خويش
کرم خاک و خاکش اما بويناک
باد بادکهاش در افلاک پاک
نا شناس نيمه پنهانيش
شرمگين چهره انسانيش
کو بکو در جستجوي جفت خويش
مي دود معتاد بوي جفت خويش
جويدشگهگاه و نا باور از او
جفتش اما سخت تنهاتر از او
هردو در بيم و هراس از يکديگر
تلخکام و نا سپاس از يکديگر
عشقشان سوداي محکومانه اي
وصلشان روياي مشکوکانه اي
اه اگر راهي به درياييم بود
از فرو رفتن چه پروائيم بود
گر به مردابي ز جريان ماند اب
از سکون خويش نقصان يابد اب
جانش اقليم تباهي ها شود
ژرفنايش گور ماهي ها شود
اهوان اي اهوان دشتها
گاه اگر در معبر گلگشتها
جويباري يافتيد اواز خوان
رو به استغناي دريا ها روان
جاري از ابريشم جريان خويش
خفته بر گردونه طغيان خويش
يال اسب باد در چنگال او
روح سرخ ماه در دنبال او
ران سبز ساقه ها را مي گشود
عطر بکر بوته ها را مي روبود
بر فرازش در نگاه هر حباب
انعکاس بي دريغ افتاب
خواب ان بي خواب را ياد اوريد
مرگ در مرداب را ياد اوريد