وضع قوانین بر مبنای احتیاجات فوری و اجتماعی مردم و به وجود اوردن سازمانهایی برای اجرای انها مانند سربازگیری و دادگستری ایجاد سازمان اب که رئیس ان را اوتر می گفتند که کار وی تنظیم برنامه استفاده از اب چشمه ها قناتها و رودها برای مزارع و باغات و شرب بود...

سازمان دیگری که در زمان داریوش سوم تاسیس شد سازمان جاده سازی بود به طوری که یکصدهزار نفر در این سازمان مشغول جاده سازی و مرمت انها بودند .چاپارخانه از دیگر کارهای داریوش بود که در طول سه فرسنگ یک چاپارخانه وجود داشت و در هر چاپارخانه یک راس اسب و استر برای بردن اب و علوفه بود .مرسوله و محموله های مردم به راحتی جابجا می شد .از کبوتر و روشنایی بر فراز برجها نیز به عنوان تالگراف استفاده می شد .سازمان ثبت املاک دادگستری نیز از جمله اداراتی بودند که در زمان هخامنشیان دایر شدند که در اولی به ثبت املاک و تنظیم اسناد ملکی مردم می پرداختند و در دومی به تظلمات مردم رسیدگی می شد.

افسران ارتش ایران در این دوره با عنوانهای درجه ای میرپاک فرمانده ده هزار نفر شیلیاک فرمانده هزار نفر تاخیاک یکصد نفر و لوشاک فرمانده پنجاه نفر دکاداک ده نفر و پنجداک فرمانده پنج نفر درجه بندی کرده بودند.

و در بیان عظمت ایرانیان همین بس که در پانصد سال قبل از میلاد هخامنشیان مجهزترین نیروی دریایی دنیا را بوجود اوردند.

در ان زمان بخشی از نیروی دریایی ایران به بانویی به نام ارتیمیزیوم یا ارتمیس که ملکه کشور مالیکارناس در سوریه فعلی بود واگذار گردید .با این ترتیب ناوگان قوی ایران مرکب از چندین بخش از ساتراپ های (استان)مختلف بود .کشتی هایی که در ان زمان ساخته می شد 50 متر طول و 18 کیلومتر در ساعت سرعت داشتند.

فرماندهی عملیات رزمی نیروی دریایی ایران در حمله به یونان به عهده اریامن نابرادری خشایارشاه بود .خشایارشاه در عملیات داردانل توانست برای گذراندن نیروهای خود از پهنای موقت استفاده کندو این کار برای اولین بار در تاریخ بوقوع پیوست.وی دستور داده بود تا با تازیانه و زنجیر دریا را تادیب کنند و ملوانان مرتب این جمله را که ای دریا به فرمان پادشاه ارام بگیر تکرار می کردند و شاید یکی از علل دشمنی مورخان یونانی و تحریف واقعیات عظمت ایرانیان را هم بتوان به جهت شکست انها در این جنگ عظیم برشمرد.

تاریخ می گوید :خشایارشاه در لشکرکشی به یونان از سه هزار کشتی جنگی استفاده می کرده است.

اسکندر مقدونی فرزند فلیپ پادشاه مقدونیه و شاگرد ارسطو پس از فوت پدر به سال 336 قبل از میلاد به پادشاهی رسید و به ایران و هندوستان لشکر کشید و موجب کشتار فراوان شد.اسکندر در سده چهارم قبل از میلاد یکی از بزرگترین سرداران و سلاطین زمان خود بود .وی کشورگشایی فتح شهرها و سرزمینهای دور و درلز را از سن 19 سالگی شروع کرد و همو بود که به پادشاهی سلاطین هخامنشی پایان داد و با اتش زدن پاسارگاد یادگار عظمت و شکوه تمدن ایرانیان لکه ننگی از خود به یادگار گذاشت .او در قدرت و توانایی چنان شده بود که عامه مردم به طعنه می گفتند که او خدای خورشید را به مبارزه می طلبیده است .در اخرین حمله خود به عربستان به سال 323 قبل از میلاد از طریق بین النهرین از صدها کشتی جنگی استفاده کرد اما به علت ابتلا به بیماری تب و لرز در سن 32 سالگی در اوج شهرت و اخرین درجه عظمت درگذشت و درس بزرگی به سردمداران تاریخ داد که قدرت انان بسیار ناچیز است به گونه ای که در مقابل کوچکترین دشمن بشر افریده خدا (باکتری و میکروب)از پای در خواهند امد.

اسکندر وقتی به تحریک معشوقه اش در عالم مستی قصرهای تخت جمشید را به اتش کشید به مجسمه خشایارشاه برخورد و چون ان را افتاده دید گفت:ایا باید بگذارم و بگذرم تو بر زمین افتاده باشی تا مجازات شوی در ازای اینکه به یونان لشکر کشیدی یا تو را به احترام ان روح بزرگ و صفات خوبی که داشتی بلند کنم ؟ای بگفت و لختی در اندیشه فرو رفت و سپس از ان گذشت و رفت.