|
بناگوش : دقيقه را مي گويند. زنخ : محل لذات را ميگويند. خد : محل ملاحظه را ميگويند. سلسله : اعتصام خلايق را ميگويند به حضرتش به طريق عموم. چشم شهلا : ظاهر شدن احوال و كمالات. زمستان : مقام كشف تابستان : مقام معرفت ريحان : نوري را ميگويند كه از غايت اخلاص حاصل شود. |
بتخانه : دل عارف کامل است و نیز اشاره دارد به عالم جبروت. بوسه : فیض وجذبه باطن است. جرس : خطابیست از سر قهر. چنگ: دست یافتن به کمال شوق وذوق است. حلول : فرود آمدن چیزی در غیر خود. مطرب : آگاه کننده. |
خر ِ عیسی : زاهد خلوت نشین . خر کریم را نعل کردن :رشوه دادن . خر ِ نر : خر نرینه . مقابل ماچه خر. کنایه از آدم کم عقل قوی جثه . سر ِخر : مزاحم . یار ناموافق با دیگران . سر ِخر شدن : مزاحم شدن . موافق با امری نشدن . کله خر : مزاحم . آنکه وجودش زاید می نماید. محشر ِ خر : کنایه از شلوغی و درهم برهمی عظیم . نره خر : فحشی است که به آدمی قوی جثه و بی فکری دهند. |
انواع شعر کهن فارسی مثنوی قصیده غزل مسمط مستزاد ترجیع بند ترکیب بند قطعه رباعی دو بیتی تک بیت چهار پاره سبک‌های شعر کهن فارسی سبک هندی سبک خراسانی سبک عراقی سبک بازگشت گونه‌ها و جریان‌ها در شعر کهن فارسی حماسه تصوف و شعر عرفانی تغزل شعر معناگرا گونه‌های معروف شعر جهان سونت هایکو غزل ویلانل مثنوی جریان‌های مهم شعر جهان فرمالیسم فوتوریسم دادائیسم |
| اکنون ساعت 06:18 PM برپایه ساعت جهانی (GMT - گرینویچ) +3.5 می باشد. |
Powered by vBulletin® Version 3.8.4 Copyright , Jelsoft Enterprices مدیریت توسط کورش نعلینی
استفاده از مطالب پی سی سیتی بدون ذکر منبع هم پیگرد قانونی ندارد!! (این دیگه به انصاف خودتونه !!)
(اگر مطلبی از شما در سایت ما بدون ذکر نامتان استفاده شده مارا خبر کنید تا آنرا اصلاح کنیم)