رابطه ی محل تولد و ذایقه ی فرد
 

لذت از زندگی ....
 

زندگی شما می‌تواند به زیبایی رویاهایتان باشد. فقط باید باور داشته باشید که می‌توانید کارهای ساده‌ای انجام دهید. در زیر لیستی از کارهایی که می‌توانید برای داشتن زندگی شادتر انجام دهید، آورده شده است. هر روز آنها را به کار بگیرید و از زندگی خود لذت ببرید.

سلامتی

1- آب فراوان بنوشید.
2- مثل یک پادشاه صبحانه بخورید، مثل یک شاهزاده ناهار و مثل یک گدا شام بخورید.
3- از سبزیجات بیشتر استفاده کنید تا غذاهای فراوری شده.
4- با این 3 تا E زندگی کنید: Energy (انرژی)،Enthusiasm (شور و اشتیاق)، Empathy (دلسوزی و همدلی).
5- از نماز و دعا کمک بگیرید.
6- بیشتر بازی کنید.
7- بیشتر از سال گذشته کتاب بخوانید.
8- روزانه 10 دقیقه سکوت کنید و به تفکر بپردازید.
9- 7 ساعت بخوابید.
10- هر روز 10 تا 30 دقیقه پیاده‌روی کنید و در حین پیاده‌روی، لبخند بزنید.




شخصیت

11- زندگی خود را با هیچ کسی مقایسه نکنید، شما نمی‌دانید که بین آنها چه می‌گذرد.
12- افکار منفی نداشته باشید، در عوض انرژی خود را صرف امور مثبت کنید.
13- بیش از حد توان خود کاری انجام ندهید.
14- خیلی خود را جدی نگیرید.
15- انرژی خود را صرف فضولی در امور دیگران نکنید.
16- وقتی بیدار هستید بیشتر خیال‌پردازی کنید.
17- حسادت یعنی اتلاف وقت، شما هر چه را که باید داشته باشید، دارید.
18- گذشته را فراموش کنید. اشتباهات گذشته ی شریک زندگی خود را به یادش نیاورید. این کار آرامش زمان حال شما را از بین می‌برد.
19- زندگی کوتاه‌تر از این است که از دیگران متنفر باشید. نسبت به دیگران تنفر نداشته باشید.
20- با گذشته خود رفیق باشید تا زمان حال خود را خراب نکنید.
21- هیچ کس مسئول خوشحال کردن شما نیست، مگر خود شما.
22- بدانید که زندگی به مدرسه‌ای می‌ماند که باید در آن چیزهایی بیاموزید. مشکلات قسمتی از برنامه درسی هستند و به مانند کلاس جبر می‌باشند.
23- بیشتر بخندید و لبخند بزنید.
24- مجبور نیستید که در هر بحثی برنده شوید. گاهی مخالفت هم وجود دارد.


جامعه
25- گهگاهی به خانواده و اقوام خود زنگ بزنید.
26- هر روز یک چیز خوب به دیگران ببخشید.
27- خطای هر کسی را به خاطر هر چیزی ببخشید.
28- زمانی را با افراد بالای 70 سال و زیر 6 سال بگذرانید.
29- سعی کنید حداقل هر روز به 3 نفر لبخند بزنید.
30- اینکه دیگران راجع به شما چه فکری می‌کنند، به شما مربوط نیست.
31- زمان بیماری، شغل شما به کمک شما نمی‌آید، بلکه دوستان شما به شما مدد می‌رسانند، پس با آنها در ارتباط باشید.

روش های شاداب بودن
 

جملات تاثیر گذار
 

1. دل تنها عضوی است كه با نگاه لمس می شود.
2. دل تاری است كه وقتی بشكند بهتر می نوازد.
3. خدا را بخوان تا خدا تو را از خواندنی ها قرار دهد.
4. غرور از فرشته شیطان ، و تواضع از خاك ، انسان می سازد.
5. گرفتار گناه ، اسیر هر دو عالم است.
6. حقیقت رنگ كردن مردم عینكی شدن خود است.
7. زنی كه جواهر است از جواهرات برای خویش بت نمی سازد.
8. چشم دروغگو بیشتر از معمول پلك می زند.
9. مطالعه یك كتاب تجربه یك زندگیست.
10. لبخند طاق نصرتی بر دروازه دل است.
11. كودكان خوبند اگر خلاف كردند بزرگترها را ادب كنید.
12. رابطه ای كه با هوس شروع شود، با تنفر خاتمه می یابد.
13. چاله شكست پر است از انسان های تندرو.
14. دوست جدید دنیای جدید است.

15. همه از عشق دم می زنند اما عاشقان در سكوت می میرند.
16. هر كس در هنگام شكست ها نشكند پیروز است.
17. همه انسان ها در شهر خیال خویش اسطوره هایی منحصر به فردند.
18. زندگی ساختنی است نه گذراندنی.
19. جهان بزرگتر از آن است كه با كار تو خراب شود با گناه خود را خراب نكن.
20. غرور انهدام است مغرور نباش.
21. ای انسان بمان برای ساختن و نساز برای ماندن.
22. امروز فرصتی است برای جبران دیروز و ساختن فردا.
23. ارزانترین و زیباترین آرایش صورت لبخند است.
24. بقا از آن خداست باور ندارید از گذشتگان بپرسید.
25. كسی كه هدف های بزرگ دارد بزرگ می میرد.
26. در میدان عشق قاتل و مقتول محبوب یكدیگرند.

یک دوست واقعی......
 

فلسفه نگاه سبز
برگ یک گل چون ندارد، خار او
شد بهاران، دشمن اسرار او
و آنکه سرتا پا گل است و سوسن است
پس بهار، او را دو چشم روشن است

گل و بهار واژه*های هماهنگی هستند که سرسبزی طبیعت را درروند تغییراتش تداعی می*کنند. به عبارتی، بهار در اوج تحول طبیعت، زیباترین دوران شکوفایی آن را نمود می*بخشد. شکوفایی هرچه سبزی است و هرچه زیبایی است. شکوفه*ها و گل*های سرشار از تازگی و سرسبزی حیات و زندگی.

استاد کریم زمانی در تفسیر این دو بیت می*نویسد: خار که برگ زیبا و پرطراوت گل را ندارد، دربهار، اسرار و گوهر زشت او نمایان می*شود. از این رو بهار، دشمن اسرار اوست. زیرا خار، چیز خوبی برای جلوه*گری ندارد. ولی کسی که از سرتا پایش گل و سوسن است، بهار برایش، به مثابه دوچشم روشن است.

بنا*براین می*توان همچون خار بود و"سرسبزی*ها" که سمبلی است از آنچه می*تواند درخدمت فرد و جامعه باشد را اصلا ندید و به کار نبست و به رشد و شکوفایی جامعه و روند تغییرات مثبت آن کمک نکرد یا برعکس می*توان سرتا*پا گل و نگاه سبز بود و همه ابزارهای در دسترس را ابتدا دید وچشم*انداز بهار را حس کرد و سپس آنها را برای زمینه*سازی شکل*گیری آن به کارگرفت.

البته درست است ،همواره سد های مختلفی مانع این گونه نگاه *کردن و حرکت است و بسیار پیش می*آید که ما درچنبره برنامه سازی*ها و نگاه*های نادرستی که به ظاهر سبزند اما هیچ عمقی درجهت همگامی با سرسبزی واقعی طبیعت ندارند، گیرمی کنیم؛ که امکان هیچ حرکتی نیست.

و اما ای کاش این نوع سرسبزی*ها که صرفا درظاهر است...هرچه کمتر باشد که بدتر فضا را آلوده می*کند و آماده برای اینکه خارها، خار بمانند و هیچ حرکتی برای نزد**یکی به گل*ها انجام ندهند. چرا که احساس گل بودن می*کنند درحالی که واقعیت وجودی*شان از جنس دیگری است و این احساس، مانع پویایی و حرکت آنها می*شود.

بنابراین، آنها که فکر می*کنند "سبز" فکر می*کنند و عمل می*کنند ولی به واقع ابزارهای عینی لازم را دراختیار نمی*گیرند و بکارنمی*بندند، خود به عنوان مانع و سد مهمی برای پیشرفت و پویایی به شمار می*آیند.

اما برگردم به اینکه چرا این سوژه را انتخاب کردم. عناوین خبری چون "روابط عمومی سبز" با رویکرد سلامت و تعالی انسان و طبیعت، انتشار روزنامه "کلمه سبز" در حوزه سیاست و انتخابات، طرح اصلاح الگوی مصرف با فناوری تولید "ساختمان*های سبز" با رویکرد استفاده بهینه از مصالح قابل بازیافت ساختمانی و منابع ارزشمند طبیعی مثل انرژی آب، باد و خورشید درعرصه معماری و ساخت و ساز، خانه سبز، کاخ موزه سبز، اقتصاد سبز، شرکت سفیران سبز نوجوان، درباغ سبز زندگی، همه و همه نشان از جایگاه مفهوم "سبز بودن" به عنوان یک رویکرد مثبت عینی در عملکرد*ها برای خدمت به جامعه دارند.

اما چرا گاهی ودر مقاطعی به این واژه تا این اندازه توجه می*شود و درواقع سمبلی می*شود برای حیات، زیبایی، پویایی، حرکت، تازگی، نوگرایی و نوسازی و بکارگیری هرچه بهتر ابزارهای موجود برای زندگی و دنیای بهتر...

بررسی این قصه را به جامعه*شناسان و روانشناسان اجتماعی می*سپاریم که حتما دلایلی وجود دارد.

سوزن*بان قطار شما کیست؟
سوزن*بان قطارزندگی شما کیست؟ فکرمی*کنید خودتان هستید؟...
این قطار بخواهید و نخواهید در ایستگاه*های مختلف توقف دارد اما آیا فرمان آن واقعا دردست خود شماست یا فقط شما در جایگاه فرماندهی نشسته*اید، اما دیگران آن را هدایت می*کنند...

متاسفانه گاهی ما به نادرست فکر می*کنیم کنترل قابل توجهی بر روند زندگی*مان داریم؛ در حالی که به*خصوص در لحظات سرنوشت*ساز، از زیر بار مسئولیت برای انتخاب و تصمیم*گیری شانه خالی می*کنیم.

اگرقدری با خودمان خلوت کنیم این مقاطع را به راحتی می*توانیم مشخص کنیم. چرا که دقیقا پاسخ شما به مشکلات و پیشامد*های سخت و دشوار است که مسیر اصلی زندگی شما را هموار یا ناهموار می*کند. آیا دراین گونه موارد واقعا مثبت برخورد می*کنید؟...یعنی، برمبنای دیدگاه، شناخت و احساس خودتان تصمیم می*گیرید یا تحت تاثیرمنفی*بافی*های دیگران.

واقعیت این است که گاهی اوقات آن قدر امواج منفی به سوی شما روان می*شود که تا برای برخورد مناسب به خود بیایید، متاسفانه فرصت از دست رفته است. امواج منفی برخی تجربیات و خاطرات تلخ با یک دنیا فرمان*ها و حکم های خانوادگی و فامیلی و ...

امان از وقتی که ما روی غلتک نیستیم و حوادث غیرمترقبه رخ نشان می*دهند و دیگران ظاهرا دلسوزانه ولی درعمل، بس ناجوانمردانه درروند تصمیم*گیری شما، تاثیرگذاری به شدت منفی و ذهنیت*گرا دارند. ذهنیت*هایی که شاید سال*ها درمغز آنها رسوب*کرده و فاسد*شده است و نباید به آنها هیچ*گونه توجهی شود؛ اما شرایط بد روحی شما به گونه ای است که به این نوع ذهنیت*ها اجازه خودنمایی می*دهید. نکته دقیقا همین جا*ست... جایی که شیپوربیدارباش می*نوازد...

از این رو، به نظر می*رسد برای اجتناب از این گونه موارد، قبل از هر چیز باید به طور مرتب مراقب وضع روحی- جسمی خود باشیم که در وضعیت تعادل باشد و اگر اوضاع نابسامان است فوری فکری برایش بکنیم.

تجربه به کرات نشان داده حتی برای لحظه*ای هم نباید خودمان را رها کنیم. رها*سازی همان و در گرداب تشویش*ها و مسئله سازی*های دیگران افتادن هم، همان! این نوع گرداب*ها از آنهایی *است که وقتی درآن افتادی، در واقع گرفتار مرداب شده*ای که خلاصی از آن به ندرت امکان*پذیر است. یعنی گرفتارجایی شده*ای که توانمندی*های تو نمودی ندارد؛ اینکه این همه خواستی فقط خودت باشی... اما حالا می*بینی، عکس آن شده، مثل اینکه این هم شعاری بیش نبوده است.

چون اثری از "تو" نیست. همه*اش، همان موج*های منفی است که جذب کرده*ای و به طور طبیعی فرجامی منفی نیز خواهد داشت که چاره*ای جز پذیرش آن نداری... هر چند خیلی تلخ و گزنده باشد..

اما ای کاش یاد بگیریم و تلاش کنیم علاج واقعه را به قبل از وقوع آن موکول کنیم. یعنی از خودمان و تعادل روحی- جسمی که باید درآن شکل دهیم، غفلت نکنیم و بپذیریم زمانی می*توانیم فقط متکی بر تصمیم*های خود باشیم که زمینه مناسبی برای جذب موج*های منفی اطراف*مان نداشته باشیم

واقعا دیدی و سلام کردی؟
تعجب نکنید یک پرسش ساده دارم، شما چه جوری سلام می*کنید؟ و دیگران چگونه به شما پاسخ می*دهند؟ گرم و صمیمی، آرام و باتردید، بشاش اما با لبخندی ظاهری، سرد و محتاط و...
اما من می*خواهم قبل از هرچیز، به این نکته اشاره کنم که برای سلام کردن، به نظرمی*رسد ابتدا باید "دیگری" را "دید" و احساس کرد. یعنی، پذیرفتن فرد خاصی به جز خودت.

اما وقتی دیگری را ندیدی یعنی واقعا او را احساس نکردی، سلام*ات هم آن قدرگرم نیست که بردل بنشیند و شما موفق نمی*شوید یک ارتباط انسانی و دوستانه با دیگران برقرارکنید. بنابراین پاسخی که می*گیرید، صوری و صرفا یک وظیفه تلقی می*شود.

به هرحال، قطعا حال و هوای دیگری نیز درپاسخگویی به شما مهم است. اما شما چون با سلام گفتن خود ارتباطی را آغاز می*کنید، توان این کار را دارید که دیگری را از درگیری با درون و ذهنیت*اش آزاد کرده و به دنیای خوب و سرشار از زندگی خود وارد کنید؛ حتی اگر تنها برای لحظاتی این اتفاق، شکل گیرد.



البته،واقعیت این است که شما با توجه به شناختی که از طرف مقابل*تان دارید، به او سلام می*کنید. شما می*توانید سلامی سطحی کنید یا سلامی از روی همدردی بگویید و یا اینکه با سلامی واقعی که همراه با آرامش است حضورخود را اعلام کنید.

برای مثال، وقتی با کسی روبرو می*شوید که از او هیچ شناخت قبلی ندارید، محتاطانه سلامی فقط از روی ادب می*کنید. اما اگر بدانید طرف مقابل*تان یک مشکل حل*نشدنی جسمی یا روحی دارد، سلام شما نوعی همدردی را نیز همراه دارد.

بنابراین، میزان، نوع شناخت و یا نبود آن بر چگونگی سلام شما تاثیرگذار است.اما من می*خواهم همین را بگویم که چرا خود را از این مسایل فارغ نکنیم و با قدری آزادمنشی، همدردی انسانی و به دور از این گونه نگاه*های خاص، باسلامی گرم و صمیمی حضور آرام*بخش خودرا نمود نبخشیم.

اولین سلام خود را به خاطردارید؟ آن را وقتی به زبان آوردید که پا به این دنیا گذاشتید، زمان تولد، سلامی که هرگز تکرارنخواهد شد. یک بار برای همیشه.

اگر دقت کنید این سلام مفاهیم زیادی را به شما می*آموزد. این سلام را هرگز نباید فراموش کنید چرا که همواره به شما نکته مثبتی را گوشزد می*کند؛ اینکه یک عمر بیشتر ندارید، پس حواس*تان را جمع کنید که حد*اکثر رضایت*خاطر را به دست آورید. اینکه هیچ چیز ارزش ندارد که شاید به دلیل برخی ذهنیت*ها و پیش*داوری*های فکری و احساسی، به دیگران بی*احترامی کنیم یا فضای ناخوشایندی برای ادامه ارتباط ایجاد کنیم.

هرنوع ارتباط خوبی، بی*تردید احساس رضایت و شادمانی به شما می*بخشد. از کنار این مسئله به سادگی نگذرید و آن را جدی بگیرید. دقیقا ما می*توانیم در مواردی که نتایج برخوردهایمان به نحوه رفتارخودمان برمی*گردد، توجه بیشتری داشته باشیم.

بنابراین، اگردیگری را تنها به عنوان یک انسان، به دور از هرپیش*زمینه ذهنی"ببینیم" و"حس" کنیم، مسیری مثبت را با یک سلام ساده و واقعی برای ارتباطی ثمربخش هموار می*کنیم.

مهم*تر از همه احساس شما*ست
بزرگترین دزد شادمانی و رضایت*مندی*های انسان، ناسپاسی و زیاده*خواهی است
این جمله زیبا و بسیارغنی از نظرمفهومی را در یک مقاله خواندم. از آن جمله*هایی است که علاقه*مندید چند بار آن را تکرارکنید تا هرچه بیشتربه منظورنویسنده نزدیک شوید و درهربارتکرار، مفاهیم جدیدی نظرشما را به خود جلب می*کند.

دقیقا در این جمله می*توان اهمیت دسترسی به دایره وسیعی از واژگان را به خوبی دید و احساس کرد.در واقع دریک جمله عمیق*ترین ارتباط ملموس بین ناسپاسی و احساس خوب رضایت از خود و شادی نسبتا پایدار، بیان شده است.

فردی که نسبت به آنچه دارد و آنچه بدست می*آورد، ناسپاس است و همواره بیشترو بیشترمی*خواهد؛ درعمل، اجازه بروز شادمانی و احساس رضایت را درخود نمی*دهد و به دیگرمعنا، هرگونه شادی را از وجود خود می*رباید.

احساس کمبود درموارد مختلف، به لحاظ مالی، جسمانی و روحی و در روابط فردی و اجتماعی، زمینه*ساز ایجاد احساس ناسپاسی و قدرنشناسی است. به عبارت دیگر وقتی شما صرفا بر روی کمبودهایتان درزندگی متمرکز می*شوید به طورطبیعی، این نوع برخورد باعث افزایش این احساس در زندگی*تان می*شود. درحالی که یک سپاسگزاری ساده بر هر چیزی در زندگی شما انعکاس دارد؛ به گونه*ای که حداقل باعث توقف این روند می*شود.

بی*تردید شما می*توانید با این روش، زندگی خود را تغییر دهید اما مهم*ترین نکته این است که شما درصورتی به دگرگونی مثبت و تحول خواهید رسید که با تمام وجود احساس قدردانی کنید؛ به گونه*ای که از سلول سلول بدن شما احساس رضایت*مندی و سپاسگزاری منعکس شود.

بسیاری از روانشناسان برآنند شکرگزاری صرفا یک تمرین ذهنی نیست بلکه در واقع این ساده*ترین روش سپاسگزاری است. اما شکرگزاری واقعی زمانی نمود می*یابد که از فکر و ذهن گذر کرده و با رسوخ در قلب، نهایتا به بیان و احساسی قوی و ماندگار منتهی شود.

اگر می*خواهید این روش برخورد با مسایل زندگی، در وجود شما پایدار و تثبیت شود باید بدون وقفه آن را بکار ببندید تا شادمانی و آثار مثبت حاصل از آن را فراسوی تصور خود تجربه کنید.

این آثارمثبت دقیقا به دلیل انتخاب روش قدردانی در زندگی است. به طور طبیعی کسی که این روش را با* قوت بکار می*گیرد به آنجا می*رسد که اساسا خواست خاصی را دنبال نمی*کند و چه بسا جاده برای رسیدن به هرچیزی برایش هموارشده است. زیرا روش سپاسگزاری همچون جسمی مغناطیسی هردری را به سوی فرد باز می*کند