مقدمه :
عوامل تنش زاى بيرونى منجر به ظهور استرس در افراد مى شود. ميزان استرس در افراد با شرايط، سن و جنسيت متغير است تا جايى كه تمامى افرادى كه شرايط اقتصادى، اجتماعى و خانوادگى مشابهى داشته و عوامل تنش زاى يكسانى را متحمل مى شوند، لزوماً يكسان پاسخ نمى دهند. بسته به تجربيات گذشته فرد، آرامش درونى و نوع روش مقابله اى كه فرد برمى گزيند. استرس مى تواند با درجه بندى متفاوت در افراد تظاهر پيدا كند. تظاهراتى كه به صورت اضطراب، بى قطعى و تشنج در محيط هاى كار، عدم تمركز و فراموشى، واكنش هاى روان تنى (نظير سردرد) قابل مشاهده است.
استرس در دوران باردارى :
استرس در دوران باردارى عوارض جبران ناپذيرى را برجا مى گذارد.
موارد استرس زا برای مادر باردار شامل موارد زیر است :
- اضطراب و نگرانى در مورد سلامت جنين،
- مرگ يكى از نزديكان،
- مشاجره و مشكل ارتباطى با همسر و خانواده اش،
- كاهش ناگهانى و قابل ملاحظه در درآمد خانواده،
- مسائل و مشكلات مربوط به شغل همسر.
- مسائل و مشكلات مربوط به تحصیل و شغل زن باردار.
– مسائل و مشكلات مربوط به خانواده پدری ( برادر و خواهر مادر و پدر ) زن باردار.
مطالعات و بررسى هاى متعدد روى زنان باردار از نژادهاى مختلف و در محيط هاى فرهنگى، اقتصادى و اجتماعى متفاوت نشان دهنده اين فرضيه است كه «سطح بالاى استرس هاى روانى - اجتماعى در طول دوران باردارى خطر زايمان زودرس و در نتيجه تولد نوزاد با وزن كمتر از ميزان طبيعى را افزايش مى دهد.
مطالعات نشان مى دهد ميزان خطر زايمان زودرس در مادران تحت استرس ۱‎/۵ تا ۲ برابر بوده است. از آنجايى كه وزن پايين نوزاد يك عامل خطر مهم در مرگ و مير و عوارض دوران نوزادى است و از طرفى مرگ و مير نوزادى شاخص مهم در ارزيابى وضعيت بهداشتى هر كشورى است، لذا تعيين عواملى كه مى تواند روى شاخص فوق تأثيرگذار باشد از اهميت خاصى در سيستم بهداشتى برخوردار است. در نهايت مى توان گفت زايمان زودرس علت اصلى ناتوانى و مرگ و مير در دوره نوزادى است.
در مطالعه اى كه روى ۲ هزار و ۸۲۸ مادر انجام گرفته معلوم شده احساس ناراحتى در مورد باردار شدن (ناشاد بودن از باردارى) و انكار حاملگى در طول باردارى توسط مادر (با جملاتى نظير: مطمئن نبودم كه باردارى را مى خواهم، نمى خواستم مردم بدانند كه من باردار هستم، نمى دانستم كه حامله شدم، نمى خواستم به باردار بودنم فكر كنم) روى وزن هنگام تولد نوزاد اثر منفى دارد. در واقع مادرانى كه نوزادان آنها وزن بسيار پايين داشتند (كمتر از ۱۵۰۰ گرم) بيشتر نارضايتى و ناراحتى از باردارى شان را داشته اند.

استرس و مكانيسم هاى هورمونى:
حاملگى با تغييرات عمده اى در عملكرد غددى - عصبى همراه است. اين تغييرات شامل تغييراتى در سطح هورمون ها به ويژه هورمون هاى مرتبط با استرس (محور هيپوتالاموس - هيپوفيز - آدرنال) و تغيير در مكانيسم هاى كنترل ترشح هورمون است كه از جهت فراهم كردن محيط مناسب براى رشد و تكامل جنين اهميت حياتى دارد.
در هفته ۹-۷ باردارى توسط رحم، جنين و جفت هورمون ها، نوروپپتيدها، سيتوكين ها و فاكتور رشد توليد و ترشح مى شود و از نظر عملكرد شبيه سيستم هيپوتالاموس - هيپوفيز - آدرنال است. در دوران باردارى سطح هورمون خاصى به نام هورمون CRH يا هورمون آزادكننده كورتيكوتروفين (Corticotrophin Releasing Hormone) كه بنيه آن جفت است در خون مادر بالا مى رود اما محور هيپوفيز - آدرنال را فعال نمى كند. CRH آزاد نقش اساسى در جريان تعادل از محيط پروژسترونى (محيط هورمونى غالب دوران باردارى) به محيط استروژنى (محيط هورمونى غالب حوالى زايمان) دارد. شواهد زيادى از نقش مركزى CRH جفتى در ايجاد و هماهنگى رويدادهاى هورمونى قبل از زايمان دارد.
از كارايى هاى مهم اين هورمون نقش آن در زايمان زودرس و تأخير رشد داخل رحمى جنين است.
شواهد روزافزونى از مطالعات بالينى مطرح مى كنند زنانى كه زايمان زودرس دارند در آنها ميزان CRH به طور مشخص بيشتر از ساير زنانى است كه استرس نداشته و در همان سن باردارى به سر مى برند».
همچنین سطوح بالاى CRH معمولاً در چند هفته زايمان را تسريع مى كند و از آنجا كه CRH جفتى به استرس حساس است به نظر مى رسد واسطه اعمال اثرات استرس مادر بر زايمان زودرس و رشد جنين است.
استرس هاى روانى - اجتماعى باعث افزايش سطح هورمون هايى نظير كورتيزول و ACTH مى شود و آنها هم به نوبه خود ترشح CRH را باعث مى شوند. بنابراين بسته به ميزان تداوم استرس نتيجه افزايش توليد CRH و زايمان زودرس و يا تأخير رشد داخل رحمى جنين مى شود.

اگرچه استرس هاى روانى - اجتماعى از عوامل خطر زايمان زودرس است ولى تمامى مادرانى كه زايمان زودرس دارند وجود استرس در دوران باردارى را گزارش نمى كنند و اين موجب طرح موضوع «ميزان آسيب پذيرى افراد نسبت به استرس و عوامل مؤثر در اين آسيب پذيرى» مى شود.
عوامل مؤثر در آسيب پذيرى زنان باردار را می توان به بخش هاى زير تقسيم مى كند:
نوع و چگونگى استرس:
معمولاً استرس ها به دو گروه تقسیم می شود :
۱- استرس هاى حاد:
نظير از دست دادن همسر، تغيير شكل، تغيير محل زندگى، بلاياى طبيعى .
۲- استرس هاى مزمن :
مشكلات ارتباطى با همسر و خانواده، بيكارى همسر، شرايط نامناسب محيط زندگى از نظر رفاه، بهداشت و امنيت، كمبود مزمن منابع ضرورى براى زندگى.
علاوه بر اين نوع ديگرى از استرس ها كه در دوران باردارى اهميت دارد ترس ها و اضطراب هاى مرتبط با مادر شدن، تجربه زايمان، سلامت جنين و خود مادر است كه در كشورهاى توسعه نيافته و يا كمتر توسعه يافته زنان باردار به اثرات استرس هاى مزمن آسيب پذيرى بيشترى دارند.
زمانى كه زن باردار بیشتر تحت استرس قرار مى گيرد:
ماه های اول و همچنین اواخر باردارى بیشترین زمانی است که زنان باردار تحت استرس قرار می گیرند همچنین ماه هاى اول باردارى (سه ماهه اول) آسيب پذيرى نسبت به استرس بيشتر است. زنان باردارى كه در اوايل باردارى زلزله را تجربه مى كنند نسبت به زنانى كه در ماه هاى آخر باردارى هستند و در شرايط يكسانى قرار دارند عوارض بيشترى را نشان مى دهند.

همزمانى استرس با ساير عوامل خطر:
وجود همزمان ساير عوامل خطر نظير عفونت، كمبود ريزمغذى ها در مادر و… موجب تشديد اثرات منفى استرس روى مادر و جنين مى شود.
دريافت و احساس زن باردار از استرس تجربه شده:
افراد تفاوت هاى بارزى از نظر چگونگى درك استرس و ارزيابى شدت آن دارند (براى استرس مشابه و در شرايط يكسان). بنابراين در ارزيابى اثرات استرس در دوران باردارى بررسى شدت استرس از نظر زن باردار اهميت دارد.
استرس و اثرات آن روى رشد و تكامل روانى - حركتى كودكان:
استرس هاى دوره باردارى علاوه بر ايجاد عوارض در دوران باردارى و زايمان روى فرآيند رشد و تكامل ذهنى - روانى اثر سوء دارد و موجب اختلالات رفتارى در دوران كودكى مى شود. قرارگيرى در معرض استرس به ويژه در اوايل باردارى، بر رشد و تكامل مغز جنين اثر نامطلوبى گذاشته و موجب ضعف در توانايى هاى زبانى (كلامى) و هوش عمومى مى شود. بعضى از مطالعات اين اثرات را درازمدت و ماندگار توصيف كردند ولى بررسى هاى بيشترى براى اثبات اين موضوع لازم است.
از طرف ديگر استرس در باردارى و مصرف سيگار هركدام به طور مستقل با ايجاد علائم اختلال «كم توجهى - بيش فعالى» به ويژه در پسران همراه است. همچنين سطح بالاى اضطراب مادر در باردارى خطر بيمارى «سرشت دشوار» را در شيرخوار افزايش مى دهد. در واقع كودكانى كه سرشت دشوار دارند معمولاً الگوى خواب و تغذيه آشفته اى دارند و نيازمند توجه و مراقبت بيشتر هستند.
استرس كار و تأثير آن بر باردارى:
تاكنون مطالعاتى كه اثرات كار روى سرانجام باردارى را بررسى كرده اند نتايج متناقضى را نشان داده است. على رغم نتايج متفاوت و بعضاً متناقض بخش ثابت تمام مطالعات اين است كه «فعاليت فيزيكى سنگين، ايستادن و راه رفتن براى بيش از ۵ ساعت» احتمال زايمان زودرس را افزايش مى دهد. ايستادن و قدم زدن در زمان هاى طولانى موجب تحت فشار قرار گرفتن عروق لگنى مى شود و به نوبه خود باعث كاهش خونرسانى به قلب، كاهش برون ده قلب و سرانجام كاهش خونرسانى به رحم و جنين (تأخير رشد جنين در رحم) مى شود. به علاوه راه رفتن زياد بعد از هفته سى (ماه هفتم باردارى) موجب انقباض هاى رحمى و زايمان زودرس مى شود.
استرس و ساير عوارض باردارى و زايمان:
از ديگر عوارض سطح بالاى اضطراب مادر و وقوع رويدادهاى استرس زا با شدت متوسط تا شديد در باردارى موارد زير قابل ذكر هستند:
- افزايش فشار خون حاملگى،
- زجر جنينى،
- مشكلات سلامتى در سال اول زندگى شيرخوار
- مشكلات و اختلال هاى رفتارى و هيجانى در چهار سالگى.
چه نوع استرسى بيشترين تأثير را در فرايند باردارى و بعد آن خواهد داشت ؟
عوامل استرس زاى بيرونى از اهميت چندانى برخوردار نيستند بلكه نوع تعبير و تفسير مادر از اين وقايع مهم است، به نحوى كه در شرايط يكسان استرس، مادرى مى تواند از مقابله هاى قوى و مادر ديگرى از مقابله هاى ضعيف استفاده كند. نوع مقابله اى كه مادر در رابطه با استرس برمى گزيند با زمان وقوع استرس در تعامل است چرا كه وقوع استرس در ماه ها و هفته هاى اول باردارى عوارض بيشترى را در جنين به دنبال دارد.

استرس و بيمارى هاى مادرى و جنينى:
استرس مى تواند تمامى سيستم هاى بدن مادر مانند سيستم ايمنى، گوارش، قلب، كليه و حتى خواب و استراحت را تحت تأثير قرار دهد. استرس مى تواند با تأثير روى آنزيم ها و توليد مواد سمى و عبور آنها از جفت منجر به مشكلات عديده اى نيز در جنين شود.
مشكلاتى چون: مغزى، قلبى، كليوى و… و حتى گاهى واقع شدن در استرس هاى شديد كه منجر به بدبينى در مادر مى شوند افسردگى و بى حوصلگى و حتى نگرش منفى نسبت به جنين در مادر را متظاهر مى كند و آسيب هاى وارده به جنين جدى تر خواهد بود.
همچنین می توان به استرس هاى شديدى اشاره كرد كه عوارض آنها در بزرگسالى مشاهده مى شود. به طورى كه اين جنين ها در بزرگسالى، افرادى نابهنجار و عصبى خواهند شد. و اگر در بزرگسالى مشكلات هوشى و ذهنى نداشته باشد مسائل عاطفى و هيجانى (افسردگى، اضطراب، پرخاشگرى و…) را از خود بروز خواهند داد.
آیا استرس می تواند تأثيری بر روى جهش هاى كروموزومى داشته باشد ؟
تحقيقات مشخص كرده اند استرس ها مى توانند باعث انتقال ژن هاى معيوب يا سالم شوند اما در بيشتر موارد با جهش ژن هاى معيوب روبرو هستيم كه جا دارد در اين زمينه در كشور خود ما تحقيقات بيشترى انجام شود.
درمان استرس در زن باردار چگونه است ؟
جهت درمان استرس درمان هاى شناختى، رفتارى و معنوى پيشنهاد مى شود. در واقع شناخت، تعبير و تفسير فرد نسبت به وقايع تغيير داده شود و در خانواده هاى مذهبى مسائل معنوى به عنوان يك درمان در اختيار آنها گذاشته شود.
همچنين در عين حال حمايت هاى اجتماعى توصيه شود به نحوى كه فرد در شرايط استرس زا خود را از بافت جامعه و ديگران جدا نكند.
نقش شوهر:
از آنجا كه شوهر ركن اصلى در خانواده است بنابراین بسيارى از زنان اگر بتوانند به شوهر خود اعتماد كرده و به وى تكيه كنند تقريباً ۷۰ تا ۸۰ درصد استرس هاى آنها كاهش پيدا مى كند.

لزوم تغذيه نوزادان باشير مادر در ماه هاي نخست زندگي


تغذيه انحصاري با شير مادر در 6 ماه اول زندگي مناسب‌ترين رشد و تكامل را براي كودك تامين مي‌كند. تحقيقات اخير نشان داده است كه شروع زودرس غذاي كمكي (بين 4 تا 6 ماهگي يا قبل از آن) موجب مخاطرات جدي براي شيرخوار مي‌شود.
منظور از تغذيه انحصاري با شير مادر آن است كه جز شير مادر و قطره ويتامين هيچ ماده غذايي ديگر، حتي آب هم به شيرخوار داده نشود. در تغذيه كودك تنوع موادغذايي را رعايت كنيد تا كليه مواد مغذي مورد نياز كودك تامين گردد.
در تهيه و آماده‌سازي غذاي كودك اصول بهداشتي را مراعات كنيد.
دست‌هاي خود و دست و صورت كودك را قبل از تغذيه بشوييد و از ظروف تميز و بهداشتي استفاده كنيد.
غذا را بلافاصله پس از تهيه به كودك بدهيد.
در غذا دادن به كودك از بشقاب و ليوان نشكن و قاشق كوچك و كم‌عمق (مرباخوري) استفاده كنيد.
هنگام غذا دادن به كودك صبور باشيد و آرام‌آرام به او غذا بدهيد.
با توانا‌تر شدن كودك اجازه دهيد خودش غذا بخورد و شما فقط كمك كنيد.
وقتي به كودك غذا مي‌دهيد با او با محبت صحبت كنيد و سعي كنيد خاطره خوشي از غذا خوردن در ذهن داشته باشد.
در صورت كم‌اشتهايي و بي‌ميلي كودك سعي كنيد از غذاي مورد علاقه وي استفاده كنيد و از طريق توجه و محبت بيشتر و همچنين با تغيير در تركيب، مزه و حتي رنگ غذا، او را به خوردن تشويق نماييد.
توجه به اين نكات در مورد تغذيه تكميلي ضروري است:
با شروع غذاي كمكي بايد دفعات تغذيه با شير مادر را افزايش داد تا حتي‌المقدور از كاهش حجم شير جلوگيري شود.
در سال اول زندگي، وعده‌هاي غذاي كمكي، پس از تغذيه با شير مادر به شيرخوار داده شود.
هر 3 تا 5 روز يك‌بار مي‌توان ماده جديدي را به غذاي كودك اضافه كرد. اين فاصله زماني براي ارزيابي سازگاري غذا و اطمينان يافتن از عدم وجود آلرژي و حساسيت در كودك است.
مادر مي‌تواند شيرخوار را با قاشقي مناسب و يا با انگشتان تميز خود تغذيه كند و به محض اينكه كودك آمادگي نشان داد، تغذيه توسط خود او را تشويق نمايد.
ضمن اينكه مي‌توان كودك را به طور معقول براي غذا خوردن تشويق كرد ولي هرگز نبايد به زور به او غذا خوراند.
شيرخوار معمولا بين 12- 9 ماهگي قادر است از دو انگشت سبابه و شست خود براي برداشت قطعات كوچك غذا استفاده كند. لذا توصيه مي‌شود در اين سن تكه‌هاي كوچك مواد غذايي در دسترس كودك قرار گيرد تا بتواند خود را تغذيه كند.
با شروع تغذيه تكميلي علاوه بر قطره مولتي ويتامين، بايد روزانه 15 قطره از قطره آهن يا 5/1 ميلي‌ليتر از شربت آهن (سولفات فرو) به شيرخوار داده شود.
بعد از دادن قطره آهن بايد علاوه بر دادن آب جوشيده خنك شده به شيرخوار دندان‌هاي او را هم با دقت تميز نموده و يا ترجيحا مسواك زد.
از زمان شروع غذاي كمكي بايد به شيرخوار به ميزان كافي آب جوشيده خنك شده داد.
در سال دوم زندگي بايد ابتدا به كودك غذا داد و سپس وي را با شير مادر تغذيه نمود. از مواد غذايي زير براي تغذيه در سال اول زندگي نبايد استفاده شود:
سفيده تخم مرغ، شير گاو، انواع توت، گيلاس، آلبالو، كيوي، خربزه و بادام زميني به علت احتمال ايجاد حساسيت و اسفناج به علت وجود نيتريت.
مواد غذايي كه نياز به جويدن بيشتري دارند ( مانند: آجيل، كشمش، ذرت و تكه‌هاي سفت سبزي‌هاي خام مانند: هويج ). عسل غير پاستوريزه، قهوه، شكلات، چاي پررنگ و نوشابه. بايد به خاطر داشت كه يكي از اهداف مهم تغذيه تكميلي ايجاد رفتار صحيح و مناسب در امر تغذيه كودك است، نه پر كردن شكم وي.
خطرات زود شروع كردن غذاي كمكي
شروع زود هنگام غذاي كمكي موجب مي‌شود تا معده كم‌حجم شيرخوار با ماده غذايي كم ارزش‌تر از شير مادر پرشده و او را از دريافت مقداركافي از شير مادر كه هنوز مناسب‌ترين غذاي شيرخوار است محروم نمايد.
چون غذاي كمكي بر عكس شير مادر به سهولت با ويروس‌ها و باكتري‌ها آلوده مي‌شود و خطر عفونت و اسهال به شدت افزايش مي‌يابد.
شرايط غذاي تكميلي
غذاي تكميلي بايد:
در حجم كم داراي انرژي كافي بوده و از نظر كيفي از تركيب متعادل مواد مغذي و ريز مغذي‌ها نظير پروتئين، كلسيم، ويتامين‌ها و املاح برخوردار باشد.
در شروع نسبتا رقيق (كمي غليظ‌تر از شير مادر) باشد و به‌تدريج بر غلظت آن افزوده شود.
نرم بوده و هضم آن آسان باشد. از يك قاشق مرباخوري شروع شده و كم‌كم بر مقدار آن افزوده شود.
تازه و پاكيزه تهيه و با رعايت كامل اصول بهداشتي نگهداري شود.
كاملا پخته شده و بعد از خنك شدن مصرف شود.
فقط به اندازه مصرف 24 ساعت پخته شود و در يخچال نگهداري گردد. اگر در حجم بيشتري تهيه شده است، مقدار اضافي بلافاصله به صورت وعده‌هاي جداگانه در فريزر قرار داده شود.
مشكلات ناشي از شروع نكردن غذاي كمكي در پايان 6 ماهگي
ممكن است از ماه هفتم به بعد شير مادر به تنهايي براي تامين رشد شيرخوار كافي نباشد.
عدم آشنايي تدريجي با قوام، مزه و نحوه جويدن غذاهاي كمكي از ماه هفتم به بعد ممكن است موجب بي‌ميلي كودك نسبت به مواد غذايي گردد.
وعده‌هاي غذاي كمكي با توجه به سن شيرخوار
تعداد وعده‌هاي كمكي با توجه به سن شيرخوار به شرح زير توصيه مي‌شود:
سن كودك
7-6 ماهگي ، 4-3 وعده در روز
9-8 ماهگي ، 5- 4 وعده در روز
10 ماهگي به بعد ، 5 وعده در روز
از پايان 12 ماهگي كودك بايد به‌تدريج از غذاي سفره خانواده تغذيه كند.
چرا نبايد غذاي كمكي را پيش از پايان 6 ماهگي شروع كرد
در ماه‌هاي اول زندگي قدرت دفاعي دستگاه گوارش شيرخوار در برابر عوامل بيماري‌زا كمتر است.
شروع زودرس غذاي كمكي مي‌تواند به سهولت او را دچار عفونت و اسهال‌هاي خطرناك نمايد.
مقدار و فعاليت آنزيم‌هاي لوزالمعده و املاح صفراوي كه در ماه‌هاي اول زندگي براي هضم غذاي كمكي ناكافي است، از اين سن به‌تدريج افزايش مي‌يابد و هضم غذاهاي كمكي را تسهيل مي‌نمايد.
ملكول‌هاي درشت موادغذايي، قبل از اين سن مي‌توانند به راحتي از منافذ دستگاه گوارش شيرخوار عبور كرده و احتمال بروز حساسيت و آلرژي را افزايش دهند.
حركت ناخودآگاه زبان كه باعث بيرون راندن غذا از دهان مي‌شود در اين سن از بين مي‌رود و شيرخوار قادر به بلع غذا مي‌گردد.
حركات جانبي زبان كه غذا را براي جويدن به طرف دندان‌ها هدايت مي‌كند بين 8 تا 12 ماهگي ظاهر مي‌شود.
توانايي كليه‌ها كه تاكنون براي دفع مواد زائد محدود بوده است از اين پس افزايش مي‌يابد.
شروع غذاي كمكي قبل از پايان 6 ماهگي نه تنها موجب رشد بهتر شيرخوار نمي‌شود بلكه اغلب منجر به كندي رشد مي‌گردد.

پرولاپس رحم و واژن Prolapse of Uterus and Vagina

پایین افتادگی رحم و یا دیواره واژن را پرولاپس رحم و واژن می گویند .

سن :بیشتر پس از یائسگی شایعتر است .
ژنتیک : در سفید پوستان شایعتر است .
نحوۀ زندگی :چاقی و داشتن فرزندان زیاد از عوامل خطرند .

رحم و واژن توسط لیگمنتها ( رباطها ) و عضلات در محل خوددرون لگن نگه داشته می شوند . در صورتیکه این عضلات و رباطهای حمایت کننده ضعیف گردیده و یا در اثر کشیدگی شل شوند که غالباً در اثر زایمان اتفاق می افتد ، رحم و دیواره رحم ممکن است جابجا شده و پایین افتادگی پیدا کنند . پرولاپس معمولاً پس از دوران یائسگی رخ می دهد و به این دلیل می باشد که سطوح هورمونی استروژن کاهش یافته و در نتیجه موجب ضعف لیگمنتها می شود . احتمال وجود پرولاپس با عواملی افزایش می یابد . این عوامل شامل حالتهایی است که موجب فشار خارجی بر عضلات و رباطها می شوند . مانند چاقی مفرط ، سرفه های شدید و مزمن و زور زدن به هنگام تخلیه روده که موجب فشار بر عضلات می گردد . علت اینکه چرا پرولاپس در افراد سفید پوست شایعتر است ، ناشناخته می باشد .

انواع پرولاپس
در پرولاپس رحم ، رحم به سمت واژن حرکت نموده و وارد واژن می شود . مقدار حرکت و جابجا شدگی خفیف به درون واژن تا خروج رحم از وولو می باشد .
دو نوع اصلی پرولاپس واژن وجود دارد . سیستوسل و رکتوسل ، در سیستوسل ، مثانه به احشاء مجاور دیوارۀ ضعیف جلوی واژن فشار می آورد . در رکتوسل ، رکتوم به دیواره ضعیف پشتی واژن فشار و کشش وارد آورده و به آن سمت تحدب می یابد . هر دو نوع پرولاپس واژن ممکن است همزمان رخ دهند یا بدون پرولاپس رحم بروز نمایند .

علل پرولاپس
علائم هر یک از انواع پرولاپس رحم و واژن عبارتند از :

• احساس پری در واژن
• یک توده جلو آمده درون واژن یا حتی بیرون واژن
• احساس سنگینی یا درد خفیف در قسمت تحتانی پشت
• اشکال در دفع ادرار یا مدفوع
• تکرر ادرار

سیستوسل می تواند موجب چکه کردن ادرار به هنگام خنده و سرفه شود . همچنین می تواند موجب خطر افزایش عفونت مثانه گردد . زیرا مثانه نمی تواند به میزان مناسب تخلیه شود .

اقدامات درمانی
پزشک به هنگام معاینه لگنی و استفاده از اسپکلوم قادر به تشخیص پرولاپس رحم و واژن می باشد . پزشک از فرد مبتلا می خواهد که سرفه کند یا زور بزند و در این موقع پرولاپس بیرون زده و تشخیص داده می شود . نمونۀ ادرار جهت بررسی عفونت ادراری نیز گرفته می شود . تمرینات و ورزشهایی که موجب سفت شدن عضلات و رباطهای کف لگن می شوند به درمان پرولاپس ضعیف کمک می نمایند . انجام تمرینات جهت تقویت عضلات لگن قبل و بعد از زایمان به جلوگیری از پرولاپس کمک می نماید .
در فردی که یائسه شده است و پرولاپس خفیف دارد، پزشک ممکن است استروژن تجویز نماید که ممکن است به شکل خوراکی تجویز شود و هم به صورت کرم جهت استعمال در دیوارۀ واژن تجویز می شود . استروژن به استحکام بافت حفاظتی لگن کمک می نماید . گاهی یک وسیله پلاستیکی به نام حلقه رحم بند ( شیاف واژن ) ( Ring pessary ) در داخل واژن استفاده می شود که این وسیله کمک به نگهداری رحم در جای خود می نماید . تکنیکهای جراحی نیز ممکن است استفاده شود . برای مثال اگر پرولاپس رحم شدید باشد و فرد تمایل به داشتن فرزند در آینده نداشته باشد ، پزشک ممکن است عمل هیسترکتومی را برای برداشتن کامل رحم توصیه نماید .

نكات بهداشت ويژه دختران و زنان



ا رعايت برخي نكات بهداشتي ميتوانيد به ميزان زيادي از بروز عفونت هاي مجاري ادراري و مهبـلي جـلوگـيري بعمل آوريد.
نكته: تــرشحات طبيعي مهبل براي سلامت مهبل ضروري ميباشد. در مهبل باكتريهاي غير بيماري زاي طبيعي وجود دارنـد كـه وجـودشـان از بـروز عفونتهاي باكتريايي و قارچي ممانعت بعمل مي آورد.
نكته: ترشحات طبيعي مهبل شفاف و يا سفيد،رقيق و يا غليظ بوده اما بي بو و ايجاد سوزش و خارش نميكند.
نكته: عفونتهاي باكتريايي، قارچي، انگلي و عفونتهاي ادراري معمولا در زنان شايع است بطور مختصر با با علايم اين بيماريها آشنا شويد:
1- عفونت قارچي(كلاميديا): ترشحات سفيد و پنيري شكل مهبل-تورم و درد در نواحي تناسلي-خارش شديد-مقاربت دردناك.
2- عفونت باكتريايي:ترشحات سفيد، خاكستري و زرد-بوي نامطبوع ماهي-خارش و سوزش-التهاب و تورم خفيف مهبل.
3- عفونت انگلي(تريكومونا): خارش، سوزش و تورم شديد مهبل-ترشحات كف آلود خاكستري، زرد و يا سبز-بوي نامطبوع ماهي-درد حين ادرار و يا مقاربت جنسي.
4- عفونت مجاري ادرار: احساس سوزش حين ادرار-وجود خون در ادرار-ادرار با بوي تند و تيره رنگ-اضطرار فراوان براي ادرار كردن حتي زماني كه مثانه نيمه پر باشد-قطره قطره آمدن ادرار-تكرار ادرار.

نكات بهداشتي ويژه دختران و زنان:
1- پس از ادرار كردن و اجابت مزاج هميشه از سمت جلو بطرف عقب خود را بشوييد. اين كار از رانده شدن باكتريهاي نواحي مقعد به مهبل جلوگيري ميكند.
2- در طي روز لباسهاي زير با جنس الياف نخي بتن كنيد. از پوشيدن لباسهاي بدون تهويه مانند لباسهاي نايلوني و ساخته شده ازساير الياف مصنوعي خودداري كنيد. تا آنجا كه ممكن است شبها بدون لباس زير بخوابيد تا مهبل با جريان هوا در تماس باشد.
3- از پوشيدن لباسهاي تنگ مانند شلوار جين، جوراب شلواري و مايو به مدت طولاني اجتناب كنيد. لباسهاي گشاد و راحت بتن كنيد.
4-براي شستشوي لباسهاي زير خود از شوينده هاي غير معطر و ملايم استفاده كنيد.
5-از وان آب داغ و جكوزي استفاده نكنيد.
6-كاندومها و ديافراگمهاي از جنس لاتكس و ژلهاي اسپرم كش در برخي از زنان ايجاد تحريك ميكنند كه بايد از ساير روشهاي جلوگيري از باردار استفاده گردد.
7- حين مقاربت جنسي از لغزنده كننده هاي (لوبريكيشن) پايه آب (محلول در آب) و غير معطر استفاده كنيد. از وازلين و لوبريكيشنهاي حاوي سيليكون استفاده نكنيد.
8-لباسهاي زير خود را حداقل هر دو روز در ميان عوض كنيد.
9- حتما قبل و پس از آميزش جنسي ادرار كنيد.
10-از پودر تالك در اطراف مهبل استفاده نكنيد زيرا كه پودر تالك رطوبت را در خود نگه ميدارد.
11- در صورتي كه از تامپون در دوران قاعدگي استفاده ميكنيد حداكثر آن را هر 4-3 ساعت يكبار عوض كنيد. پيش از گذاشتن تامپون دستهاي خود را كاملا بشوييد. در طي خواب شبانه هيچگاه از تامپون استفاده نكنيد و جاي آن از پد هاي بهداشتي استفاده كنيد.
12- نوار بهداشتي (پد) را ميبايست هر 6-4 ساعت يكبار (حداكثر 8 ساعت) عوض كرد. پيش از گذاشتن پد نيز دستهاي خود را با آب و صابون بشوييد.
13-از تامپون، نوارهاي بهداشتي و دستمال توالت معطر استفاده نكنيد.
14- هميشه مهبل و اطراف آن را خشك و تميز نگه داريد. رطوبت رشد ميكروبها و قارچها را سرعت ميبخشد.
15- بطور منظم سطح خارجي مهبل را با آب ولرم شستشو دهيد. براي شستن مهبل نيازي به استفاده از صابون نميباشد.
16- حين استحمام از صابون و شامپوهاي غير معطر و ملايم استقاده كنيد. از وان كف صابون نيز استفاده نكنيد.
17- هيچگاه لباسهاي خيس و مرطوب را بتن نكنيد. چنانچه لباسهايتان خيس شد فورا آن را عوض كنيد.
18-هنگام شامپو كردن و آب كشيدن موها حين استحمام سر خود را بسمت جلو خم كنيد تا شامپو با مهبل و ناحيه تناسلي تماس نيابد.
19- پس از استحمام با يك حوله نرم ناحيه تناسلي را به ملايمت خشك كنيد. براي اين كار ميتوانيد از سشوار (با درجه باد سرد ) نيز استفاده كنيد.
20-هيچگاه ادرار خود را نگه نداريد.
21- از دوش مهبل استفاده نكنيد. چراكه اين عمل ترشحات و باكتريهاي طبيعي و محافظ مهبل را ميشويد.
22- پس از استحمام ادرار كنيد.
23-از روابط جنسي پر خطر اجتناب كنيد.
24- در طي روز آب فراوان بنوشيد. استرس و وزن خود را نيز كاهش دهيد.
25-مصرف روزانه ماست از بروز عفونتهاي قارچي مهبل جلوگيري ميكند.
26-مصرف بي رويه و سر خود آنتي بيوتيكها ميكروبهاي مفيد و طبيعي مهبل را از ميان برده و زمينه ابتلا به عفونتهاي قارچي را افزايش ميدهد.
27- خانمهاي كه در دوران حاملگي، شير دهي ويائسگي ميباشند و همچنين خانمهايي كه از قرصهاي ضد بارداري استفاده ميكنند از آنجايي كه سطوح هورمونهاي بدن آنها دستخوش تغيير ميشود ميبايست بيشتر بهداشت فردي خود را رعايت كنند.

بانوان ناهنجاري و ترشحات واژينال

ترشحات واژينال يکي از خصوصيات فيزيولوژيک بدن خانم هاست. در دوره هاي مختلف زندگي، ميزان غلظت و اندازه اين ترشحات فرق مي کند. برون ريزي هاي واژينال، معمولاً داراي بو و رنگ مخصوصي نبوده و فقط ممکن است رنگي بين سفيد و زرد داشته باشد. اگر شما هر گونه بوي نامطبوعي را در آن احساس کرديد و يا در رنگ آن تغييراتي را مشاهده نموديد، بايد مسئله را جدي گرفته و به پزشک مراجعه کنيد. بايد توجه داشته باشيد که علائمي نظير خارش و يا سوزش و يا ايجاد جوش در آن منطقه از جمله نشانه هايي هستند که در زمره فعاليت هاي غير عادي واژن قرار مي گيرند. در اين مقاله برخي از نشانه هايي را که نياز به مراقبت و هشياري بيشري دارند را براينتان ليست کرده ايم.

التهاب ميکروبي (bv)
اين بيماري يکي از انواع بسيار رايج بيماري هاي واژينال است که با التهاب واژن همراه مي باشد. اين بيماري در ميزان رشد و حرکت باکتري هايي که به طور طبيعي در واژن زندگي مي کنند تاثير نامناسب مي گذارد. تغيير شريک جنسي، استفاده از iud (دستگاهي براي جلوگيري از بارداري)، و استفاده از مواد بهداشتي معطر همه مي توانند در تغيير ميزان باکتري هاي واژينال موثر واقع شوند.
علائم بيماري
از نشانه هاي اين بيماري مي توان به تغيير بوي ترشحات رحم اشاره کرد. بيشتر خانم ها از آن به عنوان يک بوي تند ماهي ياد مي کنند که پس از نزديکي، ميزان آن به مراتب بيشتر مي شود. بجز تغيير بو، در رنگ ترشحات نيز تغييراتي حاصل مي شود که معمولاً رنگ سفيد آنها به رنگ هاي خاکستري متمايل مي شود. دردهاي هنگام دفع ادرار و خارش هاي گاه و بيگاه نيز از ديگر نشانه هاي اين بيماري به شمار مي روند.
درمان بيماري
- يکي از ابتدايي ترين درمان هاي اين بيماري استفاده از آنتي بيوتيک هاست. معمولاً جنس مذکر نياز به درمان پيدا نمي کند.
تريکومونياسيس:
نوع ديگري از بيماري هاي واژينال است که از طريق رابطه جنسي انتقال پيدا مي کند. علت اين بيماري، انگلي با نام تريکوموناس مي باشد. اين انگل باعث بروز عفونت در دستگاه تناسلي و همچنين دستگاه ادراري مي شود. براي خانم ها واژن جاي بسيار مناسبي براي رشد و شيوع عفونت مي باشد. در آقايون نيز مجراي پيشاب بيش از ساير قسمت ها در معرض خطر ابتلا به اين بيماري قرار دارد.
علائم بيماري
- اين بيماري اغلب داراي نشانه هايي نيست که به طور بارز قابل رؤيت باشد. درصد بالايي از آقايوني که به اين بيماري مبتلا هستند، خودشان نيز از بيمار بودنشان بي اطلاع هستند. علائم بيماري در خانم ها اغلب بين 5 تا 28 روز پس از ابتلا به بيماري بروز مي کند. اين علائم شامل تغيير رنگ ترشحات آنهاست که رنگ مايع از سفيد، به زرد مايل به سبز، تغيير رنگ پيدا مي کند، در هنگام برقراري رابطه جنسي احساس درد و ناراحتي پيدا ميکنند، بوي واژن تغيير پيدا مي کند، و در هنگام دفع ادرار احساس درد دارند. در اغلب اوقات نيز در دستگاه تناسلي خود احساس درد و خارش را تجربه مي کنند. در موارد نادر، دردهاي زير شکم را نيز به علائم اين بيماري مي توان اضافه کرد. آقايون نيز تخليه ماده سفيد رنگ، درد هنگام ادرار و انزال را در طول بيماري تجربه مي کنند.
درمان بيماري -
اغلب پزشکان معتقدند که هم خانم و هم آقا بايد با هم مورد درمان قرار بگيرند، چراکه آقايون مي توانند به راحتي اين بيماري را انتقال دهند. يک مرتبه استفاده از مترونيدازول در دوز بالا، معمولاً روش مناسبي براي درمان اين بيماري است. احتمال ابتلاي مجدد به بيماري پس از درمان نيز وجود دارد.

عفونت مخمر واژن:
اين بيماري بيشتر در ميان خانم ها شايع است. يک عفونت قارچي است و زماني به وقوع مي پيوندد که تعادل قارچ ها با مشکل مواجه مي شود. البته اين بيماري در گروه بيماري هاي مقاربتي جاي نمي گيرد اما اين در حالي است که تقريباً حدود 15 درصد از مردان، نشانه هاي بيماري پس از نزديکي با فرد آلوده، در آنها نمايان مي شود. واژن در حالت طبيعي از خود مايع خمير مانندي ترشح مي کند که ميزان آن نامحسوس است. هر خانمي حداقل يکبار عفونت مخمري را در کل دوران زندگي خود تجربه مي کند. البته عواملي هستند که به بروز اين بيماري دامن ميزنند:
حاملگي
ديابت
مصرف داروهاي خوراکي جلوگيري از بارداري
مصرف وسائل بهداشتي معطر
دوش
آنتي بيوتيک هاي موضعي
درمان از طريق استروئيدها
اگر شما از لباس هاي بسيار تنگ و چسبان استفاده کنيد که امکان گردش هوا در آنها وجود نداشته باشد، باز هم درصد ابتلا به اين بيماري را بالا مي بريد. به هر حال اگر احساس مي کنيد که در معرض ابتلا به اين بيماري قرار گرفته ايد، حتماً بايد با پزشک متخصص مشورت کنيد.
علائم بيماري -
از جمله رايج ترين نشانه هاي اين بيماري مي توان به سوزش، خارش، و ناراحتي در قسمت واژن اشاره کرد. خروج ادرار همراه با درد و همچنين مقاربت دردناک از ديگر علائم اين بيماري به شمار مي روند. ترشحات در اين بمياري زياد نمي شوند و اگر هم ترشحي ديده شود، بيشتر شبيه به "خمير پنير" است. البته بايد توجه داشت که ترشحات در همه خانم ها متفاوت هستند.
درمان بيماري
براي درمان اين بيماري نمونه هاي متعددي از کرم هاي ضد قارچي و همچنين داروهاي متنوع وجود دارند. البته با مراجعه به داروخانه ميتوانيد هر يک از آنها را تهيه نماييد، اما اگر به پزشک مراجعه کنيد اطميان بيشتري دارد چرا که نشانه هاي اين بيماري با دو بيماري قبلي کمي شبيه بوده و تشخيص آنها از يکديگر براي يک فرد عادي کمي دشوار مي باشد. خانم هايي که دچار ايدز هستند انواعي از بيماري هاي قارچي را تجربه مي کنند که هيچ گاه درمان پذير نمي باشند.

تصمیم به بچه دار شدن یکی از مهمـترین تصمیمات زندگی
اسـت. در ایـن مـقـاله بـه شـمـا اطلاعاتی داده می شود تا
بدانید در دوران بارداری،تولد بچه و ماه های اول پس از تولد
چـه انـتــظاراتی باید داشته باشید. البته این فقط اول ماجرا
است. اگر به بچه دار شدن فکر میـکـنید، باید فکر این را هم
بنـمايـيـد کـه چـقـدر بـچـه ممکن است زندگی شما را تغییر
دهـد. یـک بـچـه مـمکن است روی رابطه ها ، زندگی کاری،
فرزندان دیگر و سلامتی شما تاثیر زیادی داشته باشد.
اکنون زمان آن رسیده است که در مورد نزدیکانتان فکر کرده
و آیـنده را برای خود مجسم نماييد. آیا برای حمایت از فرزند
تان، از طرف جامعه حمایت خواهید شد؟ با مشکلات مالی
چـطـور کنار خواهید آمد؟ دوست دارید فرزندتان چه تفکراتی
در مـورد مسـائـل مـهـمـی از قـبـیـل دیــن، ارتباطات و شغل
داشته باشد؟
اگر همسر دارید، فکر کنید که در چه تفکراتی هم عقیده هستید؟ تصور کنید اگر روابطتان با همسر فعلی بر هم خورد، زندگی فرزندتان چه خواهد شد؟
این مسائل بزرگترین تصورات در زندگی هر فرد می باشد. بچه دار شدن مسئله بسیار مهمی است، پس اگر چنین تصمیمی دارید، الان وقتش رسیده است که با همسرتان در این رابطه صحبت کنید.
در کنار بچه دار شدن مسائل مادی نیز باید مورد توجه قرار گیرد. پول، محل زندگی، کار. خیلی خوب است که قبل از بچه دار شدن این مسائل را کاملاً مد نظر قرار داده و طرح هایی برای آن داشته باشید. همچنین تصمیم به بچه دار شدن می تواند فرصت خوبی برای رسیدگی به سلامت جسمیتان می باشد. در این مقاله اطلاعاتی به شما می دهیم تا بتوانید در زمان حاملگی تغییرات خوبی در زمینه سلامتیتان بدهید.
اگر تا به حال انرژی زیادی صرف این کرده اید که از حاملگی جلوگیری کنید، ممکن است حامله شدن را کاری ساده فرض کنید. در واقع، معمولاً 4 تا 6 ماه طول می کشد که فرد حامله شود. و برای بعضی خانم ها حتی بیشتر هم ممکن است طول بکشد. حال سوال این است که چطور خواهید فهمید که حامله شده اید. می توانید از تسترهای حاملگی که در همه داروخانه ها موجود است استفاده کنید.



احتمال نازایی
بعضی زوجین برای بچه دار شدن دچار مشکل می شوند. در نظر گرفتن احتمال نازایی برای زوج ها از نظر عاطفی بسیار دشوار است. اگر سنتان زیر 30 سال است و بیش از یکسال است که برای بچه دار شدن تلاش می کنید، الان وقتش است که خودتان و همسرتان به یک متخصص بیماری های زنان مراجعه کرده و تست نازایی بدهید. از آنجا که درمان های اولیه بسیار مهم می باشد، پزشکان معمولاً توصیه می کنند که بهتر است همه زوج ها در مواجه با مشکل این آزمایشات را انجام دهند. زنی که برای دفعات متمادی به نتیجه نمی رسد، اگر در موقعیت هایی که در زیر عنوان می کنیم باشد بعد از 6 ماه باید به پزشک زنان مراجعه کند:

• بیش از 30 سال سن داشته باشد
• قاعدگی نامنظم داشته باشد
• سابقاً از دستگاه هایی مثل iud برای جلوگیری از بچه دار شدن استفاده کرده باشد
• يکی از زوجین سابقه بیماریهای انتقالی جنسی داشته باشد
• یکی از زوجین سابقه بیماری های مربوط به پروستات ، لگن خاصره یا دستگاه تناسلی داشته باشد
• يکی از زوجین سابقه جراحی های شکمی داشته باشد
• يکی از زوجین سابقه جراحی های مربوط به نازایی داشته باشد
• مبتلا به اندومتروز باشید ( زنانی که این بیماری را دارند اغلب قاعدگی های پردرد دارند.)
• جراحی سینه انجام داده باشد
• دچار موهای زائد باشید

شروعی سالم
وقتی به بچه دار شدن فکر می کنید، دوست دارید تا آنجا که می توانید سالم بمانید. با تغییراتی در شیوه زندگیتان می توانید دوران حاملگی راحت تری داشته باشید و بیشتر مراقب سلامتی خود و فرزندتان باشید. این نکات را مورد توجه قرار دهید:

سیگار
زنانی که سیگار می کشند بچه هایی با وزن هایی پایین تر به دنیا می آورند که بیشتر در خطر مشکلات رشدی هستند. همچنین افراد سیگاری ممکن است دیرتر موفق به حامله شدن شوند چون سیگار باروری هم زن و هم مرد را تهدید می کند. از آنجا که حاملگی دورانی است پر استرس و فشار، خیلی خوب است که حتی قبل از حامله شدن سیگار را ترک کنید.

مشروبات الکلی
نوشید مشروبات الکلی در زمان حاملگی مشکلات بسیاری برای جنین به وجود می آورد. تحقیقات جدید نشان می دهد که حتی یک تا پنج بار در هفته هم می تواند احتمال حاملگی را تا 50 درصد کاهش دهد. قبل از حامله شدن بهترین زمان برای ترک نوشیدن اینگونه مشروبات است. برای ترک آن می توانید حتی از کمک هایی که در مراکز درمانی ارائه می شود نیز استفاده کنید.

ترشحات مهبل می تواند مشکلی بسیار ناراحت کننده و خجالت آور باشد. از اینرو برای شناخت علائم این مشکل و روش تشخیص آن باید وقت بگذارید.
* مراحل
1. باید یاد بگیرید که مهبل اندامی از بدن است که نظافت آن به عهده خودتان است. ترشح عملی عادی و کاملاً نرمال از آن روند می باشد.
2. همه خانم ها در طول زندگی خود تاحدودی دچار ترشح مهبل می شوند که علائم آن بر روی لباس زیرشان قابل مشاهده است.
3. برخی از خانم ها بیشتر از سایرین دچار این ترشحات می شوند.
4. ترشحات مهبل در دوران جوانی معمولاً بیشتر هستند و با بالا رفتن سن کمتر میشود. برخی از خانم ها در سنین میانسالی به ویژه طی دوران یائسگی، دچار خشکی می شوند.
5. تمیز نگه داشتن ناحیه مهبل می تواند احتمال بروز عفونت را کاهش دهد. شستشوی بیش از حد یا ساییدن محل باعث بروز سوزش و خراش شده که احتمال ایجاد عفونت را بالا می برد.
6. پس از استفاده از توالت، محل را از جلو تا پشت شستشو دهید نه از پشت به جلو. در پاک کردن از عقب به جلو ممکن است باکتری ها از مقعد به مهبل و مجرای ادرار کشیده شده و باعث بروز عفونت شود.
7. درصورت مشاهده هرگونه ترشح که از نظر رنگ و بافت غیرعادی به نظر برسد، یا ترشحاتی که بودار یا همراه با سوزش و خراش باشند، حتماً به پزشک مراجعه کنید.

* نکات

• اکثر خانم ها در برخی از مراحل زندگی خود دچار عفونت مهبل می شوند. خیلی از خانم ها بطور مداوم دچار این عفونت ها می شوند. بسیاری از این عفونت ها به سادگی قابل درمان هستند.
• همیشه بهتر است که قبل از هر چیز به پزشک مراجعه کنید، به ویژه اگر اولین بار باشد که دچار عفونت می شوید. کرم های زیادی برای درمان اینگونه عفونت ها در بازار موجود است. پزشک درصورت نیاز قوی ترین آنها را برای شما تجویز خواهد کرد و اگر عفونت شما باکتریایی باشد، درمان شما حتماً نیازمند دستور پزشک است.
• ترشحات غیرعادی می تواند خصوصیات زیر را داشته باشند: ظاهر سفید رنگ پنیر مانند، ظاهر سنگین و انبوه زرد رنگ، ظاهر زرد-سبز و یا بسیار روان. درصورت مشاهده چنین ترشحاتی حتماً به پزشک مراجعه کنید.
• آب بدنتان را خوب تامین کنید. بی آب ماندن بدن موجب خشک شدن مهبل نیز شده و همین مسئله باعث ایجاد بو و نوع متفاوتی از ترشح می شود. اگر بدنتان بی آب شود، بیشتر در معرض عفونت های ادراری قرار خواهید گرفت.
• از پوشیدن لباسهای خیلی تنگ خودداری کنید. اینکار باعث ایجاد گرما، رطوبت و سایش در این قسمت از بدن می شود. پوشیدن لباسهای زیر مرطوب برای مدتی طولانی به ویژه طی تابستان نیز همین مشکلات را در بر خواهد داشت.
• برخی از خانم ها هنگام استفاده از حمام های داغ بیشتر دچار این عفونت ها می شوند، این مسئله به خاطر بالا بودن دمای آب و وجود باکتری ها در آب است.
• سعی کنید از لباسهای زیر نخی استفاده کنید. پارچه های مصنوعی و پلاستیکی ممکن است باعث برانگیختن سطح طبیعی رطوبت در مهبل شود. درصورت نیاز لباس زیرتان را در طول روز عوض کنید و در شب بدون لباس زیر بخوابید.
• برای کشتن باکتری های لباس زیرتان حتماً هر بار آنها را با آب گرم شستشو دهید. برای شستشوی آنها بهتر است کمتر از نرم کننده های لباس استفاده کنید چون این مواد باعث ایجاد آلرژی شده که احتمال عفونت را بالا می برد.
• و آخر اینکه، باید متوجه باشید که برخی خانم ها بیشتر از سایرین دچار ترشحات مهبل می شوند، و یادتان باشد که این مسئله قسمتی کاملاً طبیعی از زن بودن شماست. اگر این مشکل خیلی برایتان ناراحت کننده شده است، لباس زیرتان را تند تند عوض کنید.

* هشدارها

• درصورت مشاهده هرگونه مشکل غیرطبیعی و احتمال ایجاد عفونت حتماً به پزشک مراجعه کنید. این علائم عبارتند از: بوی بد، خارش، سوزش به همراه ترشح. برای درمان خود بهتر است که هرچه زودتر اقدام کنید. دلیل ندارد که مدتی طولانی خود را عذاب دهید و فکر کنید که عفونت به خودی خود برطرف می شود.
• اگر از نظر جنسی فعال هستید و گمان می کنید که دچار عفونت خواهید شد، همسرتان ممکن است دچار عفونتی باشد که خود از آن خبر نداشته است (علائم مردان کاملاً متفاوت با علائم خانم هاست). عفونت درمان نشده همسرتان ممکن است بر شما نیز تاثیر بگذارد.

آیا می دانید چه روزهایی خوب است برای

در طول دوران بارداری، هر چه شما بهتر غذا بخورید به نفع خودتان و جنینتان خواهد بود. در طول این ۹ ماه جنین رشد می‌كند و روز بروز قویتر می‌شود و شما هر روز بیش از روز پیش خود را برای زایمانی راحت و بازسازی قوای جسمانی خود پس از آن آماده می‌كنید .

شايع ترين پرسش هاي مردان در دوران بارداري

دوران بارداري، دوراني است كه نه تنها براي زنان بلكه براي مردان نيز ويژگي هاي خاص خود را دارد. گمان مي كنيد مردان طي 9 ماه بارداري همسرشان چگونه زندگي مي كنند؟آيا براي پدر شدن به كمك اطرافيان نياز دارند؟ آيا مردان براي فارغ شدن همسرشان به آمادگي خاصي نياز دارند؟ در بعضي نقاط دنيا گروه هايي به نام <گروه پدران> وجود دارد كه در آن افرادي كه قرار است به زودي پدر شوند ثبت نام كرده و با مسايل علمي در رابطه با نوع رفتار با همسر قبل و پس از فارغ شدن و تربيت فرزند خود آشنا مي شوند. اما در بيشتر نقاط دنيا هرگاه پزشك مربوطه جلسه اي براي توضيح آمادگي هاي لازم براي فارغ شدن و روزهاي پس از آن براي خانم ها برگزار مي كند، همسر نيز مي تواند حضور داشته باشد. * طي دوران بارداري، مردان در زندگي همسرشان چه نقشي بازي مي كنند؟ آنها لنگرگاه يك كشتي اند. بايد به همسر خود حس اطمينان و امنيت ببخشند. مردان بايد به همسري كه تمام توجه اش به خود و جنين درون رحمش جلب شده كمك كنند تا ارتباط اش را با دنياي اطراف حفظ كند. احترام گذاشتن، صبر كردن و حضور هميشگي داشتن بهترين فرصتي است كه هر مردي طي دوران بارداري مي تواند در اختيار همسرش بگذارد. * آيا گمان مي كنيد رفتار مردها طي سال هاي اخير تغيير كرده است؟ طي دوران بارداري، زايمان و با ورود نوزاد به خانه مردها همانند پروانه دور همسرشان مي گردند. شايد تنها چيزي كه طي سال هاي اخير تغيير كرده است، مشغول شدن بيش از حد مردان در دنياي كار و بي توجه شدن به تريبت كودك است. پس از فارغ شدن يك خانم، همسر وي عادات سابق را دوباره پيش مي گيرد و هيچ تغييري در ساعات كاري خود نمي دهد. آنها گمان مي كنند تنها مادر وظيفه تربيت فرزند را بر عهده دارد! * چه موضوعي طي دوران بارداري و حس پدر شدن است كه مردان را مي ترساند؟ درك نكردن زن طي دوران بارداري و به وجود آمدن يك رابطه سه گانه موجب ايجاد ترس و دلهره در مردان مي شود.

آنها نمي دانند كودكي كه به دنيا خواهد آمد چه جايگاهي را در روابط زناشويي آنها اشغال خواهد كرد؟ درك اين موضوع كه همسر آنها، مادر فرزندي است برايشان كمي سخت به نظر مي رسد. بسياري از مردان حتي پس از فارغ شدن همسرشان از همبستر شدن با او ترس دارند. * آيا مردان پس از فارغ شدن همسرشان افسرده مي شوند؟ بله. البته اين موضوع را آشكار نمي كنند ولي خستگي مفرط، اضطراب، برقرار نكردن يك رابطه صميمي با نوزاد و حتي فرارهاي بي دليل از خانه، همگي از نشانه هاي اين افسردگي است.

مشكل مردان اين است كه گمان مي كنند با تولد فرزندشان، همسرشان را تنها خواهد گذاشت. * مردي كه تازه پدر مي شود، هيجان زده است؟ كي احساس پدر شدن را واقعا درمي يابد؟ مردها با ديدن فرزندشان هيجان زده و عاشق مي شوند. احساس پدري در افراد متعدد متفاوت است. براي بعضي ها اين حس فوري حتي با شنيدن خبر پدر شدن پديدار مي شود. براي برخي ديگر به آغوش كشيدن فرزندشان چنين حسي را در پي خواهد داشت. * در روز زايمان چه كاري از يك مرد برمي آيد؟ حضور همسر در كنار يك زن باردار به او احساس امنيت خاطر مي بخشد. به اين ترتيب زن مي داند كسي هست كه پس از زايمان انتظارش را بكشد. كلمات محبت آميز و نوازش هاي همسر همگي در روحيه يك زن باردار تاثير مي گذارد. * اگر مردي پس از شنيدن خبر باردار شدن همسرش يا حتي زايمان او، باز هم نسبت به همسر و زندگي اش بي تعهد باشد چه مي توان كرد؟ هرگز نبايد يك مرد را از پدر شدن ترساند. از سوي ديگر اگر سعي نكنيد مردي را طي دوران بارداري متعهد كنيد پس از زايمان نيز نخواهيد توانست تغييري در وي ايجاد كنيد. بايد وي را متوجه اين موضوع كنيد كه براي يك كودك، پدر داشتن به چه معني است.

10 نشانه حاملگی

1- درد سينه و نوك سينه
هنگام حاملگي تقريبا سه هفته بعد از عمل لقاح متوجه درد در سينه و نوك سينه خود مي شـويد (وقتـي قاعدگي حدود يك هفته دير مي گردد). همچنين ممكن است متورم شوند -- همانند نزديك شدن به زمان قاعدگي.

2- لك ديدن خفيف يا گرفتگي عضلات شكم
اگر باردار باشيد، لكه هاي خفيف صورتي رنگ در زمان تشكيل جنين مي تـوانـد نمايان گردد --وقتي كه جنين در داخل پوشش رحم قرار ميگيرد. اين تقريبا هشت تا ده روز بعد از تخمك گذاري روي مي دهد، كمي زودتر از رسيدن موعد قاعـدگي. مـعـمولا مي توان خونريزي ناشي از تشكيل جنين را از قاعدگي معمولي تشخيص داد: اگر كمي زود تر از زمان مورد انتظار رخ دهد، اگر خفيف و اندك و به صـورت لـك باشد، مايل به رنگ صورتي بـاشد (نه قرمز و غليظ همانند قاعدگي معمولي) و از الگوي يك قاعدگي نـرمـال پـيـروي نكند(خفيف، به تدريج شديد و سپس دوباره خفيف). گرفتگي عضلات شكم نيز ميتواند در مراحل آغازين بارداري شايع باشد. وقتي كه رحم حالت متوسط خود را بدست آورده و در سه ماهه دوم توسط استخوان لگن خاصره بهتر نگهداري مي شـود، بـدن هـمـانند زمان قاعدگي مستعد گرفتگي و درد عضلات شكم ميگردد.

3- تيره شدن دور نوك سينه
در دوران اوليه حاملگي -- نزديك زمان قاعدگي -- ممكن است دور نوك سيـنـه (بخـش تـيره تري كه نوك سينه را احاطه كرده) تيره تر و قطور تر گردد. گفته مي شـود كـه رنــگ تـيره تر دور نوك سينه به نوزاد در يافتن نوك سينه بـراي شـيـر خـوردن كـمـك مـي كـنـد. همچنين ممكن است رگهاي سينه نمايانتر شده و برامدگي هاي كـوچكي كه در اطراف نوك سينه قرار دارند بزرگتر شده و تعدادشـــان افزايش يابد -- بطور متوسط بين 4 تا 28 عدد به ازاي هر سينه.

4- خستگي مفرط
در صـورت حـامـلـگي، يكي از شايع ترين علائم در هشت تا ده هـفـتـه اول خسـتـگي و فرسودگي مي بـاشد. وقتـي باردار ميشويد، بدن شما دچار يك سري تغييرات متابوليك مهم مي گـردد. تمامي بخشهاي بدن بايد خود را براي فرايند رشد يك كودك آماده كنند. براي اغلب زنان، خستگي بعد از هفته دوازدهم بارداري از بين ميرود.

5- حالت تهوع و استفراغ
اگر باردار باشـيد، مـمـكن اسـت خـيـلي سـريع -- يـك هفـته بعد از عمل لقاح -- متوجه حالت تهوع و ناخوشي صبحگاهي گرديد. حالت تهوع ميتواند هر زماني اتفاق بيفتد -- روز يا شب.

6- ادرار مكرر
زمانيكه قاعدگي به مدت يك تا دو هفته به تاخير مي افتد، ممكن است مـتـوجـه شويـد كه بيشتر از حد معمول ادرار ميـكنيــد. اين به آن دليل است كه كودك در حال رشد درون رحم، به مثانه شما فشار وارد مي آورد.

7- يبوست
ممكن است در روزهاي اوليه بارداري متوجه تغير در اجابت مزاج خـود گرديد. هورمونهاي اضافي توليد شده در حين حاملگي، باعث ميگردد روده كارايي خود را از دست بدهد.

8- افزايش دماي طبيعي بدن
اگر دماي طبيعي بدن حتي بعد از سپري شدن زمان مقرر قاعدگي بالا ماند و به مـيزان قبل از تخمك گذاري تقليل نيافت، احتمال حاملگي بسيار افزايش مي بايد. هنگامي كه شما حامله ميشويد، تخمك در لوله هاي رحم (محل رشد جنين) بارور ميـگردد. در ايـن هنگام است كه بدن شما نهـــايتا ميتواند تشخصي دهد كه شما حامله هستيد. وقتي هورمون hCG ترشح مي شـود، زنـان مـعـمولا بـراي بـار سـوم يـك افـزايش دما احساس ميكنند كه به اندازه تغيير دماي اوليه نيست، اما در خلال يك هفته تا 12 روز بعد از اولين افزايش دماي مربوط به تخمك گذاري ميتوان آن را مشاهده نمود.

9- قطع قاعدگي
اين ميتواند اولين نشانه حاملگي بشمار آيد بـخصوص اگر روال قاعدگي شما بـصـورتـي منظم بوده باشد. اين نشانه بـه همـراه نشـانـه هاي مثـبـت ديـگر مـمكن است بارداري شما را به اثبات برساند.

10- تست حاملگي مثبت
اگر قاعدگي شما حداقل يك روز دير شد، و آماده ايد كـه حـقـيقت را بدانيد، ممكن است بـخواهـيد يك تست حاملگي خانگي را انجام دهيد. تست حامـلگـي ادرار مي تـوانـد در فاصله 10 تا 14 روز بعد از عـمـل لقـاح دقــيق عمل نمايد. اگر نميتوانيد تا موعد قاعدگي صبر كنيد، تست حاملگي خوني مي تـواند در فاصله 8 تا 10 روز بعد از عمل لقاح دقيق عمل نمايد. بخاطر داشته باشيد كه تسـت هـاي حـاملـگي (حتـي تسـت خـونـي) 100 درصد بدون خطا و اشتباه نيـستـند. اگـر نتـيـجـه تـست شـما مـنفي بـود و باز احساس حاملگي نموديد، يك هفته بعد تست را تكرار كرده و با پزشك خود درميان بگذاريد.

يك متخصص زنان:
بهبود بيمار پس از لاپراسكوپي بسيار سريعتر از جراحي باز است
درد و عوارض بعد از عمل در جراحي‌هاي لاپراسكوپي بسيار كم است


خبرگزاري دانشجويان ايران - تهران
سرويس: بهداشت و درمان - عمومي
يك متخصص زنان با بيان اين كه لاپراسكوپي نوعي جراحي از راه دور است كه مهارت خاصي براي انجام آن لازم است، خاطرنشان كرد: در استفاده از جراحي‌هاي لاپراسكوپي، برش‌هاي عمل جراحي انجام نمي‌شود در نتيجه درد بيمار بعد از جراحي بسيار كمتر است و روند بهبود بيمار در اين جراحي هم بسيار سريع‌تر از جراحي باز است.
دكتر هايده سميعي، متخصص زنان و عضو هيات علمي دانشگاه علوم پزشكي تهران در گفت‌و‌گو با خبرنگار بهداشت و درمان خبرگزاري دانشجويان ايران(ايسنا) اظهار كرد: لاپراسكوپي در درمان ضايعات خوش خيم و همچنين ضايعات خفيف بدخيم در حفره‌ شكم مورد استفاده قرار مي‌گيرد. به طور كلي با توجه به اين كه در لاپراسكوپي برش‌هاي جراحي انجام نمي‌شود، عوارض بعد از عمل در جراحي‌هاي لاپراسكوپي بسيار كمتر از جراحي‌هاي باز است.
وي خاطرنشان كرد: جراحي‌هاي لاپراسكوپي و هيستروسكوپي به طور عمومي جراحي‌هاي آندوسكوپي زنان ناميده مي‌شوند. اين جراحي‌ها با ايجاد منافذ كوچك (حداكثر 10 – 12 ميلي‌متر) به تعداد چهار تا شش عدد روي سطح شكم انجام مي‌شود.
وي در اين باره ادامه داد: وسايل و ابزار لاپراسكوپي كه شامل دوربين و تعدادي وسايل جراحي لاپراسكوپي در اندازه‌هاي بسيار كوچك و ظريف هستند از طريق اين منافذ وارد حفره‌ شكم مي‌شوند.
دكتر سميعي با اشاره به قدرت بزرگنمايي دوربين لاپراسكوپي گفت: در اين جراحي دوربين لاپراسكوپي داراي بزرگنمايي چند برابر است و اين مورد فرصت خوبي براي بررسي دقيق‌تر ضايعات است.
اين متخصص زنان با اشاره به تاريخچه لاپراسكوپي گفت: نيم قرن پيش از لاپراسكوپي تنها براي بررسي و تشخيص ضايعات حفره شكم استفاده مي‌شد. اين درحالي است كه بعدها لاپراسكوپي در درمان هم موثر واقع شد؛ به طوري كه طي سه دهه‌ اخير جراحي‌هاي لاپراسكوپي پيشرفت چشمگيري داشته است. اين امر ابتدا از جراحي‌هاي كوچك زنان شامل بستن لوله و آزاد كردن چسبندگي‌هاي داخل شكمي آغاز شد و بعدها جراحي‌هاي بزرگ زنان و حتي فيلدهاي اورولوژي، فيلد جراحي‌هاي عمومي و فيلد جراحي قفسه صدري را نيز شامل شد.
وي با بيان اين كه علاوه بر ضايعات خوش خيم حفره‌ شكم در ضايعات بدخيم نيز مي‌توان از جراحي‌هاي لاپراسكوپي استفاده كرد، گفت: جراحي‌هاي لاپراسكوپي نه تنها شامل ضايعات خوش خيم حفره‌ شكمي است بلكه در ضايعات بسيار خفيف بدخيمي نيز از آن استفاده مي‌شود.
وي در توضيح علت استفاده از اين جراحي در ضايعات خفيف سرطان گفت: ‌به منظور خارج كردن ضايعات از منافذ كوچك ايجاد شده در حفره‌ شكم بايد آن ضايعه قطعه قطعه شود كه در اين زمان امكان انتشار سلول‌هاي تومورال در داخل شكم زياد مي‌شود؛ در نتيجه از لاپراسكوپي در درمان ضايعات خفيف سرطان استفاده شده و در مورد تومورهاي بدخيم به كار نمي‌رود.
دكتر سميعي همچنين به موارد استفاده از لاپراسكوپي در ضايعات خوش خيم اشاره كرد و گفت: در برداشتن فيبروم‌هاي رحمي كه شامل تومورهاي خوش خيم جدار رحم است از لاپراسكوپي استفاده مي‌شود. همچنين در درمان و برداشتن همه‌ كيست‌هاي خوش خيم، آزاد كردن چسبندگي‌هاي داخل شكمي و همين طور مشكلات مربوط به لوله‌هاي رحم اعم از عفونت‌هايي كه به بسته شدن لوله‌ها منجر مي‌شود از لاپراسكوپي استفاده مي‌شود. در نهايت رحم، تخمدان و لوله‌ها نيز به وسيله‌ اين جراحي برداشته مي‌شوند؛ به اين ترتيب كه ابتدا به وسيله‌ يكي از ابزار لاپراسكوپي قطعه قطعه شده و سپس به وسيله پورت‌هاي لاپراسكوپي از منافذ كوچك ايجاد شده روي سطح شكم خارج مي‌شوند.
وي ادامه داد: بعد از انجام جراحي، وسايل لاپراسكوپي از منافذ ايجاد شده در شكم خارج و محل‌هاي ورود بخيه مي‌شوند.
اين متخصص زنان با اشاره به فوايد اين جراحي به ايسنا گفت: در استفاده از جراحي‌هاي لاپراسكوپي، برش‌هاي عمل جراحي انجام نمي‌شود در نتيجه درد بيمار بعد از جراحي بسيار كمتر است. ريكاوري و بهبود بيمار در اين جراحي بسيار سريع‌تر از جراحي باز است. در لاپراسكوپي چسبندگي‌هاي بعد از عمل كه از عمده‌ترين عوارض عمل‌هاي باز است، وجود ندارد. در نتيجه لاپراسكوپي در بيماران خواهان حفظ باروري، براي جلوگيري از ايجاد چسبندگي‌ها، توصيه مي‌شود. در نهايت از نظر زيبايي لاپراسكوپي به جراحي باز برتري دارد.
وي با اشاره به عفونت در جراحي‌هاي لاپراسكوپي گفت: در اين جراحي به دليل تماس كمتر حفره‌ داخل شكم با فضاي بيرون امكان ايجاد عفونت در اين نوع جراحي كمتر از جراحي باز است.
اين عضو هيات علمي دانشگاه علوم پزشكي تهران با اشاره به اين كه لاپراسكوپي يك جراحي از راه دور است و مهارت خاصي براي انجام اين عمل‌ها لازم است، گفت: مهم‌ترين مساله در انجام اين جراحي آن است كه جراح مجري عمل تسلط كافي بر اجراي آن را نداشته باشد. اخيرا انواع رباتيك لاپراسكوپي نيز استفاده مي‌شود كه جراح حتي در خارج از اتاق عمل و به كمك يك فيلد ديجيتال جراحي را هدايت مي‌كند.
وي در توضيح عوارض لاپراسكوپي گفت: در لاپراسكوپي براي بهتر ديده شدن ارگان‌هاي داخل شكم، گاز co2 وارد حفره شكم مي‌شود و به اين وسيله بر حجم شكم اضافه مي‌شود. در اين ميان ممكن است گاز co2 به صورت آمبولي وارد عروق شود كه براي حيات بيمار خطرناك است. در صورت بوجود آمدن چنين شرايطي عمل متوقف شده، حفره‌ شكم از co2 خالي مي‌شود و اقدامات لازم در جهت بهبود شرايط انجام مي‌شود.
عضوهيات علمي دانشكده پزشكي دانشگاه علوم پزشكي تهران در اين باره ادامه داد: به دليل اين كه دوربين لاپراسكوپي از طريق ناف وارد حفره شكم مي‌شود و با توجه به اين كه ناف ضعيف‌ترين نقطه‌ جدار شكم است ممكن است بعدها منجر به فتخ ناف شود. در اين مورد جراحي مجراي عمل با انجام بخيه‌هاي مناسب مي‌تواند از ايجاد آن جلوگيري كند.
دكتر سميعي در پايان گفت: در صورتي كه جراح قادر به ادامه‌ عمل با لاپراسكوپي نباشد، در مواقع لازم جراحي با روش لاپراسكوپي به جراحي باز تبديل مي‌شود.

زياد بودن مايع آمنيوتيك (هيدرآمنيوس يا پلي هيدرآمنيوس)


اگر پزشك به شما گفته است كه مايع آمنيوتيك شما بيش از حد است خيلي نگران نباشيد. بيشتر زناني كه دچار اين مشكل هستند كودكاني سالم بدنيا مي آورند. ولي در بعضي موارد اين مسئله ممكن است علامتي از ديابت و يا مشكلي در جنين باشد.
مايع آمنيوتيك چيست؟
مايع آمنيوتيك ماده اي است كه جنين را در كيسه جنين احاطه كرده است. اين مايع كارهاي مهمي انجام مي دهد كه عبارتند از:
بعنوان يك ضربه گير جنين را در مقابل صدمات و بند ناف را در مقابل تحت فشار قرار گرفتن (و در نتيجه اختلال در اكسيژن رساني به جنين) محافظت مي كند. جنين و رحم را از عفونت محافظت مي كند. بعنوان يك منبع پشتيبان كوتاه مدت از مايعات و مواد غذايي عمل مي كند. به جنين براي تنفس و تحرك كمك مي كند. به تكامل مناسب سيستم هاي گوارشي، اسكلتي-عضلاني و تنفسي جنين كمك مي كند.



مايع آمنيوتيك كجا توليد مي شود؟
در طي 16 هفته اول حاملگي، جفت، غشاهاي آمنيوتيك، بند ناف، و پوست جنين همگي مايعي توليد مي كنند كه همزمان با رشد جنين كيسه آمنيوتيك را پر مي كند. پس از آن جنين شروع به بلعيدن مايع كرده، مايع از كليه هاي جنين گذشته و بصورت ادرار از بدن جنين خارج مي شود و اين چرخه مجدداً تكرار مي شود بطوريكه كل مايع آمنيوتيك هر چند ساعت يك بار از اين چرخه عبور مي كند. (تعجب نكنيد! بله، بيشتر مايع آمنيوتيك در واقع ادرار است). جنين همچنين مقداري مايع از ريه هايش ترشح مي كند. مقدار كمي از مايع آمنيوتيك جذب كيسه آمنيوتيك شده و وارد بدن مادر مي شود و يا از طريق خون بند ناف به بدن مادر بر مي گردد. بنابراين، جنين نقش مهمي در حفظ مقدار مناسب مايع در كيسه آمنيوتيك دارد. زياد بودن مايع هيدرآمنيوس يا پلي هيدرآمنيوس و كم بودن آن اليگوهيدرآمنيوس خوانده مي شود.

تشخيص زياد بودن مايع آمنيوتيك
رشد سريعتر از طبيعي رحم ممكن است پزشك را به زياد بودن مايع مشكوك كند. زياد بودن مايع ممكن است سبب شود مادر حركات جنين را آنطور كه بايد در سه ماهه دوم يا سوم حس كند احساس نكند. بيمار ممكن است علائمي نظير دردهاي شكمي (ناشي از فشار زياد مايع)، نوسان شديد وزن، كمر درد، و ورم شديد پاها و قوزك پا داشته باشد. در صورت وجود اين علائم پزشك براي بيمار سونوگرافي تجويز كرده و اندكس مايع آمنيوتيك (Amniotic Fluid Index) را محاسبه مي كند. اندكس بالاي 25 سانتي متر بيش از حد تلقي مي شود. مقدار طبيعي اين اندكس در سه ماهه سوم حاملگي 5 تا 25 سانتي متر است.

دلايل افزايش بيش از حد مايع
در بيشتر موارد علت ناشناخته است. در حدود 60% موارد هيچ دليل خاصي پيدا نمي شود، جنين مشكلي ندارد و مايع خوبخود كم مي شود. با اين حال بيمار بايد همچنان تحت نظر باشد و براي وي تا آخر حاملگي non-stress test و سونوگرافي تجويز شود. همچنين ممكن است به منظور كاهش خطر پارگي زودرس كيسه آب و شروع زايمان زودرس استراحت مطلق تجويز شود.

علل ديگر عبارتند از:

ديابت مادر: در صورتيكه مادر ديابت كنترل نشده داشته باشد ممكن است دچار افزايش بيش از حد مايع گردد. (پلي هيدرآمنيوس در 10% مادران ديابتي و معمولا در سه ماهه سوم تشخيص داده مي شود). به همين دليل معمولا براي مشخص كردن اينكه ممكن است افزايش بيش از حد مايع ناشي از ديابت باشد يك تست گلوكز انجام مي شود. اين موارد معمولا خفيف بوده و با كنترل ديابت براحتي درمان مي شوند.

ماكروزومي يا حاملگي چند قلويي: بزرگ بودن بيش از حد جنين يا حاملگي دوقلويي يا چند قلويي خطر افزايش بيش از حد مايع آمنيوتيك را افزايش مي دهد. پلي هيدرآمنيوس بويژه در موارد سندرم انتقال خون دوقلوها محتمل است. در اين سندرم قلوي دهنده داراي مايع آمنيوتيك كم و قلوي گيرنده خون دچار افزايش بيش از حد مايع است.

ناهنجاري هاي جنيني: در بعضي موارد نادر، جنين ممكن است دچار ناهنجاري باشد كه سبب مي شود مايع را نبلعد در حاليكه كليه اش ادرار بيشتري از همان مايع كمي كه بلعيده توليد مي كند. اين مسئله ممكن است ناشي از ناهنجاري هايي باشد كه بلعيدن را براي جنين مشكل مي كنند. از جمله اين ناهنجاري ها مي توان به تنگي پيلور، شكاف لب يا كام، يا انسداد دستگاه گوارش اشاره كرد. بعضي مشكلات دستگاه عصبي نظير نواقض لوله عصبي يا هيدروسفالي نيز مي توانند مانع بلع نوزاد شوند. در صورت تشخيص پلي هيدآمنيوس پزشك يك سونوگرافي با وضوح بالا و شايد يك آمنيوسنتز انجام مي دهد تا جنين را از نظر ناهنجاري ها و اختلالات ژنتيكي كنترل كند.

درمان
در حدود 50% موارد بويژه در موارد خفيف مشكل خودبخود حل مي شود. در صورتيكه مايع خيلي زياد باشد و يا سبب ناراحتي زيادي شود پزشك ممكن است با استفاده از روشي بنام آمنيوسنتز درماني مقداري از مايع را خارج كند. در اين روش پزشك سوزني را طريق رحم وارد كيسه آمنيوتيك كرده و مقداري از مايع را مي كشد. در موارد شديد اين كار ممكن است هر هفته و يا حتي بيشتر تكرار شود. در بعضي موارد ممكن است براي كم كردن ميزان ادرار جنين از داروهاي مهار كننده پروستاگلاندين ها نظير ايندومتاسين استفاده شود.

تأثير پلي هيدرآمنيوس بر زايمان
پلي هيدرآمنيوس خطر زايمان زودرس را افزايش مي دهد بنابراين مادر بايد تحت نظر باشد. با شروع مراحل زايمان، خارج شدن مقدار زيادي مايع از رحم خطر پارگي جفت (جدا شدن زودرس جفت) يا پرولاپس بند ناف (قرار گرفتن بند ناف در گردن رحم و احتمال تحت فشار قرار گرفتن آن) را افزايش مي دهد. هر دو اين وضعيت ها كودك را در خطر كمبود اكسيژن قرار داده و ممكن است نياز به سزارين اورژانس باشد. از آنجا كه رحم نيز ممكن است پس از زايمان قادر به منقبض شدن نباشد احتمال خونريزي بعد از زايمان نيز وجود دارد. از اين رو پزشك در طول زايمان كاملا مادر را تحت نظر خواهد داشت.

اين بيماري به صورت معمول با قاعدگي کاملاً نامنظم ، نازايي ، پرمويي بدن ، چاقي و بزرگي دو طرفه تخمدان پر از کيست است . حدود ۳٪ افراد در سنين باروري به اين بيماري مبتلا بوده و علت بيماري به طور کامل شناخته نشده است ولي شاخص ترين اختلال مربوط به غدد درون ريز بوده که در آن افزايش هورمون هاي مردانه يا آندروژنها ديده مي شود .
علائم ، نشانه ها و ارزيابي
نشانه هاي عدم تخمک گذاري
اين حالت با خونريزي هاي نامنظم ( حدود ۱۵٪ بيماران ) ، عدم قاعدگي ( حدود ۵۰٪ بيماران ) و نازايي ( ۷۵٪ بيماران ) تظاهر مي کند .
افزايش آندروژن
افزايش آندروژن هاي تخمدان و غده فوق کليوي باعث بروز پرمويي ، چرب شدن پوست و آکنه به درجات مختلف مي شود . شيوع پرمويي حدود ۹۰-۷۰ درصد موارد بوده و اغلب سرعت پيشرفت و شدت آن کم مي باشد . افزايش آندروژن غالباً به قدري زياد است که موجب عضلاني شدن اندام ، کلفت شدن صدا و ريزش موهاي شقيقه مي شود ، لذا در صورت پيشرفت سريع و شديد علائم فوق بايد به فکر بيماري هاي ديگري مثل بدخيمي و مشکلات غده فوق کليه بود .
چاقي
در حدود ۵۰ -۴۰ درصد مبتلايان به اين بيماري چاق هستند . چاقي خود موجب افزايش هورمون تستوسترون آزاد و نيز توليد دائمي استروژن از آندروژن مي شود .
همچنين ضايعات پررنگ پوستي که قهوه اي ، مايل به سبز و قرينه هستند و در لمس ظريف به صورت مخمل حس مي شوند و بيشتر مناطق گردن ، زيربغل و کشاله ران را گرفتار مي کنند و در حدود ۵۰-۳۰ درصد بيماران مبتلا و در افراد چاق ديده مي شود .
تدابير درماني
درمان بيماران مبتلا به بيماري تنبلي تخمدان وابسته به نياز و شکايت بيمار بوده و داراي ۳ جنبه اصلي است که هريک درمان خاص خود را مي طلبد و شامل پرمويي ، آکنه ، عدم تخمک گذاري مزمن و در نتيجه وجود ممتد استروژن و ضخيم شدن لايه دروني رحم ( آندومتر ) است .
در درمان پرموئي بايد نکات زير را مد نظر قرار داد و به بيمار نيز انتقال داده شود :
موهايي در بدن وابسته به آندروژن هستند و اينها به درمان طبي پاسخ ميدهند . اين موها عبارتند از : موهاي صورت ، سينه ، شکم و کشاله ران ، موهاي ساير نقاط بدن نظير اطراف سينه ، بازوها ، پشت و ساق پاها پاسخ مناسبي به درمان طبي نمي دهند .
به غير از قرص ضدبارداري در استفاده از ساير داروها بايد يک روش مطمئن جلوگيري از حاملگي در طول درمان بکار برده شود .
حداقل مدت زمان لازم براي مشاهده اثرات درماني دارو حدود ۶ ماه است .
در بيش از نيمي از بيماراني که معالجه شده اند ، پس از قطع دارو موها مجدداً رشد مي کنند .
تا حصول نتيجه مطلوب ، بهتر است از روش مکانيکي ( بي رنگ کردن ، تراشيدن و کندن مو ) نيز استفاده شود .
آن گروه از موهايي که مدتهاي مديدي است رشد کرده و داراي ضخامت زيادي هستند ، به درمان طبي پاسخ مناسب نداده و بايد به روش فيزيکي آنها را از بين برد .
در افراد چاق کاهش وزن مي تواند در هر ۳ جنبه درمان کمک کننده باشد .

دیس پارونی ( مقاربت دردناک در زنان ) چیست و چه باید کرد ؟

عفونت‌ آميزشي‌، از جمله‌ هرپس‌ (عامل‌ تب‌خال‌ تناسلي‌) و ساير ويروس‌هايي‌ كه‌ مجراي‌ تناسلي‌ (مهبل‌)، گردن‌ رحم‌، لوله‌هاي‌ رحمي‌، يا تخمدان‌ را درگير مي‌سازند.
فشار روي‌ ديواره‌ مجراي‌ تناسلي‌ در اثر تشكيل‌ بافت‌ جوشگاهي‌ به‌ دنبال‌ اعمال‌ جراحي‌ يا اشعه‌ درماني‌
تشكيل‌ بافت‌ جوشگاهي‌ ناشي‌ از ترميم‌ پارگي‌ مجراي‌ تناسلي‌ در اثر يا براي‌ زايمان‌ به‌طوري‌ كه‌ مجرا را تنگ‌ كند.
تومور فيبروييد يا ساير تومورهاي‌ رحمي‌
آندومتريوز
پرده‌ بكارت‌ بدون‌ سوراخ‌، پاره‌، يا ضخيم‌تر از حد طبيعي‌
آسيب‌ديدگي‌ نوك‌ پيشابراه‌
لغزنده‌سازي‌ ناكافي‌ مجراي‌ تناسلي‌ يا كاندوم‌
واكنش‌ آلرژيك‌ به‌ ديافراگم‌، كاندوم‌، پا ژل‌ يا فوم‌ ضد حاملگي‌
خشكي‌ و نازكي‌ ديواره‌ مجراي‌ تناسلي‌ پس‌ از يائسگي‌
بيماري‌ التهابي‌ لگن‌
علل‌ رواني‌ و عاطفي‌اين اختلال كدامند ؟
ترس‌ از حاملگي‌
ترس‌ از آسيب‌ رسيدن‌ به‌ جنين‌ در هنگام‌ حاملگي‌
فقدان‌ برانگيختگي‌ جنسي‌ و لغزندگي‌ مجراي‌ تناسلي‌ در اثر كمي‌ ترشحات‌. اين‌ حالت‌ در اثر عوامل‌ مختلف‌ مثل‌ تحريك‌ جنسي‌ ناكافي‌، بيزاري‌ از مرد، خستگي‌، يا اضطراب‌ ايجاد مي‌شود.
نداشتن‌ تجربه‌ يا اطلاعات‌ جنسي‌
سابقه‌ آسيب‌ جسمي‌ يا ضربه‌ روحي‌ ناشي‌ از روابط‌ جنسي‌
نداشتن‌ موقتي‌ اشتياق‌ به‌ رابطه‌ جنسي‌
۳- چه عواملي كه اين اختلال را شدت ميدهند ؟
حاملگي‌ و دوره‌ پس‌ از زايمان‌
استرس‌، بيماري‌ اخير، خستگي‌، يا كار زياد
نوشيدن‌ الكل‌
يائسگي‌
۴-چگونه از بروز اين پديده ممانعت نماييم؟
اگر علايم‌ عفونت‌ دستگاه‌ تناسلي‌ وجود دارد بايد سريعاً براي‌ درمان‌ مراجعه‌ شود.
مصرف‌ ژل‌ها يا فوم‌هاي‌ ضد حاملگي‌ كه‌ باعث‌ واكنش‌هاي‌ آلرژيك‌ مي‌شوند را متوقف‌ كنيد.
موضوع‌ بايد با شوهر در ميان‌ گذاشته‌ شود. پشتيباني‌ و صبر شوهر براي‌ غلبه‌ بر اين‌ مشكل‌ اهميت‌ زيادي‌ دارد. مسأله‌ تحريك‌ جنسي‌ در اين‌ ميان‌ مهم‌ است‌. در صورت‌ لزوم‌ از مواد لغزنده‌كننده‌ غيرروغني‌ و غير آلرژيك‌ مي‌توان‌ استفاده‌ كرد.
اگر صدمات‌ جسمي‌ يا روحي‌ در روابط‌ جنسي‌ گذشته‌ وجود داشته‌ است‌، بهتر است‌ براي‌ مشاوره‌ تخصصي‌ در رابطه‌ با احساسات‌ منفي‌ مربوطه‌ مراجعه‌ شود.
۵-عوارض احتمالي اين اختلال عبارتند از :
به‌ علت‌ بستگي‌ دارد. بيماري‌هاي‌ طبي‌ معمولاً قابل‌ معالجه‌ هستند. مشكلات‌ رواني‌ را نيز اغلب‌ مي‌توان‌ رفع‌ كرد. راه‌ حل‌ بهبود مشكلات‌ بين‌ فردي‌ نيز برقراري‌ ارتباط‌ مناسب‌ و صبر است‌.
عوارض‌ احتمالي‌
پيدايش‌ مشكل‌ در روابط‌ شخصي‌، ناتواني‌ دايمي‌ از لذت‌ بردن‌ از تجربيات‌ جنسي‌، و از دست‌ دادن‌ عزت‌ نفس‌
درمان اين پديده ممكن است ؟ چگونه؟
- انجام‌ بررسي‌هاي‌ آزمايشگاهي‌ مثل‌ پاپ‌اسمير و كشت‌ هر گونه‌ ترشح‌ از مجراي‌ تناسلي‌ براي‌ پيدا كردن‌ هرگونه‌ مشكل‌ طبي‌ كه‌ بتوان‌ آن‌ را درمان‌ كرد.
- درمان‌ مناسب‌ برحسب‌ وجود علل‌ جسمي‌ يا رواني‌ طرح‌ريزي‌ مي‌شود.
- نشستن‌ در آب‌ داغ‌ به‌ رفع‌ علايم‌ كمك‌ مي‌كند. بهتر است‌ اين‌ كار ۳ يا ۴ بار در روز، هر بار به‌ مدت‌ ۱۵-۱۰ دقيقه‌، انجام‌ شود.
- به‌ هنگام‌ مقاربت‌ جنسي‌ از لغزنده‌كننده‌ مناسب‌ استفاده‌ شود.
- تمرينات‌ مخصوص‌ براي‌ آشنا كردن‌ جسم‌ و ذهن‌ با مقاربت‌ جنسي‌
- وضعيت‌هاي‌ مختلف‌ بايد امتحان‌ شوند تا وضعيتي‌ كه‌ كمترين‌ درد را به‌ همراه‌ دارد مشخص‌ شود.
- درمان‌ مشكلات‌ رواني‌ بسته‌ به‌ نيازهاي‌ بيمار متفاوت‌ است‌. روش‌ها شامل‌ موارد زير هستند: آموزش‌ درباره‌ جلوگيري‌ از حاملگي‌؛ مشاوره‌ براي‌ كشف‌ تعارضات‌ روحي‌ مخفي‌ در ناخودآگاه‌؛ تمرينات‌ تمركز حسي‌ و عاطفي‌؛ و آموزش‌ روش‌هاي‌ مناسب‌ تحريك‌ جنسي‌

تعاریف مراقبت های پس از زایمان
پس از زايمان
مراقبت هاي معمول پس از زايمان، طي ۳ ملاقات انجام مي شود كه ملاقات اول در روزهاي ۱ تا ۳، ملاقات دوم در روزهاي ۱۰ تا ۱۵ و ملاقات سوم در روزهاي ۴۲ تا ۶۰ پس از زايمان انجام مي شود. مراقبت های نوزاد نیز در۳ نوبت شامل مراقبت بدو تولد، مراقبت روزهای ۳ تا ۵ و مراقبت روز ۳۰ انجام می شود.
برای مادری که در بیمارستان زایمان می کند، مراقبت پس از زايمان در بيمارستان را می توان مراقبت بار اول پس از زايمان محسوب کرد.
نوزاد مادری که به هر دلیل تحت درمان داروهای روان گردان است، باید تحت مراقبت متخصص اطفال قرار بگیرد.

آموزش و توصیه:
طی ملاقات های پس از زایمان در مورد بهداشت فردی و روان و جنسی، علائم خطر، شکایت شایع، تغذیه و مکمل های دارویی، نحوه شیردهی و مشکلات و تداوم آن، مراقبت از نوزاد و علائم خطر نوزاد، مشاوره تنظیم خانواده، مراجعه برای انجام پاپ اسمیر در صورت نیاز و مراجعه برای دریافت خدمات تنظیم خانواده، بهداشت دهان و دندان به مادر آموزش دهيد.
نكته: در هر ملاقات، علائم خطر را به مادر گوشزد كنيد و مطمئن شويد كه اين علائم را فراگرفته است.
اختلال هوشياري:
عدم پاسخگويي مادر به تحريكات وارده (نيشگون، ضربه، نور و…) یا عدم درک زمان و مکان
ارزیابی علائم خطر فوری:
در ملاقات اول و دوم، ابتدا مادر را از نظر وجود علائم خطر فوری بررسی کنید.
التهاب لثه: متورم، پرخون و قرمز شدن لثه
بررسی پرونده و آشنایی با وضعيت مادر:
در ملاقات دوم و سوم، فرم مراقبت را مرور کرده و نقایصی مانند تکمیل نبودن قسمتهای مختلف را رفع کنید.
بیماری زمینه ای:
منظور بيماري هاي قلبي، كليوي، ديابت، فشارخون بالا، صرع،… است.
پاپ اسمیر:
در ملاقات سوم طبق راهنما و با تأکید به این نکته که مادر لکه بینی نداشته باشد، از دهانه رحم نمونه بگیرید.
پوسیدگی دندان:
تخریب ساختمان دندان به دنبال فعالیت میکروب های پوسیدگی زای دهان که علائم آن عبارتند از:
تغییر رنگ مینای دندان به رنگ قهوه ای یا سیاه
سوراخ شدن دندان
حساس بودن یا درد گرفتن دندان هنگام مصرف غذاهای سرد و گرم یا ترش و شیرین
حساس بودن یا درد گرفتن دندان هنگام فشردن دندانها بر همدیگر
تاریخ مراجعه بعدی:
تاريخ مراجعه بعدي مادر را تعيين و يادآوري كنيد.
ترشحات مهبل:
خروج ترشحات چرکی و بد بو را از مهبل سئوال کنید.
تزریق رگام:
آمپول رگام را در مادر ارهاش منفی با همسر ارهاش مثبت درصورتی که هنگام زایمان دریافت نکرده باشد، طی ۷۲ ساعت اول پس از زایمان به صورت عضلانی تزریق کنید.
تجویز مكمل هاي دارویی: مکمل های دارویی را طبق راهنما برای مادر تجویز کنید.
نكته: توجه داشته باشید که مادر باید تا ۳ ماه پس از زایمان مکمل مصرف کند. بنابراین مطمئن شوید که مادر به میزان مورد نیاز قرص آهن و مولتی ویتامین دارد.
تشکیل پرونده:
برای تشکیل پرونده، «فرم مراقبت پس از زایمان» را تکمیل کنید.
تشنج:
انقباضات تونیک و کلونیک تمام یا قسمتی از بدن
تنفس مشکل:
مادر به هر دلیلی نمی تواند به راحتی نفس بکشد.
جرم دندانی:
چنانچه پلاک میکروبی به وسیله مسواک زدن و یا نخ کشیدن از سطح دندانها پاک نگردد و مدت طولانی روی دندان باقی بماند، به لایه ای سفت به رنگ زرد یا قهوه ای تبدیل می گردد.
خونریزی:
معمولاً در روزهاي پس از زايمان به تدريج از مقدار ترشحات خونی مهبل كاسته شده و كم رنگ مي شود. در ملاقات سوم خروج ترشحات خونی از مهبل را سئوال کنید.
درد شکم و یا پهلوها:
هر نوع درد خفیف یا شدید، متناوب یا متوالی در هر ناحیه از شکم و پهلوها
سرگیجه:
حالتی از دوران و یا گیج رفتن سر است. در صورت شکایت مادر از سرگیجه، فشارخون و تعداد نبض او را ابتدا در حالت خوابیده و سپس در حالت نشسته اندازه گیری کنید. اگر میزان فشارخون سیستولیک ازحالت خوابیده به نشسته به میزان ۲۰ میلیمتر جیوه کاهش یابد و تعداد نبض ازحالت خوابیده به نشسته ۲۰ بار افزایش یابد، نیاز به بررسی دارد.
شرح حال:
شرح حال شامل موارد زیر است:
- تاریخچه پزشکی:
سابقه یا ابتلا فعلی به بیماری های زمینه ای(دیابت، فشارخون بالا، صرع، کلیوی، آسم، قلبی، سل و …)، اختلالات روانی
- تاریخچه زایمان:
تاریخ، نوع و محل زایمان
- تاریخچه اجتماعی:
سن، همسرآزاری، مصرف داروها در شیردهی، مصرف الکل، کشیدن سیگار و دخانیات، اعتیاد به مواد مخدر و داروهای مخدر
شکایت های شایع:
اين شكایت ها شامل خستگي، سردرد، كمردرد و یبوست است.
شوك:
اختلالي در گردش خون بدن كه با علائم حياتي غير طبيعي مشخص مي شود. (علائم اصلی شامل نبض تند و ضعیف ۱۱۰ بار دردقیقه یا بیشتر و فشارخون سیستولیک کمتر از۹۰ میلیمتر جیوه می باشد که ممکن است با رنگ پریدگی، عرق سرد و سردی پوست، تنفس تند ۳۰ بار در دقیقه یا بیشتر و بی قراری و گیجی همراه باشد.)
عفونت دندانی، آبسه و درد شدید:
از فوریت های شایع دندان پزشکی است. پیشرفت شدید پوسیدگی و عفونت دندان معمولاً با دردهای شبانه، شدید، مداوم و خود به خودی همراه است که می تواند باعث تورم صورت و لثه ها(آبسه) شده و گاهی با فیستول(دهانه خروجی چرک آبسه دندان) همراه شود.
علائم حیاتی:
در هر ملاقات، علائم حیاتی مادر را اندازه گيري کنید
فشارخون را در يك وضعيت ثابت (نشسته يا خوابيده) و از يك دست ثابت (راست يا چپ) اندازه گيري كنيد. فشارخون۹۰/۱۴۰ميليمتر جيوه و بالاتر «فشارخون بالا» است.
درجه حرارت بدن را از راه دهان اندازه گيري كنيد. دماي بدن به ميزان ۳۸ درجه سانتيگراد يا بالاتر ( بجز ۲۴ ساعت اول پس از زايمان ) «تب» است.
تعداد نبض را به مدت يك دقيقه كامل اندازه گيري كنيد. تعداد طبيعي نبض،۶۰ تا ۱۰۰ بار در دقيقه است.
تعداد تنفس را به مدت يك دقيقه كامل اندازه گيري كنيد. تعداد طبيعي تنفس، ۱۶ تا ۲۰ بار در دقيقه است.
علائم روانی:
وضعیت روانی مادر را با ارزیابی علائم به شرح زیر تعیین کنید:
علائم خطر فوری روانی:
افکار یا اقدام به خودکشی، تحریک پذیری و پرخاشگری شدید، فرار از منزل، امتناع از خوردن، پرفعالیتی، توهم و هذیان با محتوای آسیب رساندن به خود و دیگران
علائم در معرض خطر روانی:
روحیه افسرده، انرژی کم، کم حوصلگی، عصبانیت، بی قراری، اختلال در خواب و اشتها (پرخوابی، کم خوابی، پراشتهایی، کم اشتهایی)، توهم و هذیان با محتوای غیر آسیب رسان به خود و دیگران
محل بخیه ها:
در هر ملاقات، محل بخیه ها (برش اپي زياتومي يا سزارين) را بررسی کنید. ناحيه برش معمولا بدون درد، التهاب و كشش می باشد. محل برش اپی زیاتومی معمولاً پس از ۳ هفته ترميم مي شود و نخ بخیه محل برش سزارین پس از ۷ تا ۱۰روز نیاز به کشیدن دارد.
مشاوره تنظیم خانواده:
در ملاقات دوم، با مادر طبق راهنما مشاوره کنید. در صورتی که در ملاقات دوم با مادر در مورد انتخاب روش پیشگیری از بارداری مشاوره نکرده اید، در ملاقات سوم انجام دهید.
نکته: مراجعه برای دریافت خدمات تنظیم خانواده را تأکید کنید.
مشکلات شیردهی:
در صورت وجود مشکلاتی چون نوک فرورفته، صاف، دراز و مجاری بسته و شقاق به مادر آموزش دهید.
مصرف مکمل ها:
در هر ملاقات، مصرف منظم مکمل های دارویی را از مادر سئوال كنيد.
معاینه اندام ها:
در هر ملاقات، پاها (ساق و ران) را از نظر وجود ورم یک طرفه بررسي كنيد.
معاینه پستان:
پستان ها را از نظر تورم و درد بررسي كنيد.
معاینه چشم:
در هر ملاقات، رنگ ملتحمه را بررسي كنيد.
نکته: كم رنگ بودن مخاط ملتحمه چشم به همراه كم رنگ بودن زبان، بستر ناخنها و يا كف دست «رنگ پريدگي شديد» است.
معاینه دهان و دندان:
در ملاقات سوم، دهان و دندان مادر را از نظر وجود جرم، پوسیدگی، التهاب لثه، عفونت دندانی و آبسه معاینه کنید.
معاینه شکم(رحم):
در هر ملاقات، وضعیت رحم را از روی شکم بررسي كنيد. پس از زايمان، رحم به تدريج به داخل لگن باز می گردد. در هفته اول رحم پايين تر از ناف، سفت و جمع است و از هفته سوم به بعد، رحم از روي شكم قابل لمس نيست.
نکته: در برخی از مادران ممکن است انقباضات رحم در دوره پس از زایمان ادامه داشته باشد که به آن «پس درد» می گویند.
ملاقات اول: ملاقات با مادر در یکی از روزهای ۱ تا ۳ پس از زایمان
ملاقات دوم: ملاقات با مادر در یکی از روزهای ۱۰ تا ۱۵ پس از زایمان
ملاقات سوم: ملاقات با مادر در یکی از روزهای ۴۲ تا ۶۰ پس از زایمان
وضعیت ادراری- تناسلی و اجابت مزاج:
از مادر در مورد وضعیت دفع ادرار(سوزش، درد، فشار، تکرر، احساس دفع سریع، بی اختیاری) و اجابت مزاج(یبوست، خونی بودن مدفوع، درد مقعد، بواسیر، بی اختیاری) و سوزش و خارش ناحیه تناسلی سئوال کنید.
وضعیت روانی(خلق و خوی):
در مورد وضعیت روحی و روانی یا سابقه بیماری روانی مادر سئوال کنید. برخي مادران ممكن است در روزهاي ۳ تا ۶ و حداکثر تا روز ۱۴ پس از زايمان دچار افسردگي خفيف و گذرا (اندوه پس از زايمان) شوند که علائم آن به صورت گریه و بی قراری، اختلال در خواب و اشتها و احساس غمگینی تظاهر می کند. دوره پس از زایمان، دوره پرخطری از نظر عود بیماری روانی قبلی و یا بروز بیماری روانی جدید است. بنابراین چنانچه فاکتورهای خطر بیماری روانی مثل سابقه بیماری روانی در مادر وجود دارد و در حال حاضر با علائم اندوه پس از زایمان مراجعه کرده است، او را تحت نظر بگیرید. اگر علائم طولاني و شديدتر شود مانند تمایل به خودكشي و آزار به نوزاد «سایکوز یا جنون پس از زایمان» مطرح است. در مراحل اولیه بروز سایکوز بعد از زایمان، علائم مانند «اندوه و یا افسردگی پس از زایمان» است و بیماری به صورت بی خوابی، بی قراری، تغییرات سریع خلق و خو خود را نشان می دهد. بنابراین اگر « سابقه جنون پس از زایمان» در مادر و یا خانواده او و یا سایر عوامل خطر وجود دارد، ویزیت روان پزشکی الزامی است و مادر باید ارجاع شود.
وضعیت شیردهی:
در هر ملاقات، از مادر در مورد تداوم شيردهي سؤال کنید.
همسرآزاری:
هر رفتار خشن وابسته به جنسیتی است که موجب آسیب شده یا با احتمال آسیب جسمی، جنسی یا روانی و یا رنجش زن همراه گردد. چنین رفتاری می تواند با تهدید، اجبار یا سلب مطلق آزادی و اختیار صورت گرفته و در جمع یا در خفا رخ دهد.
خشونت جسمی:
هر گونه اقدام عمدی از سوی شوهر که منجر به وارد شدن آسیب بدنی به همسرش گردد مانند مشت زدن، سیلی زدن و لگد زدن، هل دادن، کشیدن موها، اقدام به خفه کردن، ضربه زدن با چاقو
خشونت جنسی:
هر گونه عمل جنسی یا اقدام برای به دست آوردن یک عمل جنسی، هر گونه پیشنهاد برای انجام عمل جنسی ناخواسته و یا اعمالی که در راستای تجارت جنسی از فرد باشد، استفاده از زورگویی و تهدید به آسیب رساندن برای تعرض جنسی بدون توجه به این که فرد معارض همسر وی یا فرد دیگری است و در هر محلی که فقط محدود به خانه و محل کار نمی شود.
خشونت روانی:
رفتار خشونت آمیزی است که شرافت، آبرو و اعتماد به نفس زن را خدشه دار می کند. این رفتار به صورت انتقاد ناروا، تحقیر، بد دهانی، تمسخر، توهین، فحاشی، متلک و تهدیدهای مداوم اعمال می شود.

آمنوره


آمنوره‌ (قطع‌ قاعدگی‌) ثانویه‌ عبارت‌ است‌ از توقف‌ قاعدگی‌ برای‌ حداقل‌ 3 ماه‌ در خانمی‌ که‌ قبلاً قاعده‌ می‌شده‌ است‌.

علایم شایع

از بین‌ رفتن‌ دوره‌ قاعدگی‌ برای‌ حداقل‌ 3 ماه‌ یا بیشتر در خانمی‌ که‌ حداقل‌ یک‌ بار قاعدگی‌ داشته‌ است‌.

علل‌

• بارداری‌ (اگر نزدیکی‌ رخ‌ داده‌ است‌)
• شیردهی‌ به‌ کودک‌ شیرخوار
• قطع‌ مصرف‌ قرص‌های‌ ضدبارداری‌
• یائسگی‌ (در صورتی‌ که‌ سن‌ بیش‌ از 35 سال‌ و بارداری‌ وجود نداشته‌ باشد)
• استرس‌ عاطفی‌ یا اختلال‌ روانی‌
• جراحی‌ و برداشتن‌ تخمدان‌ها و رحم‌
• اختلال‌ غدد درون‌ریز، از جمله‌ هیپوفیز، هیپوتالاموس ، تیرویید، پاراتیرویید، غدد فوق کلیوی، و تخمدان‌ها
• دیابت‌ شیرین‌ (مرض‌ قند)
• بیماری‌ سل
• چاقی‌، بی‌اشتهایی‌ عصبی‌، یا پرخوری‌ عصبی‌
• فعالیت در زمان ابتلا به این بیماری جسمانی‌ شدید مثل‌ دوهای‌ استقامت‌

عوامل تشدید کننده بیماری

• تغذیه‌ نامناسب‌
• استفاده‌ از بعضی‌ داروها مثل‌ مخدرها، فنوتیازین ها (از داروهای‌ ضد روان‌پریشی‌)، رزرپین، یا هورمون‌ها
• ورزش‌ شدید

پیشگیری‌

• اگر قطع‌ قاعدگی‌ به‌ علت‌ یک‌ بیماری‌ زمینه‌ساز مثل‌ بیماری سل ، دیابت، یا بی‌اشتهایی‌ عصبی‌ رخ‌ داده‌ است‌، باید این‌ بیماری‌ زمینه‌ساز درمان‌ شود.
• اگر علت‌ قطع‌ قاعدگی‌ مشخص‌ نیست‌، هیچ‌گونه‌ روش‌ خاصی‌ برای‌ پیشگیری‌ وجود ندارد.
• تغذیه‌ باید خوب‌ باشد و باید سعی‌ شود وزن‌ در حد مناسب‌ نگهداری‌ شود.

عواقب‌ مورد انتظار


قطع‌ قاعدگی‌ خطری‌ برای‌ سلامتی‌ نیست‌. برطرف‌ شدن‌ آن‌ بستگی‌ به‌ علت‌ زمینه‌ساز دارد:

• اگر آمنوره‌ ناشی‌ از بارداری‌ یا شیردهی‌ باشد، قاعدگی‌ بعد از اتمام‌ آنها باز خواهد گشت‌.
• اگر ناشی‌ از قطع‌ قرص‌های‌ ضدبارداری‌ باشد، قاعدگی‌ بعد از 2 ماه‌ تا 2 سال‌ باید باز گردد.
• اگر ناشی‌ از یائسگی‌ باشد، قاعدگی‌ها مرتباً کاهش‌ یافته‌ و شاید دیگر هیچگاه‌ برنگردد. برداشتن‌ رحم‌ نیز باعث‌ قطع‌ قاعدگی‌ به‌ طور دایمی‌ خواهد شد.
• اگر غدد درون‌ریز دچار اختلال‌ شده‌ باشند، با تجویز هورمون‌ کاهش‌ یافته‌ معمولاً باعث‌ بازگشت‌ قاعدگی‌ خواهد شد.
• اگر قطع‌ قاعدگی‌ ناشی‌ از بیماری‌هایی‌ چون‌ بی‌اشتهایی‌ یا پرخوری‌ عصبی‌ باشد، درمان‌ موفقیت‌آمیز این‌ بیماری‌ها برای‌ بازگشت‌ قاعدگی‌ ضروری‌ است‌.
• اگر قطع‌ قاعدگی‌ ناشی‌ از دیابت یا بیماری‌ سل‌ باشد، امکان‌ دارد قاعدگی‌ هرگز باز نگردد.
• اگر قطع‌ قاعدگی‌ ناشی‌ از فعالیت در زمان ابتلا به این بیماری جسمانی‌ شدید باشد، با کاهش‌ فعالیت در زمان ابتلا به این بیماری ، قاعدگی‌ باز خواهد گشت‌.

عوارض‌ احتمالی‌

• در صورتی‌ که‌ هیچ‌گونه‌ علت‌ جدی‌ زمینه‌ساز پیدا نشود، هیچ‌ عارضه‌ای‌ رخ‌ نخواهد داد.
• امکان‌ دارد بعضی‌ از علایم‌ کمبود استروژن‌، مثل‌ گُرگرفتگی‌ و خشکی‌ مجرای‌ تناسلی‌ بروز کنند.
• امکان‌ دارد توانایی‌ بچه‌دار شد مختل‌ شود.

درمان‌


اصول‌ کلی‌

• برای‌ کمک‌ به‌ تشخیص‌، معمولاً آزمایشاتی‌ چون‌ آزمایش‌ بارداری‌، اندازه‌گیری‌ هورمون‌ها در خون‌، و پاپ‌ اسمیر، ضروری‌ هستند. امکان‌ دارد کارهای‌ تشخیصی‌ای‌ که‌ نیاز به‌ جراحی‌ دارند، مثل‌ لاپاروسکپی یا هیستروسکوپی‌، نیز توصیه‌ شوند.
• ممکن‌ است‌ با عمل‌ جراحی‌، دهانه‌ رحم‌ گشادشده‌ و با کورت‌ دیواره‌ داخلی‌ رحم‌ کورت‌ کشیده‌ می‌شود.
• درمان‌ بیماری‌ زمینه‌ساز در صورت‌ وجود
• روان‌ درمانی‌ یا مشاوره‌ در صورتی‌ که‌ قطع‌ قاعدگی‌ ناشی‌ از استرس‌ باشد.
• زمان‌های‌ قاعدگی‌ خود را یادداشت‌ نمایید تا اگر قاعدگی‌ مجدداً قطع‌ شد، زودتر تشخیص‌ داده‌ شود.

داروها

• از پروژسترون و / یا استروژن می‌توان‌ جهت‌ درمان‌ و نیز تشخیص‌ استفاده‌ نمود. جنبه‌ تشخیصی‌ درمان‌ پروژسترون‌ این‌ گونه‌ است‌ که‌ پروژسترون‌ قطع‌ شود و خونریزی‌ قاعدگی‌ رخ‌ دهد، معلوم‌ می‌شود که‌ دستگاه‌ تناسلی‌ فعال‌ است‌.
• امکان‌ دارد برای‌ درمان‌ بیماری‌ زمینه‌ساز از داروهای‌ دیگر نیز استفاده‌ شود.

فعالیت در زمان ابتلا به این بیماری


هیچ‌ محدودیتی‌ برای‌ آن‌ وجود ندارد.

رژیم‌ غذایی‌

• معمولاً رژیم‌ خاصی‌ توصیه‌ نمی‌شود.
• اگر اضافه‌ وزن‌ یا کاهش‌ وزن‌ وجود دارد، تغییر رژیم‌ غذایی‌ برای‌ تصحیح‌ مشکل‌ توصیه‌ می‌شود.

درچه شرایطی باید به پزشک مراجعه نمود؟

• اگر شما یا یکی‌ از اعضای‌ خانواده‌ تان علایم‌ آمنوره‌ را دارید.
• اگر قاعدگی‌، علی‌رغم‌ درمان‌، تا 6 ماه‌ باز نگردد.
• اگر دچار علایم‌ جدید و نامنتظره‌ بروز کنند. هورمون‌های‌ مورد استفاده‌ در درمان‌ ممکن‌ است‌ باعث‌ عوارض‌ جانبی‌ شوند.

پولیپهای رحمی
رشد و نمو بافت غیر سرطانی که در رحم و سرویکس بروزمی نماید را پولیپ رحمی گویند .
سن :
بیشترین شیوع در سنین 50- 30 سالگی می باشد .
نحوه زندگی :
نداشتن فرزند از عوامل خطر می باشد .[/
ژنتیک :
عامل قابل توجهی به شمار نمی آید
پولیپهای رحمی، رشد بافت بدون دردی است که چسبیده به سرویکس یا داخل رحم می باشند . این پولیپها ممکن است به شکل تکی یا گروهی باشند و در طول و اندازه متفاوت می باشند و ممکن است تا سه سانتیمتر ( یک اینچ ) طول داشته باشند . پولیپها معمولاً بی ضرر و بی خطرند . اما ممکن است در موارد نادر سرطانی شوند .پولیپهای رحم شایع هستند . به خصوص در خانمهایی که قبل از یائسگی و بالای سی سال باشند . علت اینکه چرا در رحم پولیپ ایجاد می شود ناشناخته است ، اما این پولیپها در صورتیکه قبلاً سرویکس دچار خراشیدگی یا ارزیون شده باشد ، گسترش می یابند . در هنگام ارزیون سلولهای سطح سرویکس نازکتر و حساستر از معمول می شوند . گاهی پولیپها در سرویکس پیرو عفونت در آن نواحی تشکیل می شوند . خانمهایی که فرزندی ندارند بیشتر مستعد ابتلا به پولیپ می باشند
علائم پولیپهای رحمی شامل ترشحات آبکی ، خون آلود از واژن و خونریزی پس از مقاربت جنسی بین فاصله دو پریود یا خونریزی پس از یائسگی می باشد
این قبیل خونریزیها ممکن است نشانه ای از بیماری جدی تری نظیر سرطان سرویکس باشد .
اقدامات درمانی
پزشک معمولاً قادر به دیدن پولیپ در سرویکس به هنگام معاینه و بازکردن واژن باوسیله ای به نام اسپکلوم
می باشد . در صورتیکه مشکوک به پولیپهای رحمی باشیم ، برسی های بیشتری صورت خواهد گرفت . این بررسی ها شامل سونوگرافی یا هیستروسکوپی خواهد بود . در هیستروسکوپی خواهد بود . درهیستروسکوپی سرویکس وارد رحم شده و داخل رحم بررسی و مشاهده می گردد . درمان پولیپها معمولاً سریع و آسان می باشد . پولیپهای سرویکس به وسیله جراحی در طی معاینه توسط اسپکلوم برداشته می شوند . درد خفیف و خونریزی مختصر واژینال چند روزی پس از جراحی ادامه دارد . نمونه هایی از بافت پولیپ مورد بررسی میکروسکوپی قرار می گیرند و این از آن جهت است که از عدم وجود سلول سرطانی مطمئن شویم . پولیپ رحم پس از درمان امکان عود مجدد دارد و معمولاً بعداً نیاز به جراحي مي باشد

فیبروم ها

فیبروها تومورهای شایع غیر سرطانی هستند که به آهستگی در عضله دیواره رحم رشد می نمایند .
سن
بیشر بین سنین 55- 35 شایع است
ژنتیک
بیشتر در خانمهای سیاه پوست شایع است
نحوۀ زندگی :
عامل قابل توجهی به شمار نمی آید .
فیبروم ها رشد بافت غیر طبیعی در رحم می باشند که عضله و بافت فیبروز ( لیفی ) را در بر میگیرند . فیبروم ها در یک سوم خانمها در سن باروری در بریتانیا یافت شده است و بیشتر در خانمهای سیاه پوست شایع است . فیبرومها بصورت تکی یا مجموعه ای فیبرومها بروز می نمایند . اما فیبرومهای بزرگ بر قاعدگی و باروری تأثیر میگذارند
علل فیبروم
علت فیبروم ناشناخته است . اما تصور می شود که فیبرومها به پاسخ غیر طبیعی رحم به هورمونهای جنسی استروژن مرتبط می باشند . فیبرومها قبل از بلوغ بروزنمی نمایند . یعنی هنگامیکه تخمدانها افزایش تولید استروژن را آغاز می نمایند و آنها معمولاً رشدشان پس از یائسگی متوقف می گردد . همچنین فیرومها در اندازه شان خواهند داشت و این هنگامی است که افزایش سطوح استروژن در بدن ایجاد می شود . مانند زمان حاملگی و زمان مصرف داروهای ضد حاملگی ترکیبی ویا درمان جایگزینی هورمونی که افزایش سطح استروژن وجود دارد . فیبرومها از نظر اندازه بزرگتر می شوند
علائم بیماری
بیشتر فیبرومهای کوچک علامتی ایجاد نمی کنند . اما علائم شایع فیبرومهای بزرگ عبارتند از :
خونریزی طولانی قاعدگی
درد شکمی در طول پریود ( دیسمنوره
خونریزی شدید در طی قاعدگی ( منوراژی
خونریزی شدید در طی پریود منجر به کم خونی می شود و موجب رنگ پریدگی و خستگی می گردد . فیبرومهای بزرگ ممکن است موجب کج شدن رحم شوند که این امر اغلب منجر به ناباروری وسقط جنین مکرر می گردد . در طی حاملگی ، فیبروم بزرگ می تواند موجب فشار به مثانه و احساس تکرر ادرار ، یا فشار بر رکتوم شده و موجب درد در ناحیه پشت شود . به ندرت یک فیبروم ممکن است پیچ خوردگی نموده و منجر به درد در ناحیه تحتانی شکم شود
تشخیص بیماری
پزشک معاینه لگنی انجام خواهد داد . فرد ممکن است سونوگرافی از رحم یا هیستروسکوپی داشته باشد که در این روش وسیله ای از طریق سرویکس وارد رحم می شود . نمونه ای از فیبروم در طی هسیتروسکوپی برداشته خواهد شد که این امر به منظور بررسی سرطانی بودن فیبروم خواهد بود . گاهی فیبرومها در رادیوگرافی که به منظور سایر دلایل انجام می شوند ، دیده و شناسایی می شوند .
درمان بیماری
فیبرومهای کوچک نیاز به درمان ندارند ، اما باید بطور مرتب توسط دکتر کنترل شوند تا در صورت رشد مشخص شوند . در صورتیکه درمان ضرورت داشته باشد ، فیبروم ممکن است در طی هسیتروسکوپی برداشته شود واین امر در صورتی است که فیبروم روی دیواره داخلی باشد . بندرت فیبرومها با تزریق ماده ای که عروق خون رسان فیبروم را مسدود میکند و موجب چروک خوردن و جمع شدن فیبروم می شوند ، درمان می گردد . فیبرومهای بزرگ می توانند از طریق برشی در شکم برداشته شوند . قبل از جراحی فرد مبتلا داروهای هورمونی به منظور متوقف کردن تولید استروژن مصرف می نماید که موجب چروک و منقبض شدن فیبروم می گردد . در صورتیکه فرد فیبروم مزمن و بزرگی داشته باشد و تمایل به بچه دار شدن نداشته باشد ، پزشک ممکن است عمل هیسترکتومی را پیشنهاد نماید . برداشتن فیبروم معمولاًمنجر به باروی مجدد می شود ، اما در 10% خانمها فیبروم عود خواهد داشت . فیبروم معمولاً پس از یائسگی شروع به جمع شدن و چروک خوردن می نماید و این بدین دلیل است که سطوح استروژن کاهش می یابد

شايع ترين پرسش هاي مردان در دوران بارداري


دوران بارداري، دوراني است كه نه تنها براي زنان بلكه براي مردان نيز ويژگي هاي خاص خود را دارد. گمان مي كنيد مردان طي 9 ماه بارداري همسرشان چگونه زندگي مي كنند؟آيا براي پدر شدن به كمك اطرافيان نياز دارند؟ آيا مردان براي فارغ شدن همسرشان به آمادگي خاصي نياز دارند؟ در بعضي نقاط دنيا گروه هايي به نام <گروه پدران> وجود دارد كه در آن افرادي كه قرار است به زودي پدر شوند ثبت نام كرده و با مسايل علمي در رابطه با نوع رفتار با همسر قبل و پس از فارغ شدن و تربيت فرزند خود آشنا مي شوند. اما در بيشتر نقاط دنيا هرگاه پزشك مربوطه جلسه اي براي توضيح آمادگي هاي لازم براي فارغ شدن و روزهاي پس از آن براي خانم ها برگزار مي كند، همسر نيز مي تواند حضور داشته باشد. * طي دوران بارداري، مردان در زندگي همسرشان چه نقشي بازي مي كنند؟ آنها لنگرگاه يك كشتي اند. بايد به همسر خود حس اطمينان و امنيت ببخشند. مردان بايد به همسري كه تمام توجه اش به خود و جنين درون رحمش جلب شده كمك كنند تا ارتباط اش را با دنياي اطراف حفظ كند. احترام گذاشتن، صبر كردن و حضور هميشگي داشتن بهترين فرصتي است كه هر مردي طي دوران بارداري مي تواند در اختيار همسرش بگذارد. * آيا گمان مي كنيد رفتار مردها طي سال هاي اخير تغيير كرده است؟ طي دوران بارداري، زايمان و با ورود نوزاد به خانه مردها همانند پروانه دور همسرشان مي گردند. شايد تنها چيزي كه طي سال هاي اخير تغيير كرده است، مشغول شدن بيش از حد مردان در دنياي كار و بي توجه شدن به تريبت كودك است. پس از فارغ شدن يك خانم، همسر وي عادات سابق را دوباره پيش مي گيرد و هيچ تغييري در ساعات كاري خود نمي دهد. آنها گمان مي كنند تنها مادر وظيفه تربيت فرزند را بر عهده دارد! * چه موضوعي طي دوران بارداري و حس پدر شدن است كه مردان را مي ترساند؟ درك نكردن زن طي دوران بارداري و به وجود آمدن يك رابطه سه گانه موجب ايجاد ترس و دلهره در مردان مي شود.

آنها نمي دانند كودكي كه به دنيا خواهد آمد چه جايگاهي را در روابط زناشويي آنها اشغال خواهد كرد؟ درك اين موضوع كه همسر آنها، مادر فرزندي است برايشان كمي سخت به نظر مي رسد. بسياري از مردان حتي پس از فارغ شدن همسرشان از همبستر شدن با او ترس دارند. * آيا مردان پس از فارغ شدن همسرشان افسرده مي شوند؟ بله. البته اين موضوع را آشكار نمي كنند ولي خستگي مفرط، اضطراب، برقرار نكردن يك رابطه صميمي با نوزاد و حتي فرارهاي بي دليل از خانه، همگي از نشانه هاي اين افسردگي است.

مشكل مردان اين است كه گمان مي كنند با تولد فرزندشان، همسرشان را تنها خواهد گذاشت. * مردي كه تازه پدر مي شود، هيجان زده است؟ كي احساس پدر شدن را واقعا درمي يابد؟ مردها با ديدن فرزندشان هيجان زده و عاشق مي شوند. احساس پدري در افراد متعدد متفاوت است. براي بعضي ها اين حس فوري حتي با شنيدن خبر پدر شدن پديدار مي شود. براي برخي ديگر به آغوش كشيدن فرزندشان چنين حسي را در پي خواهد داشت. * در روز زايمان چه كاري از يك مرد برمي آيد؟ حضور همسر در كنار يك زن باردار به او احساس امنيت خاطر مي بخشد. به اين ترتيب زن مي داند كسي هست كه پس از زايمان انتظارش را بكشد. كلمات محبت آميز و نوازش هاي همسر همگي در روحيه يك زن باردار تاثير مي گذارد. * اگر مردي پس از شنيدن خبر باردار شدن همسرش يا حتي زايمان او، باز هم نسبت به همسر و زندگي اش بي تعهد باشد چه مي توان كرد؟ هرگز نبايد يك مرد را از پدر شدن ترساند. از سوي ديگر اگر سعي نكنيد مردي را طي دوران بارداري متعهد كنيد پس از زايمان نيز نخواهيد توانست تغييري در وي ايجاد كنيد. بايد وي را متوجه اين موضوع كنيد كه براي يك كودك، پدر داشتن به چه معني است.

زن نبايد درباره تعهد مرد نسبت به خودش حرفي بزند چون در اين صورت اوضاع بدتر مي شود. روي صحبت بايد درباره مرد و كودكش باشد. به طور يقين اين حس تنهايي طي 9 ماه بارداري براي يك زن بسيار مشكل است اما زن بايد اين موضوع را تحمل كند تا حداقل پس از به دنيا آوردن فرزندش، همسرش را تغيير داده باشد، بايد به زمان و نوزاد در راه اعتماد كرد. * آيا مردها به طور ذاتي قادرند از فرزند خود مراقبت كنند يا كسي بايد در ياد گرفتن مسايل به آنها كمك كند؟ خيز نياز به ياد دادن چيزي نيست. زن و مرد هر دو به طور ذاتي قادرند فرزند خود را بزرگ كنند. * آيا مردان طي دوران شيردهي نيز نقشي ايفا مي كنند؟ مرد با حضورش در تمامي لحظات <شيردهي>، <عوض كردن بچه>، <خواباندن> مي تواند حس امنيت را به همسرش منتقل كند. زن به خاطر <زن> بودنش نبايد تمامي وظايف را به دوش بكشد. مرد مي تواند طي اين دوران رابطه جديدي را با همسرش ايجاد كند. * طي جلسات سونوگرافي به مرد چه حسي دست مي دهد؟ يك شوك احساسي. مرد وجود چيزي را مي بيند كه قادر نيست حس كند. آنچه بيش از هر چيز ديگر مرد را شيفته مي كند، حركات جنين درون رحم است.

* آيا زوج هايي وجود دارند كه در آنها مردان بيش از زنان درگير مسايل دوران بارداري باشند؟ البته. گاهي پيش مي آيد كه زنان علاقه اي به جلسه هاي آمادگي قبل از زايمان نشان نمي دهند ولي مردها مدام درباره آن صحبت مي كنند و بسيار هيجان زده اند. در اين گونه موارد هرگز نبايد زن را متهم كرد. حتي اين گونه زنان نيز مي توانند مادران خوشبختي باشند.

* در صورتي كه طي دوران بارداري يا زايمان مرد حضور نداشته باشد، جاي او را چگونه مي توان پر كرد؟ يكي از بستگان مي تواند همراه زن باشد ولي به هر حال هيچ كس جز همسر نمي تواند حس امنيت را به زن القا كند. * آيا اين موضوع درست است كه طي دوران بارداري مردها نيز همانند زن ها چاق مي شوند؟ بله. شايد تنها چاره اين موضوع ورزش باشد. البته بسياري از مردها پس از زايمان همسرشان اين وزن اضافه را دوباره از دست مي دهند. * بهترين توصيه براي مردي كه مي خواهد پدر شود چيست؟ تمامي وقايع زندگي را طي اين 9 ماه مزه مزه كند چون مطمئنا پدر شدن بزرگ ترين و زيباترين واقعه براي هر مردي است. * آيا مردها طي دوران بارداري همسرشان كابوس مي بينند؟ بله. بسيار اتفاق مي افتد كه مرد نگران زايمان همسرش يا طبيعي بودن فرزندش باشد. كابوس ديدن در اين دوران براي زن و مرد كاملا طبيعي است

خطرات ناشي از عوامل شغلي بر روي باروري

انواع مشخصي از مشاغل ممکن است با کاهش باروري زن و مرد ارتباط داشته باشند. مثلاً راننده اي حرفه اي ساعت ها در حالت نشسته هستند که اين امر مي تواند منجر به کاهش تعداد اسپرم ها و افزايش درصد اسپرم هاي ناهنجارشود. احتمالاً قرار گرفتن بيضه ها در محيط گرم در اين افراد بر کيفيت اسپرم ها اثر منفي مي گذارد.کساني که در محيط هاي گرم مثل نانوايي يا ريخته گري کار مي کنند مي توانند دچار کاهش توليد اسپرم ها شوند.کارگران مزارع که در معرض حشره کش ها و ساير مواد شيميايي قرار دارند، دچار کاهش تعداد اسپرم ها مي شوند و همسرانشان نيز ممکن است دچار سقط جنين شوند.در سال 1991 ميلادي 1500 مرد بعد از اينکه در معرض آفت کشي که در باغات موز مورد استفاده قرار مي گيرد قرار گرفتند عقيم شدند. حشره کش هاي ديگر مثل دي بروموکلروپروپان (dbcp ) باعث تغييراتي در اسپرم ها مي شوند.زناني که در معرض حشره کش ها و آفت کش ها قرار مي گيرند، ممکن است دچار مشکلاتي در بارداري شوند يا احتمال سقط در آن ها افزايش يابد.
کارکنان مراکز درماني ممکن است در معرض مقدار زيادي گازهاي بيهوشي، داروهاي سيتواستيک، جيوه و اشعۀ ايکس قرار گيرند.
دندان پزشکان و دستياران آن ها ممکن است دچار مشکلات باروري ناشي از جيوۀ موجود در مواد پر کنندۀ دندان شوند.
نقاش ها و کارگران چاپخانه ها مي توانند در معرض رنگ ها و حلال ها قرار گيرند.
زناني که در معرض مواد شيميايي و فلزات سنگين قرار مي گيرند، اغلب دچار مشکلات قاعدگي مي شوند و آمار سقط و اختلالات هورموني در آن ها بالا مي رود.
در صورتي که شما با همسرتان با سرب سر و کار داريد (در کساني با باطري هاي ذخيره برق سر و کار دارند) يا در معرض اشعه، حشره کش ها و حلال ها قرار داريد و نيز اگر کارگر رختشويي يا ارايشگر بوده در معرض مواد شيميايي مختلف قرار داريد، باروري شما مي تواند در اثر اين مواد آسيب ببيند.
برخي عوامل که اثر سمي روي اسپرم ها دارند عبارتند از: جيوۀ غيرآلي، دي بروموکلروپروپان، دي برومايد اتيلن، اترهاي اتيلن گليکول، کلروپروپن و دي سولفيد کربن.
برخي عوامل خطر زاي شغلي نيز عبارتند از: گرما، کار سخت و پر مشقت، اشعۀ يونيزان، قرار گرفتن در معرض سرب، عوامل ضد سرطان، وارد شدن مقادير فراوان داروهاي بيهوشي به بدن، اکسيد اتيلن و مونو اکسيد کربن.
دستگاه هاي بصري
اين دستگاه ها از قبيل ويدئو و تلويزيون طيفي از تشعشعات الکترومغناطيس شامل: اشعۀ ماوراء بنفش، اشعۀ مادون قرمز، امواج مايکروويو، فراکانس هاي راديويي و امواج فرکانس پايين (elf ) را توليد مي کنند. علي رغم اينکه امروزه تعداد زيادي از مردان و زنان در هر شبانه روز ساعت ها در مقابل صفحۀ نمايشگر (مانيتور) مي نشينند ليکن به شکل تعجب آوري، اطلاعات موجود در مورد اثرات زيانبار آن بر سلامت و باروري ما کم است.
البته مطالعه مختلف خطرات امواج حاصل از اين دستگاه ها را گوشزد کرده اند. مئت زماني که شخص با کامپيوتر کار مي کند در ميزان تأثيرات آن مهم است.
زوج هايي که مشکل باروري دارند، در اثر اين مشکل مي توانند دچار استرس شوند و اين استرس مي تواند تأثير منفي بر بارداري آنها داشته باشد. زني که نگهداري قابليت باروري خود است، ممکن است تخمک هايي توليد کند که به حد کافي رسيده نباشد.
گاهي تغيير شغل ممکن است باعث از ميان رفتن استرس و وقوع بارداري شود. خيلي از زوج ها متوجه شده اند که حاملگي آن ها در ايام تعطيل، يعني زماني که فارع از استرس و اضطراب بوده اند اتفاق افتاده است.
در هر صورت ناباروري يک مشکل چند عاملي است که يک بخش آن عوامل فيزيکي مثل هورمون ها و تغذيه و بخش ديگر آن را مسائل رواني و عاطفي تشکيل مي دهد.

خارش پوست در دوران بارداري
آيا خارش پوست در دوران بارداري طبيعي است؟ وجود خارش در دوران بارداري در بعضي از نواحي بدن بخصوص دور شكم و پستانها كه در حال بزرگ شدن هستند نادر نيست زيرا پوست بايد براي هماهنگي با رشد اين نواحي كشيده شود.
هورمون هاي دوران بارداري نيز تا حدي در اين امر مؤثرند. در حدود دوسوم از خانم هاي باردار در طول دوران بارداري دچار قرمزي و گاهـي خارش كـف دست ها و پاها مي شوند. كارشنـاسـان براين باورند كه علت اين اختلالات كه بلافاصله پس از زايمان از بين مي رود افزايش سطح استروژن خون است. خانم هاي سياهپوست نسبت به سفيد پوستان كمتر دچار اين حالت مي شوند. گاهي ممكن است بيماريهاي پوستي كه بطور طبيعي با خارش همراه است نظير خشكي پوست، اگزما، يا آلرژي غذايي در دوران بارداري، با خارش شديدي بروز كند.

چگونه ميتوان خارش را تسكين داد؟
از گرفتن دوش و حمام داغ بپرهيزيد زيرا مي تواند پوست را خشك تر كرده و خارش را تشديد كند. از صابون هاي ملايم استفاده كنيد و دقت كنيد كه آنرا بخوبي آب كشي كنيد و سپس به آرامي پوست را خشك كنيد. پس از استحمام از كرم هاي مرطوب كننده استفاده كنيد و ترجيحاً انواعي را كه معطر نيستند انتخاب كنيد زيرا بعضي از انواع عطريات مي توانند پوست را تحريك كنند. گاهي از وان شاه بلوط استفاده كنيد (فرآورده هاي شاه بلوط مخصوص استحمام را مي توانيد از داروخانه ها تهيه كنيد). لباسهاي نخي و گشاد بپوشيد و هنگام گرماي روز از خانه خارج نشويد زيرا حرارت خارش را تشديد مي كند.

آيا بروز بثورات برآمده و خارش دار بر روي شكم امري شايع است؟
در حدود 1 درصداز خانم ها به چنين عارضه اي دچار مي شوند. اين بثورات بصورت لكه هاي قرمز رنگ، برآمده و خارش دار شبيه به كهير در طول ماه آخر يا دو ماه آخر سه ماهه دوم بارداري بر روي شكم ظاهر مي شوند. اين بثورات كه پاپول ها يا كهيرهاي خارش دار دوران بارداري (PUPPP) يا بثورات چند شكلي دوران بارداري ناميده مي شوند، ابتدا در محل خطوط كشيدگي پوست شكم ظاهر مي شوند و بعد به ران ها، باسن و گاهي بازوها كشيده مي شوند. اين بثورات خطري براي شما يا جنين ندارند ولي ممكن است خارش شديدي داشته باشند.

پزشك يا ماما پوست شما را معاينه مي كند و احتمالاً يك پماد تجويز مي كنند تا خارش تسكين يابد. در موارد شديد بايد يك دوره استروئيد خوراكي به شما تجويز شود. PUPPP در اكثر خانم ها در عرض چند روز پس از زايمان از بين مي رود و ناپديد مي شود و خوشبختانه بندرت در بارداري هاي بعدي ظاهر ميگردد.

بيماري پوستي كه با شيوع كمتري خانم هاي باردار را گرفتار مي كند خارش بارداري (prurigo gestationalis) نام دارد كه با برآمدگي هاي كوچك و متعدد شبيه گزش حشره تظاهر مي كند. اين بثورات ممكن است هر يك از نواحي بدن را گرفتار سازد ولي احتمال بروز آنها در روي دست ها، پاها، بازوها، و ساق پاها بيشتر است. اين بثورات با وجود اينكه آزاردهنده و خارش دار هستند خطري براي جنين ندارند. خارش بارداري در هر زماني در طول بارداري ممكن است بوجود آيد ولي احتمال بروز آن در سه ماهه دوم بارداري بيشتر است.

در موارد بسيار نادر بثورات بسيار خارش داري بوجود مي آيند كه ابتدا به شكل كهير هستند و بعد تبديل به تاول هاي بزرگي مي شوند. اين بثورات كه به نام pemphigoid gestationalis ناميده مي شوند (عليرغم آنكه اين بيماري هيچ ارتباطي با ويروس تبخال (هرپس) ندارد herpes gestationalis نيز ناميده مي شود)، معمولاً از ناحيه شكم و اغلب دور ناف شروع مي شوند و گاهي به بازوهـا و ساق پاها كشيده مي شوند. اين بيماري جدي تر از PUPPP است زيرا احتمال زايمان زودرس و نيز احتمال اختلال رشد جنين در آن بيشتر است. اين بيماري معمولاً در سه ماهه سوم بارداري شروع مي شود ولي ممكن است در هر زمان ديگري حتي در هفته اول پس از زايمان نيز شروع شود. اين بثورات در طول دوران بارداري ممكن است چند بار ظاهر شوند و سپس فروكش كنند و اغلب بعد از زايمان نيز شعله ور مي شوند. بروز اين بثورات در بارداري هاي بعدي امري شايع است و معمولاً در بارداري هاي بعدي شديدتر خواهد بود.

در صورت وجود هر گونه بثورات آن را به اطلاع پزشك خود برسانيد. حتما اگر بثورات به بارداري مربوط نباشد بازهم بهتر است كه پزشك آن را بررسي كند و در اين زمينه توصيه هاي لازم را به شما بدهد و يا شما را به متخصص پوست ارجاع دهد.

آيا مي توان خارش شديد را نشانه اي از يك اختلال شديد تلقي نمود؟
خارش شديد در سه ماهه دوم و يا از آن شايعتر، در سه ماهه سوم مي تواند نشانه اي از كلستاز داخل كبدي در دوران بارداري محسوب شود كه اختلالي كبدي است كه 2% خانم هاي باردار به آن مبتلا مي شوند و جنين را در معرض خطر قرار ميدهد. اين اختلال هنگامي بوجود مي آيد كه صفرا بطور عادي در داخل مجاري صفرا به جريان در نمي آيد و در نتيجه املاح صفراوي در پوست تجمع مي يابند و به خارش كلي بدن مي انجامد.

خارش ممكن است خيلي شديد باشد. اين حالت بخودي خود بثوراتي ندارد ولي ممكن است بعلت خاراندن، پوست قرمز و ملتهب شود و خراشيدگي هايي در آن ديده شود. اگر تصور مي كنيد كه كلستاز داريد، بايد خيلي سريع به پزشك يا ماما خبر دهيد و تحت آزمايشات كبدي براي بررسي كار كبد و سونوگرافي براي كنترل وضعيت جنين قرار گيريد. درمان بستگي به جواب آزمايش و وضعيت جنين دارد و ممكن است لازم باشد كه زايمان زودتر از موقع انجام گيرد. بعد از زايمان مشكل از بين مي رود و البته ممكن است در بارداري هاي بعدي مجدداً اين مشكل بوجود آيد.

كمبود گسترده ويتامين دي در ميان زنان باردار در ايران


يك گزارش جديد پزشكي از كمبود گسترده ويتامين دي در ميان زنان باردار و نوزادان در ايران حكايت دارد. بر اساس اين گزارش از هر سه زن باردار در ايران دو زن دچار كمبود ويتامين دي هستند.


ويتامين دي در بدن براي جذب كلسيم ضروري است.


نشريه "بارداري و زايمان" كه در انگلستان منتشر مي شود در شماره 12 فوريه 2007 نتايج تحقيق يك گروه شش نفره از محققان دانشگاه علوم پزشكي تهران را به چاپ رسانده كه نشان مي دهد 8/66 (شصت و شش مميز هشت دهم) درصد از زنان باردار ايراني دچار كمبود ويتامين دي هستند.


علاوه بر اين، آزمايش خون بند ناف نوزاداني كه از مادران دچار كمبود ويتامين دي به دنيا مي آيند نيز نشان دهنده كمبود 93 درصدي به اين ويتامين است.


چنانكه در گزارش جديد آمده ميزان ويتامين دي موجود در خون مادران نشان دهنده وضعيت تعادلي كلسيم در بدن آن ها و سپس در بدن نوزادانشان است.


به اين ترتيب كاهش ويتامين دي در بدن مادران به نقائصي نظير نرمي استخوان ها در نوزادان مي انجامد.


نشانه وجود اين نوع عارضه استخواني در نوزادان از طريق افزايش مقدار نوعي آنزيم به نام آلكالين فسفاتاز و هورمون پاراتيروئيد (پاراتورمون) در خون مشخص مي شود.


بنابر نتايج اين تحقيق نوزاداني كه از مادران دچار كمبود ويتامين دي به دنيا آمده اند به وضوح داراي پهناي بيشتري در ناحيه ملاج هستند.


گرچه اين ناحيه از استخوان سر تا دومين سال تولد نوزاد به مرور سخت تر مي شود اما تحقيقات مختلف نشان داده است نوزادان مادراني كه از ميزان كافي ويتامين دي برخوردارند قسمت هاي نرم استخوان جمجمه آن ها كمتر است.


پژوهشگراني كه اين تحقيق را انجام داده اند به كمبود قابل توجه ميزان ويتامين دي در ميان زنان باردار ايراني اشاره مي كنند و براي پيشگيري از عوارض اين كمبود بر نوزادان تنها استفاده از مكمل هاي حاوي ويتامين دي را براي زنان باردار ايراني توصيه كرده اند.


از نقطه نظر پزشكي آنچه به عنوان ويتامين دي شناخته مي شود در واقع ويتامين نيست زيرا مواد پيش نياز توليد اين ويتامين در بدن انسان وجود ندارد. آنچه موجب توليد اين ويتامين مي شود تابش نور خورشيد بر پوست بدن است.


مصرف كلسيم بدن در دوران بارداري و نيز زندگي در شرايط دور از نور خورشيد منجر به كاهش مقدار ويتامين دي در بدن مي شود.

درمان هورموني در يائسگي

درمان هورموني بطور نسبي جايگزين هورمونهائي مي شود که در اثر يائسگي کاهش يافته اند . اين درمان توسط ترکيبي از استروژن و پروژستين انجام مي شود . بيش از 50 سال است که از درمانهاي هورموني استفاده مي شود و در طول اين مدت استفاده از اين درمان مرتباً افزايش يافته است . شايعترين علت استفاده از اين داروها کنترل علائم يائسگي مي باشد . همچنين امروزه از اين داروها جهت پيشگيري بلند مدت از بيماريهاي شايع در دوران يائسگي مانند پوکي استخوان استفاده مي شود . عليرغم تجويز بيش از نيم قرن ، عوارض و فوائد درمان هورموني کاملاً مشخص نيست . تخمين زده مي شود که 40-35 درصد زنان يائسه آمريکائي تحت درمان هورموني هستند و بسياري از اينها ظرف يکسال بدلايل مختلفي درمان هورموني خود را قطع مي کنند . اگر علائم يائسگي شامل گـُر گرفتگي ، نامنظمي قاعدگي و خشکي واژن در حال ايجاد باشد پزشک به شما توصيه مي کند که براي چند سال از درمانهاي هورموني استفاده کنيد تا اين علائم کاهش پيدا کنند . همچنين ممکن است پزشک براي پيشگيري از بيماريهائي مانند پوکي استخوان توصيه به مصرف طولاني تر اين داروها بکند .
نوع درماني که براي شما شروع مي شود بستگي به وجود يا عدم وجود رحم دارد .

درصورت برداشته شدن رحم : استروژن بدون پروژستين تجويز خواهد شد . اين درمان اختصاصي را ert يا درمان جايگزيني با استروژن مي نامند . استروژن به اشکال مختلف شامل قرص ، چسب ، کرم يا حلقه واژينال ( براي علائم واژينال ) وجود دارد و بر حسب نياز از يکي از اين اشکال استفاده مي شود . اگر استروژن به تنهائي نتواند علائم را کنترل کند بعضي اوقات آندروژن به آن اضافه مي شود . اگر رحم برداشته نشده باشد : مصرف استروژن بهمراه پروژستين توصيه مي شود . استروژن باعث تحريک رشد مخاط پوشاننده رحم ( اندومتر ) شده و در صورت عدم توجه ممکن است به سرطان منجر شود . پروژستين باعث متعادل کردن اثرات استروژن روي رحم مي شود . اگر پروژستين بهمراه استروژن مصرف شود خطر سرطان رحم را کاهش مي دهد . اين درمان را درمان ترکيبي يا درمان جايگزيني هورموني مي نامند . اشکال هورمون درماني : شايعترين فرم مصرف هورمون به شکل قرص مي باشد اگر چه اشکال ديگر هورمون نيز در دسترس مي باشند استروژن و پروژستين همچنين بصورت طبيعي و صناعي وجود دارند .

طبيعي : هورمونهاي طبيعي از لحاظ ساختمان دقيقاً مشابه هورمونهايي هستند که بدن توليد ميکند.

صناعي : هورمونهاي صناعي از لحاظ ساختمان با هورمونهاي توليد شده توسط بدن متفاوت مي باشند ولي اعمال مهم اين هورمونها را تقليد مي کنند . الزاماً هورمونهاي طبيعي بهتر از هورمونهاي صناعي نيستند و هر کدام به نوعي روي بدن تأثير مي گذارند . براي مثال در بعضي از زنان پروژسترون طبيعي به نسبت پروستين هاي صناعي ممکن است عوارض جانبي کمتري مثل نفخ و احتباس مايع ايجاد کند و اما در بعضي ديگر از زنان اين حالت بالعکس مي باشد . همچنين مطالعات بيشتري در مورد اثرات استروژنهاي مصنوعي درخانم هاي يائسه انجام شده است . روش هاي درمانهاي هورموني : دوره اي : در روش دوره اي استروژن و پروژستين 14-10 روز در ماه استفاده مي شوند و حداقل در سالهاي اوليه باعث خونريزي ماهيانه مي شوند . مداوم : در روش مداوم ميزان کم استروژن و پروژستين بصورت روزانه مصرف مي شود اگر چه خونريزي ماهيانه وجود ندارد اما باعث لکه بيني غيرطبيعي مخصوصاً در سال اول مصرف مي شود که در طول زمان لکه بيني قطع مي شود . روش ديگر عبارتست از مصرف استروژن روزانه و پروژستين بمدت 10 روز هر سه ماه رژيم هاي درماني هورمون درماني درمقادير مختلف تجويز مي شود .

درکاهش علائم يائسگي ، جلوگيري و درمان پوکي استخوان و کاهش کلسترول ، رژيم هاي با دوز پائين نيز به اندازه رژيمهاي با دوز بالا مؤثر مي باشند . اگر چه براي بهبود گُر گرفتگي در بعضي از زنان لازم است براي مدتي از استروژن با مقدار بالا استفاده شود که پس از مدتي مقدار آن کم مي شود . اگر مي خواهيد داروهاي هورموني مصرف کنيد بهتر است معاينه فيزيکي و ماموگرافي ساليانه انجام دهيد تا وضعيت سلامتي خود را کنترل کرده و مروري بر عوارض و منافع هورمون درماني در مورد خودتان داشته باشيد . درمان هورموني : منافع و خطرات اگر شما در فکر درمان هورموني چه براي بهبودي کوتاه مدت علائم يائسگي و چه براي محافظت طولاني مدت در برابر پوکي استخوان هستيد بايد منافع و خطرات اين نوع درمان را در نظر بگيريد .

بعضي از منافع و خطرات احتمالي و ممکن در جدول زير ذکر شده اند : احتمالي ممکن شناخته شده بر مبناي فرضيات يا مطالعات کوچک يا گزارشات موردي بر مبناي حداقل يک مطالعه بزرگ اما مطالعات ديگر نيز در حال انجام است بر مبناي مطالعات قطعي متعدد که همه جا پذيرفته شده است حفظ وضعيت پوست کاهش افسردگي و تغييرات خلقي بهبوي خواب حتي در زنان بدون تعريق شبانه گزارش نشده کاهش دفعات يا شدت گُرگرفتگي کاهش علائم دستگاه ادراري و واژن بهبودي خواب در زنان دچار گُرگرفتگي شبانه کوتاه مدت فوائد محافظت در برابر بيماري آلزايمر بهبود حافظه و اعمال مغز محافظت در برابر دژنراسيون ماکولار ( يک بيماري چشمي که منجر به از دست رفتن ديد مرکزي مي شود ) کاهش شکستگي استخوان کاهش خطر سرطان کولورکتال کم کردن سرعت کاهش تراکم استخوان افزايش کلسترول خوب يا hdl و کاهش کلسترول بد يا ldl بلند مدت گزارش نشده لخته شدن خون خونريزي نامنظم واژينال افزايش خطر بيماري قلبي و حمله قلبي احتباس مايع حساسيت سينه ها سردرد تهوع خشکي چشم کوتاه مدت خطرات در صورتيکه فقط به شکل استروژن مصرف شود ممکن است خطر سرطان تخمدان را افزايش دهد گزارش نشده .

لخته شدن خون خونريزي نامنظم واژينال افزايش خطر بيماري قلبي و حمله قلبي بيماري کيسه صفرا اگر بدون پروژستين خورده شود خطر سرطان اندومتر ( مخاط رحم ) را زياد ميکند . ممکن است باعث افزايش سطح بعضي چربيهاي خون ( تريگليسريد ) شود ، سطوحي که ممکن است چنان بالا باشند که خطر بيماري قلبي عروقي را افزايش دهند . ممکن است خطر سرطان سينه را افزايش دهد بخصوص اگر بمدت چندين سال استفاده شود در صورت مصرف با پروژستين خطر بيشتري وجود دارد . بلند مدت علاوه بر منافع و خطرات درمان هورموني اشکال مختلف درمان منافع و مضرات خاص خود را دارند . بعضي از موارد آن به شرح زير مي باشد ؛

1 - قرص : استروژن خوراکي از طريق روده ها وارد بدن شده و جذب مي شود . قبل از اينکه وارد سيستم گردش خون شود به کبد مي رود و به همين علت اگر سابقه بيماري کبد و کيسه صفرا داريد از اين روش اجتناب کنيد و چون دارو از طريق کبد فرآوري مي شود ممکن است خطر لخته شدن خون را افزايش دهد . همچنين استروژن خوراکي ممکن است سطح چربيهاي خاصي را در خون افزايش دهد ( تري گليسريد ) و ممکن است اين افزايش به حدي باشد که خطر بيماري قلبي عروقي را افزايش دهد از طرفي استروژن خوراکي مي تواند کلسترول بد را کاهش داده و کلسترول خوب را افزايش دهد که در نتيجه خطر بيماري قلبي عروقي را کم مي کند .

2 - چسب : استفاده از يک چسب استروژن روي شکم 2-1 بار در هفته مستقيماً استروژن را از طريق پوست به گردش خون مي فرستد . اين روش ابتدائاً از طريق کبد نمي باشد ، بنابراين اثر تشديد کننده استروژن خوراکي روي بيماريهاي کبد و کيسه صفرا را ندارد و همچنين تري گليسيريدها را افزايش نمي دهد . چسب در کاهش تمام علائم يائسگي و محافظت از تراکم استخوان شبيه استروژن خوراکي است . در صورت نياز به پروژستين مي توانيد آنرا بصورت خوراکي مصرف کنيد يا از يک چسب ترکيبي استروژن - پروژستين استفاده کنيد . چسب گاهي پوست را تحريک کرده و ممکن است نگهداري آن روي پوست مشکل باشد .

3 - حلقه ، قرص و کرم هاي واژينال : استفاده از استروژن در داخل واژن در درمان علائم يائسگي مانند خشکي واژن ، تغييرات ادراري و مقاربت دردناک مفيد است چون استروژن استفاده شده به اين روش به ميزان خيلي کم جذب گردش خون مي شود محافظتي در برابر پوکي استخوان ايجاد نکرده و وضعيت کلسترول را بهتر نمي کند . معمولاً از کرمهاي واژينال استروژن و پروژسترون به شکل دوره اي و توسط يک اپليکاتور استفاده مي شود که شبيه به درمان عفونتهاي قارچي است . حلقه واژينال استروژن در ثلث فوقاني واژن استفاده شده و ميزان ثابتي از استروژن را تا مدت 09 روز آزاد مي کند . اين حلقه با فواصل هر سه ماه بايد توسط حلقه ديگري جايگزين شود . استفاده از قرص هاي واژينال به شکل هفته اي دو بار مي باشد . درمانهاي جايگزين درمان هورموني درمان هورموني شايعترين درمان يائسگي مي باشد اما درمانهاي جايگزين ديگري نيز وجود دارند که باعث بهبودي علائم يائسگي يا پيشگيري از عوارض يائسگي مي شوند .

درمانهاي بهبود دهنده علائم يائسگي : 1 - داروهاي ضد افسردگي : اين داروها بطور چشمگير شيوع گـُرگرفتگي را در زناني که بعلت سرطان سينه از تاموکسيفن استفاده مي کنند کاهش مي دهد . همچنين گـُرگرفتگي ناشي از يائسگي را نيز کاهش مي دهند . اين داروها همچنين ايجاد خشکي دهان مي کنند و بعضي از اين داروها مي توانند باعث کاهش ميل و رضايت جنسي شوند . 2 - قرص هاي ضد بارداري خوراکي : مصرف قرص هاي ضد بارداري خوراکي مي تواند يکي از داروهاي انتخابي در حوالي يائسگي باشد تا باعث تنظيم خونريزيهاي نامنظم ، کاهش خونريزي هاي سنگين ، گـُرگرفتگي ، خشکي واژن و سندرم قبل از قاعدگي شود . قرص هاي ضدبارداري خوراکي به نسبت ساير داروهاي هورموني سطوح بالاتري از هورمونها را در خون ايجاد مي کنند . اگر در حال حاضر قرص هاي کنتراسپتيو مصرف مي کنيد پس از يائسگي مي توانيد اين دارو را به داروهاي هورموني مخصوص زمان يائسگي تبديل کنيد . اگر سيگاري هستيد از مصرف کنتراسپتيو خوراکي اجتناب کنيد زيرا باعث افزايش خطر حمله قلبي ، لخته شدن خون و سکته مغزي مي شود . شما همچنين مي توانيد علائم يائسگي را بوسيله روش هاي زندگي سالم کنترل کنيد ؛

الف - رژيم غذائي : از مصرف الکل ، کافئين ، غذاهاي تند ، سوپ و مايعات داغ اجتناب کنيد زيرا اينها مي توانند باعث گـُرگرفتگي شوند . بعضي از افراد فکر مي کنند استروژنهاي گياهي خوراکي ( فيتواستروژن ) مي توانند باعث کاهش گرگرفتگي شوند . اگر چه مطالعات نشانگر مؤثر بودن آنها نبوده اند . فيتواستروژنها بطور طبيعي در بعضي از سبزيجات ، غذاها و غلات يافت مي شوند . همچنين مکمل هاي ويتامين e و ويتامين ب کمپلکس مي توانند باعث کاهش گرگرفتگي در بعضي از زنان شوند .

ب - ورزش : فعاليت فيزيکي منظم مي تواند باعث پائين نگه داشتن وزن ، بهبودي خواب و بهبودي خلق شود و حتي ممکن است باعث کاهش گُرگرفتگي شود . روش هاي حفظ سلامت قلب :

1 - استاتين ها : اين داروها براي کاهش کلسترول و کاهش خطر بيماريهاي قلبي عروقي استفاده مي شود . همچنين اين داروها در بيماريهاي با کلسترول بالا از استروژن مؤثرترند . عوارض جانبي احتمالي شامل التهاب و درد عضلات و بندرت صدمه کبدي مي باشد .

2 - رژيم غذائي : رژيم غذائي داراي چربي کم و فيبر زياد و غني از ميوه ها ، سبزيجات و غلات به پيشگيري از بيماريهاي قلبي کمک مي کند . همچنين سويا ممکن است سطح تام کلسترول و تري گليسيريد را پائين بياورد .

3 - ورزش : فعاليت فيزيکي منظم باعث سلامتي قلب مي شود . همچنين فشار خون و وزن بايد در سطح مناسبي حفظ شود .

4 - سيگار نکشيد : ترک سيگار به ميزان قابل توجهي خطر بيماري قلبي را کاهش مي هد . اگر قبلاً اين کار را نکرده ايد يائسگي زمان مهمي براي کوشش مجدد مي باشد . روش هاي حفظ سلامت استخوان :

1 - بيسفوسفوناتها : بنظر مي رسد اين داروها به اندازه درمان هورموني يا بيش از آن مانع از دست رفتن استخوان و کاهش خطر شکستگي استخوان مي شود .

2 - کلسي تونين : اين هورمون در غده تيروئيد توليد مي شود و وظيفه آن حفظ تراکم استخواني، آهسته تر کردن از دست دادن استخوان و جلوگيري از شکستگي ها تا حدود 30 درصد مي باشد . اگر چه مانع از شکستگي در استخوانهاي غير از ستوان فقرات نمي شود .

3 - تنظيم کننده هاي اختصاصي گيرنده هاي استروژن : اين داروها براي تراکم استخواني و چربي خون مانند استروژن عمل کرده و خطر شکستگي استخوانهاي فقرات را 30 درصد کاهش مي دهند . برخلاف هورمون درماني معمولاً اين داروها بافت رحم و پستان را تحريک نکرده بنابراين باعث خونريزي رحمي و حساسيت سينه ها نمي شوند . البته اين داروها همان خطرات لخته شدن خون را دارند و همچنين در 25 درصد زنان گُرگرفتگي را بدتر مي کند .

4 - کلسيم : مي توان از غذاهاي غني از کلسيم يا مکملهاي کلسيم استفاده کرد و يا رژيم غذائي داراي چربي کم و فيبر زياد و غني از ميوه و سبزيجات و غلات داشت . مصرف روزانــــــه 1500-1000 ميلي گرم کلسيم و 400 واحد بين المللي ويتامين d به حفظ قدرت استخوان و کاهش خطر شکستگي کمک مي کند . 5 - ورزش : ورزش هاي منظم سنگين به قوي کردن عضلات و استخوانها کمک کرده و باعث کاهش از دست رفتن مواد معدني استخوان مي شود همچنين ورزش تا 25 درصد باعث کاهش خطر سقوط شده در نتيجه شکستگي کمتر مي شود . پياده روي حداقل 30 دقيقه حداقل 3 بار در هفته نيز مي تواند کمک کننده باشد اگر چه فعاليت فيزيکي روزانه بهتر است . 6 - سيگار نکشيد : ترک سيگار به ميزان قابل توجهي خطر پوکي استخوان را کم مي کند . اگر قبل از اين سيگار را ترک نکرده ايد ، يائسگي زمان مهمي براي کوشش مجدد مي باشد

واژينيت‌ مونيليايي‌ (عفونت‌ قارچي‌ مهبل‌)
اطلاعات‌ اوليه‌ توضيح‌ كلي‌واژينيت‌ مونيليايي‌ عبارت‌ است‌ از عفونت‌ يا التهاب‌ مهبل‌ به‌ وسيله‌ قارچي‌ مخمري‌شكل‌ (مونيليا يا كانديدآلبيكنس‌ ). حداقل‌ 50% عفونت‌هاي‌ مهبل‌ در اثر واژينيت‌ مونيليايي‌ است‌. علايم‌ شايع‌شدت‌ علايم‌ بين‌ زنان‌ مختلف‌ و از زماني‌ تا زماني‌ ديگر در يك‌ زن‌ فرق‌ مي‌كند.
ترشح‌ سفيد و «شيري‌رنگ‌» از مهبل‌ (شبيه‌ تكه‌هاي‌ پنير). بوي‌ آن‌ ممكن‌ است‌ نامطبوع‌ باشد ولي‌ چركين‌ نيست‌.
تورم‌، قرمزي‌، حساسيت‌ به‌ لمس‌ و خارش‌ لب‌هاي‌ مهبل‌ و پوست‌ اطراف‌ آن‌
سوزش‌ در هنگام‌ ادرار كردن‌
تغيير رنگ‌ مهبل‌ از صورتي‌ كم‌رنگ‌ به‌ قرمز علل‌مونيليا (يا كانديدا ) به‌ تعداد كم‌ در مهبل‌، مقعد و دهان‌ سالم‌ زندگي‌ مي‌كند. وقتي‌ تعادل‌ هورموني‌ و pH مهبل‌ مختل‌ مي‌شود، ارگانيسم‌ها تكثير يافته‌، باعث‌ ايجاد عفونت‌ مي‌گردند. واژينيت‌ مونيليايي‌ تمايل‌ دارد كه‌ قبل‌ از دوره‌هاي‌ قاعدگي‌ ظاهر شود و به‌ محض‌ شروع‌ دوره‌ها فروكش‌ مي‌كند. عواملي‌ كه‌ ممكن‌ است‌ تعادل‌ مهبل‌ را به‌ هم‌ بزنند، عبارتند از:
بارداري‌
ديابت‌ شيرين‌
درمان‌ با آنتي‌بيوتيك‌
قرص‌ ضد بارداري‌ خوراكي‌
مصرف‌ كربوهيدرات‌ فراوان‌ به‌ويژه‌ شكر و الكل‌
هواي‌ داغ‌ و يا لباس‌هاي‌ بدون‌ تهويه‌ كه‌ رطوبت‌، گرمي‌، تاريكي‌ و رشد قارچ‌ را افزايش‌ مي‌دهند.
سركوب‌ ايمني‌ ناشي‌ از داروها يا بيماري‌ عوامل‌ افزايش‌دهنده‌ خطرعوامل‌ ذكر شده‌ در قسمت‌ علل‌ پيشگيري‌ناحيه‌ تناسلي‌ را تميز نگه‌ داريد.
از صابون‌ ساده‌ بدون‌ بو استفاده‌ كنيد.
از زيرشلواري‌هاي‌ نخي‌ يا جوراب‌ شلواري‌هاي‌ داراي‌ فاق‌ نخي‌ استفاده‌ كنيد.
با لباس‌ مرطوب‌ ننشينيد.
از دوش‌ مهبل‌، خوشبوكننده‌ مهبل‌، خوشبوكننده‌ حمام‌ و كاغذ توالت‌ رنگي‌ يا معطر پرهيز كنيد.
مصرف‌ شيريني‌ را محدود كنيد.
بعد از ادرار كردن‌ يا اجابت‌ مزاج‌، با خشك‌ كردن‌ يا شستن‌ از جلو تا عقب‌ (مهبل‌ تا مقعد) خود را پاك‌ كنيد.
اگر چاق‌ هستيد، وزن‌ خود را كم‌ كنيد.
اگر ديابت‌ داريد، به‌ برنامه‌ درماني‌ خود كاملاً پايبند باشيد.
از مصرف‌ آنتي‌بيوتيك‌هاي‌ وسيع‌الطيف‌ خودداري‌ كنيد مگر كاملاً ضروري‌ باشند. عواقب‌ مورد انتظارمعمولاً با 2 هفته‌ درمان‌ علاج‌ مي‌شود. عود شايع‌ است‌. عوارض‌ احتمالي‌عفونت‌هاي‌ باكتريايي‌ ثانويه‌ مهبل‌ و ساير اعضاي‌ لگن‌ درمان‌ اصول‌ كلي‌آزمون‌هاي‌ تشخيصي‌ مي‌توانند شامل‌ بررسي‌هاي‌ آزمايشگاهي‌ ترشحات‌ مهبل‌، پاپ‌اسمير و معاينه‌ لگن‌ باشند.
دارودرماني‌ متوجه‌ ارگانيسم‌ خاص‌ خواهد بود. ممكن‌ است‌ درمان‌ براي‌ همسر شما نيز توصيه‌ گردد. تا زمان‌ مشخص‌ شدن‌ علت‌ اختصاصي‌ بهتر است‌ براي‌ اين‌ اختلال‌ مراقبت‌ توسط‌ خود شخص‌ انجام‌ نگيرد.
از دوش‌ مهبل‌ استفاده‌ نكنيد مگر براي‌ شما تجويز شده‌ باشد.
اگر ادرار كردن‌ باعث‌ سوزش‌ مي‌شود، از طريق‌ يك‌ دستگاه‌ لوله‌اي‌ مثل‌ رول‌ كاغذ توالت‌ يا فنجان‌ پلاستيكي‌ بدون‌ ته‌ ادرار كنيد يا در هنگام‌ ادرار كردن‌ يك‌ فنجان‌ آب‌ گرم‌ روي‌ ناحيه‌ تناسلي‌ بريزيد. داروهاپزشك‌ شما ممكن‌ است‌ كرم‌ها يا شياف‌هاي‌ ضد قارچ‌ مهبلي‌ را تجويز كند. كرم‌ يا شياف‌ را در يخچال‌ نگهداري‌ كنيد. پس‌ از درمان‌ مي‌توانيد مقداري‌ داروي‌ اضافي‌ نگه‌ داريد تا بتوانيد در صورت‌ عود عفونت‌ سريعاً درمان‌ را شروع‌ كنيد. از دستورالعمل‌ها به‌ دقت‌ پيروي‌ كنيد. به‌ ندرت‌ داروهاي‌ نسخه‌اي‌ ممكن‌ است‌ لازم‌ باشند. فعاليت‌از فعاليت‌ بيش‌ از حد، گرما و تعريق‌ بيش‌ از حد پرهيز كنيد. تا زمان‌ رفع‌ علايم‌، روابط‌ جنسي‌ را به‌ تأخير بيندازيد. رژيم‌ غذايي‌مصرف‌ ماست‌، كره‌ يا خامه‌ ترش‌ را افزايش‌ دهيد. از مصرف‌ شكر بكاهيد. در اين‌ شرايط‌ به‌ پزشك‌ خود مراجعه‌ نماييداگر خود يا عضوي‌ از خانواده‌تان‌ علايم‌ واژينيت‌ مونيليايي‌ را داشته‌ باشد.
اگر علي‌رغم‌ درمان‌، علايم‌ بدتر شوند يا بيش‌ از يك‌ هفته‌ باقي‌ بمانند.
اگر خونريزي‌ يا تورم‌ غيرطبيعي‌ مهبل‌ ايجاد گردد

ورزش‌،‌ رژیم و بارداری


پژوهش‌ها نشان می‌دهد زنان بارداری که در طول بارداری به اضافه وزن - اضافه وزن غیرمعمول - دچار می‌شوند نه‌تنها در هنگام وضع حمل به خود آسیب می‌رسانند، بلکه نوزادان آنها هم به دلیل اضافه‌وزن در معرض خطر ابتلا به دیابت نوع دوم قرار می‌گیرند.
اما حالا آمدیم و یک خانم باردار، حساب و کتاب کالری‌ها از دستش در رفت و عدد روی ترازو سر به آسمان گذاشت؛ تکلیف این خانم چیست؟ آیا باید زانوی غم بغل بگیرد و به حال زار خودش بگريد؟ پژوهش‌ها نشان می‌دهد حتی در دوران بارداری هم می‌توان با ورزش و رژیم غذایی مناسب وزن را کاهش داد و مادر و جنین را از این آسیب‌ها نجات داد.
بررسی‌های جدید نشان می‌دهد زنان باردار مبتلا به اضافه وزن می‌توانند در دوران بارداری با رعایت نکات ایمنی وزنشان را کاهش دهند. وزن متعادل مادر در دوران بارداری باعث حفظ سلامت مادر و جنین در طول بارداری و پس از آن می‌شود.
دکتر رائول آرتال (Raul Artal) - استاد دانشگاه سنت لوئیس آمریکا و سرپرست گروه تحقیقاتی زنان باردار - می‌‌گوید: «در دهه90 میلادی ماماها به زنان باردار توصیه می‌کردند مانع از افزایش وزن خود شوند و در 3 ماه اول تنها مجاز به 89/5کیلوگرم افزایش وزن هستند. اما اکنون اغلب زنان باردار به اضافه وزن دچار هستند».
بررسی گروهی از پژوهشگران دانشگاه آکسفورد نشان داد افزایش وزن مادر باردار با نسبت وزن به قد طبيعي، تا 71/7کیلوگرم در 3 ماهه اول، خطر تولد نوزاد مرده را تا 63درصد افزایش می‌دهد. اين مقدار به طور معمول، بايد حدود 6/1 كيلوگرم باشد. از طرفی اضافه وزن 99/2کیلوگرمی براي مادري با نمايه توده بدني بالاتر از حد طبيعي، احتمال تولد نوزاد مرده را تا 30درصد افزایش می‌دهد که اگر این اضافه‌وزن به 44/5کیلوگرم برسد، این احتمال به 100درصد نزدیک می‌شود.
پزشكان تاكيد مي‌كنند: «مادري كه قبل از بارداري هم اضافه وزن داشته، يعني نسبت وزن به مجذور قدش بيشتر از 20 بوده است، در 3 ماهه اول بيشتر از يك كيلوگرم اجازه وزن‌گيري ندارد».
دکتر آرتال و همکاران او با انتخاب 96 مادر مبتلا به اضافه‌وزن و تقسیم آنها به 2گروه، به بررسی تاثیر رژیم غذایی و ورزش بر کاهش وزن مادران پرداختند. گروه نخست (57نفر) فقط تحت کنترل با رژیم غذایی قرار گرفتند اما گروه دوم (39 نفر) علاوه بر رعایت رژیم غذایی، موظف شدند هر روز به مدت 30دقیقه پیاده‌روی کرده و هفته‌ای یک بار هم از تریدمیل (Treadmill) برای کاهش وزنشان استفاده کنند.
در پایان دوره مقرر، مشاهده شد گروه دوم نه‌تنها از نظر کاهش وزن در شرایط مطلوبی قرار داشتند بلکه از جهت روحی نیز در شرایط بسیار عالی‌اي بودند. در هنگام وضع‌حمل، مادران گروه دوم راحت‌تر از گروه نخست وضع‌حمل کرده و نوزادشان نیز در سلامت کامل قرار داشت. به این ترتیب، در دوران بارداری نیز می‌توان با رعایت رژیم غذایی مناسب و ورزش‌های سبک و مناسب وزن را به حالت طبیعی بازگرداند.
پزشکان معتقدند هرچند می‌توان به‌راحتی اضافه وزن مادران را در دوران بارداری کاهش داد اما بسیاری به دلیل ترس از آسیب به خود یا فرزندشان از این کار سرباز می‌زنند. پس بهتر است با رعایت رژیم غذایی مناسب از همان ابتدا مانع از افزایش وزن شد. اما برای کاهش وزن در دوران بارداری چه نکاتی را رعایت کنیم؟
1 + 12 نکته برای ایمنی
با پزشک مشورت کنیم: قبل از هر اقدامی با پزشک مشورت کنیم. تایید پزشک برای این منظور ضروری است.
دریافت کالری اضافی را متوقف کنیم: هر زن باردار به چیزی حدود 300 تا 500کالری انرژی اضافی در روز نیاز دارد که افزون بر این میزان نه‌تنها تاثیری بر رشد جنین ندارد بلکه باعث آسیب به مادر و جنین می‌شود.
ورزش‌های آرام را جایگزین ورزش‌های سنگین کنیم: از بهترین ورزش‌ها می‌توان به پیاده‌روی، شنای ملایم و راه رفتن در آب ولرم، تریدمیل با دور آهسته و یوگا اشاره کرد.
قبل از شروع ورزش، با کمی نرمش، بدن را گرم کنیم: این کار باعث می‌شود ضربان قلب مادر به آهستگی افزایش یافته و اختلالی در اکسیژن‌رسانی به جنین ایجاد نشود.
آب بنوشیم: نوشیدن آب برای همه افراد پیش از ورزش توصیه می‌شود اما رعایت این نکته برای زنان باردار بسیار حائز اهمیت است. کمبود آب باعث افزایش دمای بدن شده و به جنین آسیب می‌رساند. مصرف یک لیوان آب پیش از شروع ورزش ضروری بوده و پس از آن نیز باید به ازای هر 20دقیقه ورزش، یک لیوان آب نوشید.
روی زمین دراز نکشیم: انجام ورزش‌هایی که نیاز به دراز کشیدن روی زمین دارد برای زنان باردار مناسب نیست چون با دراز کشیدن روی زمین، خون‌رسانی از طریق رگ خون‌رسان به مغز و اندام‌های بالایی، موسوم به «بزرگ سیاهرگ زیرین» (Vena Cova Superior) مختل می‌شود.این اختلال باعث قطع موقتی تنفس شده و به این ترتیب با اختلال در خون‌رسانی، به جنین آسیب می‌رسد.
تحرک ملايم: اما تحرك به صورت آرام و ملایم را در تمام مدت بارداری هیچ‌گاه فراموش نکنیم.
خودکشی نکنیم: اگرچه ورزش یکی از نکات مهم در دوران بارداری است اما رعایت اعتدال در آن نيز بسیار حائز اهمیت است.
مانع از افزایش دمای بدن شویم: گرمای بیش از حد بدن مادر به شدت روی جنین تاثیرگذار است چرا که باعث قطع تنفس جنین شده و رسیدن اکسیژن به جنین را مختل می‌کند. پس با نوشیدن آب کافی و ورزش آرام مانع از بروز این حالت شویم.
تعريق را کنترل کنیم: تعريق نشان‌دهنده افزایش دمای بدن و سرعت گرفتن دفع آب بدن است؛ که هر دو عامل از عوامل آسیب‌رسان به جنین محسوب می‌شوند. از این رو، به محض مشاهده این حالت، ورزش را به تدریج آرام کرده و سپس متوقف کنید.
به جلو خم نشویم: وضعیت خاص مادر مرکز ثقل یا نقطه تعادل او را تغییر می‌دهد. به همین دلیل باید ورزش‌هایی انتخاب شوند که باعث گرایش بیشتر مادر به سمت جلو نشده و به جنین آسیب وارد نشود.
خنک شویم: دمای بدن را به دقت کنترل کنیم و به محض مشاهده تغییر در دمای بدن آرام‌تر ورزش کرده و سریعا آب بنوشیم.
ورزش‌های کششی و استقامتی بر ورزش‌های پرتحرک‌ ترجیح دارند.

چگونه بايد از تستهاي حاملگي خانگي استفاده كرد؟

تستهاي حاملگي خانگي، وجود يكي از هورمونهاي نشانگر حاملگي به نام "گونادوتروپين جفتي انسان" يا hCG را در ادرار نشان مي دهد. اين هورمون كه توسط سلولهاي جفت توليد مي شود، ابتدا هنگامي كه تخمكِ بارور شده، در رحم جاي مي گيرد (تقريبا شش روز پس از حامله شدن)، در جريان خون شما وارد مي شود. سپس ميزان هورمون hCG در طي هفته هاي بعدي در بدن به سرعت افزايش پيدا كرده و مقدار آن هر دو روز دو برابر مي شود. 14 روز پس از حاملگي (يعني تقريبا همان زماني كه شما انتظار داريد پريود بعدي شروع شود)، برخي از تستهاي حاملگي ممكن است بتوانند اين هورمون را در ادرار شما تشخيص داده و نتيجه مثبت براي حاملگي را اعلام كنند. اما بر خلاف ادعاهاي تهيه كنندگان آنها، اين تستها غالبا آنقدر دقيق نيستند كه بتوانند حاملگي را در اين مرحله تشخيص دهند. در واقع، اگر يك هفته ديگر هم (پس از زماني كه انتظار داشته ايد پريود بعدي آغاز شود) صبر كنيد، مي توانيد اميد داشته باشيد كه نتيجه دقيق تري از اين تستها به دست آوريد.
اگر در اولين روزي كه انتظار پريود شدن را داشته ايد اما پريود نشده ايد از اين تستها استفاده كنيد، نتيجه تا چه حد دقيق خواهد بود؟

اكثر اين تستها ادعا مي كنند كه بيش از 99% دقت دارند، يعني به طور ضمني بيان مي كنند كه شما همين كه زمان پريود بعدي تان فرا رسيد اما پريود نشديد، مي توانيد از اين تستها استفاده كنيد؛ اما تحقيقات نشان داده است كه اين ادعاها چندان هم صحيح نيستند. واقعيت اين است كه ميزان hCG در ادرار در روزهاي پس از لقاح، در افراد مختلف متفاوت است. ممكن است از انواع تست هاي موجود در بازار، يك يا تعداد كمي از آنها به اندازه كافي دقيق باشد كه بتواند در اولين روز از پريود بعدي، سطح هورمون hCG را تشخيص داده و نتيجه مثبت بدهد. در واقع علت اصلي اين است كه حساسيت برخي از اين تستها بقدري نيست كه بتواند به آن مقداري از اين هورمون كه در ادرار خانمهاي حامله در اولين روز از پريود بعدي شان وجود دارد، واكنش نشان دهد. اكثر اين تستها در روز اول از موعد پريود بعدي، تنها قادرند 16% از حاملگي ها را تشخيص دهند؛ هر چند يك هفته بعد از موعد پريود بعدي، اكثر اين تستها مي توانند نتيجه مثبت حاملگي را ارائه دهند.
پس چگونه اين تستها مي توانند ادعاي دقت در همان روزهاي اول باردار شدن را داشته باشند؟

در واقع آنها چنين ادعايي ندارند. آنها صرفا ادعا مي كنند كه در مجموع "بيش از 99% دقت دارند"، سپس به طور جداگانه مي گويند كه مي توانيد در اولين روز از موعد پريود بعدي، از اين تستها استفاده كنيد. در صورتي كه تهيه كنندگان يك تست بخواهند از برچسب "دقت بيش از 99%" بر روي تست حاملگي خانگي خود استفاده كنند بايد نشان دهند كه نتيجه اين تست در آزمايشگاه، مشابه با نتيجه ساير تستهاي موجود يا حتي بهتر از آنها است. از آنجا كه تستهاي موجود دقيق تر از تستهاي قديمي هستند، تعجبي ندارد كه بتوانند به اين ادعاهاي خود جامه عمل بپوشانند؛ اما توجه داشته باشيد كه اين تستها ممكن است نتوانند حاملگي را در اولين روز از موعد پريود بعدي تشخيص دهند در حاليكه با گذشت زمان اين امكان وجود دارد.
چگونه مي توانم تشخيص دهم كه كدام تستها بهتر و دقيق تر هستند؟

به سادگي نمي توان به اين سوال پاسخ داد. هر روزه محصولات جديدي به بازار مي آيند و تستهاي فعلي نيز پيشرفته تر مي شوند.
به همراه برخي از اين تستها، اطلاعاتي نيز در مورد ميزان "حساسيت" و "دقت" تست ارائه شده است. ميزان حساسيت تست بدين صورت ارائه مي شود: حداقل ميزان غلظت hCG (بر حسب ميلي واحد در يك ميلي ليتر از ادرار) كه تست قادر به تشخيص دادن آن است. به عنوان مثال، تست حاملگي كه ادعا مي كند مي تواند ميزان 20 mIU/ml از hCG را تشخيص دهد، بايد دقيق تر از تستي باشد كه مي گويد مي تواند ميزان 50 mIU/ml را تشخيص دهد. متأسفانه بايد گفت كه نمي توان به اين اطلاعات چندان اعتماد كرد، زيرا انواع مختلفي از hCG وجود دارد و اين اعداد لزوما بيانگر توانايي تشخيص نوعي از hCG نيست كه در اوائل بارداري در ادرار ديده مي شود.
چگونه مي توانم از تست حاملگي خانگي استفاده كنم؟

ابتدا تاريخ انقضاء محصول را نگاه كنيد، خصوصا اگر مدتي از خريد آن گذشته است، تا مطمئن شويد كه هنوز مي توانيد از آن استفاده كنيد. اگر محصول را در محل مرطوب يا گرم مانند حمام نگهداري كرده باشيد، ممكن است فاسد شده و ديگر امكان استفاده از آن وجود نداشته باشد؛ پس بهتر است آن را دور بيندازيد و يك تست جديد بخريد. هنگامي كه مي خواهيد از تست استفاده كنيد، دستورالعمل نحوه استفاده از آن را به دقت مطالعه كنيد، زيرا نحوه استفاده از محصولات مختلف ممكن است متفاوت باشد. در اكثر اين قبيل از تستها بايد نمونه ادرار خود را در يك ظرف بريزيد و سپس نوار كاغذي مخصوص را در آن فرو كنيد. ممكن است در برخي ديگر با استفاده از قطره چكاني كه در كنار محصول به شما داده شده است، چند قطره از آن را در سوراخي كه روي دستگاه تعبيه شده است، بريزيد. در برخي ديگر از تستها مي توانيد مستقيما روي كاغذ مخصوص ادرار كنيد. در بعضي هم مي توانيد از هر كدام از دو روش كه مايل هستيد استفاده كنيد.
همچنين نحوه نمايش نتيجه نيز در اين تستها متفاوت است: برخي از آنها نوارهاي باريك صورتي يا آبي رنگ را بر روي كاغذ تست نمايش مي دهند، اما برخي ديگر ممكن است علامت مثبت يا منفي را بر روي يك پنجره نمايش دهند. در اكثر اين تستها، يك نشانگر كنترل نيز وجود دارد كه نشان مي دهد آيا نتيجه تست معتبر است يا نه. اگر اين نشانگر تغيير رنگ ندهد بيانگر آن است كه نتيجه تست معتبر نيست. شايد به علت فاسد شدن يا دلايلي از اين قبيل باشد و ممكن است نتيجه بارداري به دست آمده از آن واقعا اشتباه باشد. در صورتي كه چنين اتفاقي افتاد، مي توانيد با فروشنده كالا تماس گرفته و بخواهيد كه يك تست جديد برايتان بفرستند، هر چند ممكن است رسيدن اين تست جديد مدتي طول بكشد و شما نتوانيد به سرعت از آن استفاده كنيد. اكثر تستها عنوان مي كنند كه نتيجه تست ظرف 5 دقيقه مشخص مي شود، هرچند كه ممكن است براي گرفتن نتيجه مثبت مجبور باشيد تا 10 دقيقه نيز صبر كنيد.
آيا ممكن است نتيجه تست منفي باشد، اما باردار باشيد (يعني نتيجه منفي كاذب به دست بيايد)؟

در صورتي كه نتيجه تست منفي باشد و در صورتي كه هنوز پريود نشده ايد، چند روز يا يك هفته ديگر صبر كرده و مجددا از تست استفاده كنيد. شايد تخمك گذاري ديرتر از زماني كه تصور مي كرده ايد انجام شده باشد و در نتيجه هنوز براي انجام تست حاملگي بسيار زود باشد. براي به دست آوردن بهترين نتيجه بايد از اولين ادرار خود در صبح استفاده كنيد، زيرا ادرار در آن زمان بيشترين غلظت را دارد.
توجه داشته باشيد كه نتيجه منفي لزوما به معناي حامله نبودن نيست. در صورتي كه در موعد مقرر پريود نشديد، ممكن است حامله شده باشيد؛ پس بهتر است از مصرف دارو و ساير كارهايي كه در دوران حاملگي خطرناك است خودداري كنيد. در صورتي كه تا يك هفته بعد پريود نشديد و نتيجه تست هم هنوز منفي بود، بهتر است به ملاقات پزشك خود برويد تا علت اين امر مشخص شود.
آيا ممكن است نتيجه تست مثبت باشد، اما باردار نباشيد (يعني نتيجه مثبت كاذب به دست بيايد)؟

بله؛ نتيجه مثبت كاذب هم ممكن است مشاهده شود و اين يعني نتيجه تست مثبت باشد، اما شما حامله نباشيد. در صورتي كه شما نتيجه مثبت زودهنگام از تست بگيريد و كمي بعد هم پريود شويد، ممكن است دچار عارضه "حاملگي شيميايي" شده باشيد. اين بدان معناست كه يك تخمك بارور شده به رحم منتقل شده و سپس به اندازه اي رشد كرده است كه هورمون hCG توليد كند؛ اما پس از آن، رشد تخمك بنا به دلايلي متوقف شده است. اين اتفاق براي 20 تا 50 درصد از تخمكهاي بارورشده مي افتد، كه دليل آن ممكن است غيرطبيعي يا ناسالم بودن تخمك يا عدم توانايي آن براي رشد و تبديل شدن به جنين، باشد. در اين حالت، شما دوباره پريود خواهيد شد، هرچند اين دوره پريود ممكن است كمي ديرتر شروع شده و خونريزي شما نيز بيشتر از حد معمول باشد. در گذشته كه تستهاي حاملگي به اندازه امروز دقيق نبودند، اين حاملگيهاي شيميايي هيچ وقت تشخيص داده نمي شدند. به همين دليل، برخي از متخصصان بر اين باورند كه بهتر است تا يك هفته پس از موعد مقرر پريود بعدي خود نيز صبر كنيد و سپس تست حاملگي را انجام دهيد تا نتيجه دقيق تري به دست بياوريد.
توجه داشته باشيد كه در "بارداري خارج رحمي" (يعني زماني كه تخمك بارور شده در جايي غير از ديواره رحم قرار گرفته باشد)، ممكن است نتيجه مثبت يا منفي از تستهاي حاملگي به دست بيايد. در صورتي كه درد در ناحيه شكم يا خونريزي غيرطبيعي مشاهده كرده ايد (صرف نظر از نتيجه تست حاملگي)، با پزشك خود تماس بگيريد.
تستهاي حاملگي خانگي با تستهايي كه در مطب پزشكان يا ماماها انجام مي شود، چه تفاوتي دارند؟

در برخي از كلينيكها، دقيقا از همان تستهاي خانگي استفاده مي شود. پزشكان و ماماها، زماني كه مي خواهند مقدار دقيق hCG در خون شما يا تغييرات مقدار آن در طول زمان را بدانند، مثلا زماني كه به سقط جنين مشكوك باشند، از آزمايش خون بارداري استفاده مي كنند. در اين آزمايش تنها به يك جواب مثبت يا منفي اكتفا نمي شود و مقدار دقيق نوعي از hCG بنام "بتا" در خون اندازه گيري مي شود.
تست حاملگي خانگي را از كجا مي توانم خريداري كنم؟

شما مي توانيد اين تستها را از اكثر داروخانه ها تهيه نماييد، و براي خريداري آنها به نسخه پزشك نياز نخواهيد داشت. اما دقت كنيد كه در برخي بسته ها ممكن است بيشتر از يك تست وجود داشته باشد كه اگر آنها را بخريد، معامله بهتري انجام داده ايد!
منبع : ني ني سايت