دلم را که مرور می کنم
تمام آن از آن توست
فقط نقطه ای از آن خودم
روی آن نقطه هم
میخ می کوبم
و قاب عکس تو را می آویزم.

تا گرمه آغوشت شدم / چه زود فراموشت شدم

تقصیر تو نبود خودم / باری روی دوشت شدم
کاشکی دلت بهم می گفت / نقشه قلبم و داره
هر کی زد ورفت و شکست / یه روزیه جا کم میاره
موندن و سوختن و ساختن
همه یادگاره عشقه
انتقام از تو گرفت
کاره من نیست کاره عشق

گره دستانت بر دستانم
ای کاش
کور می شد
دست هایت از دست های من
هرگز دور نمی شد ...

نیلوفر ثانی

زیر باران با یاد تو میروم ، به دنبال جای پای تو ،
تو را می پرستم من شبانه ، برای لحظه های شادمانه ،
برای با تو بودن صادقانه ، می آیم من به پیشت عاشقانه ،
به تو دل بستم من شاعرانه ، اما افسوس از درک زمانه ،
چه زیباست راز زمانه ، اگر زندگی باشد یک ترانه .

مثل آدم عاشق
یک جا بشین
دلم گیج رفت
آنقدر ...
دور خیال من نچرخ !

گر بیدل و بی‌ دستم وز عشق تو پابستم
بس بند که بشکستم ، آهسته که سرمستم

در مجلس حیرانی ، جانی است مرا جانی
زان شد که تو می دانی ، آهسته که سرمستم

پیش آی دمی جانم! زین بیش مرنجانم
ای دلبر خندانم! آهسته که سرمستم

سهم من از تو عشق نیست ،
ذوق نیست ،
اشتیاق نیست ،
همان دلتنگی بی پایانی است که
روزها دیوانه ام می کند .

نه نمی شود
هر چه می نویسم نمی شود
همیشه فقط
یک تو کم می آورم تا شعر !

کاش انسان مثل شمع فقط یک شب زندگی می کرد ،
اما کنار پروانه اش

وقتی چشمانم را روی هم می گذارم ...
خواب مرا نمی برد ...
تو را می آورد !
از میان فرسنگ ها ...
فاصله ها ...

چه رسم تلخی است !
تو بی خبر از من
و تمام من درگیر تو .

باران
بیاید یا نیاید
تو
باشی یا نباشی
من
خیس از یاد تو ام !

روزگار ،
نبودنت را برایم دیکته می کند
و نمره ی من باز می شود : صفر ،
هیچ وقت نبودنت را یاد نمیگیرم

دلم را که مرور میکنم

تمام آن از آن ِ توست

فقط نقطه ای از آن ِ خودم

روی آن نقطه هم

میخ میکوبم

و قاب عکس تو را می آویزم ...

آنـــقدر نـفس مـی کــشم …
تـــا ،
تمـــام شـود ..
همـه ی آن “هـــوایــی” کـه ،
ســـراغ ِ تـــو را مـی گــــیـرد

رها همچون پرنده ای در باد
می چرخم در هوایت
شاید
باز هم
به تیر نگاهت دچار شوم
شاید...

مدت ها بود سه چیز را ترک کرده بودم
شعر را... ماه را.... و تو را ...
امروز که به اجبار قلبم را ورق زدم
هنوز اولین سطر را نخوانده
تو را به خاطر آوردم و شب هاي مهتاب را...
ولی نه...!!

باید ترک کنم
هم تو را....هم شعر را ....

و هم‌‌‌٬ همه ی شب هایی را که به ماه نگاه می کردم...

رفته ای
و من هر روز
به موریانه هایی فکر می کنم
که آهسته و ارام
گوشه های خیالم را می جوند .
تا "بی خیال" نشده ام بر گرد !

همه دردم این بود
عشقش بودم
وقتایی که عشقش نبود

نمی دنم در تو چیست
که پیله ی خیال مرا می گشاید
مرغی بهشتی
به شاخه ی باران می پرد
و قلبم را به رقص
جفت های عاشقانه می برد
چیزی در تو
دست های مرا میچیند
و در دور دست عاطفه
عشق را اشیانه می کند
باران که می گیرد
همیشه از چشمانم
صدای مرغ عشق می آید !

پرویز صادقی

خوش به حال آدم که خودش بود و حواش
این ترس رو نداشت که هر روز عشقش
با یکی باشه مثل این روزا

چه سخت ...
هم پاییز باشد
هم ابر باشد
هم باران باشد
هم خیابان خیس باشد
اما
نه تو باشی
نه دستی برای فشردن باشد
نه پایی برای قدم زدن باشد و
نه نگاهی برای زل زدن ....

نگاهت کافیست تا
دوباره در هوای آمدنت بمیرم ،
تو همیشه دعوتی ،
راس ساعت دلتنگی

روز های سختی رو میگذرونم ...
وقتی که نیستی همه چیز تنگ می شود !
نفسم...
دنیایم...
دلم...

عـاشـق روزهـایی هستـم ؛

که مهـــــربان میـشوی

حتـــی اگـر نفهـمم چرا

من فکر می کنم در غیاب تو
همه ی خانه های جهان خالی است !
همه ی پنجره ها ی جهان خالی است !
وقتی که تو نیستی
من هم
تنهاترین اتفاق بی دلیل زمین ام !

شاید آرام تر میشدم
فقط و فقط
اگر میفهمیدی
شعر هایم به همین راحتی که میخوانی
نوشته نشده اند

مثل سیب سرخ قصه ها ...

عشق را از میان ...

دو نیمه می کنیم ...

نیمه‌ ای از آن برای تو ...

نیمه ا‌ی دگر برای من ...

بعد ...

نیمه ها هم از میان ، دو پاره می شوند ...

پاره‌ ای از آن برای روح ...

پاره ا‌ی دگر برای تن ...

خیالم ...
گره خورده است !
چقدر
هول می زنند
رویاها !
انگار به عمرشان
تو را ندیده اند !

به چشم هایت بگو...

انقدر برای دلَم ....رجز نخوانند ...

من اهل ِ جنگ نیستم ....

شاعرم!

خیلی که بخواهم گرد و خاک کنم...

شعری می نویسم

آنوقت اگر توانستی...

مرا در آغوش نگیر ...



------------------------------

عاشقم...

عاشق آن !

« میم » که می آید آخر نفس ...

و مرا می کند مال تو!!!




http://static.cloob.com//public/user...fef20a1e99-300

اگه آسمون زمین شه

اگه دریا یه کویر شه

اگه دنیا زیرو رو شه

اگه چشمات بی غرور شه

اگه خورشید بی غروب شه

بازم عاشقت میمونم

عشقو تو نگات میخونم

اگه کوه بیاد رو دوشم

اگه جام زهر بنوشم

اگه ماه دیگه نباشه

روزا آسمون سیاه شه

اگه جنگل بشه صحرا

اگه امروز نشه فردا

بازم عاشقت میمونم

عشقو تو نگات میخونم

اگه خوابتو نبینم

دیگه گل برات نچینم

اگه حتی یه جوونه

توی گلدونا نمونه

بازم عاشقت میمونم

عشقو تو نگات میخونم

اگه باز مثه همیشه

بگی( من با تو ؟؟!!! )نمیشه

بگی که منو نمیخوای

دیگه پیش من نمیای

بازم عاشقت میمونم

عشقو تو نگات میخونم

اگه باشم و نباشم

هر جای دنیا که باشم

حتی از چشمات جداشم

بازم عاشقت میمونم

عشقو تو نگات میخونم

اگه شعرامو نخونی

اگه باز پیشم نمونی

راز عشقم رو ندونی

بازم عاشقت میمونم

نازل می شوم بر تو ...
دست بر پوستت می سایم ...
می پردازم به مکاشفه ات ...
تا کی انجیلی چند من ...
در من خاک بخورد؟!!

همین که عشق باشد
آن هم در حوالی تو
هر چقدر هم که پاییز باشد
بهاری ترین هوا سهم من است ...!!!

گلستان کن
شعله های ناامیدی ام را
با نیم نگاهی
تا ابراهیمانه از آن بگذرم
که در آتشم این روزها از سردی ات ...

حوا که بغض کند ،
حتی خدا هم سیب بیاورد ،
چیزی جز آغوش آدم آرامش نمی کند ...

شاخُ دُم که ندارد

دلت که لرزیدُ

چَشمت که شد مُشتاق

عاشق شده ای ...





http://static.cloob.com//public/user...39becfb6f8-300

در تو ...
هزار مزرعه ی خشخاش تازه است ...
آدم به چشمهای تو ...
معتاد میشود ...

شاید آرام تر میشدم فقط و فقط.....

اگر می فهمیدی حرفهایم به همین

راحتی که می خوانی نوشته نشده اند.....!!!

کافیست چمدانت راببندی... همه آماده میشوندبرای از یادبردنت
آنکه دوستش داری زودتر...
عجب آدم هاعجیب شدن