اگر بلا نبودی به حق راه نبودی

من و خداوند هر روز صبح فراموش می کنیم ...
او خطاهای من را ...
و من لطف او را ...

ای کاش انسان ها ،همانقدر که از ارتفاع می ترسند ،
کمی هم از پستی هراس داشتند ...

سکوت سرشار از سخنان ناگفته است

از حرکات ناکرده

اعتراف به عشقهای نهان

و شگفتی های بر زبان نیامده

در این سکوت حقیقت ما نهفته است

حقیقت تو و من . . .

بزرگترین حماقت انسان در زندگی لبخند زدن به کسی هست که ارزش لگد زدن هم نداره

در پیش چشم دنیا
دوران عمر ما
یک قطره دربرابر اقیانوس

در چشمهای آن همه خورشید كهكشان
عمر جهانیان
كم سوتراز حقارت یک فانوس
افسوس !!

به جایی که زمین خورده ای نگاه مکن
به جایی نگاه کن که پایت سر خورده است