به گفته تاریخ اسکندر پس از فتح استخر بساط شادمانی برپا کرد و ضیافتی درخشان داد .زنان بد عمل در این جشن حضور داشتند و به لهو و لعب مشغول بودند .در این وقت که همه سرگرم میگساری بودند و صدای عربده های مستی در اطراف پیچیده بود یکی از زنان مزبور که تائیس نام داشت و در سرزمین ائیک تولد یافته بود گفت:یکی از کارهای اسکندر که باعث فخر و نام نیکش بود این است که با من و دوستانم راه افتاده قصر را اتش بزند و در یک لحظه به دست زنان این اثار پارسی را نیست و نابود کند.

این سخن در جوانان مست اثر کرد یکی از انها فریاد کرد :من پیشاهنگ می شوم مشعلها را باید روشن کرد و از توهینی که به معابد یونان شده باید انتقام گرفت و دیگران تایید کردند و فریاد براوردند .اسکندر برخاست و پیش افتاد و مشعلهای زیادی حاضر کردند و اسکندر مست پیشیپیش جماعت مست پاسارگاد را به اتش کشیدند.

گویند که اسکندر و ندیمان و لشکریانش از دهی می گذشتند .قضا را در گذر خود به قبرستان رسیدند اسکندر دید بر تخته سنگ قبور ادمیان همگی به دو سال نمی رسد.با خود گفت این چگونه میسر است پیری از انجا می گذشت اسکندر پرسید :چرا عمر ادمیان در این مکان چنین است ؟پیر گفت:انکه بر قبر خوانی عمر مفید است که در را ه حق صرف کرده است.

کورش کبیر ملکه ماساژت ها را خواستگاری کرد ملکه جواب توهین امیزی داد و جنگ بین انها در گرفت .پسر ملکه در جنگ اسیر شد و خود را کشت .در جنگ بعد کورش زخم برداشته در گذشت .ملکه امر کرد سر کورش را در طشتی پر از خون انداختند و به سر خطاب کرده گفت:که از خونخواری سیر نمی شدی حال از این خون چندان بخور تا سیر شوی.