یه وقتایی هوا یه جوری میشه که می خوام

رو کنم به آسمون و بلند بگم آخه لا مصب تو دیگه چته؟؟؟

این جوری میشی که حال منو بدتر کنی؟؟؟؟

نمیشم.... بدتر از این نمیشم تو هر جوری میخوای باش.....

درد را با چه اندازه می گیرند ؟!
درد دلم ...
از این جا
تا
تو است !!!

نه شگفت اگر بگویی که مرا نمی شناسی

بلی ای بلا تو شاهی و گدا نمی شناسی

نه همین وفای ما را ، که محبت و وفا را

به خدا نمی شناسی ، به خدا نمی شناسی

دل من شکستی آخر به نگاه خشمباری

به خدا تو قدر دل را و مرا نمی شناسی

گهری گرانبها را چو خَزَف فکندی از کف

چه کنم تو را که طفلی و بها نمی شناسی

به نگه شناختم من ، که تو بی وفا حبیبی

تو صفای مهربانان ز صدا نمی شناسی

غم عشق و دردمندی ز نگاه بی زبانم

به سزا شناس جانا ، به سزا نمی شناسی

نکنم سفر به شهری که در او صفا نباشد

تو ولی سفر پرستی و صفا نمی شناسی

در قصه ای که درد دلم را دوا نکرد

گویی کسی "تو" را و "مرا" آشنا نکرد

چرخ زمانه بشکند ، این چرخ بد مرام

فکری به حال این همه احساس "ما" نکرد

تا گم شدم کنار دل ساعتی که هیچ

رحمی به حال خستگی لحظه ها نکرد

اسطوره همیشه پریشان من کمی

در حوض خیس خاطره هایم شنا نکرد

هر چند عاشقانه به تو دلسپرد، سوخت

طفلک دلم ... به زعم خودش شر به پا نکرد

باور نکرد قسمت او نیست ، شعر گفت

عاشق شد و به حرف کسی اعتنا نکرد

اما کسی به خاطر او بادبادکی

در آسمان آبی ذهنش هوا نکرد

بستی تو ساک رفتن و قلب رئوف من

در خود شکست ، پیش تو اما صدا نکرد

انگار بخت خسته من خواب رفت ؛ هیچ

فکری برای آخر این ماجرا نکرد

احساس می کنم که خودم هم مقصرم

با قلب من اگر که دلت خوب تا نکرد

حرف هایم را تعبیر مکنی...
سکوتم را تفسیر !
دیروزم را فراموش ،
فردایم را پیشگویی !
به نبودنم مشکوکی ...در بودنم مردد !
از هیچ، گلایه می سازی ...از همه چیز بهانه !
من ...!
کجای این نمایشم ؟!

تنها باران است كه گاهی

در اوج تنهایی من

در آن لحظه كه هیچ كس نیست

با من از تو می گوید ...

ولی درد من از این است كه

دیریست باران نمی بارد !!

مرا چه به فلسفه
من هنوز در منطق چشمانت مانده ام

شب و روزم
درگیر بود و نبود توست
نیایی گم می کند شب را
روز را
آسمان را
و
من
خواب را ...

ایرج .تمجیدی

آب رفتند چشمانم بس که شستم
و همچنان همان تصویر را می بینم
پس چی میگفت این سهراب

تو چه می دانی ؟
از حال و روز کسی که
دیگر هیچ نگاهی
دلش را نمی لرزاند ...

تردبان این جهان ما و منی است
عاقبت این نردبان افتادنی است
لاجرم آنکس که بالاتر نشست
استخوانش سخت تر خواهد شکست

از نوشیدن ...
این قهوه های تلخ...
خسته که نمی شوم ،
هیچ
مشتاق تر می شوم...
گویی نام تو
در ته فنجان بعدی دیده خواهد شد !

این دلی که شکستی
مال من نبود
خیلی وقت پیش تقدیم توشد
خوشحالم !!!!!!
چون حالامیتونم جای دل
سنگ بذارم تو سینه

دوستت دارم و پنهان کردن آسمان ...
پشت میله های قفس ...
آسان نیست !!

هر حکم که بر سرم برانی ...
سهل است ...
ز خویشتن مرانم !!

قلب خود را می گذارم پشت در
قهر کردی ، قهر کردم ، سر به سر
تو بیا ، در را تماما باز کن
هر چه میخواهی برایم ناز کن
من غرورم را شکستم داشتی ؟
آمدم حالا تو با من آشتی ؟

سقف آسمان دلم سخت ترک برداشته ...

قدری آرام تر قدم بردار...!

سقفش به جهنم...

سست است و كاهگلی ...

می ترسم پای تو را بخراشد ...

به حرمت نان و نمکی که با هم خوردیم
نان را تو ببر که راهت بلند است
و طاقتت کوتاه
نمک را بگذار برای من که میخواهم
این زخم همیشه تازه بماند

این جا
کسی
بر زمین افتاده
تو با خاطراتت
از رویش
رد شدی و رفتی
.
.
نیلوفر ثانی

شب اگر تاریک است
علتش بخشش خورشید به ماه است و زمین
و سـؤالم ایـن است

سهم دلتنگی خورشید کجاست ؟

شب اگــر تــاریـک اسـت
علتش بخشش خورشید

بــه مــاه اسـت و زمـیــن
و ســؤالــــم ایـــن اسـت

سهـم دلتنگی خـورشیـد

کجــــــــــــــــــــــاست؟؟

شب اگــر تـاریـک اسـت
علتش بخشش خورشید

بــه مــاه است و زمـیـن
و ســؤالـم ایـــن اســت

سهـم دلتنگی خورشیـد

کجــــــــــــــــــاست ؟؟

جغرافیای روح من ، صحرای آفریقاست
ٱن‌قدر وسعت دارد اندوهم
که اقیانوس هم انگاری آرامم نخواهد کرد
من دارم از قحطی چشمان تو می‌آیم
باید نگاهت را
در تک تک سلول‌های من بگردانی
لب‌های من از گفتن باران
قانع نخواهد شد
من از وفور آبی‌ات آرام می‌گیرم
امشب مرا لبریز کن از عشق
امشب مرا سیراب کن از خود !!

روزهایـی کـه بـی تـو می گـذرد ...
گـرچه بـا یـاد تـوست ثـانـیه هـایش ...

آرزو بـاز می کـشد فـریـاد :
در کـنار تـو می گـذشت ٬ ای کـاش!!

ای صمیمی ای دوست
گاه بیگاه لب پنجره ی خاطره ام می آیی
ای قدیمی ای خوب
تو مرا یاد کنی یا نکنی
من به یادت هستم

من فکر می کنم در غیاب ِ تو ...
همه ی ِ خانه های ِ جهان خالیست !
همه ی ِ پنجره ها بسته است !
وقتی که تو نیستی ...
من هم ...
تنهاترین اتفاق ِ بی دلیل ِ زمین ام !!

نسیم به آرامی از کنارت گذشت
من لرزیدم ، داغ شدم
خدایا من چرا اینقدر حسودم؟؟
به نسیم هم حسادت دارم !!!

به تو گفته بودم
روزی تلف خواهند شد
خاطره ها
وقتی که دیگر
عکس تو
در ایینه ی رویا
حک نباشد
و گرمی دست تو
مرحم زخم دل نباشد
دریغ از امدنت ...!
چه تماشا دارد امشب
این دل سوگوار ...

نیلوفر .ثانی

تشکر یعنی به آنچه نوشته ای
توجه کرده ام و گرنه روز صد بار
دیگران از ما تشکر تنها میکنند

من
تصوراتم از تو
با "کاش" گره خورده
تو
توقعاتت از من
با " باید "...

عـاشـق روزهـایی هستـم ؛
که مهـــــربان میـشوی
حتـــی اگـر نفهـمم چرا

تو نیستی
باران می آید
خوب است
اما کوچه های تشنه ی قدم های تو
ذلگیرند ...

نیلوفر ثانی

رسیدن ...
چیزی را درست نمی کند ...
وقتی قرار نیست پا به پایم بیایی ...

جا میگذارم و می روم
همه ی لحظه ها را
مرا
به لحظه های بی تو
نیازی نیست !

بسترم

صدف خالی یک تنهایی ست

و تو چون مروارید

گردن آویز ِ کسان ِ دگری ...

مرا خود با تو سری در میان هست
و گرنه روی زیبا در جهان هست
وجودی دارم از مهرت گدازان
وجودم رفت و مهرت همچنان هست
مبر،ظن کز سرم سودای عشقت
رود تا بر زمینم استخوان هست
اگر پیشم نشینی دل نشانی
وگر غایب شوی در دل نشان هست

سعدی