بیچاره کسی که برای گریه کردن، سرش را روی شانه ی تخم مرغ می گذارد.

عمر زنان زیاد است ، زیرا عمر مردها کوتاه است.

وقتی از غم منفجر می شوم، باترکشهایش نزدیکانم را زخمی می کنم.

گاهی آنقدر در دسترس هستم ، که باید از من دور شد.

ببخشید که خودم را با تو اشتباه گرفتم ...

گاو ، جویده ترین کلمات را بر زبان می آورد : ما !

انتهای جاده ی زندگی خانه ایست که مرگش نامند.

در قلم بی نهایت حرف نانوشته وجود دارد.

گلدان در آرزوی باغچه و باغچه در آرزوی باغ و باغ در آرزوی جنگل است.

شناسنامه مرده سنگ قبر است.

عجل و عجله هر دو دشمنان انسانند.

علف ها یک بار و درختان بارها به بهار سلام می کنند.

دریا با طوفان تاب بازی می کند و باغ با نسیم.

پروانه بی پروا خود را به آتش می زند.

معدنچیان زمین را سزارین می کنند.

خواب زمستانی، آب یخ است.

برای این که خواب نمانم از پشه ها می خواهم تا صبح کنار بسترم پرسه بزنند.

آینه شکسته تصاویر گوناگون از انسان به نمایش می گذارد.

*عرض زندگی مهم است نه طول آن.

*درقلب خود بنویسید که هر روز بهترین روز سال است.

*گفتن اندیشه های این وآن اندیشه نیست ؛ بهترین اندیشه ها یک لحظه اندیشیدن است.

*اگرگیاهان یقین دارند که بهار خواهد آمد چرا ما انسان ها باور نداریم که روزی خواهیم توانست به هر آنچه می خوا هیم دست یا بیم ؟

*پشتکار واراده رمز پنج ستاره شدن است.

*همیشه برای دلسرد شدن زود است. ادامه دادن را ادامه دهید.

*مایوس مباش زیرا ممکن است آخرین کلیدی که در جیب داری قفل را بگشاید.

*فصل شکست بهترین زمان برای کاشتن موفقیت است.

*ماموریت ما در زندگی بی مشکل زیستن نیست بلکه با انگیزه زیستن است.

*انسان نیاز به "انتخاب" سرنوشتش دارد، نه "پذیرش" آن

بي کلسیم نگاهت ، شعر هایم پوکی استخوان گرفته اند .

- گلیم بخت ما را احتمالا ، دختری ناشی بافته است .

- در نمایشگاه سنگ های قیمتی ، جای دلت خالی بود !

- ناف غم را به نام ما بریده اند !

- از بس سوتی دادیم ، سوته دل شدیم !

- روزهای فرد احساس کسالت می کنند و روزهای زوج احساس ندامت .

براي رهايي از مرگ به عزراييل جانم را رشوه خواهم داد.

حق نفس كشيدن را از ماهي سلب كردند تا زنده بماند.

بعضي ها مرگ به سراغشان مي ايد بعضي ها هم خودشان به سراغ مرگ مي روند.

درهر سكوتي را كه بگشايي يك عالمه حرف از ان بيرون مي ريزد.

اين چه حكايتيست كه پلكهايم روزها با هم قهر ميكنند و شبها همديگر را در اغوش مي كشند.

پر اضطرابترين بازي در كل دنيا بازي مرگ و زندگيست.


منزل چشمانم هر لحظه ميزبان روي يار است.

هر زمان كه از كنار تو مي گذرم پاي لبهايم در باطلاق گونه هايت فرو مي رود.

اگر زماني به تو نياز پيدا كنم به خانه دلم رجوع خواهم كرد.

همه جا را به دنبالت گشتم بجز انجا كه حظور داشتي.

كمتر كسيست كه دلش براي دل سوختگان اتش بگيرد.


محبت با اينكه زهرنيست همواره از هر زهرديگري قويتر است و زودتر اثر مي كند.


قطب مردم خون گرمي دارد.


زندگي صد سال اولش سخت است.


هزار پا وقتي كفشهايش را دراورد همه حشرات از بوي پايش خفه شدند.


عاشق دو دل دو معشوق دارد.


اجبار اخرين راه انتخاب است.


صداي پاي مسافر خسته از زبان كفشهايش شنيدنيست.

درياي طوفاني در امواج خود غرق مي شود.


در بازي مرگ و زندگي لاكپشت درون لاك دفاعي فرو رفته بود.

پزشكان زندگي مرگباري دارند.
اولين گام براي يك پرنده پر زدن است.

شب و روز از ديدن هم بيزارند.

خورشيد در ارزوي ديدن شب عمري مي سوزد.

چاي شيرين براي فرهاد جذابتر از هرچاي ديگري بود.

كسوف اسمان چشمانت انقدر زيباست كه هر كسي را به حيرت در مي اورد.

مرگ پايان مقدمه ي چند صفحه ي اول از كتاب زندگيست.

مثل روز برايم روشن است كه شبها هوا تاريك مي شود.

عشقم را در دادگاه بي عدالتيها محكوم به مرگ كردند.

روشنايي خورشيد هر لحظه با سياهي چشمانم مبارزه مي كند.

صدايي درونم كمك مي طلبيد اما افسوس كسي نميشنيد.

مشت ابكي موج بر صورت سنگي ساحل مي كوبيد.

چنگال تيز لحظات براي شكار اتفاقات نيفتاده ثانيه شماري مي كند.

زمانه شيشه دلم را با سنگ غم شكست.

با اينكه شناگري ماهر نيستم همواره در افكار و خاطرات خود شناورم.

گناهانم را به دار مجازات اويختم تا بي گناهي هايم تبرءه شوند.

ليوان طاقطم از بي صبري لبريز شد.

حتما توي سرها سري بيرون خواهي كرد اگر همه بنشينند.

ادم بميرد ولي تنش سالم باشد.

وقتي زياد حرف ميزني سرم به حدي داغ مي شود كه يخهاي چشمام شروع به ذوب شدن مي كنند.