‏اشنه‌ي ايرلندي
..: ‏Chondrus crispus ..:

اشنه‌ي ايرلندي حاوي مقدار زيادي لعاب است. وقتي گياه خشك شده در آب خيس شود، تشكيل يك ژله را مي‌دهد. اين ژله خواص درماني دارد و آن را براي سرفه، التهاب نايژه‌ها، بافت‌هاي مجروح و زخم‌ها تجويز مي‌كنند. اشنه‌ي ايرلندي را با شير مي‌جوشانند و شيرين مي‌كنند و يك غذاي بسيار سهل‌الهضم تهيه مي‌نمايند .

زيستگاه طبيعي :
اشنه‌ي ايرلندي در سواحل اروپاي شمال غربي به خصوص در سواحل اقيانوس اطلس در ايرلند پراكنده است. وقتي مد پايين مي‌آيد، اشنه ايرلندي را به خصوص در سواحل شمال فرانسه و ايرلند جمع آوري مي‌كنند .

مشخصات ظاهري :
اشنه‌ي ايرلندي به شكل علف دريايي به طول 10 تا 30 سانتي‌متر است. رنگ اين گياه هنگامي كه تازه است، به رنگ‌هاي گوناگون، از زرد مايل به سبز تا قهوه‌اي است. ساقه برگ‌هاي آن پهن و فردار هستند و هنگامي كه خشك مي‌شوند، زمينه‌ي سفيد يا زرد شفافي را پيدا مي‌كنند. كيسه‌هاي تخم‌مرغ شكل كوچكي كه حاوي ميوه‌ي گياه هستند. در روي ساقه‌ها ظاهر مي‌شوند .

امرودي كوچك
..: ‏Gaultheria procumbens :..

امرودي كوچك از گياهان بومي آمريكاي شمالي است و سرخپوستان از آن براي تسكين درد و رفع تورم مفاصل استفاده مي‌كنند. از برگ‌هاي اين گياه كه عطر جوهر نعنا را مي‌دهند، چاي تهيه مي‌كنند و از جوشانده‌ي آن براي مداواي گلو درد استفاده مي‌كنند. روغن اين گياه حاوي ساليسيلات – عامل تسكين درد – است و با ماليدن آن بر روي عضله‌ها و مفصل‌هايي كه در رفته‌اند، درد تسكين مي‌يابد .

زيستــــگاه طبيعي :
گياه بومي آمريكاي شمالي و كانادا است. امرودي در درخت‌زارهاي تنك و در پاي درخت‌ها مي‌رويد و در زمين‌هاي باير، پوشش مناسبي فراهم مي‌نمايد.

مشخصــــات ظاهري :
بوته‌ي هميشه سبزي است كه شاخه‌هاي آن سخت و خزنده هستند و ارتفاع آنها
تا 15 سانتي‌متر مي‌رسد. بر روي اين ساقه‌ها شرابه‌هايي از برگ‌هاي سبز روشن بيضي شكل براق مي‌رويد. بافت برگ‌ها مثل چرم و كناره‌ي آنها لبه‌دار است. گل‌هاي سفيد كه به صورت آونگي در فضا حركت مي‌كنند، در اواسط تابستان ظاهر و بعد به ميوه‌هاي گرد قرمز رنگي تبديل مي‌شوند

تمشك
..: Rubus idaeus :..

از حفاريهاي باستان‌شناسي معلوم شده است كه تمشك از گذشته‌ي بسيار دور و دوران ماقبل تاريخ چيده و خورده مي‌شده است. نخستين درخت‌هاي تمشك براي استفاده از ميوه‌ي تمشك در طول سال‌هاي قرون وسطي كاشته شده است. همه‌ي انواع تمشك به عمل آمده، از گونه‌هاي وحشي اين گياه كه در جنگل‌ها و نقاط كوهستاني خودرو مي‌رويند،‌ گرفته شده‌اند. تمشك يكي از ميوه‌هاي دوست داشتني و نشاط‌‌بخش تابستاني است. از آن به طور سنتي مربا، ژله و سركه تهيه مي‌كنند. سركه‌ي خانگي تمشك دو خاصيت دارد؛‌ هم به كاهش تب و تخفيف سوزش گلو كمك مي‌كند و هم به عنوان يك شربت و همچنين چاشني غذا استفاده مي‌شود. تمشك سرشار از آهن و ويتامين «سي» است. برگ درخت تمشك از لحاظ پزشكي داراي ارزش خاصي است و استفاده از آن براي آماده سازي مادراني كه منتظر تولد فرزند هستند، تاريخ طولاني دارد. زنان باردار در طول سه ماه آخر بارداري چاي تهيه‌ شده با برگ درخت تمشك را مي‌نوشند تا ماهيچه‌هاي رحم و سطح لگن تقويت شوند و دردهاي ناشي از انقباضات زمان وضع حمل،‌ كاهش يابند .

چاي برگ تمشك همچنين براي جلوگيري از سقط جنين نيز نوشيده مي‌شود و كمك مي‌كند تا در حين تولد بچه، زائو خونريزي كمتري داشته باشد. برگ‌هاي تمشك به علت خاصيت قابضي ملايمي كه دارند، براي رفع اسهال كودكان مفيد هستند. علاوه بر اين از دم كرده برگ‌هاي تمشك براي جلوگيري از خونريزي لثه استفاده مي‌شود و دهان با آن شستشو مي‌شود. نوع وحشي تمشك كه به رنگ قرمز در آمريكاي شمالي مي‌رويد، هم خانواده تمشك اروپايي است و معمولا در بوته‌زارها و خارزارها در سرتاسر آمريكاي شمالي مي‌رويد. برگ‌هاي اين نوع تمشك مثل انواع اروپايي در دوران حاملگي مورد استفاده قرار مي‌گيرد. چاي تهيه شده از برگ‌ اين گياه حالت تهوع و استفراغ را هم مرتفع مي‌كند .

زيستگاه طبيعي :
گياه بومي اروپا و آسيا است. كشت آن در جاهاي ديگر نيز متداول شده است. تمشك طبيعي در جنگل‌ها، كناره‌ي جنگل‌ها و نيز در بوته‌زارها و خارزارها مي‌رويد. تمشك وحشي خاك مرطوب و حاصلخيز را ترجيح مي‌دهد و سرزمين‌هاي مرتفع تا ارتفاع دو هزار متري هم ديده شده است. انواع باغي تمشك از گونه‌هاي وحشي گياه گرفته شده‌اند .

مشخصات ظاهري :
تمشك گياهي بوته‌اي با ريشه‌ي دايمي و شاخه‌هاي چوبي دو ساله است. طول ساقه‌ها كه معمولا تيغ دار هستند و گاهي هم ممكن است همه‌ آنها را از دست بدهند، تا يک و نيم متر مي‌رسد. برگ‌هاي آن تخم‌مرغي و داراي لبه‌هايي هستند كه به شكل خاصي كنگره كنگره شده‌اند. اين برگ‌ها در گروه‌هاي سه تايي يا هفت تايي از شاخه‌ها بيرون مي‌آيند. زير برگ‌ها نرم و كركي مي‌باشد. از بهار تا تابستان دومين سال، خوشه‌هايي از گل‌هاي سفيد در محور بالايي برگ‌ها ظاهر مي‌شوند. اين گل‌ها سپس به ميوه‌هاي آبدار و خوشمزه مخروطي شكل و قرمز رنگ آشناي همه كه شبيه توت جنگلي اما نرمتر هستند تبديل مي‌شوند .

اكليل كوهي
‏Rosmarinus officinalis :..‏

نام علمي اكليل كوهي رزمارينوس به معني شبنم دريا مي‌باشد؛ چرا كه زيستگاه طبيعي گياه بيشتر در نواحي ساحلي است. در يونان باستان اعتقاد بر اين بوده ك اكليل كوهي (رزماري) ذهن و حافظه را تقويت مي‌كند و به همين دليل دانشجويان يوناني در وقت امتحان دادن، تاج گل‌هايي از اكليل كوهي به دور سر خود مي‌پيچيده‌اند. بعدها از اكليل كوهي براي حفظ خاطره استفاده شد و در تشريفات تدفين، عزاداران شاخه‌هايي از اكليل كوهي تازه را بر روي مقبره قرار مي‌دادند تا شخص متوفي فراموش نشود، در مراسم عروسي اين گياه به علامت وفاداري بوده و شاخه‌هايي از آن در ميان دسته گل عروس قرار داده مي‌شده است .
ارتباط اكليل كوهي با سر از همان هنگامي معلوم شد كه گياه پزشكان براي درمان سردرد، استفاده از آن را آغاز كردند. روغن اكليل كوهي از قديم براي درمان نقرس و دردهاي عضلاني مورد استفاده قرارا مي‌گرفته و يكي از اجزاي اصلي داروي معروف «آب مجارستان» را تشكيل مي‌داده است. اين معجون، زندگي را به اليزابت ملكه مجارستان كه دچار رعشه و فلج دست و پا شده بود، بازگردانيد. در طول قرن پانزدهم، مردم شاخه‌هايي از اكليل كوهي را در منازل خود مي‌سوزانيدند تا آنها را از مرگ سياه (طاعون) حفظ كند؛ همچنين در جنگ جهاني دوم، اكليل كوهي را به همراه سرو كوهي در بيمارستان‌هاي فرانسه مي‌سوزانيدند، تا از بروز عفونت جلوگيري به عمل بيايد .
در منزل اكليل كوهي از گياهاني است كه در طباخي مورد استفاده قرار مي‌گيرد. مزه تند آن گوشت گوساله‌ي سرخ شده را خوشمزه و غذاي تهيه شده از مرغ و ماهي را لذيذ مي‌نمايد. اين گياه همراه ديگر سبزي‌ها نيز پخته مي‌شود و به مصرف مي‌رسد. اكليل كوهي در تهيه لوازم آرايشي نيز به كار مي‌رود و روغن آن يكي از اجزاي مواد تقويت كننده و شامپوهاي مخصوص موي سر مي‌باشد .

زيستگاه طبيعي :
گياه بومي حوزه مديترانه است و به طور گسترده در آب و هواي معتدل پرورش داده مي‌شود. اكليل كوهي همچنين به طور خودرو بر روي صخره‌ها و تپه‌هاي ساحلي مديترانه به عمل مي‌آيد .

مشخصات ظاهري :
اكليل كوهي گياهي بوته‌اي و هميشه سبز و بسيار معطر مي‌باشد. طول آن به يک و نيم متر مي‌رسد و شاخه‌هاي متعدد آن هنگامي كه جوان هستند، نرم و كركدار است. اما با گذشت زمان چوبي و سخت شده و پوست آن فلس مانند و قهوه‌اي مايل به خاكستري مي‌شود. برگ‌هاي گياه بسيار باريك، شبيه چرم و حالت سنبله را دارند. سطوح رويي برگ‌ها سبز پررنگ و زير آنها نرم و خاكستري كم‌رنگ مي‌باشد. وقتي كه برگ‌ها به هم ماليده شوند، عطري بسيار قوي از آنها متصاعد مي‌شود كه بوي كافور و كمي هم بويي شبيه كاج مي‌دهد. از اوايل بهار تا اوايل تابستان گل‌هاي دو لپه‌اي آبي و كم‌رنگ به صورت خوشه‌اي از انتهاي ساقه‌هاي اكليل كوهي ظاهر مي‌شوند .

بلوط
Quercus robur ..:

چوب بلوط فشره و محكم است و نماد قدرت و استقامت مي‌باشد و از گذشته‌ي خيلي دور يكي از مهم‌ترين مصالح ساختماني در اروپاي شرقي بوده است. در گذشته علاوه بر مصرف انبود الوار بلوط در ساختمان‌سازي، از چوب بلوط براي ساختن كشتي‌هاي بازرگاني و جنگي استفاده گسترده مي‌شده است .
درخت بلوط در ميان مردم كشور‌هاي اسكانديناوي، يونان و روم و همچنين در اسطوره‌شناسي سلتها، محل سكونت الهه‌ي باروري و نشان دهنده‌ي قدرت و باروري بوده است. در ميان وايكينگ‌ها، درخت بلوط درخت مورد علاقه ''تور'' (رب‌النوع رعد و برق)‌بوده؛ از اينرو زير درخت بلوط مكان امني براي دوري از خشم رعد و برق بوده است. در زمان روميان قديم، درخت بلوط در نزد ژوپيتر- خداي خدايان روميان- عزيز و مقدس بوده است و هر كسي كه در جنگ شجاعتي از خود نشان مي‌داده و موجب نجات جان سربازي مي‌شده است، به اخذ تاجي از برگ‌هاي بلوط كه بزرگترين نشان نظامي آن زمان بوده، مفتخر مي‌شد. در بريتانياي عصر سلتها، درخت بلوط پرستش مي‌شده است. بعدها كه مسيحيت مذهب رسمي شد، كشيشان در زير سايه‌ي همين درخت به موعظه‌ي مردم مي‌پرداختند. سلتها براي مرزبندي و تعيين حدود محله‌هاي مختلف از درخت بلوط استفاده مي‌كردند. هنوز هم يك محله در شمال لندن وجود دارد كه به نام محله‌ي بلوط انجيل معروف است .
بلوط درخت خدايان بوده و به طور طبيعي داراي خواص شفادهندگي بيشماري است. روزگاري از تمام قسمت‌هاي درخت، استفاده‌هاي پزشكي به عمل مي‌آمده است. در افسانه‌هاي عاميانه قرون وسطا آمده كه تماس يك ميخ با قسمت صدمه‌ ديده‌ي بدن و سپس فرو كردن همان ميخ در درخت بلوط سبب مي‌شده است كه بيمار شفا يابد. زماني برگ‌هاي بلوط را بر روي زخم و بريدگي‌هاي بدن مي‌گذاشتند تا زخم التيام پيدا كند، اما امروزه گياه پزشكان تنها از پوست درخت بلوط استفاده داروئي مي‌كنند. خاصيت قابض‌كنندگي پوست بلوط، عامل قطعي درمان اسهال‌هاي شديد مي‌باشد و خاصيت گندزدايي و ضد ميكروبي آن براي مداواي عفونت‌هاي گلو تجويز مي‌شود. چاي پوست بلوط يك تقويت‌كننده است و مخلوط پوست و ميوه‌ي درخت بلوط يك پادزهر را بوجود مي‌آورد. ميوه‌ي درخت بلوط معمولا برشته و آسياب مي‌شود و از آن قهوه تهيه مي‌نمايند .

زيستگاه طبيعي :
درخت بلوط در خاك پر رس مرطوب رشد مي‌كند، ولي خاك‌هاي شني را نيز تحمل مي‌نمايد. اين درخت در مناطق جنگلي و پست يافت مي‌شود. بلوط سفيد يك گياه بومي آمريكاي شمالي است كه از آن استفاده‌هاي دارويي مي‌شود .

مشخصات ظاهري :
درخت بلوط، درختي آشنا و تنومند است كه برگ‌هايش در زمستان مي‌ريزد و طول آن تا چهل متر مي‌رسد و شاخ و برگ‌هاي آن دورا دور تنه‌ي درخت را كه پوستي صاف و خاكستري رنگ دارد و با گذشت ساليان شكافهايي بر مي‌دارد، مي‌پوشانند. برگ‌هاي دوك مانند آن در هر طرف 3 تا 7 لوب دارند و گل‌هاي شاتوتي – ماند بلوط در كار آنها ظاهر مي‌شوند. در فصل پاييز گل‌هاي بارور درخت ماده، ميوه‌هاي بلوط به رنگ قهوه‌اي مايل به سبز را توليد مي‌كنند .


http://linnaeus.nrm.se/flora/di/faga/querc/querrob5.jpg

http://www.bbc.co.uk/gardening/plant...rcus_robur.jpg

بلادون
Atropa belladonna ..:

بلادون با نام علمي آتروپا بلادونا كه به آن عروسك پشت پرده، سايه‌ي شب و توت شيطان هم مي‌گويند، گياهي فوق‌العاده سمي است. بلادون قسمتي از عنوان علمي خود، آتروپا، را از يكي از سه الهه‌ي يوناني (آتروپوس، كلوتو ولاچسيس) گرفته است كه بنابر افسانه‌هاي يوناني بر سرنوشت انسان حاكم بوده‌اند. كلوتو و لاچسيس تار و پود انسان را مي‌بافته‌اند و عمر او را رقم مي‌زدند. در حالي كه خواهر آنان، آتروپوس، در زمان مقدر شده رشته‌ي زندگي عمر آدم را قطع مي‌كرده است. بلادونا احتمالا به افتخار بانوان ايتاليايي به عنوان اين گياه اضافه شده كه از عصاره‌ي تازه‌ي آن قطره چشمي مي‌ساخته‌اند و در چشم خود مي‌ريختند تا مردمك چشمانشان باز و شفاف شود و بيشتر مورد توجه قرار بگيرند .
بر پايه‌ي عقايد خرافي، در قرون وسطي جادوگران از اين گياه در جشنها براي ايجاد اوهام و خيالات استفاده مي‌كرده و مخلوط بلادون و تاج‌الملوك را براي ايجاد احساس پرواز در انسان مصرف مي‌نموده‌اند. جان جرارد – جراح، گياه‌شناس و پرورش دهنده گياه قرن شانزدهم – بلادون را بسيار وحشناك و مرگ‌آور توصيف كرده است. بنابر شرحي كه جرارد داده است هر كسي كه از اين گياه بخورد، بلافاصله به خوابي عميق فرو مي‌رود كه ممكن است هرگز بيدار نشود. گفته شده است كه سربازان پادشاه اسكاتلند در سال 1582 با شرابي كه از بلادون تهيه نموده بودند، همه‌ي قواي دانمارك را در رختخوابشان به قتل رسانيدند .
بلادون به سبب دارا بودن دو ماده شبه قليايي (آلكالوئيد) بلورين سمي، آتروپين و هيوسيامين، خاصيت تسكيني و تخديري قوي دارد و بر روي دستگاه عصبي غير ارادي تاثير مي‌گذارد. هنوز هم چشم پزشكان از آتروپين براي اتساع مردمك چشم استفاده مي‌كنند. همچنين از آتروپين براي خنثي كردن اثر گازهاي سمي منتشر شده توسط جنگ‌افزارهاي شيميايي و از هيوسيامين نيز به عنوان مسكن استفاده مي‌شود .
عصاره‌ي گياه بلادون هم استفاده‌هاي پزشكي دارد و در درمان بيماري‌هايي كه سبب گرفتگي عضلات مي‌شوند، مانند بيماري‌هاي پاركينسون، صرع، آسم و سياه‌سرفه به كار مي‌رود. آتروپين ترشحات مخاطي را كنترل مي‌نمايد و مي‌تواند در درمان سرماخوردگي و تب يونجه موثر باشد.بلادون را براي تسكين تب، تب مخملك، التهابات، سردردهاي شديد و گلودرد تجويز مي كنند .

زيستگاه طبيعي :
گياه بومي اروپا و جنوب غربي آسيا است و در ايالتهاي شرقي آمريكا هم كاشته مي‌شود. اين گياه در زمين‌هاي شخم نخورده و بر روي تپه‌هاي جنگلي مي‌رويد و كمي سايه و خاك گچي يا آهكي برايش مناسب است .

مشخصات ظاهري :
گياه با دوامي است كه ساقه‌ي آن به شخاه‌هاي متعدد تقسيم مي‌شود و به
طول 25/1 متر مي‌رسد و ريشه‌اش قطور و گوشتي مي‌باشد. تمام قسمت‌هاي گياه تازه به هنگام كوبيده شدن، بوي نامطبوعي از خود متصاعد مي كند كه به شدت سمي‌ است. ساقه كمي بالاتر به سه يا چهار شاخه تقسيم مي‌شود. برگ‌ها به رنگ سبز تيره به شكل بيضي هستند كه در نوك، تيز مي‌شوند. و به صورت افقي و زوج، اما در اندازه‌هاي متفاوت، شاخه‌ها را مي‌پوشانند. گلهاي به شكل زنگ آن در بالا به صورت تاج و به رنگ ارغواني كه كمي رنگ سبز نيز به آنها زده‌اند، مي‌باشد كه از اواسط تا اواخر تابستان پديدار شده و بعدا تبديل به ميوه‌هاي سياه براق به اندازه‌ي گيلاس كوچك مي‌شوند. ميوه‌ي بلادون، آبي شيرين و مركبي دارد كه سمي كشنده است .


http://www.swsbm.com/Images/New10-20...lladonna-7.jpg

http://zagreb.hrsume.hr/contents/opa...adonna_800.jpg

بابونه باغي يا بابونه رومي
:.. Chamaemelum nibile, Anthemis aurea ..:

اين گياه نام علمي خود را از واژه‌ي يوناني كامائملوم به معني «سيب بر روي زمين»‌گرفته است. در قرون وسطي به منظور خوشبو كردن هوا، كف اتاق را با اين گياه مي‌پوشاندند. گياه را به طور سنتي در كنار ديوارهاي باغ و حياط خانه و به جاي چمن مي‌كاشتند. وقتي گياه لگد بخورد، بوي مطبوع آن همه فضا را پر مي‌نمايد. بابونه نيز مثل چمن از لگد خوردن صدمه نمي‌بيند. بابونه باغي براي مصريان باستان يك گياه شناخته شده بود و آن را به الهه‌ي خورشدي تقديم مي‌كردند، زيرا بابونه را داروي همه دردها مي‌دانستند. اين نوع بابونه خواص مشابه نوع آلماني را دارد و از گل‌هاي خشك يا تازه آن چاي تهيه مي‌كنند و براي رفع سوءهاضمه و سوزش معده مي‌آشامند .
اين گونه از بابونه آرامش بخش و تسكين دهنده درد مي‌باشد. معمولا آن را مانند چاي كيسه‌اي بسته‌بندي نموده و در دسترس قرار مي‌دهند. براي دفع استرس و سردردهاي عصبي و همچنين به عنوان نوشيدني پيش از خواب چنانچه به بيخوابي دچار شويد، كاربرد خوبي دارد. بابونه يكي از اجزاء تهيه آبجوهاي طبي نيز مي‌باشد. «مانزانيلا» به معني سيب كوچك، كه نوعي نوشيدني اسپانيايي مي‌باشد، عطر خود را از بابونه‌‌‌باغي گرفته است. بابونه باغي يكي از اجزاء شامپوهاي گياهي را تشكيل مي دهند. گل‌هاي خشك شده يا روغن اصلي آن وقتي به آب وان اضافه شود، بخصوص در مورد افرادي كه از فشارهاي عصبي رنج مي‌برند، آرامش مي‌بخشد. از گل‌هاي بابونه‌باغي اغلب در تهيه عطر استفاده مي‌گردد .

زيستگاه طبيعي :
گياه بومي اروپاي جنوبي مي‌باشد و در سرتاسر اروپا و جنوب انگلستان بر روي خاك شني و خشك مراتع و چراگاه‌ها مي‌رويد. بابونه‌باغي به ديگر نقاط دنيا هم برده شده و كشت گشته است. اين گياه در اروپاي مركزي نيز به شكل تجارتي كشت مي‌شود. بابونه‌باغي را با شيوه گل‌كاري علمي پرورش مي‌دهند و گونه‌هاي جديدي را توليد مي‌نمايند .

مشخصات ظاهري :
بابونه‌باغي يك گياه بادوام و كوتاه قد مي‌باشد كه بلندي آن از 30 سانتي‌متر تجاوز نمي‌كند. ساقه بابونه‌باغي كرك‌دار و شاخه‌هاي آن خزنده مي‌باشند. برگ‌هاي بابونه‌باغي نيز مانند برگ‌هاي بابونه‌آلماني (وحشي) داراي بريدگي‌هاي عميق و پرمانند مي‌باشند، اما رنگ سبز متمايل به خاكستري و تا حدود بيشتر به پايين افتاده هستند. گل‌هاي شبيه گل آفتاب‌گردان با مركز كله‌قندي و زردرنگ از اواسط تابستان تا اواسط پاييز بر روي ساقه‌هاي بابونه‌باغي ظاهر مي‌گردند. رايحه بابونه‌باغي قوي‌تر از گونه بابونه‌آلماني مي‌باشد

http://www.dungevalley.co.uk/Alstroe...aurantiaca.jpg

بابونه‌ي وحشي
Matricaria chamomillam Matriacaria recutita ..:

به اعتقاد خبرگان گياه‌شناسي، بابونه‌ي آلماني از نظر علم گياه‌شناسي، بابونه واقعي نيست، اما گونه‌هاي همين نوع هستند كه مورد توجه گياه پزشكان و علم پزشكي قرار دارند. ماتريكاريا ممكن است از واژه «مادر» در زبان لاتين و يا از ماتريكس به معني «رحم» مشتق شده باشد. اين هر دو منشأ اشتقاق، اشاره به استفاده سنتي از اين گياه در ناراحتي‌هاي زنانگي مثل دردهاي هنگام عادت ماهانه، زخم نوك سينه و برفك دارد. خواص طبي بابونه به دليل وجود روغن آبي‌رنگ فراري مي‌باشد كه در گل‌هاي گياه وجود دارد. اين روغن براي درمان طيف وسيعي از بيماري‌ها مورد استفاده قرار مي‌گيرد. چاي تهيه شده از كلاهك گل بابونه‌ي وحشي بخصوص براي دفع اختلالات هاضمه مثل ورم معده، سوزش معده و نفخ شكم سودمند است. چاي بابونه به دليل خواص خواب‌آوري كه دارد براي درمان بيخوابي، سردرد و نگراني نيز استفاده مي‌شود. بابونه داروي ملايمي است كه مي‌توان با اطمينان از آن براي آرام كردن كودكان بيقرار، استفاده نمود. در واقع بابونه به عنوان داروي خانگي بخصوص براي درمان دندان درد، گوش درد، قلنج و سردرد كودكان استفاده كرد. بابونه يك گياه طبي فوق‌العاده چند منظوره و با خاصيت ضد ميكروبي مي‌باشد و استعمال خارجي آن براي درمان زخم‌ها، سوختگي و اگزما تجويز مي‌شود .
به سبب عمل تسكيني و آرامش‌بخشي بابونه، از آن بخصوص در ساخت مواد آرايش مخصوص پوست‌هاي حساس استفاده مي‌شود. بابونه براي آنها كه پوستي خشك دارند، سن آنها بالارفته استو يا پوستي حساس و مستعد براي واكنش‌هاي حساسيتي دارند، فوق‌العاده مفيد است .

زيستگاه طبيعي :
اين گياه بومي اروپا و آسياي شمالي كه بعدها به آمريكاي شمالي برده شده است. بابونه بر روي باتلاقها، كنار جاده‌ها و زمين شخم نزده ديده مي‌شود. اين گياه در اروپاي مركزي و بخصوص آلمان به صورت تجارتي كشت مي‌شود .

مشخصات ظاهري :
بابونه گياهي يكساله با عطري مطبوع از خانواده گل آفتابگردان است. گياه شاخه‌هاي صاف به طول 60 سانتي‌متر دارد. برگهاي سبز روشن آن داراي بريدگي و به شكل نخ مي‌باشد و ساقه هم ندارند. گل‌هاي منفرد آن كه شبيه گل آفتابگردان هستند، از اوايل تابستان تا اواسط پاييز بر روي ساقه‌هاي بلند ظاهر مي‌شوند. شكوفه‌هاي بابونه‌ي وحشي را مي‌توان از نوع باغي تشخيص داد. در نمونه‌ي وحشي، وسط گل به رنگ زرد و مشخصا مخروطي و توخالي است .

http://www.pharmasaat.de/Dia/page2.jpg

انجيرك
‏Ranunculus ficaria ..:

اين گياه به سبب قدرت درماني بيماري بواسير به نام علف بواسير شناخته شده است و حتي گياه پزشكان، امروزه نيز پماد و ضماد اين گياه را براي استعمال خارجي در درمان اين بيماري تجويز مي‌كنند .

زيستگاه طبيعي :
انجيرك يا علف بواسير گياهي بومي در اروپا، غرب آسيا و شمال آفريقا مي‌باشد و در مرغزارهاي مرطوب، در ميان بوته‌هاي پرچين و خار و بن‌دار، گودالها و نهرهاي آب به وفور يافت مي‌شود .

مشخصات ظاهري :
گياه با دوامي شبيه گل آلاله است برگهاي انجيرك سبز تيره براق هستند. گياه رد قسمتي كه از زمين بالا مي‌آيد، غلافدار و به شكل قلب است. از اوايل بهار گل‌هاي منفرد زرد رنگ ستاره‌اي شكل بر روي ساقه‌هاي بلند آن مي‌رويند. گل‌ها بين هشت تا ده گلبرگ دارند، اما آلاله تنها پنج گلبرگ دارد. گل‌ها پيش از بارش باران و يا در هواي ابري و مه‌آلود بسته مي‌شوند و در اثر گذشت زمان تغيير رنگ مي‌دهند و سفيد مي‌شوند .

http://denis.ziegler.free.fr/bota/herb/0/0005.gif

http://nature.jardin.free.fr/image5/...us_ficaria.jpg

ارجنگ
..: ‏Rhamnus purshiana :..

در گذشته، بوميان امريكايي از پوست اين درخت به عنوان ملين استفاده مي‌كرده‌اند. چيزي نگذشت كه ارجنگ به صورت يك دارو در دسترس همه قرار گرفت و از آن در مداواي يبوست‌هاي مزمن و كهنه استفاده شد. عصاره‌ي اين گياه هنوز هم به عنوان يك داروي ملين به كار مي‌رود، اما گياه پزشكان پوست خشك درخت را ترجيح مي‌دهند، زيرا اعتقاد دارند كه استفاده مستقيم از پوست خشك درخت، ماهيچه‌هاي روده را تقويت مي‌كند .

زيستگاه طبيعي :
ارجنگ درخت بومي آمريكاي شمالي مي‌باشد، و به صورت خودرو در مناطق كوهستاني ايالت‌هاي واقع در غرب اقيانوس آرام يافت مي‌شود .

مشخصات ظاهري :
درختي است كه در زمستان برگ‌هاي آن مي‌ريزد و طولش به 8 متر مي‌رسد. پوست آن به رنگ مغز بادام است كه با گلسنگ سفيد – خاكستري پوشيده شده است. برگ‌هاي بيضي شكل آن به رنگ سبز تيره به صورت خوشه در انتهاي شاخه‌ها مي‌رويند. در بهار، گل‌هاي كوچك متمايل به رنگ سبز در آذين‌هاي چتري ظاهر شده و بعداً تبديل به ميوه‌هايي به اندازه‌ لوبيا مي‌شوند و هنگام رسيدن از قرمز به سياهي مي‌گرايند .


http://pharm1.pharmazie.uni-greifswa...r/koeh-121.jpg

اسلان قولاغي
زيستگاه طبيعي :
گياه بومي شرق آمريكاي شمالي تا مانيتوبا در غرب و تنسي به طرف جنوب مي‌باشد. اسلان قولاغي در جنگلهاي مرطوب و نزديك نهرهاي كوهستاني يافت مي‌شود .

مشخصات ظاهري :
گياه با دوامي است كه طولش به يك متر مي‌رسد و ساقه زيرزميني گره‌دار و معطر دارد. برگ‌هاي بادامي شكل آن به رنگ سبز مايل به آبي، بزرگ و بدون پايه ساقه‌اي مي‌باشند و به سه بخش و گاهي هر يك از بخش‌ها به دو تا سه قسمت ديگر تقسيم مي‌شوند. گل‌هاي سبز مايل و زرد تا قهوه‌اي مايل به ارغواني آن با شش گلبرگ در اواخر بهار ظاهر و سپس به ميوه‌هايي به اندازه‌ لوبيا و به رنگ آبي پررنگ تبديل مي‌شوند .

ا‏شنه‌ي دريايي
..: ‏Fucus vesiculosus ..:

گياه اشنه‌ي دريايي كه نام ديگر آن كتانجك مي‌باشد، نه تنها يك سبزي خوراكي دريايي سنتي و همچنين يك كود است، بلكه داراي خواص دارويي نيز مي‌باشد. اشنه‌ي دريايي، منبع اصلي يد يعني عنصر شيميايي و ماده‌ي معدني پرارزشي است كه غده تيروئيد بدان نياز دارد تا بتواند وظيفه‌ي خود را به نحو مطالب انجام بدهد. متخصصان طب گياهي. كمپرس اشنه‌ي دريايي را براي تسكين درد روماتيسمي مفاصل متورم تجويز مي‌كنند .

زيستگاه طبيعي :
معمولا در خطوط ساحلي اسكاتلند غربي، نروژ و سواحل اقيانوس اطلس در آمريكاي شمالي پيدا مي‌شود .

مشخصات ظاهري :
گياه اشنه‌ي دريايي كه بوي تندي دارد، به شكل بادبزن و داراي بافت نازك چرمي شكل مي‌باشد. ساقه‌هاي برگي بادوام اين گياه به رنگ‌هاي زرد و سبز مايل به قهوه‌اي هستند و طول آنها به يك متر مي‌رسد و ساقه‌ي اصلي گياه توسط يك بادكش گرد به صخره‌ مي‌چسبند. سرتاسر ساقه‌هاي برگي، را رگبرگ‌هاي برجسته‌اي با كيسه‌‌هاي هوايي زوجي پوشانيده‌اند. در نوك موجدار ساقه‌هاي برگي. يعني محل كه ساقه برگي تقسيم مي‌شود، حفره‌هاي كروكي شكلي وجود دارد كه از لعاب لزج شفافي پر شده‌اند .

انگور فرنگي سياه
:.. ‏Ribes nigrum ..: ‏

اين گياه زماني در جنگل‌هاي اروپاي شمالي فراوان يافت مي‌شد و براي غذا جمع‌آوري مي‌گرديد. امروزه اين گياه را همراه با انواع ديگر آن، كشت و پرورش مي‌دهند. از ميوه‌ي آن مربا، ژله و كلوچه تهيه مي‌كنند. امروزه ميوه‌هاي پرورشي اين گياه به طور گسترده در غذا و صنعت نوشابه‌سازي استفاده مي‌شود و به دليل آنكه سرشار از ويتامين C است، يكي از اجزاي اصلي تقويت كننده‌ها و نوشابه‌ها به شمار مي‌آيد. شربت‌ آن را به ديگر نوشيدني‌ها اضافه كرده و يك تركيب اشتهاآور تابستاني از آن تهيه مي‌كنند. برگ‌هاي تازه‌ي گياه را براي عطر بخشيدن به نوشيدني‌ها اضافه مي‌كنند. دم كرده‌ي برگ‌هاي آن وقتي سرد مي‌شود، تشنگي را در هواي گرم بر طرف مي‌نمايد. خواص دارويي گياه. آن را بيش از هر چيز ارزشمند مي‌نمايد.
نام ديگر آن كه متداول است،‌ «ميوه‌ي ورم چركي لوزه‌ها» است. اين گياه در واقع براي درمان گلو درد چركي متورم استفاده مي‌شده و قرص‌هاي مكيدني اين گياه هنوز طرفداران بسياري دارد. آب ميوه‌ و چاي برگ آن براي درمان سياه سرفه‌ي كودكان استفاده مي‌شود. برگ‌هاي آن پاك‌كننده هستند و از محلول غرغره‌ي آن در موقع خونريزي استفاه مي‌شود، كه براي بهداشت دهان نيز بسيار مفيد است. در گذشته دم كرده‌ي برگ‌هاي آن به جاي چاي معمولي نوشيده مي‌شد. ولي امروزه مخلوط با چاي بكار مي‌رود.

زيستگاه طبيعي :
گياه بومي مناطق شمال و مركزي اروپا و غرب آسياست كه به آمريكا نيز برده شده است و در آنجا به عمل مي‌آيد. گياه به صورت خودرو در خاك‌هاي مرطوب، بخصوص در جنگل‌هاي شمال اروپا مي‌رويد .

مشخصات ظاهري :
بوته‌ي بادوامي است كه طول آن به دو متر مي‌رسد. گياه شاخه‌هايي چوبي دارد به بدون ساقه‌ي مركزي است. برگ‌هاي معطر و رنگ سبز تيره دارند و بر روي شاخه‌هاي بلند گياه، به صورت يك در ميان، جفت يا خوشه بيرون مي‌آيند. برگ‌هاي سه لوبي يا پنج لوبي با لبه‌هاي دندانه‌دار هستند. در بهار، گل‌هاي سفيد مايل به سبز از محور خوشه‌ها آويزان شده و بعداً به ميوه ارغواني تيره‌ انگور فرنگي سياه يا مويز تبديل مي‌شوند .

http://runeberg.org/nordflor/pics/281.jpg

http://www.michls.de/garten/img/0207010.jpg

انگور خرس
انگور خرس يك گياه قابض فوق‌العاده قوي و ضد ميكروب است و از گذشته‌هاي دور، از اين گياه براي درمان عفونت‌هاي مثانه و دفع سنگ كليه استفاده مي‌شده است. بوميان آمريكايي براي جلوگيري از مسموميت پوست بدن كه در اثر تماس با نوعي پيچك سمي حاصل مي‌شود،و بدن مصدوم را با برگ‌هاي اين گياه شستشو مي‌دهند.
ميوه انگور خرس بيمزه است، ولي احتمالاً براي خرس‌ها كه اين ميوه را دوست دارند چنين نيست .

زيستگاه طبيعي :
اين گياه در شرايط آب و هواي سرد مثل مناطق اروپاي شمالي، قسمت‌هاي شمالي آمريكاي شمالي و نيز شمال كشور خودمان ايران يافت مي‌شود. در جنگل‌هاي كاج، زمين‌هاي صخره‌اي و شني-‌خاكي به خوبي مي‌رويد. انگور خرس همچنين به شكل يك گياه تزييني نيز كشت مي‌شود .

مشخصات ظاهري :
طول بوته‌ي كوتاه هميشه سبز اين گياه كه رونده مي‌باشد، به 15 سانتي‌متر مي‌رسد. گياه داراي شاخه‌هاي فراواني به رنگ تيره و بندبند مي‌باشد. برگ‌هاي گياه انگورخرس كه برنگ سبز تيره هستند. سفت و حالت چرمي دارند و در راس دايره‌اي مي‌شوند. گل انگور خرس كه به شكل زنگ مي‌باشد، به رنگ‌هاي سفيد، صورتي و يا به رگه‌هاي قرمز ديده مي‌شود. همين گل‌ها در فصل پاييز تبديل به ميوه‌هاي قرمز روشن و به اندازه مويز مي‌شوند

بتونيكا
Stachys officanlis, Betonic officinalis ..:

مصريان باستان معتقد بودند كه اين گياه داراي نيروهاي جادويي مي‌باشد و روميان درمان چهل بيماري مختلف را به اين گياه نسبت داده‌اند. بتونيكا يك داروي سنتي براي سردرد است و خاصيت آرام بخش خفيفي دارد و به عضلات حالت رخوت و سستي مي‌دهد و از همين روي، گياه پزشكان از آن براي كاهش تنش، درمان سردردهاي عصبي استفاده مي‌كند .

زيستگاه طبيعي :
بتونيكا يك گياه بومي اروپا است و در انگليس به وفور ديده مي‌شود. گياه در خاك‌هاي سبك و شني مناطق جنگلي كم درخت، حاشيه‌ي معابر جنگلي، كنار باتلاقها و در داخل بيشه‌ها پيدا مي‌شود .

مشخصات ظاهري :
بتونيكا گياه بادوامي است كه شبيه گزنه است و طول آن به 50 سانتي متر مي‌رسد. در بالاي ساقه‌ي گياه كه چهار گوش و شياردار است، يك بته مركب از چند برگ بزرگ كه به شكل قلب هستند، مي‌رويد. برگ‌هاي رويي كه سخت تر هستند، ساقه ندارند. و روي آنها را غده‌هايي پوشانيده است. لبه‌ي اين برگ‌ها دندانه‌دار است. گل‌هاي قرمز متمايل به ارغواني از اواسط تابستان تا نيمه‌ي پاييز در قاعده بته‌ها ديده مي‌شوند .


http://www.nps.gov/plants/pubs/chesa...a-S-hispid.jpg

گياهان دارويي !!
● نسخه شماره ۱- داروی ضد سرفه
▪ گل پنیرک یک قسمت
▪ برگ ختمی یک قسمت
▪ ریشه ختمی دو قسمت
▪ برگ پاخزری یک قسمت
▪ گل ماهور یک قسمت
▪ ریشه شیرین بیان دو قسمت
▪ آویشن یک قسمت
▪ دانه انیسون یک قسمت
● طرز تهیه و مقدار مصرف :
مقدار یک قاشق غذا خوری از مخلوط فوق را که قبلا بصورت پودر درآمده باشد در یک لیوان آب جوش ریخته به مدت ۲۰ دقیقه باقی بگذارید تا دم بکشد . سپس آنرا صاف کرده روزی سه بار هر بار یک فنجان میل کنید .
● نسخه شماره ۲- داروی ضد سرفه
▪ گلسنگ ایسلندی یک قسمت
▪ ریشه شیرین بیان یک قسمت
▪ ریشه ختمی دو و نیم قسمت
▪ دانه رازیانه یک قسمت
▪ آویشن سه قسمت
▪ بارهنگ یک و نیم قسمت
● طرز تهیه و مقدار مصرف :
مقدار یک قاشق غذا خوری از مخلوط فوق را که قبلا بصورت پودر درآمده باشد در یک لیوان آب جوش ریخته به مدت ۲۰ دقیقه باقی بگذارید تا دم بکشد سپس آنرا صاف کرده روزی سه بار هر بار یک فنجان میل کنید .
● نسخه شماره ۳- داروی ضد سرفه
▪ گل گیاه گل گندم نیم قسمت
▪ گل پنیرک یک قسمت
▪ گل پاخری دو قسمت
▪ گل ماهور یک و نیم قسمت
▪ ریشه علف شیر یک قسمت
▪ ریشه شیرین بیان یک و نیم قسمت
▪ دانه انیسون ستاره ای یک قسمت
▪ گیاه آویشن یک و نیم قسمت
● طرز تهیه و مقدار مصرف :
مقدار یک قاشق غذا خوری از مخلوط فوق را که قبلا بصورت پودر درآمده باشد در یک لیوان آب جوش ریخته به مدت ۲۰ دقیقه باقی بگذارید تا دم بکشد . سپس آنرا صاف کرده روزی سه بار هر بار یک فنجان میل کنید .
● نسخه شماره ۴- داروی ضد سرفه
▪ ریزوم زنبق نیم قسمت
▪ ریشه ختمی چهار قسمت
▪ برگ پاخری دو قسمت
▪ گل غان یک قسمت
▪ ریشه شیرین بیان یک و نیم قسمت
▪ میوه انیسون یک قسمت
● طرز تهیه و مقدار مصرف :
مقدار یک قاشق غذا خوری از مخلوط فوق را که قبلا بصورت پودر درآمده باشد در یک لیوان آب جوش ریخته به مدت ۲۰ دقیقه باقی بگذارید تا دم بکشد سپس آنرا صاف کرده روزی سه بار ر بار یک فنجان میل کنید .
● نسخه شماره ۵- داروی سیاه سرفه و سایر بیماریهای عفونی برنش ها
▪ آویشن ۲۰ گرم
▪ گل ماهور ۱۰ گرم
▪ برگ پاخری ۱۰ گرم
● طرز تهیه و مقدار مصرف :
مقدار یک قاشق غذا خوری از مخلوط فوق را که قبلا کوبیده شده باشد در یک لیوان آب جوش ریخته و به مدت ۲۰ دقیقه باقی بگذارید تا دم بکشد سپس آنرا صاف کرده روزی دوبار ( صبح و شب ) هر بار یک فنجان میل کنید .
● نسخه شماره۶- دارو جهت سیاه سرفه و سایر بیماریهای عفونی برنشها
▪ دانه کتان یک و نیم قسمت
▪ میوه انیسون یک قسمت
▪ میوه رازیانه یک قسمت
▪ گیاه آویشن یک و نیم قسمت
● طرز تهیه و مقدار مصرف :
مقدار یک قاشق غذا خوری از مخلوط فوق را که قبلا بصورت پودر درآمده باشد در یک لیوان آب چوش ریخته و به مدت ۲۰ دقیقه باقی بگذارید تا دم بکشد سپس آنرا صاف کرده صبحها و شبها هر بار یک فنجان میل کنید .
● نسخه شماره ۷- دارو جهت برونشیت
▪ برگ ختمی یک قسمت
▪ گل پنیرک یک قسمت
▪ ریشه شیرین بیان یک قسمت
▪ دانه کتان دو قسمت
● طرز تهیه و مقدار مصرف :
مقدار یک قاشق غذا خوری از مخلوط فوق را که قبلا بصورت پودر درآمده باشد در یک لیوان آب جوش ریخته به مدت ۳۰ دقیقه باقی بگذارید تا دم بکشد . سپس آنرا صاف کرده روزی ۲ تا ۳ بار هر بار یک فنجان بصورت گرم میل کنید .
● نسخه شماره ۸- دارو جهت برونشیت
▪ میوه انیسون یک قسمت
▪ ریشه شیرین بیان یک قسمت
▪ برگ ختمی یک قسمت
▪ میوه رازیانه یک قسمت
▪ برگ پاخری یک قسمت
● طرز تهیه و مقدار مصرف :
مقدار یک قاشق غذا خوری از مخلوط فوق را که قبلا بصروت پودر درآمده باشد در یک لیوان آب جوش ریخته به مدت ۲۰ دقیقه باقی بگذارید تا دم بکشد . سپس آنرا صاف کرده روزی سه بار هر بار یک فنجان بصورت گرم میل کنید .
● نسخه شماره ۹- دارو جهت برونشیت
▪ برگ و گل پنیرک یک قسمت
▪ برگ و گل ماهور یک قسمت
▪ ریشه ختمی یک قسمت
▪ گیاه ختمی یک قسمت
▪ برگ پاخری یک قسمت
● طرز تهیه و مقدار مصرف :
یک قاشق غذا خوری از مخلوط فوق را که قبلا بصورت پودر درآمده باشد در یک لیوان آب جوش ریخته به مدت ۲۰ دقیقه باقی بگذارید تا دم بکشد . سپس آنرا صاف کرده سه یا چهار هر بار یک فنجان بصورت گرم میل کنید .
● نسخه شماره ۱۰- دارو جهت برونشیت
▪ آویشن ۲۰ گرم
▪ میوه رازیانه ۱۰ گرم
▪ میوه انیسون ۱۰ گرم
▪ برگ پاخری ۱۰ گرم
● طرز تهیه و مقدار مصرف :
مقدار یک قاشق غذا خوری از مخلوط فوق را که قبلا کوبیده شده باشد در یک لیوان آب جوش ریخته به مدت ۲۰ دقیقه باقی بگذارید تا دم بکشد سپس آنرا صاف کره روز ی دو بار صبح و شب هر بار یک فنجان بصورت گرم میل کنید .
● نسخه شماره ۱۱- دارو جهت نزله حنجره
▪ برگ پنیرک یک قسمت
▪ ریشه ختمی یک قسمت
▪ ریشه شیرین بیان یک قسمت
▪ گل ماهور یک قسمت
▪ گیاه پاخری یک قسمت
● طرز تهیه و مقدار مصرف :
مقدار یک قاشق غذا خوری از مخلوط فوق را که قبلا کوبیده شده باشد در یک لیوان آب جوش ریخته به مدت ۲۰ دقیقه باقی بگذارید تا دم بکشد . سپس آنرا صاف کرده روزی دو بار هر بار یک فنجان بصورت گرم میل کنید .
● نسخه شماره ۱۲- دارو جهت سرفه های خشک
▪ ریشه ختمی ۲۰ گرم
▪ گلسنگ ایسلند ۱۰ گرم
▪ برگ پاخری ۱۰ گرم
▪ میوه رازیانه ۱۰ گرم
● طرز تهیه و مقدار مصرف :
مقدار یک قاشق غذا خوری از مخلوط فوق را که قبلا کوبیده شده باشد در یک لیوان آب جوش ریخته به مدت ۲۰ دقیقه باقی بگذارید تا دم بکشد سپس آنرا صاف کرده هر ۲-۳ ساعتی یک بار دو قاشق غذا خوری میل کنید
● نسخه شماره ۱۳- داروی ضد سرفه و ناراحتی های برنش ها
▪ گل زالزالک ۲۰ گرم
▪ میوه انیسون ۱۰ گرم
▪ برگ پاخری ۱۰ گرم
▪ میوه رازیانه ۱۰گرم
● طرز تهیه و مقدار مصرف :
مقدار یک قاشق غذا وری از مخلوط فوق را که قبلا کوبیده و نرم شده باشد در یک لیوان آب جوش ریخته به مدت ۰ دقیقه باقی بگذارید تا دم بکشد سپس آنرا صاف کرده هر ۱ الی دو ساعت یک بار یک قاشق غذا خوری میل کنید .
● نسخه شماره ۱۴- داریو ضد سیاه سرفه
▪ افسنطین ۵ قسمت
▪ گل فوفل ۵قسمت
▪ گل شقایق ۱۵ قسمت
▪ گل نرگس ۱۵ قسمت
▪ شکوفه هلو ۱۵ قسمت
▪ ریشه سنبل الطیب ۱۵ قسمت

طرز تهیه و مقدار مصرف :
یک قاشق غذا خوری از مخلوط داروهای فوق را که قبلا خرد شده باشد در یک لیوان آب جوش ریخته ۲۰ دقیقه باقی بگذارید تا دم بکشد سپس آنراص اف کرده جهت کودکان شیر خوار و اطفال تا ۱۰ ساله ۳ قاشق سوپ خوری روزی سه بار مصرف کنید .
● نسخه شماره ۱۵- دارو جهت ذات الریه ( برنکوپنومونی )
▪ شیرین بیان یک قسمت
▪ تخم کتان یک قسمت
▪ عسل ۶ قسمت
● طرز تهیه و مقدار مصرف :
شیرین بیان و تخم کتان را ابتدا خرد کرده در یک لیوان مدت نیم ساعت در آب جوش خیسانده سپس آنرا صاف و با عسل مخلوط نموده روزی ۲تا ۳ بار جهت کودکان مصرف کنید .
● نسخه شماره ۱۶- دارو جهت رفع آسم
▪ شاهبیزک (بلادوزن ) ۵ گرم
▪ برگ داتورا ۵ گرم
▪ برگ بذرالبنج ۵ گرم
● طرز تهیه و مقدار مصرف :
پس از مخلوط کردن داروهای فوق با یک قاشق مرباخوری از آنرا رد موارد ضروری سورانده و دود آنرا استنشاق بکنید .
● نسخه شماره ۱۷- داروی ضد سرفه
▪ عصاره بذر البنج ۵ گرم
▪ عصاره تریاک ۰/۲ گرم
● طرز تهیه و مقدار مصرف :
داروهای فوق را بصورت یک حب درآورده و روزی ۱ تا ۴ حب میل شود .
▪ توجه : این دارو فقط با دستور پزشک و داروخانه های مجاز قابل تهیه و مصرف می باشد .
● نسخه شماره ۱۸-دارو جهت ذات الجنب
▪ عصاره شیرین بیان ۳۰ گرم
▪ گیاه بنفشه ۳۰ گرم
▪ نشاسته ۱۰ گرم
▪ کتیرا ۱۰ گرم
▪ تخم ختمی ۱۰ گرم
▪ میوه رازیانه ۱۰ گرم
▪ لعاب دانه کتان ۳۰ گرم
● طرز تهیه و مقدار مصرف :
داروهای فوق را کوبیده و الک نموده و سپس با لعاب دانه کتان مخلوط و بصورت حب درآورده و در هر نوبت ۱۰ گرم از آن را با شربن ساده میل کنید .
● نسخه شماره ۱۹- دارو جهت آسم و تنگی نفس
▪ برگ گل فرفره ( پاخری ) ۲۰ گرم
▪ برگ بارهنگ ۱۰ گرم
● طرز تهیه و مقدار مصرف :
مقدار یک قاشق غذا خوری از داروهای فوق را که قبلا کوبیده شده باشد در یک لیوان آب جوش ریخته و مدت ۲۰ دقیقه باقی بگذارید تا دم بکشد سپس آنرا صاف کرده هریک الی دو ساعت یک قاشق غذا خوری میل کنید
● نسخه شماره ۲۰- دارو جهت غرغره
▪ برگ ختمی ۵۵۰ گرم
▪ ریشه ختمی ۲۵۰ گرم
▪ ریشه شیرین بیان پوست کنده ۱۵۰ گرم
▪ گل پنیرک ۵۰ گرم
● طرز تهیه و مقدار مصرف :
مقدار چهار قاشق غذا خوری از مخلوط فوق را که قبلا کوبیده شده باشد در یک لیوان آب جوش ریخته به مدت نیم ساعت باقی بگذارید تا دم بکشد سپس آنرا صاف کرده و مرتب غرغره کنید .
● نسخه شماره ۲۱- دارو جهت سرفه
▪ کتیرا ۱۰ گرم
▪ صمغ عربی ۱۰ گرم
▪ به دانه ۱۰ گرم
▪ عصاره شیرین بیان ۲ گرم
▪ نشاسته ۲ گرم
▪ تخم خشخاش ۲ گرم
▪ روغن بادام ۴ گرم
▪ قند سفید ۶۰ گرم
● طرز تهیه و مقدار مصرف :
داروهای فوق را که قبلا کوبیده و الک کرده و با روغن بادام و قند مخلوط بکنید سپس روزی سه بار هر بار ۱۰ گرم میل بکنید.
● نسخه شماره ۲۲- دارو جهت فع ناراحتیهای تنفسی و سینه درد و سرفه
▪ گل پامچال ۴۰ گرم
▪ گل ماهور ۴۰ گرم
▪ گلسنگ (لیخن) ۱۰۰ گرم
▪ میوه رازیانه ۵۰گرم
▪ ریشه شیرین بیان ۱۰۰ گرم
▪ برگ نعناع ۱۰۰ گرم
▪ برگ بارهنگ ۱۵ گرم
▪ ریشه ختمی ۲۰۰ گرم
● طرز تهیه و مقدار مصرف :
مقدار دو قاشق غذا خوری از مخلوط فوق را که قبلا کوبیده و نرم شده باشد در یک لیوان آب جوش ریخته و به مدت نیم ساعت باقی بگذارید تا دم بکشد سپس آنرا صاف کرده روزی سه بار هر بار یک فنجان میل کنید.

قره گيله

ميوه و برگهاي قره گيله در تهيه داروهاي گياهي كاربرد دارند. ميوه آن حاوي تركيباتي به نام "آنتي سيانوسيد" است كه گفته ميشود رگهاي خوني را تقويت مي كند، جريان خون را بهبود مي بخشد و مي توان از آن در درمان اختلالات چشمي نظير رتينوپاتي ديابتي، آب مرواريد و آب سياه و اختلالات گردش خون در بدن نظير رگهاي واريس و بواسير استفاده كرد. اين تركيبات همچنين شبكيه را (بخشي از چشم كه ديد در شب را تقويت و به چشم كمك مي كند تا با تغييرات نور سازگاري پيدا كند)، تقويت مي كنند. خلبانان بريتانيايي در طول جنگ جهاني دوم قبل از عزيمت به عمليات بمباران شبانه قره گيله مصرف مي كردند چون در اثر مصرف آن قدرت بينايي آنها تقويت مي شد.

برگهاي قره گيله، براي كنترل ميزان قند خون در افراد ديابتي مورد استفاده قرار گرفته است، ليكن هيچگونه اسناد و مدارك مستندي دال بر موفقيت اين نوع درمان وجود ندارد. هر چند مصرف قره گيله در هر ميزان بي خطر است، اما اگر برگهاي اين گياه در مقادير بالا و به مدت طولاني مصرف شود سمي است. به همين دليل، مصرف كم و محدود آن توصيه مي گردد.

قره گيله خشك در طول ساليان متمادي براي درمان اسهال مورد مصرف بوده است. اين گياه حاوي ميزان بالاي "تانين" است، كه به كنترل و كاهش التهاب روده اي (كه سبب اسهال ميشود) كمك مي كند.

عصاره قره گيله، نيزمي تواند معده را در مقابل عارضه اولسر حفاظت كند. اين ماده توليد موكوس معده را، كه در مقابل اسيدهاي هاضمه مقاومت مي كند، تحريك مي كند. چون اين ماده عضلات را شل مي كند، در تسكين درد ناشي از انقباضهاي قاعدگي مي تواند مؤثر واقع شود.

معرفي گياه

قره گيله گياهي است كه طول آن به 16 اينچ مي رسد، اين گياه داراي برگهاي بيضوي و نوك تيز با گلهاي صورتي و سفيد ريز است، كه در خلال ماههاي آوريل و ژوئن غنچه باز مي كنند. در اواخر تابستان، دانه هاي سياه ارغواني آن براي چيده شدن آماده ميشوند. اين گياه در زمرة گياهان خانگي از تيره سياه گيله است و ميوه آن بيشتر مزه و ظاهر سياه گيله آمريكايي را دارد. ميوه آنرا مي توان هم به صورت تازه و هم خشك شده مصرف كرد يا در تهيه انواع مرباها و دسرها بكار برد.

تركيبات گياه

مهمترين تركيبات موجود در ميوه و عصارة ‌قره گيله تركيبات گلوكزي به نام "آنتي سيانوسيدها" است. اين تركيبات به تشكيل مويرگهاي قويتر كمك مي كند، گردش خون به تمامي نقاط را بهبود مي بخشد و كاهش چسبندگي پلاكت خون را سبب ميشود و از انعقاد خون جبوگيري مي كند. اين عناصر رنگدانه اي كه قدرت بينايي در شب را تقويت و به چشم در سازگاري با تصورات نور سازگاري پيدا كند، كمك مي كنند. برگهاي قره گيله از نظر "كروميوم" غني هستند، و احتمالاً بدين خاطر است كه مي توانند در كنترل قند خون در افراد مبتلا به ديابت مؤثر واقع شوند. قره گيله خشك شده حاوي مقدار زيادي "تانيس و پكتين" است كه اين مواد با اثر قابض خود التهاب ايجاد كننده اسهال را كنترل مي كند.

اشكال موجود

قره گيله، را مي توان به صورت تازه يا خشك شده مصرف كرد. مي توان از قره گيله تازه يا خشك شده يا از برگهاي آن چاي تهيه كرد. عصاره آن به صورت كپسولهاي پودري عرضه ميشود و بايد داراي محتواي 25 درصد عناصر آنتي سيانوسيد استاندارد شده باشد.

نحوه مصرف

قره گيله حاوي تركيبات و عناصري است كه سيستم گردش خون را تقويت مي كند. لذا مي توانيد از آن به عنوان يك درمان پيشگيرانه، در صورتي كه از نظر سابقه خانوادگي داراي مشكلات و اختلالات گردش خون نظير واريس، بواسير يا آرترواسكلروز هستيد، استفاده كنيد. قره گيله همچنين به سلامتي بينايي نيز كمك مي كند و مي توان آنرا براي پيشگيري از بروز اختلالات چشمي ناشي از پيري يا بيماري ديابت مانند آب مرواريد، آب سياه، دژنراسيون ماكولا يا رتينوپاتي ديابتي مصرف كرد. قره گيله در درمان اسهال نيز مؤثر است اما اگر اين عارضه بيشتر از سه يا چهار روز طول بكشد، بايد با پزشك خود مشورت كنيد.

براي درمان اختلالات چشم و گردش خون: عصاره استاندارد قره گيله (حاوي 25 درصد آنتي سيانوسيد) به صورت كپسول و ميزان مصرفي آن معادل 480 ميلي گرم در روز در دو يا سه نوبت است و پس از بهبودي، بايد مصرف آن روزانه 240 ميلي گرم ادامه يابد. هدف از تداوم مصرف آن پيشگيري از بيماري است.

براي درمان گرفتگيهاي قاعدگي و پيشگيري از زخم: 20 الي 40 ميلي گرم عصاره آن روزانه سه بار، 2 الي 4 ملي ليتر تنتور (1/5) روزانه سه بار يا روزانه نصف ليوان قره گيله تازه را مصرف كنيد.

براي درمان اسهال: 5 تا 10 قره گيله خشك كوبده شده را در آب سرد حل كنيد و به مدت 10 دقيقه بجوشانيد و سپس از صافي عبور دهيد و مصرف كنيد.

براي درمان ديابت: يك ليوان آب جوش را روي بيش از 1 گرم (تقريباً 1/2 1 قاشق چايخوري) برگ قره گيله بريزيد و پس از 10 الي 15 دقيقه آنرا از صافي عبور دهيد. مصرف طولاني مدت بايد حتماً زير نظر پزشك معالج باشد.

نكات احتياطي

برگ آن اگر صحيح مصرف شود خطري ندارد، اما نبايد ميزان مصرف آن در مدت طولاني بالا باشد چون احتمال مسموميت وجود دارد.

تداخل هاي احتمالي

شناخته شده نيست.

گياه بارهنگ:
اين گياه در جاهاي مختلفي مي رويد و انواع مختلفي دارد. معمولا از دانه هاي اين گياه استفاده مي شود. از اين گياه براي ناراحتي هاي تنفسي استفاده مي شود و يکي از گياه هاي لعاب دار است. دانه هاي آن را در آب خيس مي کنند. اين گياه عوارض جانبي ندارد. از برگ اين گياه به وفور استفاده مي شود و برگ آن خاصيت ضد عفوني کننده دارد و همچنين دانه اين گياه هم خاصيت ضدعفوني کننده و خلط آوري خوبي براي دستگاه تنفسي دارد.

گياه گشنيز کوهي:
گياه گشنيز هم به صورت اهلي کشت مي شود و هم در کوه مي رويد ولي گياهي که در کوه مي رويد داراي خواص بيشتري است. برگ و ميوه اين گياه مورد توجه مي باشد و منبع ويتامين هاي C و B و A است. موارد استفاده اين گياه براي ناراحتي هاي قلبي، نيرودهنده مغز و برطرف کننده هيستري و غش، اشتهاآور، ضدجوش و آفت دهان، ضدعفوني کننده مجاري تنفسي در زمان سرماخوردگي و زکام مي باشد و حساسيت ناشي از آبريزش بيني را از بين مي برد.

اين گياه با تمام خواصي که دارد مصرف زياد آن ممکن است مضر باشد. از جمله ضررهاي مصرف زياد اين گياه عبارتند از: خواب هاي پريشان و آشفته، بي خوابي، نسيان و فراموشي و لکنت زبان.

مقدار مصرف اين گياه بايد توسط پزشک تعيين شود که بايد 25 گرم در يک ليتر آب بصورت جوشانده و2 تا 4 گرم از پودر دانهاش مورد استفاده قرار گيرد. مناطق رويش اين گياه در ارتفاعات است و فصل گل دهي گياه از اواسط ارديبهشت تا اواخر تيرماه مي باشد

سنبل الطيب، علف گربه با نام علمي Valerianaofficinalis. گياهي است پايا، از خانواده Valerianaceae ، با ريزوم هاي کوتاه که ساقه هاي خزنده زيرزميني ايجاد مي کند، ريشه هايي به طول 10 تا 20 سانتي متر که از ريزوم آن خارج مي شود. برگ هاي آن تک شانه اي، ساقه با گل هايي به رنگ صورتي و گاهي سفيد رنگ به آرايش چتر که در سال دوم يا سوم ظاهر مي شوند و زمان گل دهي آن هم بين خرداد تا مرداد ماه است. در نواحي شمال ايران و قسمت هاي مختلف سلسه جبال البرز، در کنار رودخانه ها، نهرها، در مکان هاي باتلاقي، در بيشه زارها و مراتع اروپا غير از منتهي اليه جنوبي و شمالي مناطق غرب آسيا مي رويد. در آلمان، هلند، بلژيک و کشورهاي اروپاي شرقي به ويژه شوروي سابق کشت مي گردد.

مردم يونان باستان، خاصيت دارويي سنبل الطيب را مي شناختند و براي درمان برخي بيماري هاي عصبي از آن استفاده مي کردند. سنبل الطيب هم به صورت سنتي و هم در صنايع دارويي جديد کاربرد دارد. در طب گذشته به عنوان آرام بخش، خواب آور و رفع تشنج کاربرد داشته است. سيري در طب درماني قديم استفاده از سنبل الطيب را از قرن شانزدهم تا به امروز در فرانسه، آلمان و هلند به عنوان خواب آور و ضداضطراب نشان مي دهد، قسمت مورد استفاده اين گياه در مصارف دارويي ريشه و ريزوم خشک شده يا تازه آن مي باشد که به صورت دم کرده مورد استفاده قرار مي گيرد. به صورت موضعي هم از جوشانده غليظ ريشه سنبل الطيب براي تسکين درد هاي عصبي، عضلاني در محل استفاده مي شده است. بوي ناخوشايند دارد اما حمام آن (به صورت کيسه اي پر از گياه درون آب) به رغم بوي بد آن، براي بهبود استرس، هيجان، اضطراب و بي خوابي در اروپا استفاده مي شود.

در بازار دارويي ايران دو فرآورده که از اين گياه تهيه شده است، با نام هاي "سرامين" و " والرين" به صورت کپسول موجود است. والرين يک گياه قلبي، معرق، مقوي مغز و معده است. ضدانگل و قاعده آور و بالاتر از همه آرام کننده قوي دستگاه عصبي، دارويي مطمئن براي بحران هاي عصبي، دلهره، ضعف اعصاب، درمان ميگرن و سردرد هاي شديد عصبي مي باشد. از آن به عنوان ضدتشنج، صرع، هيستري، آسم و ناراحتي هاي رواني مثل سردرد هاي عصبي، تپش و ترس هاي شبانه اطفال نام برده شده است. مطالعات انجام شده برروي انسان، اثرات آرام بخش سنبل الطيب را تاييد مي کند و فعاليت ملايم خواب آوري بر روي افراد طبيعي بي خواب و با خواب غيرطبيعي را نشان مي دهد. زمان شروع خواب را کوتاه کرده، بي نظمي خواب را اصلاح مي بخشد.

مواد موثره آن به تازگي کشف شده و عبارتند از والپوترات ها، يک اسانس فرار و يک ترکيب ضداسپاسم، تانن و آلکالوييدها، کپسول والرين به عنوان داروي مضعف سيستم اعصاب مرکزي عمل مي کند ولي مکانيسم دقيق آن به طور کامل شناخته نشده است. مصرف بيش از حد طولاني اين گياه ممکن است عوارضي داشته باشد. از اين رو بهتر است به مقدار کم و حداکثر از نظر مدت 7 تا 10 روز مصرف شود. ضمنا در زمان حاملگي و شيردهي نيز نبايد مصرف شود

اراقيطون

(برگ باباآدم)

Burdock



كارشناسان طب گياهي انگليس در طول قرون وسطي ريشه اراقيطون (باباآدم) را در درمان كوركها، اسكوربوت و روماتيسم به "سارساپاريلا" ترجيح مي دادند. درمانگران بومي آمريكا علاقمند به باباآدم بعنوان يك گياه دارويي بودند. كارشناسان طب گياهي آمريكا از ريشه ها و تخم اين گياه به عنوان ماده تصفيه كننده خون و مسكن درد به مدت بيش از دو قرن استفاده
كرده اند.

ريشه و برگهاي اين گياه در درمان با گياهان دارويي مورد استفاده قرار مي گيرد، اما اغلب مصرف ريشة آنرا ترجيح مي دهند. گياه باباآدم عمدتاً در درمان آرتريت، نقرس و ساير حالات التهابي مورد توجه است. تصور ميشود كه اين گياه با تحريك كبد در درمان نقرس و روماتيسم مفيد واقع ميشود. اين گياه به عنوان ادرارآور (ديورتيك) مورد استفاده قرار مي گيرد. تنفس را راحت مي كند و اين حالات سبب ميشود كه اين گياه در درمان نقرس مؤثر واقع شود. كارشناسان طب گياهي در سرتاسر جهان براي درمان طيف و سيعي از بيماريها از جمله ذات الريه، آبسه، آكنه، تب، شوره سر و عفونتهاي گلو و همچنين التهاب از باباآدم استفاده كرده اند. با اين وجود، اسناد و مدارك دال بر مؤثر بودن باباآدم در درمان نقرس، آرتريت و بيماريهاي پوستي عمدتاً كافي نيست.

معرفي گياه

گياه باباآدم ابتدا در اروپا و شمال آسيا روييد. عضوي از اين گياه كه تيره "تاتاري" است بعنوان يك گياه دو ساله امروزه در سرتاسر ايالات متحده مي رويد. اين گياه داراي شاخه هاي پهن است و ارتفاع آن به سه يا چهار پا مي رسد. گلهاي ارغواني آن بين ماههاي ژوئن و اكتبر غنچه باز مي كنند. شكل ديگري از گياه باباآدم، داراي برگهاي پيچ خورده و قلبي شكل است كه قسمتهاي بالاي آنها سبز اما قسمت پائين مايل به سفيد است. ريشه هاي عميق اين گياه داراي رنگ سبز متمايل به قهوه اي با قسمتهاي بيروني تقريباً سياه است. ريشه هاي آن مهمترين بخش گياه است كه براي اهداف درماني مورد استفاده قرار مي گيرد.

اين گياه بصورت وحشي بخوبي رشد مي كند اما در معرض نور و خاك، خشك و پژمرده ميشود. كارشناسان طب گياهي برگهاي اين گياه را در طول اولين سال رشد آن جمع آوري مي كنند و ريشه هاي آنرا در پائيز اولين سال پس از كاشت گياه (يا در طول بهار آتي قبل از اينكه گلها غنچه باز كنند) برداشت مي كنند.

تركيبات گياه

گياه باباآدم حاوي عناصر و تركيبات فعالي بنام "لاكتون سيسكوئيترپين" است. اين گياه داراي درصد بالايي هيدرات كربن بنام اينولين يا (فراكتوسان) است. همچنين حاوي روغن مايع، استرول هاي گياهي، تانين و روغن چربي دار است. كارشناسان طب گياهي از قديم الايام از ريشه و برگهاي اين گياه در درمان آرتريت، روماتيسم، نقرس، بيماريهاي پوستي، اسكوربوت، بيماريهاي آميزشي، پسوريازيس و ساير اختلالات پوستي استفاده مي كردند. اما آنها مطمئن نيستند كه كدام تركيب و عنصر فعال موجود در ريشه اين گياه عامل خواص درماني است.

اشكال موجود

فرآورده هاي اين گياه از ريشه ها يا برگهاي تازه و خشك آن تهيه ميشوند. معمولاً ميتوانيد آنرا بصورت پودر ريشه خشك شده، عصاره (مايعي كه از طريق جوشاندن گياه در آب تهيه ميشود)، تنتور (محلولي از گياه در الكل يا آب و الكل) يا عصاره مايع تهيه كنيد.

نحوه مصرف

ريشه باباآدم در ميان كارشناسان سنتي طب گياهي براي درمان روماتيسم، نقرس، تاولهاي پوستي و عفونت مثانه مورد توجه است. اين گياه اشتها را تحريك مي كند، لذا كارشناسان امروزي براي درمان بي اشتهايي عصبي آنرا توصيه
مي كنند. اين گياه همچنين بعنوان داروي ادرارآور براي درمان علائم مجاري معده اي - روده اي يا براي مصرف موضعي درمان پوست فلسي و پسوريازيس مورد استفاده قرار مي گيرد. تحقيقات علمي بعمل آمده در طول تقريباً پنجاه سال بيش نشان داد كه ريشه باباآدم داراي پاره اي خواص آنتي بيوتيكي است. اسناد و مداركي نيز دال بر مؤثر بودن اين گياه در درمان كوركها وجود دارد. برخي افراد حتي ادعا مي كنند كه ريشه اين گياه در درمان ديابتيها نيز مؤثر است. اما تحقيقات بعمل آمده در خصوص ديابتيها چندان سريح و روشن نيست.

در يك تحقيق به عمل آمده معلوم گشت كه اين گياه سبب كاهش ميزان قند خون و براساس تحقيق ديگري حتي سبب تشديد علايم و ناراحتيهاي ديابت در حيوانات گرديد.

تحقيقات اخير نشان داده كه اين گياه از آسيب مواد شيميايي خطرناك منعقد شده به سلولها پيشگيري كرده است. اين دستاورد مويد اين احتمال است كه گياه مزبور مي تواند در كاهش ميزان خطر رشد سرطان ناشي از مواد شيميايي سمي جلوگيري كند. گياه باباآدم را مي توانيد به صورتهاي زير به عنوان تقويت كننده روزانه مصرف كنيد:

* ريشه خشك: 2 تا 6 گرم عصاره اين گياه روزانه سه بار.

* تنتور (1/5): 8 تا 12 ميليليتر روزانه سه بار.

* عصاره مايع (1/1): 2 تا 6 ميليليتر روزانه سه بار.

* چاي گياه: 2 تا 6 گرم در 500 ميليليتر آب.

نكات احتياطي

خطر شناخته شده اي كه مرتبط به استفاده از باباآدم باشد، وجود ندارد، اما هنگام تماس با آن مراقب باشيد چون شانس كمتري وجود دارد كه آدم بتواند از تحريك پوستي ناشي از استعمال آن گريزي داشته باشد. اگر باردار يا شيرده هستيد، به اين گياه دست نزنيد. چون ممكن است سبب تحريك رحم گردد كه نهايتاً به سقط جنين منتهي خواهد شد.

در هر صورت، در اين مرحله بهتر است از مصرف زياده از حد آن (به ويژه ريشه آن) اجتناب ورزيد چون كارشناسان هنوز اثرات سمي بودن اين گياه را به طور عميق تحقيق نكرده اند.

تداخل هاي احتمالي

اگر تحت درمان بيماري ديابت هستيد، از مصرف زياده از حد اين گياه اجتناب ورزيد زيرا مي تواند اثر ساير داروها را خنثي كند. اگر مبتلا به ديابت هستيد، با پزشك خود قبل از مصرف اين گياه يا هر تقويت كننده ديگري مشورت كنيد

اکاليپتوس

Eucalyptus



ساكنين اوليه استراليا- بوميهاي استراليايي- از برگهاي اكاليپتوس براي درمان جراحات و پايين آوردن تب استفاده مي كردند. آنها همچنين
مي دانستند اگر در منطقه بياباني استراليا به نام "آتبك" (Outpack) با بي آبي مواجه شوند، مي توانند ريشه هاي اكاليپتوس را، كه آكنده از آب است، از زمين براي رفع تشنگي بيرون بياورند. برگهاي اكاليپتوس و روغني كه آنها توليد مي كنند سبب كشتن باكتريها و رفع ناراحتيهاي تنفسي افراد مبتلا به خناق، آسم و برونشيت ميشود. اگر سابقه مصرف ويكس داريد، آنگاه احتمالاً خنكي و احساس سوزش ناشي از مرهم روي پوست و پاك شدن سينوس ها در اثر رايحة نعناعي و معطر را به ياد خواهيد آورد. در واقع اين اثرات روغن اصيل اكاليپتوس است. اكاليپتوس به انواع عطر، صابون و برخي از مواد غذايي و نوشيدنيها اضافه ميشود. از اين گياه همچنين به عنوان عامل دفع حشرات نيز استفاده و به روغن شمع و افشانه هاي حشره كش نيز اضافه ميشود. اگر به هيره ها (حشرات) گرد و غبار آلرژي داريد، مي توانيد اضافه كردن چند قطره روغن اصلي اكاليپتوس به مايع شستشوي لباسهايتان را مورد توجه قرار دهيد. تحقيقات اخير مؤيد اين است كه اين گياه دارويي تعداد هيره ها (حشرات)ي گرد و خاك را تا حد زيادي كاهش مي دهد و راه تنفس شما را بازتر مي كند.

اگر در خانة خود شاهد سوسك هستيد، اضافه كردن چندين قطره روغن اصيل اكاليپتوس بر لباسهاي مندرس و گذاشتن آنها را در كمد لباسهايتان امتحان كنيد (دقت كنيد لباسهاي مزبور را از مواد غذايي يا ظروف دور نگهداريد). به خاطر داشته باشيد كه روغن اكاليپتوس فوق العاده براي انسان سمي است و در مصرف آن بايد دقت كنيد.

اگر فرزند داريد، اطمينان پيدا كنيد كه روغنهاي اصيل اين گياه دور از دسترس او نگهداشته شود.

معرفي گياه

كاليپتوس بومي استراليا است، و در اين قاره غذاي اصلي موجود در وعده غذايي خرسهاي كوآلا محسوب ميشود. امروزه اين گياه در سرتاسر جهان از جمله ايالات متحده كشت ميشود. اكاليپتوس گونه هاي بسياري دارد. برخي از گونه هاي آن به اندازه گلهاي تزئيني و برخي ديگر به اندازه درختان بزرگ است. اكاليپتوس لثه آبي يا درخت تب استراليا، شناخته شده ترين گونه اكاليپتوس است كه مصرف پزشكي دارد. ارتفاع اين گياه به 230 پا مي رسد.

برگهاي 4 تا 12 اينچي اين گياه سبز تند و براق است.

وقتي پوستة خاكستري آبي اين گياه كنده ميشود، زير آن پوسته كرمي رنگ وجود دارد.

تركيبات گياه

چاي و عصاره اين گياه از مادة برگ خيس خورده در محلول الكل كه داراي مواد فعال است، تهيه ميشود. پاره اي از اين عناصر و تركيبات فعال "تانين" و "فلاونويد" ناميده ميشوند. روغن اصيل برگ تهيه شده از تقطير بخار عمدتاً از عنصر فعالي به نام "سينوئول" تشكيل شده است. روغن اين گياه همچنين حاوي ساير عناصر شيميايي گياهي است


اشكال موجود

اين گياه به صورت روغن مايع اساسي، روغن اساسي به شكل پماد تنتور برگ (محلول تهيه شده از گياه و الكل يا گياه، الكل و آب)، برگ خام و چاي قابل دسترسي است. قطره هاي ضد سرفه تجاري، انواع شربتها، مايعات تبخير كننده، روغنهاي ماليدني، انواع خميردندان و مواد شستشوي دهان حاوي روغن اكاليپتوس يا تركيب اصلي آن يعني سينئول است

نحوه مصرف

اين گياه براي درمان التهاب سينه، ريه ها، بيني و گلو بكار مي رود و مي تواند برخي از گونه هاي باكتري و همچنين برخي از انواع قارچها را از بين ببرد. وقتي ازاين گياه دارويي براي مصرف موضعي استفاده مي كنيد، مي تواند درد رماتيسمي را تسكين بخشد. قبل از مصرف ميزان ريز يا هر ميزان مصرف، با پزشك معالج خود مشورت و از دستورات ايشان پيروي كنيد.

* جوشانده برگ اكاليپتوس (براي احتقاق): 1/2 تا 1 ميلي ليتر روزانه.

* روغن براي مصرف موضعي (براي مقاصل متورم يا احتقاق سينه): 30 ميلي ليتر روغن اكاليپتوس را به 500 ميلي ليتر آب ولرم اضافه كنيد.

* اكاليپتول: روزانه 0/05 تا 0/2 ميلي ليتر (1 تا 2 قطره براي هر ليوان آب جوش).

* روغن اكاليپتوس (براي استعمال موضعي): نصب تا يك ميلي ليتر (15 تا 30 قطره) روغن مزبور را به نصف ليوان روغن مايع (كنجد، زيتون و غيره) اضافه كنيد.

* به منظور استفاده استنشاقي از اين گياه داروئي، 5 تا 10 قطره از روغن آنرا به 2 ليوان آب جوش اضافه كنيد و سپس حوله را بالاي سر خود بكشيد و بخار آنرا استنشاق كنيد.

نكات احتياطي

در دوران بارداري يا شيردهي از مصرف اكاليپتوس پرهيز كنيد. روغن اين گياه اگر استعمال موضعي داشته باشد، سمي نيست. اما نبايد از اين گياه براي مصارف داخلي استفاده كرد.

انجمن فرآوردهاي گياهان دارويي آمريكا برگ اكاليپتوس را از نظر بي خطري در رديف و درجه دو ارزيابي كرده است. درجه 2 به معناي اين است كه در كاربرد اين گياه محدوديتهايي متصور است. در ارتباط با عصاره هاي برگ اكاليپتوس بايد گفت كه افرادي كه مبتلا به التهاب معده اي- روده اي يا التهاب مجراي صفراوي هستند، بايد از مصرف عصاره برگ اكاليپتوس اجتناب كنند. در صورت ابتلا به ناراحتي كبد نيز از مصرف آن پرهيز كنند. در صورتي كه مشمول هر كدام از اين حالات هستيد، با پزشك خود مشورت كنيد. از مصرف بي رويه عصارة مزبور نيز اجتناب ورزيد. "تانين" موجود در عصاره اين گياه مي تواند، در صورتي كه بي رويه مصرف شود، به انواع شكم درد يا آسيب كبدي و كليوي منجر شود. هرگونه روغن اين گياه را به صورت يا بيني كودكان زير دو سال نماليد.

تداخل هاي احتمالي

روغن و عصاره اكاليپتوس مي تواند اثرات داروهايي را كه براي درمان كمبود قند خون بكار مي رود، خنثي كند. اگر به بيماري افت قندخون مبتلا هستيد، مطمئن شويد كه پزشك شما قبل از آغاز درمان با اين گياه در جريان امر واقع شده است.

بابونه اروپايی

Feverfew





بابونه اروپايي در طول قرنهاي متمادي در طب سنتي و عاميانه اروپا براي درمان سردرد، ورم مفصل و تب مورد استفاده قرار گرفته است. واژة بابونه اروپايي از اصطلاح لايتن "فبري فيويج" به معناي "تب بر" اخذ شده است. اين گياه از ديرباز در درمان گزيدگي حشرات، قاعدگي نامنظم. دردهاي معده و دندان درد مي رفته است. هر چند كه كارشناسان گياهان دارويي امروزي معمولاً براي مقابله با حالات فوق از اين گياه استفاده نمي كنند. اين عده امروزه از بابونه اروپايي براي معالجه ميگرن، شروع اوليه آرتريت، بيماريهاي روماتيسمي و ساير ناراحتيها استفاده مي كنند.

معرفي گياه

بابونه اروپايي اصالتاً بومي جنوبي شرقي اروپا است. امروزه اين گياه در كل اروپا، آمريكاي شمالي و استراليا نيز يافت ميشود. اين نوع گياه كوتاه قد و بادوام است و بين ماههاي جولاي و اكتبر رشد و نمو مي كند. در گذشته اين گياه در تمامي ديواره هي باغهاي انگليس و آلمان يافت ميشد. مردم نيز به كشت و پرورش آن در اطراف منازلشان مي پرداختند چون عقيده داشتند اين گياه جو زمين را تصفيه و بيماري را خنثي مي كند. گلهاي ريز و مرواريد گونه زردرنگ اين گياه نشان مي دهد كه از تيرة "آفتابگردان" است. اين گياه كمي به بابونه شباهت دارد ليكن بين اين دو تفاوتهايي نيز هست. برگهاي زرد مايل به سبز حالت حالت تناوب دارند و با موهاي كوتاه به سمت پائين رشد مي كنند. برگها در واقع مهمترين بخش اين گياه را در طب گياهي تشكيل مي دهند. بابونه اروپايي يك گياه معطر با رايحة قوي و تند است.

تركيبات گياه

فرآورده هاي حاصل از اين گياه معمولاً از برگهاي آن تهيه مي شوند. گاهي اوقات اينگونه فرآورده ها را از قسمتهاي بالايي گياه (يعني كليه قسمتهايي كه در بالاتر از سطح زمين رشد
مي كنند) تهيه مي كنند. خاصيت ضد ميگرني اين گياه به عنصر فعالي به نام "پارتنوليد" مربوط
مي گردد.

اين عنصر روي عضله صاف ديواره شريانهاي خوني در مغز اثر مي گذارد تا فعاليت عوامل تنگي رگ نظير سروتونين، پروستاگلاندين و نوراپي نفرين را متوقف كند. عوامل تنگي رگ سبب باريك شدن رگهاي خوني و در زمرة يكي از عوامل اصلي انواع ميگرن محسوب ميشود.

اشكال موجود

انواع كپسول اين گياه از برگهاي خشك آن تهيه ميشود. همواره در جستجوي فرآورده هاي استاندارد اين گياه، حاوي حداقل دو درصد پارتنوليد، باشيد. اگر فرآوردة مورد استفاده استاندارد نباشد، نمي توانيد مطمئن باشيد كه آنچه مصرف مي كنيد حاوي پارتنوليد كافي است و بدون وجود اين عنصر، فوايد درماني كافي از مصرف اين گياه نصيب شما نخواهد شد. خواندن عنوان و مشخصات فرآورده هاي بابونه اروپايي حائز اهميت است چرا كه ميزان پارتنوليد موجود، بسته به محل رشد و نمو اين گياه متغير است. بابونه اروپايي پاره اي از مناطق جهان، يا پارتنوليد كمي دارند يا فاقد آن هستند.

مي توانيد برگهاي اين گياه را كه خودتان كشت كرده ايد يا گونه اي از آن را كه از بازار تهيه
مي كنيد، براي مصارف درماني بجويد. با اين وجود، در خوردن برگهاي اين گياه محتاط باشدي. حدود 10 درصد افرادي كه برگهاي اين گياه را مي جوند به زخم هاي دهان، از دست رفتن مزه ها يا تورم لبها، زبان و دهان مبتلا مي شوند

نحوه مصرف

امروزه تقريباً 10 درصد آمريكاييها از انواع ميگرن رنج مي برند. بابونه اروپائي مي تواند در نجات بسياري از انسانها از اين عارضه مؤثر واقع شود. اين گياه دارويي مي تواند براي درمان انواع ميگرنهاي در حال پيشرفت و همچنين در پيشگيري از آنها مورد استفاده قرار گيرد. گياه مزبور در درمان آن دسته از افراد مبتلا به ميگرن كه معالجات ديگر برايشان مؤثر واقع نشده است، مفيد است. (اين امر شامل تجويز داروها و معالجات پيشگيري از ابتلا به درد ميشود). بابونه اروپايي اگر مطابق با دستورالعملهاي پزشك معالج مصرف شود، داروي بي خطري است. در دهه 1980، متخصصان اروپايي پي بردند 70% از مبتلايان به ميگرن كه روزانه دو تا سه عدد برگ بابونه اروپايي مصرف مي كنند از سردرد رهايي پيدا مي كنند. دانشمندان انگيسي چنان از اين ضريب بالاي موفقيت شگفت زده بودند كه درصدد برآمدند دامنه اين تحقيقات را گسترش دهند. آنها دريافتند كه بابوبه اروپايي در كاهش شدت ميگرن به مراتب مؤثرتر از مسكنها است. اين گياه همچنين علايم ناراحتيهايي نظير تهوع، استفراغ ناشي از ميگرن را از بين مي برد. در سال 1997، بابوبه اروپايي در فروشگاههاي مواد غذايي بهداشتي آمريكا در ميان پر فروشترين گياهان دارويي ايالات متحده در رديف نوزدهم قرار گرفت. متخصصان علم پزشكي مطمئن نيستند كه آيا اين گياه در كاهش تورم و مفاصل آرتريت نيز مؤثر است يا نه. اسناد و مدارك در اين زمينه متناقض است اما برخي از افراد كه مبتلا به ورم مفصل بوده اند ادعا مي كنند گياه مزبور در كاهش درد و مفاصل سفت آنها مؤثر بوده است.

ميزان مصرفي پيشنهادي

* براي درمان و پيشگيري از ميگرن عصارة استاندارد شده بابونه اروپايي را روزانه 2 بار (حاوي حداقل 250mcg پارتنوليد) مصرف كنيد.

* براي درمان حمله شديد ميگرن روزانه 1 تا 2 گرم پارتنوليد مصرف كنيد. براي درمان ساير حالات، روزي دو بار به ميزان 1 تا 2 ميلي ليتر عصاره مايع 1:1 يا 2 تا 4 ميلي ليتر تنتور 1:5 (محلولي كه از اين گياه و الكل يا از گياه مزبور، الكل و آب تهيه ميشود) ميل كنيد.

نكات احتياطي

بابونه اروپايي در درمان ناراحتي ميگرن آن دسته از بيماراني كه نسبت به معالجات عادي و رايج پاسخ مثبت نداده اند مؤثر واقع ميشود. گاهي اوقات از عوارض جانبي اين داروي گياهي نظير دردشكم، سوء هاضمه، نفخ، اسهال، تهوع، استفراغ و عصبيت رنج مي برند. چون بابونه اروپايي مي تواند چرخه و سيكل عادت ماهانه را به هم زند، لذا زنان در طول دوره قاعدگي بايد با احتياط آن را مصرفكنند. زنان باردا، شيرد وهمچنين كودكان زير 2 سال بايد از مصرف آن پرهيز كنند.

تداخل هاي احتمالي

از مصرف توأم آسپرين، وارفارين يا هر نوع داروي رقيق كننده خون (آنتي ترومبوتيك) بپرهيزيد. اگر هر كدام از اين داروها را مصرف مي كنيد، بهتر است قبل از شروع مصرف بابونه اروپايي با پزشك معالج خود مشورت كنيد

بابونه رومی

Roman Chamomile



به احتمال زياد بابونه رومي، كه به بابونه انگليسي نيز معروف است، پيتر رابيت را به بستر خواب فرستاد تا همانطور كه در داستان "بيتريكس پاتر" يعني داستان "پيتر رابيت" آورده شده است، آرام و تسكين يابد. اين داستان در ابتداي قرن بيستم به رشتة تحرير درآمد، اما امروزه بابونه هنوز هم در اروپا به عنوان يك داروي آرامبخش مورد استفاده قرار مي گيرد. اين گياه همچنين براي درمان سوزش سردل و گاز اضافي كه مي تواند ناشي از حالت عصبيت باشد، بكار مي رود. بابونه را در كرمهاي صورت، نويدنيها، انواع رنگ مو، انواع شامپو و عطر نيز مي توان يافت.

بابونه رومي مي تواند ميزان تهوع، استفراغ و تشكيل گاز در روده ها را كاهش دهد. اين گياه همچنين در ايجاد آرامش، كاهش ورم ناشي از بريدگيها يا بواسير مفيد واقع ميشود، و شرايطي نظير اگزما، التهاب لثه ها (ژنژيويت) را درمان مي كند. مصرف آن عملاً شباهت به مصرف بابونة آلماني دارد، و بنا به دلايل مستند اين دو گياه حاوي تركيبات و عناصر فعال مشابهي هستند. بابونه رومي به اندازه بابونه آلماني مورد تحقيق و بررسي نبوده است، لذا ادعا در خصوص فايده و اثر آن و در پاره اي موقعيتهاي بهداشتي خاص بايد با تحقيقات مضاعف تأييد گردد.

متأسفانه، اين بدان معناست كه بسياري از مردم تصور مي كنند مصرف بابونه رومي فايده اي ندارد. در حالي كه بابونه رومي از مدتها قبل به بسياري از چايها، پمادها و ساير انواع اقلام و تركيبات دارويي اضافه ميشود.

معرفي گياه

بابونه رومي، بومي شمال غرب اروپا و شمال ايرلند است. در اين مناطق به حالت خزيده و چسبيده به زمين مي رويد و ارتفاع آن نيز به يك پا مي رسد. برگهاي سبز خاكستري اين گياه از ساقه هاي آن ريشه مي گيرند و گلهاي آن مراكز زرد رنگي دارند كه گلبرگهاي سفيد آنها را در بر گرفته و مينياتور مرواريد گونه اي را ايجاد كرده است. گلهاي اين گياه بوي سيب مي دهند.

تركيبات گياه

تهيه چاي، پمادها، و عصاره هاي حاصل از بابونه موقعي صورت مي گيرد كه گلهاي اين گياه غنچه سفيد و زرد به خود گرفته باشند. اگز اين شوفه ها چاي درست نكنند، آنها را براي توليد روغن آبي رنگ كه فوايد درماني دارد، مي كوبند و مي جوشانند. تركيبات موجود در روغن اين گياه از پيشرفت ورم جلوگيري مي كند و رشد باكتري ها، ويروسها و قارچها را كه مي توانند عامل درد باشند، كند مي سازد

اشكال موجود

بابونه رومي به شكل گلهاي خشك در قالب فله، چاي، تنتور و همچنين در كرمها و پمادها يافت ميشود

نحوه مصرف

بابونه رومي را به چند طريق مي توان مصرف كرد. يكي از اين حالات نوشيدن يك ليوان داغ چاي بابونه در صورت درد معده يا اختلال خواب است. در كل، ميزان ها مصرف بابونه كه در پايين آورده ميشود احتمالاً به تسكين انواع دردهاي معده كمك و اشتهاي شما را بيشتر مي كند.

بابونه در كاهش درد دورة قاعدگي و تورم لثه ها، در صورتي كه مبتلا به ژنژويت (التهاب لثه ها) باشيد، مفيد است.

* چاي گلهاي خشك اين گياه سه بار در روز به مقدار يك تا چهار گرم، يا عصاره با محتواي 70 درصد الكل به ميزان 1 تا 4 ميلي ليتر، روزي سه بار.

* براي معالجه بواسير يا مشكلات پوستي دو چاي كيسه اي بابونه را به يك لگن آب اضافه كنيد يا چندين قطره تنتور بابونه رومي مصرف كنيد. اگر پماد بابونه را مصرف مي كنيد، فرآورده هايي را برگزينيد كه حاوي 3 تا 10 درصد سرهاي گل بابونه خشك شده باشد.

نكات احتياطي

مصرف بابونه رومي بي خطر است ليكن نبايد در دوران بارداري يا شيردهي مصرف شود. هر چند اما مصرف چاي آن اشكال ندارد.

بابونه رومي حاوي تركيبي به نام "اسيد آنتميك" است كه مي تواند در صورت مصرف زياد سبب استفراغ شود. گزارش شده است كه فردي پس از خوردن چاي بابونه رومي با واكنش آلرژيك شديدي روبرو گشت. وي به "ابروسيا" آلرژي داشت كه در تيره بابونه رومي قرار دارد. اگر شما هم به ابروسيا آلرژي داشتن خود به ابروسيا اطلاعي نداريد، از پزشك خود در خصوص خطر مواجه شدن با اين آلرژي سؤال كنيد. به احتمال زياد مي توانيد هر شكلي از بابونه را براحتي مصرف كنيد.

تداخل هاي احتمالي

تعامل و تداخل اين گياه با ساير داروها و گياهان دارويي هنوز گزارش نشده است، اما در صورتي كه از رقيق كننده هاي خوني استفاده مي كنيد، از مصرف بابونه بهتر است پرهيز كنيد.

بادرنجبویه Melissa Officinalisl

http://www.heilpflanzen-katalog.de/u...cinalis204.jpg

مشخصات گیاه :

گیاهی است علفی ، پایا از خانواده نعناع (Lamiaceae) به ارتفاع تا یک متر با بوی لیمو و با ساقه های راست که مقطع آن چهارگوش و برگ های متناوب بیضی شکل است . از بغل برگها گل هایی با کاسبرگ های رنگی اول زردرنگ بعد سفید و سپس به بنفش تبدیل می شوند. میوه آن فندقه و چهارقسمتی و تمام گیاه پوشیده از پرزهای ریز می باشد . که قسمت برگ و سرشاخه جوان گیاه قابل استفاده می باشد .


موارد استفاده :

این گیاه آرام بخش خفیف و خواب آور ملایم ، تنظیم کننده و مداوی ناراحتی های معده – روده است و برای تحریک ترشحات صفراوی ضد اسپاسم و ضد درد استفاده می گردد .


آثار فارماکولوژیک :

اسانس بادر نجبویه ، آثار آنتی هیستامینیک و ضد اسپاسم روی روده جدا شده خوکچه هندی از خود نشان داده است .


مقدار مصرف :

1.5 – 4.5 گرم از برگهای خشک گیاه به صورت دم کرده .


منع مصرف و عوارض جانبی :

باید در مصرف آن در هنگام اختلالات تیروئیدی احتیاط گردد . اسانس آن باید با دقت مصرف شود

طب گياهی (فارماکولوژی)
الف ـ طب گياهي يا گياه درماني (Herbal Medicine) .

طب گياهي ، مصرف گياهان و فرآورده هاي گياهي در درمان و پيشگيري از بيماري ها مي باشد.(1).

نكات كليدي

1. داروساران بايد بدانند گرايش و علاقه مردم به استفاده از فرآورده هاي گياهي رو به افزايش است و عموم مردم از اين فرآورده ها حتي به صورت شخصي و خود تجويزي ، به جاي يا همراه با داروهاي مرسوم در طب رايج استفاده مي كنند.

2. داروسازان بايد در هنگام راهنمايي بيماران در مورد نحوة مصرف داروهاي تجويز شده توسط پزشك ، از وي در مورد سابقة قبلي و مصرف فرآورده هاي گياهي سؤال نمايند.

3. تعدادي از فرآورده هاي گياهي ، طي مطالعات تصادفي و تحت كنترل ،كارآيي خود را به طور مستند و مدلل اثبات كرده اند. به عنوان مثال عصاره هاي گياه علف چاي ( هوفاريقون ) براي افسردگي خفيف تا متوسط ، گياه جينكگو براي " ناكارآيي ذهني " (CEREBRAL INSUFFICIENCY ) و سير براي كاهش غلظت هاي بالاي كلسترول سرم ، موثر بوده اند.

4. فرآورده هاي گياهي ، علي رغم آنچه كه رايج است و معمولا گفته مي شود ، بي خطر نيستند و مي توانند باعث عوارض جانبي شوند. البته تعدادي ازز فرآورده ها كه به صورت بدون مجوز در بازارها يافت مي شوند ، هم ايجاد عوارض كرده اند كه به كيفيت پايين آنها مربوط مي شود.

5. برخي فرآورده هاي گياهي ، داراي پتانسيل تداخل با داروهاي رايج هستند. مواردي از اين گونه تداخلات گزارش شده است و هنگام مصرف بايد دقت كافي در اين باره مبذول داشت.

6.عوارض جانبي فرآورده هاي گياهي بايا بدون مجوز توسط داروسازان قابل گزارش به واحد ADR مربوطه است.

6. جهت اثبات كارآيي و بي خطري فرآورده هاي گياهي آزمايش نشده ، به تحقيقات بيشتري نياز است. در مورد اثر سينرژيسمي اجزاي موجود در فرآورده هاي گياهي ـ آن طور كه ادعا مي شود ـ هم ، بايد بررسي لازم انجام گردد و اين ادعا تأييد شود.

7. بيماراني كه مي خواهند به يك فرد " درمانگر گياهي " ( تجويز كنندة داروهاي گياهي ) مراجعه كنند ، بايد فردي را انتخاب كنند كه دورة آموزشي لازم و مناسب را طي كرده باشد و عضو يك سازمان حرفه اي ـ تخصصي باشد

تخم كرفس
Celery Seed



تخم كرفس، كه طعم تند و نشاط آور آنرا
مي توانيد هنگام مصرف انواع ترشيها يا كلم شور بچشيد، داروي گياهي مفيدي نيز محسوب مي شود. تخم كرفس در طول قرنهاي متمادي، در سرتاسر جهان كاربردهاي متنوعي داشته است. بررسيهاي اخير علمي نشان داده است كه برخي مواد شيميايي موجود در تخم كرفس واقعاً
مي تواند در درمان مشكلاتي نظير فشارخون بالا، ورم مفاصل و اضطراب مؤثر واقع شود. تخم كرفس در پيشگيري از سرطان نيز مؤثر است.

تخم كرفس ازديرباز براي درمان ورم مفاصل و اسپاسم عضله مورد استفاده بوده است. وجود چندين عنصر شيميايي در تخم كرفس از التهاب جلوگيري مي كند و درد را تسكين مي بخشد. ساير مواد شيميايي موجود، عضلات موجود در اسپاسم را آزاد مي كنند. تخم كرفس حاوي كلسيم است كه در شل كردن گرفتگيهاي عضله كمك مي كند.

برخي مواد شيميايي موجود در تخم كرفس خاصيت ضد باكتري دارد در حاليكه برخي ديگر ادرارآور است، بدين معنا كه به تخليه آب بدن در قالب ادرار كمك مي كند. اين كار باكتريها و مواد معدني را كه سبب تشكيل انواع سنگهاي مثانه و كليه ميشوند، شستشو مي دهد.

برخي از عناصر شيميايي موجود در اين گياه خاصيت كاهش فشار شديد رگها را دارند، بدين معنا كه در كاهش فشار خون مفيد واقع ميشود. تخمهاي كرفس حاوي مقدار معتنابهي كلسيم است كه اين عنصر نيز فشار خون را پائين مي آورد.

مصرف اين گياه در طب سنتي براي درمان نقرس و سنگهاي كليه سابقه طولاني دارد. اين ماده ميزان اسيد اوريك بدن را كاهش مي دهد.

تحقيقات بعمل آمده روي حيوانات آزمايشگاهي نشان مي دهد كه تخم كرفس از آسيب كبدي ناشي از مواد شيميايي سمي پيشگيري مي كند. اين ماده در طول قرنهاي متمادي بعنوان تونيك كبد مورد استفاده قرار گرفته است. تخم كرفس عضلات رحمي را تقويت مي كند كه به افزايش جريان خون قاعدگي منجر ميشود. ماده اي ديگر در اين گياه "ليمونين" است كه به عنوان يك آرامبخش خفيف عمل مي كند. كلسيم موجود در تخم كرفس اعصاب تحت فشار را آرام مي بخشد. اين گياه همچنين از ابتلا به سرطان پيشگيري مي كند. به عنوان مثال يكسري از عناصر شيميايي موجود در تخم كرفس از توليد تومور ها در حيواناتي كه در معرض مواد سرطان زا قرار گرفته بودند، جلوگيري نمود.

معرفي گياه

تخم كرفس، از همان گياهي تهيه ميشود كه شاخ و برگ آنرا مصرف مي كنيم يا در طبخ غذا استفاده مي كنيم. اگر هرگز شاخ و برگ آنرا در زيستگاه طبيعي اش مشاهده نكرده ايد بايد خاطر نشان ساخت كه كرفس نوعي گياه نازك و كشيده است كه طول آن به دو تا سه پا مي رسد. اين گياه داراي سه تا پنج برگ متشكل از بخشهاي متعدد و گلهايي داراي گلبرگهاي سفيد ريز است. تخم هاي كرفس از گلهاي اين گياه تهيه و خيلي ريز با رنگ قهوه اي سير با بوي قوي و خوشايند است

تركيبات گياه

تركيبات اين گياه عبارتند از: روغنهاي سيال (از جمله آپول)، فلاونيدها، بورون، كلسيم، آهن، ليمونين، سديم، روي، ان-بوتيل، فاتاليد 3، اسيد آلفالينولنيك، b ادوسمول، گواكول، ايزوايمپراتورين، P - سايمين، ترپنين - 4- ال و آمبليفرون.

اشكال موجود

تخمهاي تازه يا خشك، انواع قرص، انواع كپسول، حاوي روغن تخم كرفس، عصاره تخم كرفس كه عناصر و تركيبات فعال آن بوسيله الكل يا گليسيرين استخراج شده است.

نحوه مصرف

* كپسول يا قرص روغن تخم كرفس: روزانه سه بار يك يا دو كپسول يا قرص، بنا به تجويز و دستور پزشك معالج.

* عصاره تخم كرفس: روزانه سه بار 1/4 تا1/2 قاشق چايخوري يا طبق دستور پزشك معالج (هميشه آنرا به هنگام مصرف غذا با انواع مايعات يا با آب مصرف كنيد، مگر اينكه پزشك معالج طور ديگري توصيه كرده باشد.)

* خود تخمهاي كرفس: براي تهيه چاي كرفس مقداري آب جوش روي يك قاشق چايخوري تخم تازه كوبيده شده بريزيد. قبل از خوردن بگذاريد به مدت 10 تا 20 دقيقه خوب دم بكشد. روزي سه بار آنرا ميل كنيد.

نكات احتياطي

* اگر باردار هستيد يا احتمال آنرا مي دهيد، از مصرف اين گياه بپرهيزيد.

* تخم كرفس، گياه طبي بي خطري است. اما بايد يك نكته را مدنظر قرار داد كه اگر از آن بعنوان ادرار آور استفاده مي كنيد، ابتدا با پزشك خود مشورت كنيد. مواد و داروهاي ادرار آور مي توانند پتاسيم بدن شما را كه ماده مقوي ضروري است، خالي كنند.

* همچنين، تخم كرفس را كه مستقيماً از مزرعه مي چينند مصرف نكنيد. اغلب تخم ها كه به قصد تكثير گياه بفروش مي رسند آغشته به مواد و عناصر شيميايي است و نبايد مصرف داخلي داشته باشد.

تداخل هاي احتمالي

تاكنون هيچ عارضه اي شناخته نشده است.

توت مار
Black Cohosh

http://www.motherlove.com/images/p_black_cohosh.jpg

http://www.nps.gov/plants/medicinal/...mg/Pblkcoh.jpg


بيشتر از دو قرن پيش بومي هاي آمريكا كشف كرده اند ريشه گياه توت مار
(Cimiafuga Racemosa) در درمان بسياري از بيماريهاي زنان از جمله گرفتگي (كرامپ) دوره قاعدگي و گرگرفتگي، سردردها، تحريك پذيري و ساير علائم يائسگي مؤثر بوده است. از آنجا كه اين گياه بيشتر در درمان زنان مورد استفاده قرار مي گيرد، آنها توت مار را "زلف پير" خواندند. ناراحتي ناشي از يائسگي معمولاً با استفاده از داروي تركيبي هورمون زنانه استروژن درمان ميشود. استروژن ميليونها زن را در طول تغييرات زندگي كمك كرده است، هر چند غالباً داراي عوارض جانبي نيز است. جدي ترين عارضه جانبي آن خطر ابتلا به سرطان سينه است (بسياري از زنان از سرطان سينه آنقدر وحشت دارند كه رنج يائسگي بدون درمان را تحمل مي كنند) تعداد معدود اما فزاينده اي از زنان كه درصدد آرامش بدون عوارض جانبي استروژن بودند به فوايد توت مار پي بردند. گياه درماني مي تواند همانند استروژن، موجب آرامش باشد بدون اينكه عوارض جانبي جدي در پي داشته باشد.

توت مار در درمان ناراحتيهاي زير مؤثر بوده است:

* ناراحتي قبل از قاعدگي.

* قاعدگي دردناك.

* گر گرفتگي.

* سردرد ناشي از يائسگي.

* تپشهاي قلبي ناشي از يائسگي.

* عصبيت و تحريك پذيري ناشي از يائسگي.

بوميهاي آمريكا از اين گياه براي درمان ساير عوارض غيرمربوط به قاعدگي يا يائسگي استفاده مي كردند. دانشمندان امروزه بتوانائي توت مار در درمان يك سري بيماريها خوشبين هستند. اما اين عده از دانشمندان فوايد آنرا در درمان كامل اين بيماريها به اندازه اثر آن در درمان قاعدگي و يائسگي مطالعه نكرده اند. ساير حالاتي كه ميتوان با مصرف اين گياه درمان كرد شامل موارد زير است:

* التهاب، مانند آرتريت و روماتيسم.

* فشار خون نسبتاً بالا.

*احتقان تنفسي ناشي از سرماخوردگيها

میزان مصرف

ميزان مصرفي روزانه اين دارو 40 ميلي گرم است. اگر تنتور توت مار را مصرف مي كنيد، اين ميزان با 2 ميلي ليتر 3 بار در روز با آب يا چاي برابر خواهد بود. ممكن است انواع كپسول يا قرص آنرا ترجيح دهيد. مصرف 2 عدد كپسول يا قرص با ميزان مصرفي روزانه توصيه شده برابر خواهد بود. بمنظور تهيه نوشيدني اين دارو، 20 گرم از ريشه خشك شده آنرا با 1 ليتر آب مخلوط كنيد، سپس آنرا بجوشانيد و بعد از آن به مدت 20 الي 30 دقيقه آنرا تا زماني كه ميزان آب موجود در آن تا 1/3 كاهش يابد، بهم زنيد. سپس آنرا از صافي عبور دهيد، رويش را بپوشانيد و در يخچال يا هواي خشك و خنك نگه داريد. مايع مزبور را مي توان تا 48 ساعت نگه داشت اگر ميزان مصرفي توت مار شما متفاوت است، طبق دستورالعمل توليد كننده يا پزشك خود عمل كنيد. همانند اغلب داروها و تقويت كننده ها، به پزشك خود علاقه خود را مبني بر مصرف توت مار ابراز كنيد. بايد پس از شش تا هفت هفته مصرف، بهبود خود را حاصل كنيد. مصرف آنرا بمدت شش ماه ادامه دهيد.

نكات احتياطي

تحقيقات بعمل آمده در آلمان نشان داده است كه عوارض جانبي جدي از توت مار بر جاي
نمي ماند. به نظر نمي رسد كه مصرف دارويي آن سبب افزايش خطر سرطان زنان گردد، هر چند بايد قبل از مصرف آن در صورتي كه سرطان داشته ايد يا در زمره افراد در معرض خطر بالاي ابتلا به سرطان هستيد با پزشك معالج خود مشورت كنيد. در صورت شيردهي يا باردار بودن از مصرف توت مار اجتناب ورزيد. مصرف توت مار سبب تحريك انقباضها و تولد نوزاد نارس مي گردد.

در پاره اي از بيماران كه ميزان مصرفي بالايي داشتند عوارض جانبي از قبيل موارد زير گزارش شده است:

* درد شكم، اسهال، سرگيجه، سردرد، دردهاي مفاصل، تهوع، ضربان قلب كند، لرزش، ضعف بينايي و استفراغ.

توت مار سياه را با توت مار آبي كه نوعي گياه طبي و مشابه آن است اشتباه نگيريد. اما دانشمندان هنوز توت مار آبي را بطور كامل مطالعه نكرده اند و بي خطر بودن آن هنوز قطعي نيست.

تداخل هاي احتمالي

از آنجا كه توت مار سياه مثل استروژن عمل
مي كند، عوارض جانبي آن اگر توأم با داروهاي هورموني مصرف شود به مراتب بيشتر است. اگر قرض ضد بارداري مصرف مي كنيد يا تحت درمان جايگزيني هورمون (HRT) هستيد، از مصرف توت مار اجتناب ورزيد

جينكو
Ginkgo Biloba

http://www.tropicaflore.com/images%2...a%20040102.JPG

بيشتر از چهارصد مورد تحقيقات منتشر شده
در باره عصاره جينكو انجام گرفته است كه اين مطالعات تحقيقاتي گياه مزبور را در زمره بهترين مورد گياهي تحقيق شده در ميان داروهاي گياهي قرار داده است. اين گياه متداول ترين داروي گياهي در آلمان و فرانسه است و در ميان پنج مورد پر نسخه در آن كشورها قرار دارد. عصاره جينكو به درمان ناراحتيهاي گردش خون بويژه نارسائي خون در مغز كه سبب از دست دادن قدرت حافظه، وزوزگوش، اختلال هوشياري، سردرد و افسردگي بويژه در افراد مسن مي گردد، كمك مي كند. اين گياه داراي خواص ضد اكسيدي قوي نيز است و از آسيب ديدگي سيستم عصبي مركزي، قلب و عروق و همچنين از اثرات پيري جلوگيري مي كند.

عصاره جينكو روند جريان خون را از طريق تقويت رگهاي خون و كاهش چسبندگي پلاكتهاي خون (كه جريان خون را حتي در صورت وجود سختي رگها تسهيل مي كند)، بهبود مي بخشد. اين گياه نه تنها به بهبود روند جريان خون به مغز كمك مي كند بلكه جريان خون به اندامها را افزايش مي دهد و در پيشگيري يا درمان بيماريهاي قلبي و سكته مغزي مؤثر واقع ميشود. اين گياه همچنين در پيشگيري از آسيبهاي مغزي افرادي كه پا به سن مي گذارند فوق العاده مؤثر واقع ميشود. براساس برخي از مطالعات جزيي معلوم گشته است كه عصاره جينكو مي تواند ناتواني ناشي از جريان مختل خوني را كمتر كند. اين عصاره همچنين مي تواند برخي از علايم پيش قاعدگي، به ويژه احتباس مايعات بدن را كاهش دهد.

معرفي گياه

جينكو قديمي ترين گونه درختي است. اين گياه از قدرت سازگاري فوق العاده اي، برخوردار است به طوري كه حتي در عصر يخبندان و بمب اتمي هيروشيما، بقاي خود را حفظ كرد. يك درخت واحد ژينكو مي تواند تا 1000 سال عمر كند و ارتفاع آن به 120 پا برسد. اين گياه داراي شاخه هاي كوتاه با برگهاي پنكه اي است و ميوه غيرخوراكي داراي بوي تندي توليد مي كند. ميوه اين گياه حاوي تخم داخلي خوردني است. هر چند كه طب گياهي چين در طول قرنهاي متمادي هم از برگ جنيكو و هم از تخم آن استفاده كرده است، ليكن تحقيقات كنوني روي عصارة ‌جنيكوي استاندارد معطوف شده است كه از برگ آن حاصل ميشود. عصارة‌ مذكور فوق العاده غليظ و به مراتب مؤثر تر از ساير فرآورده هاي حاصل از ساير برگها است.

تركيبات گياه

جنيكو مركب از "گليكوزيد جنيكو"، چندين نوع مولكول "ترپين" مختص اين گياه (گينكوليد و بيلوباليد) و اسيدهاي عالي است. تصور مي رود مولكولهاي ترپين خاص باعث ميشود جنيكو از خاصيت مبارزه با بسياري از اثرات پيري برخوردار باشد. اين ويژگي ترپين شامل بهبود گردش خون، كاهش تورم و حفاظت از آسيب ديدگي سلولهاي مغز در اثر كمبود اكسيژن
مي گردد.

اشكال موجود

عصارة جنيكوي استاندراد شده بايد حاوي 24 درصد گليكوزيد فلاون جنيكو (عصاره 50:1) و 6 درصد لاكتون ترپين باشد. چندين نوع مختلف عصاره جنيكوي تجاري در ايالت متحده قابل دسترسي است. انواع كپسولها وتنتور اين گياه دارويي نيز يافت مي شود.

نحوة‌ مصرف

عصاره جنيكو بخش اعظم آسيبهاي ناشي از پيري بويژه صدمات وارده بر سيستمهاي جريان خون و عصبي را ترميم مي كند. عصاره مزبور همچنين سبب تقويت رگهاي خوني مي شود. در نتيجه غالباً براي افراد مسن تر كه از علايم زوال عقل نظير اختلال هوشياري، از دست رفتن حافظه انواع سردرد، افسردگي و وزوز گوش رنج مي برند، توصيه ميشود. پزشك معالج شما قبل از توصيه عصاره جنيكو تشخيص خواهد داد كه اين حالات به اختلال جريان خون مغز بستگي دارد يا به حالتي ديگر. بيماراني كه از گرفتگيهاي پا ناشي از نارسايي جريان خون رنج مي برند نيز در اثر مصرف عصارة جنيكو سيستم جريان خون و سيستم عصبي را تقويت و از آنها مراقبت مي كند، در پيشگيري از بيماري و سكته قلبي و شروع زوال عقل نيز مؤثر واقع ميشود. بروز نتايج اوليه چهار تا شش هفته طول مي كشد، اما بايد فراتر از اين زمان جمع آوري نتايج حاصله تداوم يابد. در طول شش ماه اول نبايد انتظار تغييرات زيادي داشت.

* مصرف روزانه دو تا سه بار عصارة 50:1 استاندارد جمعاً به ميزان 120 ميلي گرم حاوي 24 درصد گليكوزيد فلاون. اگر به بيماري زوال عقل شديد يا آلزايمر مبتلا هستيد، مي توانيد ميزان مصرفي روزانه را به 240 ميلي گرم برسانيد.

* انواع كپسول گياه خشك حاوي 10 ميلي گرم عصاره استاندارد (1 تا 3 كپسول روزي سه بار).

* تنتور (1:5): 2 تا 4 ميلي ليتر روزي سه بار.

* عصاره مايع 01:1): 1 تا 3 ميلي ليتر روزي سه بار.

نكات احتياطي

عصاره جينكو خيلي بي خطر و عوارض جانبي آن خيلي نادر است. در موارد معدودي عوارضي نظير ناراحتي مجراي معده اي- روده اي، انواع سردرد و سرگيجه گزارش شده است. اما تصور نميشود عصارة جينكو سبب تغيير ضربان قلب و فشارخون يا تغيير ميزان كلسترول و تري گليسريد گردد. از آنجا كه اين عصاره از تجمع پلاكتهاي خوني (چسبندگي) جلوگيري مي كند، پاره اي نگرانيها وجود دارد كه مبادا جينكو سبب افزايش خونريزي داخل مغزي شود. عصارة مزبور را با احتياط بيشتر با ساير عوامل رقيق كننده خون نظير (كومادين) مصرف كنيد. ميوه جينكو را با دست جابجا نكنيد يا آنرا قورت ندهيد.

كميسيون آلماني E گزارش مي دهد كه حساسيت بيش از حد نسبت به فرآورده هاي جينكو تنها دليل شناخته شده اجتناب از مصرف عصارة آن است.

اگر باردار هستيد بايد در مصرف جينكو احتياط كنيد، چون ما اطلاعات مؤيد اثرات عصاره جينكو در دورة بارداري دسترسي نداريم. از تجويز عصارة مزبور به نوزادان و كودكان پرهيز كنيد.

تداخل هاي احتمالي

نستــــرن كــوهي: (گياه دارويي)


خواص دارويي:



نسترن كوهي از گياهان دارويي ارزشمندي است كه مردم اكثر سرزمينها از ميوه هاي اين گياه براي درمان بعضي از بيماريها استفاده مي كنند. از ميوه نسترن كوهي ميوه بدون دانه و حتي از دانه آن به عنوان دارو ياد شده است.ميوه اين گياه سرشار از ويتامين C است و ساير ويتامينها را نيز دارا مي باشد و براي جبران كمبود ويتامينهاي بدن استفاده مي شود.



در برخي از كشورها از ميوه هاي نسترن كوهي مربا يا مارمالاد تهيه مي كنند مواد موثره اين گياه سبب كاهش اسيد اوريك و معالجه ناراحتيهاي ناشي از نقرس مي گردد. از اين مواد همچنين براي مداواي تورم كليه و مجاري ادراري استفاده مي شود. روغن دانه هاي نسترن كوهي در صنايع بهداشتي و آرايشي مورد استفاده فراواني دارد. صرف نظر از خصوصيات دارويي اين گياه جنبه هاي زينتي آن در فضاي سبز (بخصوص در مناطقي كه از نظر شرايط آب و هوايي و خاكي از وضعيت خوبي برخوردار نيستند) در خور توجه بوده و حتي در اغلب اوقات به عنوان پايه براي رزهاي زينتي مورد استفاده قرار مي گيرد. اين گياه پراكنش زيادي در كشور دارد و حتي در بعضي نقاط به عنوان علف هرز در مزارع رشد مي كند.





مشخصات گياه:



نسترن كوهي گياهي گياهي درختچه اي و چند ساله است و بطور خودرو در مناطق خشك روي صخره اي و حتي در بوته زارها مي رويد. ارتفاع آن 3 – 0.5 متر است. ساقه آن مستقيم و استوانه اي شكل است و و انشعابات متعددي دارد كه گياه را پرپشت و استوانه اي شكل مي سازد، ساقه ها پوشيده از تيغ بوده و برگها مركب شانه اي و دندانه دار است.تعداد برگچه ها فرد و بين 7 تا 11 عدد است. گلها معطر، گلبرگها سفيد يا صورتي (گلدهي ارديبهشت تا خرداد)، ميوه قرمز روشن (در مرحله رسيدگي كامل به رنگ قرمز تيره مايل به قهوه اي) و سرشار از ويتامين C (0.3تا 1.5%) مي باشد.





نيازهاي اكولوژيكي:



اين گياه در سايه آفتاب مي رويد و خشكي را به خوبي تحمل مي كند. مناسب ترين خاكها براي كشت نسترن كوهي خاكهاي با بافت متوسط و سنگين حاوي مقادير متوسط مواد و عناصر غذايي است ولي در مجموع گياهي مقاوم به شرايط نامساعد است و در مناطقي كه داراي محدوديت آب يا خاكهاي غير حاصلخيزي است نيز به خوبي رشد و نمو مي كند.





تكثير گياه:



تكثير نسترن كوهي توسط بذر صورت مي گيرد . پس از جمع آوري دانه هاي داخل ميوه آنها را بايد كشت كرد. دانه ها براي مدت نسبتا طولاني قوه ناميه (قدرت جوانه زني) مناسبي دارند. دانه ها را در اواسط شهريور ماه اقدام به كشت در خزانه هاي مخصوص مي كنند. پس از آبياري مناسب، منظم و وجين علفهاي هرز سطح خزانه ، در بهار سال آينده بذرها سبز مي شود و در پاييز به زمين اصلي منتقل مي كنند.به علت پر رشد بودن سريع فاصله رديفها پر مي شود.





كاربرد:



بلوارها ، حاشيه جاده ها و در داخل پاركها (قسمتي كه بافت خاك مناسب كشت گياهان ديگر را ندارد)





برداشت محصول:



هنگامي كه رنگ آن قرمز براق شد. چنانچه ميوه با سرما مواجه شود يا مدت بيشتري روي گياه بماند قسمت گوشتي ميوه نرم و خميري مي شود و فاقد ويتامين C و ارزش دارويي مي شود. برداشت ميوه نارس نيز مطلوب نيست زيرا ويتامين آن كم است.



براي خشك كردن ميوه از خشك كنهاي الكتريكي استفاده كرد و در دماي مناسب براي خشك كردن 80 تا 90 درجه سانتيگراد است و رطوبت مجاز در ميوه هاي خشك شده 12% است مقدار ميوه 8 تا 10 تن در در هكتار است