از انسانها غمی به دل نگیرزیرا خود نیز غمگینند!

زیرا با آنکه تنهایند ولی از خود میگریزند!

زیرا به خود و به عشق خود و به حقیقت خود شک دارند.

پس دوستشان بدار حتی اگر دوستت نداشته باشند

وحشت از عشق که نه ، ترس ما فاصله هاست
وحشت از قصه که نه ، ترس ما خاتمه هاست

ترس بيهوده نداريم ، صحبت از خاطره هاس
صحبت از کشتن ناخواسته ي عاطفه هاست

کوله باريست پُر از هيچ که بر شانه ي ماست
گله از دست کسي نيست مقصر دل ديوانه ي ماست

مهم این نیست که قشنگ باشی
قشنگ اینه که مهم باشی
حتی برای یک نفر

لبخند بزن !
بدون انتظار پاسخی از دنیا ،
و بدان که دنیا روزی آنقدر شرمنده می شود
که به جای پاسخ به لبخند هایت
با تمام ساز هایت می رقصد ...

از ديروزها به دنبالت دويدم و به اميد ديدارت به امروز رسيدم ولي افسوس...!

افسوس که تو به فرداها سفر کردي

ذهن ما باغچه است ، گل در ان باید کاشت
ور نکاری گل من ،علف هرز در ان میروید ...

گذشت آن زمان کهنه دیدار رفت آن دقیقه های پر هیاهو
رفت آن حس دیدار
شکست آن لحظه زیبا
سکوت‌‌،سکوت،سکوت
و توچه ساده گذشتی از این همه احساس
و من ماندم و سکوت‌‌

زندگی گره ای نیست که در جست و جوی گشودن اون باشیم...
زندگی واقعیتی است که باید آن را تجربه کرد ...

انتخاب با توست، می توانی بگوئی: صبح به خیر خدا جان!
یا بگوئی: خدا به خیر کنه، صبح شده!

باران باش...
که در باریدنش علف هرز و گل سرخ از برایش یک معناست ...