گروه d :
1- آلمان
شرايط صعود: اول در گروه (10 بازي 26 امتياز)
رنکينگ فيفا: 6
2- صربستان
شرايط صعود: اول در گروه (10 بازي 22 امتياز)
رنکينگ فيفا: 15
3- غنا
شرايط صعود: اول در گروه (6 بازي 13 امتياز)
رنکينگ فيفا: 32
4- استراليا
شرايط صعود: اول در گروه (20 امتيازاز 8 بازي)
رنکينگ فيفا: 20
مدعي اول صعود:
آلماني ها ثابت کرده اند که در جام جهاني به تيم ديگري تبديل مي شوند حتي اگر بازيکنان بزرگي در اختيار نداشته باشند. آنها در جام جهاني 2002 در حالي که کمتر کسي شانس زيادي براي آنها قائل بود، به فينال رقابت ها راه يافتند. مي توان انتظار داشت که در اين گروه، ژرمن ها به عنوان تيم اول به دور بعد صعود کنند، هرچند کار اساني در پيش نخواهند داشت.
تيم دوم:
صربستان و غنا روي کاغذ از شانس بيشتري نسبت به استراليا برخوردارند اما نمايش اين تيم ها در جام جهاني 2006 ثابت کرد که نبايد چندان به نتايج تيم ها در بازي هاي مقدماتي تکيه کرد. نتيجه اي که تيم ها در بازي ابتدايي کسب خواهند کرد، مي تواند تاثير زيادي در صعود آنها داشته باشد.

گروه e :
1- هلند
شرايط صعود: تيم اول گروه (8 بازي 24 امتياز)
رنکينگ فيفا:4
2- دانمارک
شرايط صعود: تيم اول گروه (10 بازي 21 امتياز)
رنکينگ فيفا: 36
3- کامرون
شرايط صعود: تيم اول گروه (6 بازي 13 امتياز)
رنکينگ فيفا: 19
4- ژاپن
شرايط صعود: تيم دوم گروه (8 بازي 15 امتياز)
رنکينگ فيفا: 45
مدعي اصلي صعود:
نارنجي ها هر چند سال هاست که نتوانسته اند هيچ عنوان قابل ذکري در جام جهاني کسب کنند اما تيمي هستند که همه جام ها را باتمام قوا شروع مي کنند. به همين دليل است که رود گوليت اخيرا از هم وطنانش خواسته که بازي محافظه کارانه را از انگليس فابيو کاپلو ياد بگيرند. اما با اين وجود، آنها بخت اصلي اين گروه هستند.
تيم دوم:
دانمارک با عبور از سوئد و پرتغال، به عنوان تيم اول گروه راهي جام جهاني شد، اما کامرون تيمي نيست که از آن به راحتي چشم پوشيد. آنها با دراختيار داشتن بازيکنان باتجربه اي مانند کارلوس کامني، ريگوبرت سونگ و البته گلزني در کلاس جهاني، ساموئل اتوئو، صعود به مرحله دوم را حق خود مي دانند.

گروه f :
1- ايتاليا
شرايط صعود: تيم اول گروه (10 بازي 24 امتياز)
رنکينگ فيفا: 5
2- پاراگوئه
شرايط صعود: تيم سوم گروه (18 بازي 33 امتياز)
رنکينگ فيفا: 31
3- اسلوواکي
شرايط صعود: تيم اول گروه (10 بازي 22 امتياز)
رنکينگ فيفا: 34
4- نيوزلند
شرايط صعود: تيم اول گروه (6 بازي 15 امتياز)- پيروزي در پلي اف
رنکينگ فيفا: 78
مدعي اصلي صعود:
قهرمان جهان براي دفاع از عنوان قهرماني پاي به رقابتها خواهد گذاشت و صعود از گروه به عنوان تيم اول براي آنها طبيعي است. بويژه وقتي آنها را در گروهي ببينيم که تيم هايي مانند اسلواکي و نيوزلند قرار دارند.
تيم دوم:
پاراگوئه به قدري در رقابتهاي مقدماتي خوب کار کرد، که صعودش به جام جهاني پيش از برزيل و آرژانتين قطعي شد. آنها نسبت به دوتيم ديگر از تجربه بيشتري در رقابت ها برخوردارند و اين مسئله مي تواند به آنها کمک کند.

گروه g :
1- برزيل
شرايط صعود: تيم اول گروه (18 بازي 34 امتياز)
رنکينگ فيفا: 1
2- پرتغال
شرايط صعود: دوم در گروه (10 بازي 19 امتياز)- پيروزي در پلي اف
3- رنکينگ فيفا:3
3- ساحل عاج
شرايط صعود: تيم اول گروه (6 بازي 16 امتياز)
رنکينگ فيفا: 27
4- کره شمالي
شرايط صعود: تيم دوم گروه (8 بازي 12 امتياز)
رنکينگ فيفا: 105
مدعي اصلي صعود:
تيم ملي برزيل، قهرمان پنج دوره جام جهاني، در هر گروهي که قرار بگيرد، مدعي اصلي صعود است حتي اگر رقيباني مانند پرتغال و ساحل عاج را در مقابل ببيند.
تيم دوم:
شايد اين گروه بعد از قرار گرفتن پرتغال در آن به گروه مرگ تبديل شد اما نبايد حضور تيم ساحل عاج را در انتخاب اين عنوان براي گروه کم اهميت دانست. به اسامي بازيکنان آنها دقت کنيد تا متوجه شويد که چه تيم قدرتمندي هستند. آنها در جام جهاني 2006 به دليل کم تجربه بودن از صعود بازماندند اما در اين دوره چنين کمبودي را احساس نمي کنند.




-

گروه h :
1- اسپانيا
شرايط صعود: تيم اول گروه (10 بازي 30 امتياز)
رنکينگ فيفا: 2
2- سوئيس
شرايط صعود: تيم اول گروه (10 بازي 21 امتياز)
رنکينگ فيفا: 24
3- شيلي
شرايط صعود: تيم دوم گروه(18 بازي 33 امتياز)
رنکينگ فيفا: 18
4- هندوراس
شرايط صعود: تيم سوم گروه (10 بازي 16 امتياز)
رنکينگ فيفا: 38
مدعي اصلي صعود:
در دوره هاي قبلي جام هم اسپانيا يکي از مدعيان تلقي مي شد اما در هيچ دوره اي آنها به اين اندازه در قامت يک مدعي پاي رقابت ها نگذاته بودند. به نظر نمي رسد در مرحله گروهي تيمي بتواند براي آنها مشکل خاصي ايجاد کند.
تيم دوم:
سوئيسي ها در دوره قبلي بدون اينکه دروازه شان باز شود، با جام خداحافظي کردند. آنها اين بار با اوتمار هيتسفيلد براي جبران خواهند آمد.

7 هافبك برتر تاريخ جام جهاني

در تاريخ جام جهاني، هافبک هاي فراواني حضور داشته اند اما در ميان آنها مي توان برخي را از ديگران متمايز کرد. در اين انتخاب، علاوه بر کيفيت بازي بازيکنان زير، تاثيرگذاري ويژه آنها در بازيهاي جام جهاني نيز مد نظر قرار گرفته است. هم از اين رو بازيکناني چون دي استفانو و رونالدينيو از اين فهرست هفت نفره حذف شده اند.
بابي چارلتون




بابي چارلتون بازيساز تيم انگليس در دو جام جهاني 1966 و 1970. چارلتون در سال 1966 بازيهاي درخشان در کشور خود، انگلستان را به مقام قهرماني جهان رساند. او هنوز هم برترين بازيکن تاريخ فوتبال انگلستان محسوب مي شود

يوهان كرايف




اسطوره فوتبال هلند اگر چه نتوانست هلند را به قهرماني در جام جهاني برساند ولي با بازيهاي درخشان خود در جام جهاني 1974، کلاس فوتبال در جهان را ارتقا داد.

ميشل پلاتيني



کاپيتان افسانه اي فرانسوي ها، دو بار براي فتح جام جهاني خيز برداشت ولي هر دو بار در نيمه نهايي در برابر آلمان ناکام ماند. پلاتيني در دو جام جهاني 1982 و 1986 جزو بهترين بازيکنان جام بود.

ديه گو مارادونا




بي ترديد برترين هافبک تمامي دورانها است. او در چهار جام جهاني به ميدان رفت و در جام جهاني 1986، با بازيهايي استثنايي و تکرار نشدني، شايسته عنوان برترين بازيکن تاريخ جام جهاني ثبت کرد. شد.

لوتار ماتيوس



هافبک کم نظير آلماني ها در جام جهاني 1990 با درخششي چشمگير، آلمان را به مقام قهرماني جهان رساند. تسلط وي بر توپ به گونه اي بود که مارادونا درباره اش مي گفت: ' قدرت بازيسازي لوتار 101 از 100 است! '