|
|
|
|
گه ران به دوای تودا ... !!! هه ر چه ند ده مانيک ، هونراوه يه ک ئه ليم بی وه زن ...! هه ر چه ند ده مانيک له ناو گه رده لولی بيرو بو چوونه جياوازه کان دا ، به دوای بوونيک دا ئه گه ريم ، به لکو له ودا ، توم به دی کردبی ، شايه د ئيستاش هه نديک ميهره بانی وجوودی مابيت !! ته واوی ميشکم خسته ئيش ، بو گه ران له ناو هه رچی وشه ی قورسه ، قسه يه کم نه دوزيه وه ، جيا له به خته وه ريت ، که پيشکه شی ريگاکه تی بکه م . له بينايی دوايين کاته کان دا ، چه نيک قورسه بی تو رويشتن و چه نيکيش قورسه بی تو بوون ... ! هه ميشه رومانه کانی ئاشنا بوون ، نيوه چل ئه ميننه وه ... ! هه ميشه ش ، کاته کانی « له گه ل تودا بوون » له به ر چاوم ئه ميننه وه ...! توش هيچ کاتيک نه تزانی ، که چه نيک به دزی يه وه ، له چوار چيوه ی جامی دلمه وه ، توم پيشکه ش به چاوه کانم کردووه ... !!! |
« به دل بيرت ئه که م ... » جيگای ئه م رسته يه چه نيک به تاله ! روژانيک ئه م رسته يه هه موو کاته کانی منی دووپات ئه کرده وه . وشه به وشه ی ئه م رسته يه ، ته نيايی منی په رش و بلاو ئه کرد . به لام ئه مروکه « بيرت ئه که م » مانايه کی نه ماوه ! ئيحساسی ئه مروکه ی من بيرت ئه که م نی يه . ئينسان بو ئه م شته ی که ئه مروکه نی يه تی و دويکه هه يبووه و سبه يش له وه ئه چی بيبيت ، دلی پر له خوزگه ئه بی . تو ئه مروکه له گه ل من نيت ، درووسته ! به لام دوينی و دوينی و سه دان دوينيی تريش ، له گه ل من نه بووی و بو هه بوونی تو سبه ينيک له گوری دا نی يه ! له گه ل تو دا بوون خه ونی ناو رومانه کانی هه زارو يه ک شه وه يه و شتيکی موسته حيله، که زور جار به خه ياليش نايه ته دی ! حه قم پی بده که بی تاقه ت نيم .من هيچ شتيک نيم ! هيچيکم نی يه ! ئيحساسم له ت له ت بووه و ره سمی شه پولاوی ئه م ئاوينه له ت له ت بووه م ، له هيچ شتيک ناچيت . ئيمه پيويستيمان به يه ک « ون بوون» بوو ! به بی بير کردنه وه له قه راغی ئه و به فرانه ی که به سه ر سه رمان دا ئه باری . ئيمه ئه بوو مه جالی قسه کردنمان به يه کتر دابايه ، ئه بوو غيره تی بيستنمان وه کوو خوی راگرتبايه ، هه ر وه کوو غيره تی گوتن ! به لا م ئيمه چيمان کرد ؟! جيا له وه ی که، له يه کتر رامان کرد ! يان به واتايه کی تر له خومان رامان کرد ! له سه ر بنه مای « دوو که ره ت دوو ، ۲×۲ » قسه مان له گه ل يه کتر کردو ده رگای دلی بی تاوانمان به رووی يه کتر دا کليل کرد . ويستمان تاوانباريک په يا بکه ين . عه رزو ئاسمان له به ر چاومان بوون به گومان ليکراوی هه ميشه يی ، که ده سته کانيان ، زور بی به زه يی يا نه ، ده سته کانی ئيمه ی ليک جيا کردبووه ! دوايه ، کاتيک که ده سته کانمان به که س رانه گه يشت ، ئه م جاره کردمانه شه ر له گه ل خومان . عه شقمان کرد به بيانووی ده مارگرتن و ليک دابران . سه رمان نايه چالاوی ته نيايی خومان ، تاکوو گريانه کانی شه وانه مان ، دووباره و دووباره ، ده ست پی بکه ينه وه ! نازه نينی روژانی ته نياييم ! هه موو حيکايه ته که ئه مه بوو ! ئيمه زور به يه کتر قه رزداين . ئيمه به خوشمان قه رزدارين ! هه زار بيانوومان هينا تا بيانووی يه کتر نه بين ! بی خه به ر له وه ی که ، گريانه بی بيانووه کان ئه رژينه سه ر خاک ، به لام گريانه بيانووداره کان ئه رژينه سه ر شان ، ئه مه ش جياوازی نيوان عه رزو ئاسمانه ! هوو خوزگه ی دوينيکه ی له بير نه چوو ! تو ئيتر خوزگه ی من نی ! هيچ کاتيک دلم ، پيی خوی له به ره ی خوی زياتر نه کيشاوه ته ده ر ! خوزگه ی موسته حيل وه کوو خوزگه ی سه رابه که ته نيا ميشک و بيری ئينسان ئازار ئه دات . ئاره زووی ئه مروکه م شايه د گريانيک بيت ، له داوينی پر له خوشه ويستيت ، به جوريک که مه جالی قسه کردنی تيدا نه بيت و ته نيا فرميسک بيت و فزميسک بيت و فرميسک !! ئه بينی ئه مه ش ، که م موسته حيل نی يه ! کچه جوانه که ی قه لای هونراوه عاشقانه که م ! له هونراوه ئه چيت ژيانی من و تو ، به لام چه ند به يتی که م هيناوه ! لافاوی کاره سات ، وه ها مه رگ هينه ر بوو ، که توماری عاشقانه ی تيکرا به يه که وه پيچا ، به ناته واوی !! ئيمه ئه بوو به يه که وه ته واومان کردبايه ، هه ر به و جوره ی که به يه که وه ده ستمان پی کرد ... « وه له و تاکيد نيم که تو ده ستت پی کردبی ، به لام له جياتی تو پرسيارم کرد لهخوشه ويستی دولفين ، که تو حه زت ليی بوو !! » ئه م هونراوه يه ، نه هی تو بوو نه هی من ، هونراوه ی هه ردووکمان بوو! به لام ئيمه « نه ويستمان و نه توانيشمان » ئه م هونراوه ، ناته واوه ، بهونينه وه . چوونکه ، ده ستيکی يه کگرتوو له نيوان ئيمه دا نه مابوو ! هيرشی لافاو ، ده سته کانی ئيمه ی له يه کتر جيا کردبووه ... چه نيک ئاوازی « يه غما » جوانه که ئه لی : گريام و گريام ، به لام ژانی خومم به که س نه گووت پشتم گری دا به غروورم ، تا نه که ومه سه ر عه رز چه نيک ئا واز بی هو بوو ، وه کوو کوتانی مست به ديوار يه که مين وه رزی شکان ، ئاخرين خواحافيزی ! من ئه گه يشتمه نووکی کيو ، ئه گه ر تو هاو ئاوازی من بوايه ی ! سه دان سه ددم تيک ئه شکاند ، ئه گه ر تو بيانوو بوايه ی ... ئه گه ر تو ئاواز بوايه ی ... ئه گه ر تو بيانوو بوايه ی ... به لام ئيمه نه مانويست هاو ئاواز بين ، ئيمه بيانووه کانمان ون کردو له پشتی سه دده که و له داوينی کيوه که ، ئاخرين خواحافيزيشمان به يه کتر ره وا نه بينی ! کچه جوانه که ی عاشقه دولفين ! به س نی يه ئه م هه موو هويه بو نه بوونی تو ؟!! |
خوشه ويستی باران ... بارانی خوشه ويستم سلاو ! فه تره يه که زور بی ره حم بوويت و دلت بوته به رد . دوينی که سيکمان کوير کرد ، له به ر خاتری ئه وه ی که تو نه هاتی . له سه ر چاوه کانی گريوی کردبوو که تو دييت ، به لام تو نه هاتی ، ئيمه ش زور بی ره حمانه گريوه که مان به جی هينا . کوير بوو تا هيچ کاتيک نه توانی هاتنی تو ببينيت . بارانی عه زيزم ! فه تره يه که بو هاتنت هينده چاوم بريوه ته « سه ره وه» ، که چاوه کانی منيش ، ره نگی چاوه کانی تو و ره نگی چاوه کانی دايکت (ئاسمانيان) به خووه گرتووه : شين ! توش باش ئه زانی که من چه نيک له چاوانی شين ئه ترسم . ئه ترسم که منيش وه کوو هه موو ئه و چاو شينانه ، وه کوو تو و شايه ديش وه کوو دايکت ، سوور بوونم بير بچيته وه . بارانه که م ! ساغ بوومه ته وه که روژيک له و روژانه ، منيش له سه ر ئه و چاوانه ی که تازه شين هه لگه راون ، گريو بکه م : « گريو که به يانی باران ئه باريت ؟ من گريو ئه که م له سه ر چاوه کانم ، که به يانی باران ئه باريت !» ئه گه ر بيت و نه يه يت ، ئه و ساکه ئه بيت له به يانی يه وه ، لايه لايه ی عاشقيکی کوير ته حه مول بکه ی ! « ئه و عاشقه داماوه ، بينايی چی بوو ... تاکوو کويره که ی چی بيت ...» بارانی من ! فه تره يه که بی تاقه تی يه کانم زور بوون ، هه نديک کاتيش که گريانم ديت ، له وه ئه چيت که بدرکيت . تو زور کات به ر له ئيستا ، له جوابی يه کيک له و لايه لايانه ی من دا نوسيبووت که : من نابی هيچ کاتيک ، شتيک بدرکينم . ده ی زور باشه ، که واته ئه توانی ببارييته سه ر ده م و چاوم ؟ ئاخر ئه مهه وی ئه و کات دلوپه کانی تو ، تيکه ل به فرميسکه کانم بيت و گريانه کانی من له نيوان دلوپه کانی تودا ، ون ببن و که س نه يانبينيت . بارانی عه زيزم ! ماچ کردنی تو ئيحساسيکه ، که ته جرووبه نه کراوه و هه ميشه له نووسراوه کانما ره سمم کردووه . دويکه زانيم که ، « باران هينده ناسکه ، که ئه گه ر بيت و که سيک ماچی بکات ، ئه شکی! » وه عد بيت که ئيتر هيچ کاتيک ، ئيحساسی ته جرووبه نه کراوم ، ره سم نه که م ! دوی شه و زور دلم گيرابوو ... راستی يه که ی فه تره يه که دلم گيراوه !!! |
|
شه پولی شـه و شکین ئیستا مانـــگی خیــرو ره حمه ته شه یتان له ناو به ندی قه فه س دا گیــــری کردووه شالاوی خوا ناسی گه وره و بچوکی له به هاری قورئـان دا تاسه ی پی بردوته وه، فیل و مه کری دیـــنـدارانی له بیر بردوته وه هه نگاوی مه شــخـه لدارانی ری کویـره رییه کانی بو هـــه رکـوردیک رو ناک کردوته وه گورگو چه قه ل له به ر تیشکی خوری قــورئــــان هیزی ری گرتنیان نیه و جـیـهـانی مروفی شـه و زیـنـده دار به و هه نگاوانه کیله راو به شه و نه می فرمیسکی شـه وان ئاو دراو له به ر نوری جوانی قورئــان پیگه یشتووه وه ئه مرو سـه وز له به ر ده م هه مو خوشــه ویــسـتــانده نـویـنـی. وه رن با به هاری باغمان ره نگین که ینو گولی هیوامان له و کیلگه یـه بـچه قینین تا دوا روژی ژینمان هه وارگه ی دل داریمان بیت و لتفو که ره می خـــــــوا سیــبـــه ری ژیـــنگه مان. |
|
بو تو !! |
| اکنون ساعت 01:14 AM برپایه ساعت جهانی (GMT - گرینویچ) +3.5 می باشد. |
Powered by vBulletin® Version 3.8.4 Copyright , Jelsoft Enterprices مدیریت توسط کورش نعلینی
استفاده از مطالب پی سی سیتی بدون ذکر منبع هم پیگرد قانونی ندارد!! (این دیگه به انصاف خودتونه !!)
(اگر مطلبی از شما در سایت ما بدون ذکر نامتان استفاده شده مارا خبر کنید تا آنرا اصلاح کنیم)