شبکه ایران - پس از پخش برنامه تلویزیونی نود با حضور علی دایی انتقادهای زیادی به نوع برنامه نود صورت گرفت، بیشتر منتقدان معتقد بودند عادل فردوسی‌پور با در اختیار گذاشتن میکرفن برنامه‌ خود لطف بزرگی در رسیدن علی دایی به منافع شخصی‌اش کرد، این منتقدان حالا در میان دوستان عادل هم دیده می‌شوند، سایت گل دیروز مطلبی انتقادی از سیاست‌های جدید عادل فردوسی‌پور انتقاد کردند.

http://www.inn.ir/iran_media/image/2...70510_orig.jpg

یکی از نویسندگان سایت گل که از حامیان عادل فردوسی‌پور هم به شمار می‌رود در این خصوص نوشته است:مخاطب این یادداشت ابدا علی دایی نیست. آن چه باعث نگارش این کلمات می شود دریغ و افسوسی است که از رویکرد جدید عادل فردوسی پور و برنامه نودش پدید آمده است. ما فردوسی پور را یکی از منتقدان شاخص فوتبال ایران می دانستیم اما فرصتی که او دیشب در میان حیرت همگان به علی دایی داد باعث نگرانی همه دوستداران و علاقمندان برنامه نود شده است.
داستان شکایت علی دایی از فدراسیون فوتبال و آشوبی که به تازگی دوباره خبر اول ورزش ایران شده تازگی ندارد. دایی سالهاست که با تمام توان و قوا در زمین و کنار آن برای "چیزی" به شدت و بیش از همگان زحمت می کشد و کسی در این از جان مایه گذاشتن تردیدی ندارد.


تنها اختلاف ما و آقای دایی نام آن "چیز" است. ایشان معتقد است از زمانی که راه بیله سوار به تهران را برای درس خواندن در دانشگاه شریف و بازی در بانک تجارت می پیمودند تا ضرباتی که در بازیهای مقدماتی جام جهانی 94 و بازیهای آسیایی هیروشیما مقابل کره شمالی و بحرین به سر و شکمشان وارد شده، همه و همه برای اعتلای نام ایران و شادی دل مردمان بوده و ما فکر می کنیم لزوما چنین نیست.

روزگاری بود که داستانهای مربوط به علی دایی از کمیک بوکهای کلاسیکی مثل سوپرمن و بتمن و اسپایدرمن هم بیشتر خواننده و خواهان داشت و امروز دیگر آن روزگار نیست.
دایی برای مردم همان روزی تمام شد که تصمیم گرفت حتی شکرگزاری اش از خداوند و تشکرش از مردم را نیز با نفرت نمایش دهد. نفرت از زمین و زمان و هرکس و هرچیزی که دایی را شهریار نداند و ذره ای به شایستگی او در تصاحب موقعیتی که دراختیار گرفته شک کند. بهانه جدید آقای دایی در ابراز این نفرت جهان شمول اخراج به ظاهر برنامه ریزی شده و "به فرموده" ایشان از نیمکت تیم ملی ایران است.

این یادداشت لازم می داند تاکید کند که دایی تا روزی که در این کشور و این فوتبال حضور دارد به رویه مالوفش ادامه خواهد داد و تنها شکل بازیهای اوست که تغییر می کند. پس روی سخن این یادداشت با دایی نیست.

سوال اصلی این است که چرا فردوسی پور به محض درخواست دایی برای طرح ادعاهای کهنه اش بهترین فرصت را به او می دهد و به جای 30 دقیقه درخواستی با گشاده دستی 2 ساعت همه چیز را در اختیارش می گذارد که برای هزارمین بار صدها میلیون تومان پول بی زبان این مردم را هیچ بداند و پس از گذشت 16 سال از لگد دروازه بان بحرینی همچنان خودش را به خاطر آن لگد جادویی مستحق بسیار بیش از آنچه تا به حال از این فوتبال کسب کرده معرفی کند؟

مشاوران آقای دایی دو سه سالی است که به او آموخته اند خودش را در مقابل خدا و مردم متواضع نشان دهد. زیرا این کار خرجی ندارد و درعوض به او این فرصت را می دهد که حملاتش به دیگران را بی پرواتر انجام دهد. دایی بسیار از خدا یاد می کند و ثروت و قدرت و موقعیت افسانه ایش را فقط و فقط لطف و مرحمت او می داند. فقط اشکال کار اینجاست که مردمان این مرز و بوم چنین ادعاها و اداهایی را سالیانی است که به سنگ محک آزموده اند. از خدا و الطاف بی پایان او سخن گفتن و مخالفان را به تیر غیب او حواله دادن سکه رایج این حوالی است .

این است که علیرغم تمام محبت فردوسی پور در طراحی سوال پیام کوتاه باز هم مردم نظرشان را رک و صریح بر ضد دایی ابراز می کنند.(پس از آنکه خود دایی گزینه یک را انتخاب کرد دیگر تردیدی در تفسیر نظر مردم وجود ندارد) اما برنامه نود بهتر بود سوالش را این طوری طراحی می کرد: «آیا شما موافقید که فدراسیون حتی یک ریال بابت مربیگری تیم ملی به علی دایی بپردازد یا خیر؟» و آن وقت می دید که ترکیب نظرات مردم چگونه این حربه دوم را هم از دست دایی خارج می کرد.

اینکه کسی چنان خودش را به ندیدن و نشنیدن بزند که بارها و بارها نارضایتی و نخواستن مردم را نبیند و نشنود هم در تاریخ این مرز و بوم تازگی ندارد. علی دایی یکی از ساده ترین راهها و بهترین موقعیتها برای صعود تیم ملی به جام جهانی را به هدر داد و از 5 بازی به لطف معجزات رحمتی و داوران(برای اولین بار در تاریخ فوتبال آسیا تیمی به ریاض سفر کرد و داوری در ورزشگاه ملک فهد به جای آن تیم سر عربستان را برید، راستی کسی خبر دارد چرا مارک شیلد جوان پس از آن بازی به یکباره از داوری خداحافظی کرد؟)6 امتیاز گرفت و بخت صعود را عملا به باد داد و هشتصد میلیون تومان دستمزد هم بابت این خدمت نوش جان کرد و حالا و پس از ماهها به جای عذرخواهی تمام قد از مردم با تمام قوا هل من مزید سر داده و باز هم بیشتر و بیشتر می خواهد.

البته ما باید باور کنیم که علی دایی نه تنها این بار که هرگز به دنبال پول نبوده است. چرا؟ به این دلیل که در اردبیل مدرسه ای هزار و خرده ای متری ساخته و به آموزش و پرورش داده و لابد با درشت ترین حروف ممکن بر سردر آن ننوشته: "مدرسه شهریارعلی دایی"!

اگر استدلالهای حقوقی آقای دایی در مطالباتشان هم به این اندازه دندان شکن بوده اند که باید به آقای دکتر شریفی دست مریزاد گفت که رای بدویشان را به نفع ایشان صادر کردند. این یادداشت ادعای حقوق دانی ندارد ولی سستی ادعاهای دایی آن قدر اظهر من الشمس بود که آرزو می کند ای کاش ایشان هرچه زودتر دعوایشان را به فیفا ببرند تا آن جا هم بی میلی حیرت انگیز آقای دایی به پول معلوم شود.

دکتر صالحی برطبق قرارداد می گوید که "مبلغ" قرارداد(و نه "مدت" آن) در سالهای دوم و سوم توافقی بوده و شما با فدراسیون توافق کتبی بر سر مبلغ نکرده اید و بر اساس صریح مندرج در متمم، قرارداد فسخ می شود. اما جناب دایی با حرارت و اعتماد به نفسی حیرت انگیز فریاد می کشد که: شما چه دلیلی دارید که ما توافق نکردیم؟!! و قاعده جهان شمول «البینه علی المدعی»(کسی که ادعایی دارد باید دلیل ارائه کند و نه آن که انکار می کند) را هم مثل فهم بینندگان میلیونی نادیده می گیرد.

چنین است که دعوای آقای دایی و فدراسیون بی هیچ دلیل منطقی به پربیننده ترین برنامه تلویزیون ایران می آید و کسی نیست که ضرورت دعوت از دایی را برای مردم توضیح دهد.

منبع

افشاي رازي كه علي دايي در برنامه نود نگفت

در مرحله مقدماتی جام جهانی تمام تیم های گروه ما که به جام جهانی صعود کردند امارات را شکست داده بودند،اما ما به دلیلی که نمی توانم آن را بیان کنم و برای همیشه پیش خودم نگه اش می دارم نتوانستیم امارات را شکست دهیم و اين راز اين است كه...

راز مگوی علی دایی از بازی ایران و امارات ، فرار دو ملی پوش از اردو بود!

دست و بال دایی برای زدن حرف های پشت پرده تیم ملی و اینکه شب بازی با امارات چه اتفاقاتی در سرزمین اعراب افتاده بود در نود بسته بود.او می خواست تا این اتفاق برای همیشه به عنوان یک راز برایش باقی بماند.

وقتی بامداد جمعه و در برنامه نود علی دایی در مورد تیم ملی و نتایجی که آن زمان گرفته بود حرف می زد در لابلای صحبت هایش این حرف را به میان آورد:«در مرحله مقدماتی جام جهانی تمام تیم های گروه ما که به جام جهانی صعود کردند امارات را شکست داده بودند،اما ما به دلیلی که نمی توانم آن را بیان کنم و برای همیشه پیش خودم نگه اش می دارم نتوانستیم امارات را شکست دهیم.»

دایی این حرف را زد تا روی اتفاقی که در امارات افتاده بود سرپوش بگذارد.درست چند روز پس از اتفاقی که روی زبان دایی نمی چرخد تا آن را از رسانه ملی بیان کند،بیشتر روزنامه ها این اتفاق را روی جلد بردند و به صورت کاملا کد دار پرده از ماجرا برداشتند.

اما اصل ماجرا چه چیزی بوده که سرمربی وقت تیم ملی از آن به عنوان عاملی برای توقف مقابل امارات نام برده است؟

ماجرا خبری بود که همان زمان رسانه ای و البته خیلی زود از سوی فدراسیون تکذیب شد تا همه درباره اش سکوت کنند اما 18 ماه بعد دایی با زبان بی زبانی بر آن اتفاق تلخ مهر تائید می زند.

شب قبل از بازی با امارات و در حالی که دو بازیکن ملی پوش ایران اردوی تیم را ترک کرده بودند دایی متوجه این قضیه می شود.آنها تا صبح روز بعد به هتل بر نمی گردند و این اتفاق خشم دایی را به همراه دارد. آن شب دایی تا صبح در لابی هتل نشسته بوده و منتظر شاگردانش ماند تا ببیند چه ساعتی به هتل بر می گردند.

آن دو بازیکن که هر دو سابقه سالهای متمادی زندگی در امارات را داشتند. شب را به خانه مجردی شان رفتند و ساعت 9 صبح روز بعد به هتل برگشتند.

این اتفاق در حالی افتاده است که وقتی آنها به هتل بر می گردند دایی حرفی به آنها نمی زند و فقط برای اینکه ثابت کند مچ آنها را گرفته است نگاه معنی داری به آنها می کند.

البته در این بین نباید فشار فدراسیون برای عدم رسانه ای شدن این خبر را نادیده گرفت.مقامات فدراسیون از جمله علی کفاشیان تاکید می کنند تا دایی چشمش را روی این قضیه ببندد و به خاطر منافع ملی، به همان اخم و کنایه پس از رویت آنها در لابی هتل بسنده کند.

دایی پس از آن این دو بازیکن را در بازی با امارات بازی می دهد و اصلا به روی خودش هم نمی آورد که چه چیزی را دیده است.این همان اتفاقی بود که دایی با توجه به اینکه این دو بازیکن از مهره های کلیدی تیم ملی بوده اند مجبور به قرار دادن شان در ترکیبت اصلی مقابل امارات شده است.

مساوی مقابل امارات نه ربطی به مسائل سیاسی داشت و نه ربط به دعوا و درگیری در اردوی تیم ملی. ماجرا شیطنت دو بازیکن سرشناس و البته حرفه ای ایران بود که در باشگاه های سرشناس اروپایی بازی می کنند. آنها که حتما در اردوی تیم باشگاهی شان هم می توانند اینگونه مخفیانه فرار کنند!


منبع: خبر آنلاين

چرا عادل از دایی نپرسید ؟

چرا کل‌کل حقوقی علی دایی و فدراسیون فوتبال برای بسیاری از مخاطبان برنامه 90 باید جالب می‌بود؟ چرا عادل در هیچ زمانی نپرسید آقای دایی آن موضوع قرارداد پیراهن تیم‌‌ملی چه شد؟ یا چرا شما باید 800 میلیون تومان بابت نرفتن به جام‌جهانی بگیرید؟

اصلاً چرا باید ما تا ساعت 3 بامداد در یک رسانه عمومی مباحث حقوقی و سنگین سرمربی سابق تیم‌‌ملی را دنبال کنیم، چند نفر قانع شدند؟...

البته این وسط نکته جالب برای من، رقم‌های کلان فوتبال بود که گفته می‌شد عرف است، 300 میلیون تومان به محض اینکه سوت آغاز تمرین تیم‌‌ملی را زدی و... در کشور ما توسعه یافتگی در تمام سطوح انجام نشده است، بیایید بررسی کنیم بهترین صنعتگران این مملکت در هر رشته‌ای در سال چقدر درآمد دارند؟ یا دانشجویان و متخصصان علمی که در واقع قهرمانان فکری کشور هستند با چه حقوق و مزایایی می‌روند فوتبالی را می‌بینند که سرمربی و بازیکن آن به ترتیب چهار و سه میلیون تومان برای یک پیروزی پاداش گرفته‌اند...

از نگاه دیگر آیا فقط فوتبال شادی را به ما ارزانی می‌کند یا هر کسی در هر مسئولیتی با رفتار درست و سالم می‌تواند برای جامعه و کشور نشاط و شادابی را به ارمغان بیاورد. آیا همین رفتگر محل بدون اینکه او را بشناسید و هر روز محله شما را تمیز و پاکیزه نگه می‌دارد اسباب شادی نیست؟

تنها تفاوت مهم او با فوتبالیست‌ها در طلبکار نبودن از عالم و آدم است. معتقدم این شکل پرداخت سوژه‌ها در تلویزیون برای بیننده عام که از همه جای ایران 90 را دنبال می‌کند به جای امیددهی و حداقل تفهیم برخی حقایق این فوتبال، سرخوردگی ایجاد می‌کند.

مردم نیازمند هستند و حرف از 800,000,000 است!

با وجود اینکه درصد بالایی از مردم ایران زیر خط فقر به سر می برند و هستند مردمانی که نان شب برای خوردن ندارند، آقایان با دلی خوش و از روی شکم سیری به فکر گرفتن طلب میلیونی خود هستند

عصر ایران ورزشی- برای بسیاری از اهالی ورزشی و غیر ورزشی بسیار عجیب بود که عادل فردوسی پور مدت زیادی از زمان برنامه خود را به احقاق حق یک شهروند ایرانی از دولت اختصاص دهد.

شایان ذکر است که این شهروند مذکور همان علی دایی بازیکن پر آوازه سالهای دور ایران و همچنین سرمربی سابق تیم ملی ایران و سرمربی فعلی پرسپولیس است.

با علم به اینکه دایی را نمی شود صرفاً یک شهروند عام تلقی کرد، ولی باید پذیرفت که تلویزیون ملی یک کشور که با خرج و هزینه مردم اداره می شود نباید این چنین در خدمت عده ای قرار بگیرد.

با این حرکت فردوسی پور در 90، اگر بر فرض مثال هر شهروند ایرانی با دولت مشکلات مالی داشته باشد، بی شک حق این را خواهد داشت که بیاید و طلب این را کند که وقت تلویزیون را بگیرد تا از حق خود دفاع کند.

حال تصور کنید که با این شرایطی که مردم ایران دارند، چه خواهد شد! بله، تلویزیون مکانی می شود برای حق گیری مردم، آن هم از صبح تا شب!

حالا اگر بخواهیم از این مساله نیز بگذریم، مساله ای که بسیار آزار دهنده است این است که با وجود اینکه درصد بالایی از مردم ایران زیر خط فقر به سر می برند و هستند مردمانی که نان شب برای خوردن ندارند، آقایان با دلی خوش و از روی شکم سیری به فکر گرفتن طلب میلیونی خود هستند و ...

نمی خواهیم علی دایی را متهم کنیم، ابداً این فکر را نکنید. اما چیزهایی که در جامعه مشاهده می کنیم ما را بر آن داشته که از سیستمی این چنینی انتقاد کنیم و دلمان خون شود از اینکه 800000000 برای یک نفر پولی نیست و برای شخصی دیگر در همین مملکت یک رویا است.

هستند کسانی که هنوز نمی توانند صفرهای هشتصد میلیون را به درستی بخوانند و این آقایان...


در برنامه نودی که با حضور علی دایی پخش شد، بحث هایی مطرح شد که مرورش خالی از لطف نیست.

سرمربی سابق تیم ملی فوتبال کشورمان صحبت هایش را با پاسخی عجیب و تأمل برانگیز به اظهارات اخیر مایلی کهن در خصوص تحمیل هزینه به بیت المال شروع کرد و گفت:«من هیچ وقت نخواستم در برنامه ای حاضر شوم و در مورد خودم صحبت کنم چرا که داشته هایم را مدیون مردم می دانم و هنوز هم وقتی که من را در خیابان می بینند به گونه ای دعایم می کنند که مو به تنم سیخ می شود.

با این حال اما در مورد صحبت هایی که به نسبت داده شده باید بگویم من اصلا به فکر بیت المال نیستم و تا به امروز هم نه تنها از بیت المال برداشت نکردم که به آن اضافه کردم و در این زمینه هم گواه دارم از مدرسه ای با مساحت هزار و چهارصد متر که توسط من و با پول شخصی خودم در اردبیل تأسیس شده، تا حالا چه کسی در فوتبال چنین کارهایی کرده است.»


دایی سپس مدارکی که با کمک وکلایش تهیه کرده بود را از پوشه خارج کرد و به ایراد سخن در مورد اصل قرارداد و متمم های این قرارداد پرداخت. سرمربی سابق تیم ملی با نشان دادن اصل قرارداد و مبلغ آن که ششصد میلیون تومان برای یکسال بود گفت:«این پول باید در چند قسط به من داده می شد ضمن اینکه سیصد میلیون تومان را باید پیش از شروع تمرینات تیم ملی می گرفتم که چنین اتفاقی نیفتاد ومن چندماهخ بعد پول را گرفتم. توافق قرارداد سال بعد ما هم به صورت شفاهی به تصویب رسیده بود که قرار شد با همان ششصد تومان به کارم ادامه بدهم که آن اتفاقات افتاد.»

مهمترین مواضعی که سرمربی سابق تیم ملی بر روی آنها اصرار داشت -و به گفته خودش ریشه شکایت از این مسئله سرچشمه گرفته است- مربوط می شد به ادعای فدراسیون فوتبال در خصوص مبلغ مالیات کسر شده از قرارداد وی، او گفت:«پيش از امضاي قرارداد در صحبتي که با کفاشيان کردم قرار شد مبلغ ماليات را فدراسيون فوتبال بپردازد.

اين از زمان صفايي فراهاني، دکتر دادگان و کفاشيان رسم بوده که فدراسيون ماليات سرمربي تيم ملي را مي‌دهد. اگر من دروغ مي‌گويم بيايند و بگويند که دايي دروغ مي‌گويد. من سر تمرينات بودم که ابراهيمي سرپرست تيم ملي قرارداد را آورد و من امضا کردم. سه، چهار ماه بعد يک نسخه از قرارداد را برايم آورد.

پس از آن يک متن را با عنوان "متمم قرارداد ‌٨٧/١١/٢٣" آوردند که من امضا کردم اما کفاشيان آن را امضا نکرد و اين قرارداد را به من برنگرداندند. سپس بر خلاف قوانين متن ديگري با عنوان "متمم قرارداد ‌٨٨/١/١" به امضاي کفاشيان رسيد. در حالي که بر اساس قانون کارفرما نبايد ابتدا قرارداد را امضا کند. من تاکيدم اين است که اگر خلافي صورت گرفته به من مربوط نيست.»

علی دایی در این باره نیز می گوید:«فدراسیون مبلغ 230 میلیون تومان را بابت مالیات قرارداد برای خودش نگه داشته و این در صورتی است که قانون اجازه کسر پنج درصد از مبلغ قرارداد را برای مالیات داده و اینطور که آقایان گفتند پس باید قرارداد من چهار میلیارد و ششصد میلیون تومان بوده باشد که چنین رقمی از آن بعنوان مالیات کسر شده. در حالیکه مجموع مالیات من در همه مشاغلم به عنوان مودی نمونه مبلغ 166 میلیون تومان است و شواهد موجود با گفته آقایان فاصله زیادی دارد. اصلا ریشه شکایت من هم در همین زمینه بود و اگر مسئله بیخ پیدا نمی کرد که به اینجا نمی رسیدیم.»

پس از اتمام صحبتهای دایی در خصوص رأی کمیته انضباطی و کمیته استیناف، عادل فردوسی پور مجری برنامه نود که از دیدن چنین مناظره ای به وجد آمده بود به نقد صحبت های دایی پرداخت و اظهار داشت:«همین مثالهایی که شما می زنید، فرانک ریکارد و پیگرینی و خیلی های دیگر وقتی قطع همکاری کردند و به باشگاه دیگری رفتند، حق و حقوق شان هم قطع شد. حالا شما فکر می کنید که باید برای مدت زمانی هم که در تیم ملی به هیچ شکل فعالیت نداشتید، پول دریافت کنید؟» پس از این موضوع بود که دایی هم به دفاع از خودش پرداخت و گفت:«پول اصلا برایم اهمیتی ندارد و مهم تر از همه این است که بتوانم ثابت کنم که حق با من است. من هیچوقت از این پولها تو زندگی ام نبرده ام...»

دایی همچنین خطاب به مسئولان فدراسیون آنها را قسم داد که اگر دست روی قرآن بگذارند و بگویند که برای سال دوم و سوم توافق مالی نشده او حتی از آبدارچی فدراسیون هم عذرخواهی می کند!»

نمی خواهیم از علی دایی انتقاد کنیم، نه اینکه بترسیم و این حرفا؛ بلکه نمی خواهیم این شبهه به وجود بیاید که داریم علی دایی را نقد می کنیم.

بلکه ما داریم اشخاصی را نقد می کنیم که به راحتی پول های هنگفت را به جیب این ستارگان( آه بلند نویسنده!) می ریزند و جزئی از حقشان می کنند.

حرف و سخن بسیار است، ولی ترجیح می دهیم که با درد خود کنار بیاییم و صحبت را کوتاه کنیم و قضاوت را به خواننده فهیم بسپاریم.

منبع: عصر ایران ورزشی

اسنادی که دایی در نود رو کرد، از فدراسیون ربوده شده‌اند؟!

سند مالیاتی که علی دایی در برنامه نود پنجشنبه شب گذشته رو کرد و آن را به همه نشان داد، سندی بود که باید در پرونده‌های فدراسیون فوتبال باشد.

زمانی که دایی این سند را نشان داده، مسئولان فدراسیون فوتبال بسیار تعجب کرده‌اند که دایی این سند را از کجا به دست آورده است. سیدمصطفی طباطبایی، برادر زن علی کفاشیان است که به طور همزمان سرپرستی تیم‌‌ملی جوانان و ریاست امور مالی فدراسیون فوتبال را برعهده دارد در مورد این سند می‌گوید: «این نسخه دوم سند بود که به همراه نسخه اصلی‌اش در پرونده ایشان در کمیته انضباطی وجود داشت.»

او ادامه می‌دهد: «شنبه که من به فدراسیون آمدم گفتم این پرونده را ببینند و مشخص شد آن سند زردرنگ که آقای دایی نشان داد در پرونده نبود! البته من فعلاً نمی‌توانم حرفی بزنم، اما حراست فدراسیون فوتبال دنبال این است که چگونه این سند از داخل پرونده برداشته شده و به دست آقای دایی رسیده است. حراست کارش را بلد است و قطعا آن‌ها متوجه خواهند شد این سند از کجا به دست دایی رسیده است.»

منبع:خبرآنلاین

علی کفاشیان رئیس فدراسیون فوتبال در برنامه نود حرف‌های عجیبی زد.

کفاشیان خیلی واضح اعلام کرد که فدراسیون فوتبال حاضر است حکم کمیته انضباطی را بپذیرد و در مقابل علی دایی به فیفا شکایت نکند.

http://khabar.khabaronline.ir/images...2139181162.jpg

کمیته انضباطی در حکم خود اعلام کرده بود فدراسیون فوتبال باید به علی دایی 400 میلیون تومان بدهد اما هم علی دایی، هم فدراسیون فوتبال به این رای اعتراض داشتند.

کفاشیان در برنامه نود به عادل فردوسی‌پور گفت: «ما فکر می‌کنیم علی دایی از خانواده فوتبال است و ما حاضریم حکم کمیته انضباطی را بپذیریم که این پرونده به فیفا کشیده نشود.

آقای فردوسی‌پور اگر شما هم به این زخم نمک نپاشید با دایی به توافق می‌رسیم. یک مذاکراتی هم انجام داده‌ایم.»
او ادامه داد: «مشکل ما این بود که چک را با واسطه به علی دایی دادیم. این چک را به آقای ابراهیمی سرپرست تیم ملی دادیم که به علی دایی بدهد. او چک را داد اما امضای دایی را نگرفته بود. من هم که اصلا عادت ندارم سر کسی داد بزنم، سر او داد زدم و گفتم چک را داده‌ای اما امضا نگرفته‌ای؟»



منبع

ناراحتی فردوسی پور؛ مصاحبه نود با علی کریمی سوخت

سایت گل- برنامه نود دوشنبه شب با اتفاقات جالب همراه بود. در این برنامه قرار بود مصاحبه علی کریمی پس از بازی استیل آذین- تراکتورسازی با دوربین نود پخش شود که کریمی در ان اظهار کرده بود از هیچکس عذرخواهی نکرده است و فقط به خاطر هدایتی به تیم برگشته است. اما ظاهرا پخش این مصاحبه در اخبار ورزشی شبکه 3 و خبر 20:30 باعث شد تا این مصاحبه به نوعی سوخت شود و عادل فردوسی پور نیز در برنامه خود با ناراحتی به این موضوع اشاره کرد که صحبتهای علی کریمی را همه شنیدید و در بخش های خبری امروز بارها تکرار شده است و به طرز عجیبی در پخش این مصاحبه مشکل فنی بوجود آمده است! و نمی تواند از برنامه نود مجددا پخش شود. اما در پایان برنامه و در حالی که به گفته عادل 7 دقیقه از وقت قانونی برنامه باقی مانده بود، به ناگاه فردوسی پور زمان برنامه را پایان یافته اعلام کرده کرد در حالی که هنوز بحث داوری 3 بازی از لیگ برتر باقی مانده بود و قرار بود تلفنی با مهدی تاج درباره قرارداد علی دایی صحبت شود. فردوسی پور بار دیگر ناراحتی خود را از پخش مصاحبه کریمی در بخش های خبری امروز اعلام کرد و با عصبانیت از کم شدن وقت برنامه و سوخت شدن مصاحبه علی کریمی، اعلام کرد که باید خداحافظی کند به امید روزی که بتواند صریح تر در برنامه های آینده درباره اتفاقات فوتبال صحبت کند.