هيرشی چرکه کان ...


بيرت دی که پيم وتی له ژير بيده نگی تودا گه نجينه يه ک هه يه
مه غرورو خاموش ...؟!
هه ميشه ش وا ئه نوينم که نه مبينيوه !!
وا ئه نوينم که نازانم ، تی ناگه م ، يان به قه ولی خوت ناحاليم.
به لام هيرشی چرکه کان ، په يکا په يکا ، به جيا له نيگه رانی ،
په ياميکيان پی نی يه .
ژانيک نی يه !!
برينيک نی يه !!
خه ميکی پر له ئيحساسه ، که وه کوو ته زوويه ک
به له ش دا ديت و خوی ئه نوينيت !!
دلنيا به توش يه کيکی له و چرکانه ...
نازانم بو ، رقت له م ده فته ره هه ستاوه و ئه ته وی بيسريته وه ؟!
ئه شزانم که روژانيک ،
ئه بی ، به باران و به تووره يی يه وه
نوقمی ژير لافاوی ئه که يت ...
دووباره و سی باره کردنه وه ی ئه م هيرشانه
نه ده ردی تو ده وا ئه کات و نه هی من !!
ئيمه سووتاين ، هه زاران جار سووتاين !!
ئه وه ی له ئيمه دا ماوه ته وه ،
هاواری له قوورگ دا خه فه کراومانه !!

وا هه ست ده که م ، ده نگی ژيان له من دا ...
ناتوانی بگاته ده نگی ژيان له تودا .

بيرت ماوه پيتم گوت : له هيچ شتی ، شتيک نازانی ؟!
خوت بيری لی بکه وه ، پيت وايه هه له بووم؟!
تو ، بی ئه وه ی بزانيت و بی ئه وه ی هه ستی پی بکه يت ،
ئيحساسی ئيحساسيکت خسته ژير پی !!
چونکه ريگات نه دا ، ئيحساسه کان به م جوره ی که ده خولقين ،
خويان بنوينن !
له چوار چيوه ی قه لا که دا ، خوت حه شار داوه و
بی ئه وه ی مه قسه ديکت ليوه ديار بيت ،
سواری مه نجه نيقيک بوويت که په يتا په يتا ،
گروله ی ئاگرو خوين ، ئه پژی نيت ، به چوار ده وری خوتا .
چاوه کانت هه ر به ستراون ، بوت گرنگ نی يه که ئه م گروله يه ،
کوی ئه پيکيت ...؟!
بينايی؟
ده سته کان ؟!
سينگ؟!
دليک که بو يه که م جار هيشتوويه تی ، گوليک بيته ناوی ؟!
ئه ته وی کوی بريندار بکه ی؟!
مه گه ر نازانی به ر له تو ش ،
ئه م مه نجه نيقه به ده ست که سيکی تر بوو؟!
ئه زانی کی ؟!
ژيان ...
به لام نه يتوانی !
به هاتنی تو شکستی خوارد !
هه ر چه ند ، شوينی ساغی نه هيشتوته وه ...
به لام تو بوت گرنگ نييه !
حه زت له توله يه ...
توله ی رابردوو ، زور دوور نا ...
منی لی نه بووم ، به لام بيتاقه به ناوی منه وه ...
وه کوو ماريکی بريندار .
هه موو شوينيک ، ئه پيکی !
بروام پی بکه ، هه زاران گروله ی ئاگر
بخه يته سه ر يه ک و له سه ر دلمی دابنيی ،
به قه درا چرکه يه کی بی به زه ييا نه ی ژيان ، تيکم نادات .
ئه زانی بو؟! نا !
کاتيک ئه زانی بو ، که عاشق بيت !! ئه و کاته ، ناو دلت ئه بی به ده ريا ...
بو خاموش کردنی هه موو ئه و گروله ئاگرانه ،
که به نا حه ق ، به ره و رووت دين !
دوی شه و که بينيم له سه ر سه ری خوته وه ئه رويشتی ،
دلنيا بووم که ئيتر ئه ستيزه کان نابينی !
شايه ديش من بووم که سه ره و خوار ئه رويشتم !
ئاخ که له جيگه يه کی زور بچووک دا من و خه واندووه .

موسيقای ته نيايی ...


چرکه کان سه ير که ، که چه نيک ، بی به زه ييانه ،
موسيقای ته نيايی ده ژينن.

روژانيک بوو به ر له ئيستا ، زور ئيحساسی نيزيکيم ده کرد ...
ئه م گوت هه ر دووکمان وه ک يه ک واين ،
يه ک جور بير ئه که ينه وه ، به دوای يه ک شت دا ئه گه ريين ...
يه ک برينمان هه يه ، يه ک ده غده غه مان هه يه ،
يه ک عاده ت و خولق و خومان هه يه ....
هه روه ها ، به يه کيشه وه له يه ک شت موتمه ئين بووين ،
ئه ويش ئه وه بوو که هه ر دووکمان شکمان هه بوو ، قلق بووين.
به لام شک و گومان يان قلق بوون ، کاتيک که
په نجه ئه نيته ناو په نجه کانی بيری ئينسانه وه ،
تا نه ی کوتی به سه ر عه رزا ، واز ناهينی ...
به دوای ئه وه شا سه ره ی قه لبی ئينسان ديت ،
کاتيک به سه ر ئه ويشا زال بوو ، هيرش ئه کاته سه ر ، ده سته کان ...
يا ری به ده سته کانی ئينسان ئه کات و له م لاوه بو ئه م لا ،
به دوای خويا ، ئه يکيشيت ...
له م لاوه بو ئه و لا ...
روژانيک بوو به ر له ئيستا ، زور ئيحساسی نيزيکيم له گه ل ئه کرد ،
تا ئه و راده يه ی که هه ولم نه دا ، له مه زياتر، نيزيکی ببمه وه ...
ته نانه ت هه ولم نه دا ، که له وه زياتر بشيبينم و گويم ليی بيت و
بانگی بکه م ...
ئاخر بيرم له وه کرده وه ، کاتيک که ئيمه هه ردووکمان هاوفکرين ،
چ پيويست ده کا ، يه کتر ببينين ، چ پيويست ده کا گويمان له يه کتر بی ...
بير کردنه وه ، وه ها ئينسانه کان به يه که وه ، گری ئه دات ،
که ئيتر نيازيک به ديتن و بيستن ، نامينيته وه .
بيرکردنه وه : پرديکه نيوان دوو که س ، بو گه يشتن به راستی يه کان که
به دوای شک و گومانه وه ديته سه ر ريی ئينسان .
روژانيک بوو به ر له ئيستا ، پيم وابوو هه ردووکمان يه ک جه سته ين !!
ئه توانين به يه که وه ... ريگايه ک بکه ينه وه .
ده ستيک به ته نيا ده نگی ليوه نايه ت ، ئه توانين ببين به دوو ده ست و
له به رامبه ر هيرشی بی به زه ييانه ی ژيان دا بوه ستين و
دوو په نجه بخه ينه ناو په نجه يه کی ژيانه وه و ،
به سه ری دا زال بين.
ئوميدم زياتر ئه بوو ، هيواکانم ره نگيکی تريان به خووه ئه گرت .
به لام ئه م روژانه که ليم دووره ،
بير له وه ئه که مه وه که ...
خوزگه با نگم کردبايه ،
خوزگه بمگوتبايه
گولی( ن ) ...
به بوونی تو ، کولکه زيرينه ره نگيکی زياتره ...
ره نگيکی که ... جوانی و پاکی و سه داقه تی تو دينیته بير !!

نوسينی سه هه ند .

وشه خنکاوه کانی ناو دل !!


له روژيکی جوان و له ئيواره يه کی دلگيرو له بيده نگی يه کی قورس دا.

نيزيک به ۹ مانگ به ر له ئيستا ، له روژيکی جوان و له ئيواره يه کی دلگيرو له بيده نگی يه کی قورس دا ، ئيمه چاومان به يه ک که وت.

تو بو من ئه و ئيواره دلگيره و ئه و بيده نگی يه قورسه ی ...
من بو تو ئه و روژه جوانه م !!
تو هه زاران بيانوو له نيگاکانتا خه وتووه و منيش به دوای نيگاکانت دا
که وتوومه ته ، به لا يه که وه !
روژ به دوای روژ دا ، تی ئه په ريت و تو به جيا له خه م و دوور له خه م ...
من و خه ميش ، ده ست له ناو ده ست به تاريکستانيک دا ، تی ئه په ریين.
تو سه رمه ست، وه کوو په ره سيلکه يه ک ، بی ئه وه ی بزانی نيگاکانت ، دلی که سيکيان بو شوينيکی ناديار بردووه !!
دلی داماوی منيش ، له روژيکی جوان و له ئيواره يه کی دلگيرو له
بيده نگی يه کی قورس دا، بی ئه وه ی به خوی بزانيت ، ئه سير کرا !!
من له بيری ئه و روژه جوانه دا ، له زستانيکی سارد ، به دليکی له ده ست رويشتووه وه ، له ژير ليو ئه ليم ، خوزگه ئه کرا پيتی بليم :
تو ته نيا هه ناسه ی شيعری منی !! تو ته نيا ئوميدی دلی منی !!
خوزگه ئه کرا پيتی بليم :بمينه وه و ليم دوور مه که وه، تا دلی من نه مريت.
بيرت دی ؟!ئاخرين جار که يه کترمان بينی دله کانمان وه کوو بالنده يه ک به ره و به رزايی فرين .
بيرت دی ، پيتم گوت : ( بو مردنيش بيت له گه لتام )
به لام ئه زانم که وه کوو هاتنه که ت ، که چه ن له ناکاو بوو ،
له روژيکی جوان ، له ئيواره يه کی دلگير ، له بيده نگی يه کی قورس دا ...
پيت ئه نييته سه ر دلی شيت و شه يدای من و تی ئه په ری.
ئه و روژه ش ، روژی مردنی هه موو ئاره زوه کانمه .

ئه ستيره !!



په نجه ره ی ماله که م ئه که مه وه
با يه کی سارد ديته ژوور
ئه و خوشه ويسته ی که "رويشتووه"
چاوه کانی ئه کاته وه ...
هه وايه کی سارد هوده که ی پر کردووه ...
ته ب و له رز به خويه وه ئه مگری
ئه و خوشه ويسته ی که "رويشتووه" ،
له گوشه يه کی بی ده نگی هوده که م
دريژ بووه ...
گوشه يه کی بيده نگ ...
جليکی سپی مان له به ر کردووه و
سه ر چه فيکيشم به سه ر داداوه و
له سه رما به خويه وه ئه له رزی ...
قژه کانيم بو هونيوه ته وه و
ئه م لاو ئه و لاکه شی دوو بالنجم بو داناوه ...
ئه و سا ، په نجه ره که ی به رامبه ريش ئه که مه وه ،
سه رما و سه رما تيکه لاوی يه ک ئه بن ...
ئه و خوشه ويسته ی که رويشتووه خوی کو ئه کاته وه .
داوای له عابه کانی لی کردم ... بوم هينا ، دامه ده ستی .
کاتی که سه رم هه لبری ،
له چاوه کانی ورد بوومه وه
فرميسکيکی ^ قه تيسما و ...
له گوشه ی چاوه کانی دا ئه دره وشايه وه ،
زانيم که ديسان خه ويکی نا خوشی بينيوه ...
خه ويکی جه رگ بر !!
بو جاريکی تر چاوه کانی ليک نانه وه ...
منيش له سه ر کورسی يه که خه وم لی که وت
نا زانم بو چه ند سه عات يان چه ند ده قه ...!
کاتی که چا وم کرده وه ، له شوينی خوی نه مابوو
گوليکی وه نه وشه له ناو ده ستی له عابه که يدا ، سيس هه لگه را بوو ...
له ده سته که ی تريشی دا لاپه ره يه کی قه د کراو بوو ...
کا تی که بينيم ... ره سمی دوو چاوی گه شی مناليک هه نيسکيان ئه دا ...
دانه ويم و ماچيانم کرد ... ئه و فرميسکه ی زور ده ميک بوو قه تيسمابووه ،
وه کوو رووباريک به لاچاوی دا هاته خوار .
له و کاته شا ده نگی پيکه نينيک له په نجه ره که وه هاته ژوور
کاتی سه يری ده ره وه م کرد ،
هه ر دووکيان ، يه کتريان له ئاميز گرتووه و دوور ئه که ونه وه ...
دوور زور دوور ...
تا ئه و جيگايه ی ، له به ر چاوم بوون به ئه ستيره .
قريشکاندم ،
له هاژه ی ده نگم چوله که کا ن فرين ...
داره کان بوم ئه گريان ...
گوله وه نه وشه که ی ناو ده ستی له عابه که ش
سيس بوونی خوی بير چووه ...
له عابه کانيش له گه ل من ئه گريان ...
ئه وسا زانيم ئه و خوشه ويسته ی که نه ماوه ، بو له خه وا ئه گريا .
ئه و فرميسکه ش ، شين و شه پوری سه فه ريکی ناديار بوو ...
که به سه ر جه سته ی ماندووی دا ، ئه هاته خوار.


رويشت به لام به بی ده نگی
ئيستاش که ئيستايه ، چاوه کانی ليک نه نا وه ،
چوونکه ئه يهه وی
بو هميشه
له با وه شی هه ناسه ساردی خوشه ويستانی دا
ئوقره بگری ............................................................ .....................

(قه تيسماو: به فرميسکيک ئه گوتری که له که لينی چاو دا بمينيته وه و
سه رريژ نه بی)

نوسينی سه هه ند .

چه‌تر

شێرزاد حه‌سه‌ن

من و كچێك..له‌دوڕیانێك‌دا لێكدی نزیك‌بووینه‌وه،
قوڕه زێلاقه هه‌نگاوه‌كانی من و ئه‌وی قورستر ده‌كرد، شاڕێگه‌یه‌ك كردینی به دوو پیاده ، كه ڕووه‌و جاده‌كه ملمان ده‌نا، له‌پڕ بارانێكی به خوڕ دایكرد ، كچه خێرا چه‌ترێكی له ژێر‌پاڵتۆ سووره‌كه‌ی ده‌رهانی و هه‌ڵیدا، له‌دواوه‌ تێم ڕوانی، قژه قه‌ترانی‌یه‌كه‌ی، نه‌كورت‌و نه‌درێژ به‌سه‌ر پاڵتۆكه‌یدا په‌خش‌كردبوو، له‌ژێر ئه‌و پالتۆ ئه‌سوره‌شدا هه‌ردوو لا كه‌فه‌ڵی له‌گه‌ڵ هه‌نگاوه‌كانی سه‌مایان ده‌كرد، لێزمه‌ی بارانه‌كه ی له ‌له‌نجه‌ خست، هێشتا مابووی بگه‌ینه‌سه‌ر جاده‌كه، باران‌و بێ‌چه‌تری ئه‌سته‌مه !
باران و ته‌نیایی‌ ...

له‌شوێنانی دیكه‌ی دونیا باران خه‌ڵكی پیاده‌و ته‌نها ، به‌یه‌كدی ئاشنا ده‌كا،
دوو دوو ده‌خزێنه ژێر چه‌تره‌كان..
كه‌چی لێره
نه باران
نه به‌فر و
نه گڕكان ،ته‌نیاكان به یه‌كدی‌ئاشنا ناكه ن ، ژێر چه‌تری ئه‌م كچه‌ی به‌رده‌مم جێی دوو كه‌سی تیا ده‌بێته‌وه، چه‌ند جوانه‌ گه‌ر ئه‌م جوته كچ‌و كوڕێك‌بن، جوانتیرشه‌ گه‌ر ئه‌و كوڕوكچه‌ش دڵدارو دڵخوازی یه‌كدی بن.. وه‌ لێ ئه‌فسووس نه‌وایه‌و نه‌واش ده‌بێت..ڕاڕا‌يی هیلاكی كردم، دوو دڵی كرمێی كردم، ئان‌وسات كه‌حه‌زم ده‌كرد ڕووی ببینم ئاوڕێكی دایه‌وه، ئاورێكی دوژمنكارانه، چاوه‌كانی بێزاری‌و ڕقیان ده‌نواند.
بێزاری له‌چی‌..؟ نه‌م ده‌زانی ..
گومان له‌كێ‌..؟ نازانم..
ڕه‌نگی چ ڕقێك ..؟ چوزانم..
ئه‌و چاوانه ‌كه‌ هه‌ر د‌‌ه‌كرا غه‌رقی خۆشه‌ویستی بن منیان ترساند ..منیان ڕه‌نجاند.. پێشی كه‌وتم به‌و ئومێد‌ه ی خۆی بۆ نه‌گیرێ‌و بانگم كا ..خێراتر هه‌نگاومنا، قه‌ره‌ به‌قه‌ره‌ی ڕۆيشتم ..دزه ‌نیگایه‌كم تێ بڕی.. بێ‌هوده‌بووم.. بارانیش زیاتر دایكرد،
زیاتر شۆردمی ،
پاشه‌كشێم كرد،
گه‌یشته‌وه‌ لام ، دیسانه‌وه بانگی نه‌كردم ، شه‌رمێكی كوشنده دایگرتم چارم نه‌ما ، تیژتر هه‌نگاومنا، ئان و سات گه‌یشتمه‌ سه‌ر شۆسته‌كه و ئاوڕم لێ‌دایه‌وه_
وه‌ی له‌ ڕێكه‌وت..دیم كتوپڕ خلیسكا و یه‌ك ته‌خته له‌ناو قوڕو چڵپاودا په‌له‌واژه بۆوه ..خێراتر هه‌نگاوم نا ، تا فریای ئه‌و پاسه بكه‌وم كه‌له‌ژێر لێزمه‌ی باراندا گران ده‌له‌نگی.. بزه‌یه‌ك نیشته‌سه‌ر لێوانم .. له‌خۆم پرسی: تۆ بلێ‌ی بزه‌ی سوكه ڕق‌و تۆڵه يی ‌بێ ، له‌و كچه نه‌شمیل‌و بێ باكه ..ته‌ریق بوومه‌وه ..له‌و ‌هه‌سته په‌نهانه‌ دایگرتم...

خوشه ويستی باران ...

بارانی خوشه ويستم سلاو !
فه تره يه که زور بی ره حم بوويت و دلت بوته به رد . دوينی که سيکمان کوير کرد ،
له به ر خاتری ئه وه ی که تو نه هاتی . له سه ر چاوه کانی گريوی کردبوو که تو دييت ، به لام تو نه هاتی ، ئيمه ش زور بی ره حمانه
گريوه که مان به جی هينا . کوير بوو تا هيچ کاتيک نه توانی
هاتنی تو ببينيت .
بارانی عه زيزم !
فه تره يه که بو هاتنت هينده چاوم بريوه ته « سه ره وه» ، که چاوه کانی
منيش ، ره نگی چاوه کانی تو و ره نگی چاوه کانی دايکت (ئاسمانيان)
به خووه گرتووه :
شين !
توش باش ئه زانی که من چه نيک له چاوانی شين ئه ترسم .
ئه ترسم که منيش وه کوو هه موو ئه و چاو شينانه ، وه کوو تو و شايه ديش وه کوو دايکت ، سوور بوونم بير بچيته وه .
بارانه که م !
ساغ بوومه ته وه که روژيک له و روژانه ، منيش له سه ر ئه و چاوانه ی که تازه
شين هه لگه راون ، گريو بکه م : « گريو که به يانی باران ئه باريت ؟ من گريو ئه که م له سه ر چاوه کانم ، که به يانی باران ئه باريت !»
ئه گه ر بيت و نه يه يت ، ئه و ساکه ئه بيت له به يانی يه وه ، لايه لايه ی عاشقيکی کوير
ته حه مول بکه ی !
« ئه و عاشقه داماوه ، بينايی چی بوو ... تاکوو کويره که ی چی بيت ...»
بارانی من !
فه تره يه که بی تاقه تی يه کانم زور بوون ، هه نديک کاتيش که
گريانم ديت ، له وه ئه چيت که بدرکيت . تو زور کات به ر له ئيستا ،
له جوابی يه کيک له و لايه لايانه ی من دا نوسيبووت که :
من نابی هيچ کاتيک ، شتيک بدرکينم .
ده ی زور باشه ،
که واته ئه توانی ببارييته سه ر ده م و چاوم ؟
ئاخر ئه مهه وی ئه و کات دلوپه کانی تو ، تيکه ل به فرميسکه کانم بيت و گريانه کانی من له نيوان دلوپه کانی تودا ، ون ببن و که س نه يانبينيت .
بارانی عه زيزم !
ماچ کردنی تو ئيحساسيکه ، که ته جرووبه نه کراوه و هه ميشه
له نووسراوه کانما ره سمم کردووه .
دويکه زانيم که ،
« باران هينده ناسکه ، که ئه گه ر بيت و که سيک ماچی بکات ، ئه شکی! »
وه عد بيت که ئيتر هيچ کاتيک ، ئيحساسی ته جرووبه نه کراوم ،
ره سم نه که م !
دوی شه و زور دلم گيرابوو ... راستی يه که ی فه تره يه که دلم گيراوه !!!

فه تره یکه : قه ده ریکه - ماویه که (مدتیست)

هو گری تۆ بووم
ئه و که سه نامۆ یه ، که خۆ شه ویستی نی یه
بۆ خۆ شه ویست و گوڵی ئاره زوم
سڵاوی خۆشه ویستانه
له کاتی نوسینی ئه م نامه دا دڵم به سه ختی گیراوه
وێنه ی تۆ ئێستا له پێش چاوه کانم گیانی تێ چووه و
وه ک خه یاڵ له چاوه کانم دا ده گه رێ
خۆ شه ویستم ئه مرۆ ره نگه یه کێک
له خراپترین رۆژه کانی ژیانم بێ
چونکه بۆ ئه وڵین جار تامی
عه شقێکی گه وره م چه شتووه
ئه مرو هه سیتم کرد که ئیتر تۆ منت خۆش ناوێ
به ڵام خۆشه ویستی من
چاوه جوان و سه رنج راکێشه کانی تۆ، سارێژ که ری برینی دڵی منه و من به بێ ئه ون هیچم
به ڵام نازانم بۆ چی نات هه وێ ئه و چاوانه بۆ من بن ، ئه ی گوڵی بۆن خۆ شی ژیانم
خۆ زگه ده ت زانی که چه نده م تۆ خۆ ش ده وی و هه موو شتێک له لای تۆ به ئاوات ده خوازم
گوڵی جوانم ، هیوای ژیانم ،دڵم ده یی هه وێ منت به راده یه ک خۆش بووێ،که من تۆم خۆ ش ده وێ
خۆزگه بیرت ده کرده وه که که سێک له م دنیایه دا هه یه که له تاریکی ژیانی دا
له به ر عه شقی تۆ ده سوتێت،خۆ شه ویستی من تکات لێ ده که م له بیرم مه که
چون من هه رگیز تۆ له بیر ناکه م ، گیانه که م چاوه روان بووم،له سه ر سینگت به کوڵ بگریم
به خور فرمێسکی چاو هه ڵ برێژم ، هێنده بگریم تا فرمێسکم خه مه کا نم ده شواته وه
هێنده بگریم تا به زه ییت له ئامێزی ئه وینێک دا ژان و ده ردی ئاواره ییم کۆ کاته وه
خۆ شه ویسته نه شمیله که م خۆ شه ویستی تۆ تامی تاڵترین ئازاری دوری پێ چه شم وایی لێ کردم
له ماڵه وه بیمه ده ر و به پێ یه کانم پرچی شه قام بست به بست بهۆنمه وه
له ژێر رهێڵه ی باران و له به ر تروسکه ی چاوی شه ودا چاوه کانت ببینمه وه
له چاویشتا هه زاران ئه ستێره ی گه ش و ده ریایه ک مرواری خۆ شه ویستی کۆ بکه مه وه
گیانه که م خۆ شه ویستی تۆ بردمیه شاری غه مه وه که من پێشتر ئاشنای نه بوم ونه م ده زانی
که مرۆڤیش له فرمێسکا ئه توێته وه، نه م ده زانی یاده کا نت هێنده گه شن هه ر گیز له بیر ناچێته وه
هه ناسه که م خۆ شه ویستی تۆ وای لێ کردم هه ر وه ک مناڵ چۆن فێری باوه ش ده کرێ
خێرا ئه گری گه ر بۆ ساتێکیش دابنرێ
منیش فێری باوه شی تۆم گه ر بۆ ساتێکیش تۆ دور بی لێم ده گریم بۆ خۆم ، خه فه ت ده خۆم
گیانی شیرین ئه وینه که م به پێنوسی ده ستم هه ستی پر له مه به ستی ژیریم له سه ر دیوار له سه ر دره خت
له سه ر زه وی له سه ر کاغه ز له سه ر ده ستم له سه ر دڵم له سه ر هه ر شتێک که پێ ی گه یشتم
شێوه ی تۆ و نێوی تۆ یی له سه ر نه خش ده که م
خۆ شه ویستم چونکه خۆ شه ویستیت وایی لێ کردم که تۆم به دڵ و گیان خۆ ش بوێ تا مردن

شه وێکی سارد و پر له غه م
بۆ خونچه ی گوڵی بابردوم دڵه بچکۆ له که م
سڵاوی گه رمی پر له ئه وین و خۆشه ویستی

ئه م نامه یه له شه وێکی سارد و غه م هێنه ر دا ده نوسم

ئاسمان به چه ند په ڵه هه وری ره ش و چڵکن

داپۆشراوه و

له وانه یه باران که فرمێسکی ئاسمانه کانه ببارێ

ئه رێ ئاسمانیش بۆ جوێ بونه وه ی من و تۆ ده گری

منیش له م کاته دا بۆ وشه کانی ئه م نامه ده گریم

بۆ ئه و بریاره ده گریم که تۆ داوته و

داوایی جودا بونه وه ده که ی

به راستی سه خته دابران

چونکه له ته وای ته مه نم دا له جودا بونه وه ده ترسم

له جوانی و وخساری چاوه جوانه کانی

پر له دڵسۆزی تۆدا رێگه ی خۆشه ویستی و به خته وه ریم به دی ده کرد و

به ئاواتی گه یشتن به و به خته وه تی یه ده ژیام

به ڵام دیسان ئازاری جودا بونه وه ، ئایی منی به د به خت ته حه مول کردنی ده ردی جودا بونه وه بۆ من ئازارێکی زۆر سه خته

من پێم وا بوو که ده توانم تۆ به خته وه ر بکه م ، به و خۆشه ویستی یه ی که له ناو دڵما بوو

به ڵام له کاتێکا تۆ داوای جودا بونه وه ده که ی

داوایه کی وا قورس و گران که ده بێ من له ته واوی ژیانم دا بۆ عه شق و خۆشه ویستی بگریم و

فرمێسک بۆ ئه و خۆشه ویستی یه هه ل برێژم که بۆ چی نه گه یشته ئه نجام

به راستی بۆ من زۆر سه خته دابران ، چونکه بیرم له هه موو گرفتێک کردبوه وه

که گه یشتن به تۆ چه نده زه حمه ت و سه خته و چه نده خۆ به خت کردن و فیداکاری ده وێ ، دیسان من ئاماده بوم

به ڵام هه رگیز بیرم له وه نه ده کرده وه که ده بێ شتێک بکه م که خواستی دڵم نی یه و هه موو کات له ژیانم دا لێ ی ده ترسام

ئهوه ش جودا بونه وه یه ، له و کاته وه که تۆ بریاری جودا بونه وه ت دا، ههموو کات چاوه کانم پر له گریانه و دڵم پر له ئێش و ژانه ئێستا که ئه منامه یه ده نوسم بروا بکه ، که فرمێسک به چاوه کانم دا دێنه خواره وه دهگریم بۆ خۆم ده گریم بۆ تۆ

چ ده ردێکی بێ ده رمانه ئاخ ته نیایی و بێکه سی چه نده به ئازاری
نازه نینه دڵسوزه که م ،سپاسی تۆ ده که م که منت خۆش ویست ،من هه تا مردن ، دڵنیا به که تۆم خۆش ده وێ و

ناویتۆ و شێوه ی تۆ له سه ر لاپه ره ی دڵم دا هه ڵ ده گرم ، چونکه من به جودابونه وه ئیمانم نی یه و وشه ی جودا بونه وه له ژیانی من دا جێگه ی نابێتهوه و له خۆشه ویستی دا هه ر گیز بیری لێ ناکه مه وه

ماڵاو گوڵی جوانم ، ماڵاوا دڵسۆزترین دڵسۆزی ژیان ، ماڵاوا گوڵی غه م گرتوم ، ماڵاوا ئازیزترین ئازیزم

هیواخوازمئه م عه شقه ت هه ر گیز له بیر نه چێته وه که ته نیا له به ر خواستی تۆشوشه ی دڵی من شکاو و به ورد کراوی خسته ژێر پێت ،ئازیزم هه موو شه واندێمه حه وشه و چاو له ئاسمان ده که م و بۆ چه ند ساتێک بۆ تۆ ده گریم بۆخۆم ده گریم بۆ ئه و خۆ شه ویستی یه بێ ئه نجامه ده گریم که پێویستیژیانمه و پێ ی نه گه یشتم

ئه و که سه ی که هه رگیز تۆ له بیر ناکات ته نیا منم

ماڵاو گوڵی خه م
وه نه وشه که م

سڵاوی پر له خۆ شه ویستی

بریارم دابوو که نامه ت بۆ نه نوسم

به لام هه ڵوێستی تۆ ناچاری کردم

که بۆ دوایین جار ئه م نامه ت بۆ بنێرم

ره نگه ئه مه دوایین نامه بی که بۆ تۆ یی ده نوسم

بۆ یه تکام وایه که چه ند جاریک

به وردی بی خوێنیته وه و

له دوایی ئه وه له گه ڵ نامه کانی دیکه م دا

بیان سوتینه وه ک چون له گه ڵ یه که م نیگا دا
ئاورت له جه رگم به ر دا

با ببیته خۆ ڵه مێشی له بیر چونه وه

پێت وتم کاتت که مه بیر کردنه وه ت زوره

به ڵام پێت ده ڵیم باشتر وایه بیر له عه شق و خۆ شه ویستی یه که مان بکه یته وه

بۆیه ، وه ره و په یمانی خۆ شه ویستی و ده ست لێک گرێ دان تێکه ڵ کردنی هه ناسه مان بخه ناو بیرته وه بریاربده به دڵ و گیان هه ر وه ک جاران منت خۆشبوێی تا مردن

وه ره و ده ستت له ملم گرێ بده لێوه کانت بکه میوانی لێوه کانم، هه ناسه ت تێکه ڵی هه ناسه م بکه

با به تاسه ی خۆ شه ویستی و عه شق و دڵداری یه وه تێر تێر بیمژم

وه ره و په یمانی وه فاداری مۆر بکه ین تا دوا ،راده ی خۆ ش ویستن یه کترمان خۆ ش بوێ تا مردن

ئه گه ر توانیت به رامبه رئه و هه موو خۆ شه ویستی یه ی من و خۆ ت بێوه فا بی و

واز له ئاوات و ئاره زوه کانت بینی قه یدی ناکات واز بێنه و برۆ بێوه فا به

به ڵام ئه وه بزانه من هه ر له دڵی خۆم دا رات ده گرم و خۆشم ده وێی تامردن

ماڵاوا گوڵی خه م ماڵاوا ئازیزترین ئه زیزم ماڵاوا وه نه وشه دڵسوزه که م

بێ ده نگی تا که ی

بۆ دڵسوزترین دڵسۆزی ژیان

پێش که ش به تۆ رۆح و دڵ و گیان

ئازیزم بێ ده نگی تاکه ی

بێ ده نگی یه که ت ئازارێکه و خه ریکه هێزم ده چنێ

ئه گه ر مروڤ ته نیا بۆ چه ند چرکه

دڵێ بوه ستێ بێ گومان ده مرێ

ئه وه دڵه که خوێن به هه موو له شی مروڤ ده دات

که وایه گه ر دڵمان به که سێک دا

ئه وه نیشانه یی ئه وه یه

که ئه و که سه خاوه نی هه موو له شی ئێمه یه

دڵنیات بکه م تا دڵت که سێکی خۆ ش نه وێ

مێشکت ناتوانێ بریاری له سه ر بدات

دیسان ده ڵیم دڵ سه رکرده ی له شی مروڤه، بۆیه نامهه وێ به بێده نگی یه که ت له وه زیاتر ئازارم بده ی

ئازیزم بیر بکه وه ،جاران تۆ ته نیا بووی ، ئێستا دڵی منیشت له گه ڵدایه

که ده بێ وه ک دڵی خۆت پارێزگاری لێ بکه ی، چونکه من له و رۆژه وه که عا شقی تۆ بووم

تۆ بویته بیر کردنه وه ی شه و رۆژانم و ناچارم بیرت لێ بکه مه وه ، بیر کردنه وه له و خۆ شه ویستی یه ی

که خه ونی ژیانی به خته وریمی پێوه ده بینم

که ئه وه ش ته نیا تۆیی، به ڵام تۆ به بێ ده نگی یه که ت به توندی ئازارم ده ده ی

ته نیا بیر له وه ده که یته وه که ده بێ من نرخی ئه و خۆ شه ویستی یه م نه دابێ

که تۆ ده ت هه وێ، له کاتیکا من ئاماده م له پێناو خۆ شه ویستی دا بمرم

که به خته وری ژیانمی تێدا به دی بکه م

دڵه که م گوڵی تازه پشکوتوی ژینم ، بروا بکه شه و رۆژ بیر له تۆ ده که مه وه وخۆ شه ویستی تۆ لێک ده ده مه وه شه وانه به یادی تۆ وه ده خه وم و رۆژانه ش به یادی تۆوه خه به رم ده بێته وه

تۆ بڵێی تۆ ئه و که سه بی که من له ژیانم دا به دوایی دا وێڵم تا خۆ شه ویستم بێ و رێگه ی ژیانی به خته وه ری پێکه وه ببرین

له کاتێکا تۆ له خۆ شه ویستی دا ئه وه نده ساردی که نه ت توانی وه ڵامی ئه و نامانه م که وشه کا نیم

هه ر یه که و له باخیک چنیوه و کردومه ته کاکڵی نامه کانم، تا تۆ ، شی بکه یته وه و هه لاجی بکه ی

با به باشی رازی دڵی من بزانی ، بۆ یه بۆ ئه و هه موو سوتانه ی من ته نیائه وه نده به س نییه تۆ به ساردی بڵێ ی خۆ شم ده وێی ، پێویستی به هه نگاوی جیدی تر و به تواناتر هه یه ، رێگای خۆ شه ویستی

چونکه ئه وه بزانه ، که ته نیا دڵداری یه که هه وینی به ختیاری یه، بۆیه تکام وایه که شه وانه

پێش ئه وه یی له نێو جێگاکه ت خه وت لێ بکه وێ ،ته نیا چه ند ساتێک بیر بکه وه

له ژیان له دڵداری و له خۆ شه ویستی له من له به خته وه ری ، ئه و کات بڵێ با باوه شی پر له خۆشه ویستی

بۆ که سێک بکه مه وه که پر به دڵ خۆ شی ده وێم و به خته وه ریم بۆ به ئاوات ده خوازێ

هیوا خوازم خۆ شه ویستی تۆ راستی و به وه فا و پر له ددڵسۆزی بێ

ئه و که سه ی تا مردن تۆ یی خۆ ش ده وێ ته نیا منم

سمکو بي کس