تو خورشیدی و من
گل آفتاب گردان
هر کجا باشی
قبله ام ،
همانجاست ...

من عاشق ترین آفتاب گردان مزرعه عشق بودم
که با افتاب نگاهت به هر سو که می خواستی
آرام آرام می چرخیدم
با هر چرخشم ، با صبوری ، افکارت را می دزدیدم
ودر قلب نا با ورت ذره ذره خانه ای
برای فردایم می ساختم
و در زیر پلک های مهربانت
تصویر زیبایی و معصومیتم را تا ابد حک می کردم
من عاشق ترین و بی پروا ترین آفتاب گردان مزرعه عشق بودم
که یک نگاهت را به عالمی نفروختم !!


http://www.up.vatandownload.com/imag...ia0nq60dtg.jpg

من از تکرار نام تو
در قلب خویش
هزار شعر
می سازم
تو
به این دست سازه های من
نخند
عشق را
صادقانه
باور کن ...

در غریبانه ترین لحظه ی تنهایی خود
چشمهایم را که در آن دریای از محبت
موج میزند به تو خواهم بخشید
تا هیچگاه به پاکی احساسم شک نکنی

برای بعضی دردها نه میتوان گریه کرد...

نه میتوان فریاد زد....برای بعضی دردها

فقط میتوان نگاه کرد و بی صدا شکست....

یکی پرسید که که اندوه تو از چیست

سبب ساز سکوت مبهمت چیست

برایش صادقانه می نویسم

برای آنکه باید باشد و نیست

من سرد هستم ...
تو چشمانت را به من می دوزی !
لبخند می زنی
کلاه بر سرم می گذاری
و شال بر گردنم می بندی

گرم می شوم ...
درست مثل یک آدم برفی
در زمستان تو

و تو می مانی
به امید اینکه آب نشوم !!!

آسمان را قسمت کردند
تکه ای برای برکه
تکه ای برای دریا
تکه ای برای رود
دلم را قسمت میکنم
تکه ای برای تو
تکه ای برای تو
تکه ای برای تو

پنجره های مه گرفته

حسین پناهی

پشت این پنجره های مه گرفته
مدام به امید دیدن تصویر درستی از تو ،
با آستین پیراهنم شیشه های دلم را پاک می کنم .
هنوز صورتت کامل نشده ، غبار می گیرد پنجره را ،
نمی دانم از سردی هواست یا از بخار هیجان نفسهای من
که هرگز خاطراتمان کامل نمی شود.

خسته شدم می خواهم در آغوش گرمت آرام گیرم.
خسته شدم بس که از سرما لرزیدم...
بس که این کوره راه ترس آور زندگی را هراسان پیمودم
زخم پاهایم به من میخندد... خسته شدم بس که تنها دویدم...
اشک گونه هایم را پاک کن و بر پیشانیم بوسه بزن...
می خواهم با تو گریه کنم ... خسته شدم بس که...
تنها گریه کردم... می خواهم دستهایم را به گردنت بیاویزم
و شانه هایت را ببوسم...خسته شدم بس که تنها ایستادم.