هميشه دعا کنيد :
چشماني داشته باشيد
که بهترينها را در آدمها ببيند
قلبي ، که خطاکارترينها را ببخشد
ذهني ، که بديها را فراموش کند
و روحي که هيچگاه ، ايمانش به خدا را از دست ندهد ...

این قدر نگو اگر ببخشم کوچک میشوم
اگر با گذشت کردن کسی کوچک می شد
خدا اینقدر بزرگ نبود

دوست داشتن همیشه گفتن نیست ،
گاه سکوت است ،
گاه نگاه است ،
گاه انتظار ...

نگاهش میکنم
شاید بخواند از نگاه من
که او را دوست می دارم
ولی افسوس
او هر گز
نمیخواند نگاهم را
چگونه منتظر باشم؟؟؟؟
چکونه می شود
ساکت نشست و لب فرو بست؟؟

زندگی را تو بساز ،
نه بدان ساز که سازند و پذیری بی حرف ،
زندگی یعنی جنگ،
تو بجنگ،
زندگی یعنی عشق
تو بدان عشق بورز ...

خودت باش و خودت را آنگونه كه هستی دوست بدار ...
حتی اگر مجبور باشی ...
برای خود بودن بهای سنگینی بپردازی ...
این بها را بپرداز و خودت باش ...

تحمل تنهایی
از گدایی دوست داشتن آسانتر است
تحمل اندوه
از گدایی شادی راحت تر است
بهتر است انسان بمیرد
تا به گدایی زندگی برخیزد

خواستنی بودن رازی ندارد ،
بدون این که در مورد دیگران قضاوت کنی به آن ها نگاه کن ...
زندگی را همان گونه که هست ببین ...

به جایی که زمین خورده ای نگاه مکن
به جایی نگاه کن که پایت سر خورده

اسمان فرصت پرواز بلند است
اما قصه این است که
تا چه اندازه کبوتر باشی ...

سکوت سرشار از ناگفته هاست
و نا گفته ها پر بارترین داشته هاست

وقتی با انگشت به کسی اشاره می کنیم
به یاد داشته باشیم که سه انگشت دیگر
به طرف خودمان بر گشته اند ...

شب اگــر تــاریـک است
علتش بخشش خورشید
بــه مــاه است و زمیــن
و ســؤالـــم ایـــن است

سهم دلتنگی خورشیــد

کـجــــــــــــــــــاسـت ؟

شاید آن روز که سهراب نوشت زندگی اجباریست
دلش از غصه حزین بود و غمین
حال من می گویم
زندگی یک در و دروازه و دیوار که نیست
که نشد بال زد و پرواز کرد
زندگی اجبار نیست
زندگی بال و پری دارد و مهربان تر از مهتاب است
تو عبور خواهی کرد از همان پنجره ها
با همان بال و پر پروانه
به همان زیبایی ، به همان آسانی
زندگی صندوقچه ی اسرار پرستو ها نیست
زندگی آسان است
بی نهایت باید شد تا آن را یافت
زندگی ساده تر از امواج است
پس بیا تا بپریم
و تا شبنم آرامش صبح
تا صدای پر مرغان اقاقی بال و پر باز کنیم
تا توانیم که ازاول آغاز کنیم و تا نهایت برویم

خانه دلت را از شیشه بساز
ولی به سنگ ها بگو
دلم از فولاد است ...

بگذاز تا شیطنت عشق چشمان تو را به عریانی خویش بگشاید،
هرچند آنجا جز رنج و پریشانی نباشد
اما کوری را به خاطر آرامش تحمل مکن.

گوش هایت را به همه بسپار اما صدایت را به عده ای معدود ...

ویلیام شکسپیر

برای شاد بودن تنها به بدنی سالم
و حافظه ی ضعیف نیاز داریم

بکوش عظمت در نگاه تو باشد نه در آن چه بدان می نگری !!!

هرگز حسرتی در هیچ کجای دنیا این چنین

یکجا جمع نمیشود که در همین سه واژه کوتاه : او دوستم ندارد ...

کسی که کاری را از روی عادت انجام
میدهدهیچ انتخابی ندارد

دلا یاران سه قسم اند گر بدانی زبانی اند و
نانی انـدو جـانی به نـانی نان بده از در برانـش
تو نیـکی کن یه یاران زبـانی ولیـکن یـارجـانی
را نگهدار به پـایش جـان بده تا می توانی.

به دهانم اجازه نمیدهم
تا حرفی بزند که
ذهنم نتواند تحملش کند

اين قرارداد تا ابد ميان ما برقرار باد
چشمهاي من به جاي دست هاي تو
من به دست تو آب مي دهم
تو به چشم من آبرو بده

من به چشم هاي بي قرار تو
قول مي دهم
ريشه هاي ما به آب
شاخه هاي ما به آفتاب مي رسد
ما دوباره سبز مي شويم!!

"قیصر امین پور"

نگرانی هرگز نمی تواند افسوس فردا را ازبین ببرد
بلکه از توان آن می کاهد و آن را تضعیف می کند

فکر میکردیم عاشقی هم بچگیست ...
اما حیف این تازه اول یک زندگیست ...
زندگی چیزیست شبیه یک حباب ...
عشق آبادیه زیبایی در سراب ...

فرصت ها همیشه موجودند
این ما هستیم که بایستی
آنها را ببینیم و از آنها استفاده کنیم

وقتی دچار می شوی
می مانی و یه حس دل گندگی
که وسعتش شده است به اندازه ی تمام دنیا
و دلت می خواهد
هرکه از دم دستت رد می شود محبت کنی و دوست بداری
وقتی دچار می شوی
می گردی دنبال مقصر های تمام این دلدادگی
می گردی دنبال علت ها
می گردی تا بدانی چشم تو را دچار کرد یا دل
و می مانی و تمام پرسش های بی پاسخ و هزار پاسخ
وقتی دچار می شوی
اول تردید جانت را پر می کند
شک می کنی به تمام لبخند هایت
شادی هایت
به طپش های قلبت که دیگر دست خودت نیست که آرامش کنی
پر شده ای از او و نمی دانی چه باید بکنی
وقتی دچار می شوی
روز به روز تعقیر می کنی
آدمی دیگر می شوی
و حس می کنی تازه آدم شده ای
وقتی دچار می شوی
آرام می شوی ،مهربان می شوی ، با گذشت می شوی
وقتی دچار می شوی
نگاهت تازه می شود احساست هوایی می خورد و بهاری می شوی
چقدر شیرین می شود لحظه ها
چقدر سخت می شود ماندن در دچارگی
و این نوبت عاشقی توست
ببین چه می کنی ...

شباهنگ

می دونی رفیق ؛
این روزا آدما راحت می میرن
زودتر از اونکه فکرشو بکنی،
قبل از اینکه خودشون بفهمن حتی!
بدون هیچ قصد و نیت قبلی...
وسط حرفای روزمره شون، وقت پیاده روی، وسط خنده هاشون
موقع یه خداحافظی، با شنیدن یه نه...
این روزا آدما خسته ن
این روزا آدما دنبال تیر خلاصن!
کسی نباش که تیر خلاصو میزنی..

عـاشـق روزهـایی هستـم ؛
که مهـــــربان میـشوی
حتـــی اگـر نفهـمم چرا ... !!!

ساده ی ساده
از دست می روند ...!
همه ی آن چیز ها که
سخت سخت ...به دست آمدند !

چه كسی میداند كه تو در پیله تنهایی خود ، تنهایی ؟؟!

چه كسی میداند كه تو در حسرت یک روزنه در فردایی ؟؟!

پیله ات را بگشا ، تو به اندازه ی پروانه شدن ، زیبایی .....

گاهی عکسی را می سوزانیم
گاهی عکسی ما را می سوزاند
گاهی با دیدن یک عکس ساعت ها گریه می کنیم
گاهی سال ها با یک عکس زندگی میکنیم
گاهی دیدن یک عکس یعنی پایان !!!

فانوس های ده میدانند که بیهوده روشن اند

و سگ ها هم با خبرند که بیهوده بیدارند

وقتی که در روشنی روز

"دزدها" به مهمانی "کدخدا" میرودند .. . .

بگذار تا شیطنت عشق چشمان تو را به عریانی خویش بگشاید
شاید هر چند آن جا جز رنج و پریشانی نباشد
اما کوری را به خاطر آرامش تحمل نکن ...

کسی که باورت داره همیشه یک قدم
جلوتر از کسی است که دوستت داره

حکایت جالبی است که فراموش شدگان ، فراموش کنندگان را فراموش نخواهند کرد ...

حرفی نیست.....خودم سکوتت را معنی می کنم....

کاش می فهمیدی..... گاهی همین نگاه سردت....

روی زمستان را هم کم می کند....!!!!