|
دلگیرم از این شهر سرد ، این کوچه های بی عبور ... |
خواهم كه دهم جان به تو میل دلم این است جز وصل رخ دوست نخواهم ز خدا هیچترسم كه پسندت نشود مشکلم این است پروا مکن از قتل من امروز،که فردا شرط است نگویم به کسی قاتلم این است هرگز نروم جای دگر از سر کویت تا جان بود اندر تن من منزلم این است در دهر امیدی که بود در دلم ان است |
رستني ها كم نيست، من وتوكم بوديم، خشك وپژمرده وتا روي زمين خم بوديم گفتني هاكم نيست من وتو كم گفتيم مثل هذيان دم مرگ ازآغا ز چنين درهم وبرهم گفتيم ديدني ها كم نيست من وتوكم ديديم، بي سبب از پائيز جاي ميلاد اقاقي ها را پرسيديم چيدني ها كم نيست من وتوكم چيديم وقت گل دادن عشق روي دار قالي بي سبب حتي پرتاب گل سرخي را ترسيديم خواندني ها كم نيست من وتوكم خوانديم من وتو ساده ترين شكل سرود ن را در معبرباد بادهاني بسته وامانديم من وتوكم خوانديم من وتووامانديم من وتوكم ديديم من وتوكم چيديم من وتوكم گفتيم وقت بيداري فرياد چه سنگين خفتيم! من وتوكم بوديم من وتواما درميدان ها آنك اندازه ي ما مي خوانيم مابه اندازه ي ما مي بينيم مابه اندازه ي ما مي چينيم مابه اندازه ي مامي گوييم مابه اندازه ي ما مي روييم من وتو خم نه و درهم نه و كم هم نه كه مي بايدباهم باشيم من وتوحق داريم درشب اين جنبش نبض آد م باشيم من وتوحق داريم كه به اندازه ي ماهم شده، باهم باشيم گفتني ها كم نيست…………… |
...
من می شنوم صدای پای سکوت را که در کوچه های زندگی ام قدم می زند و من می شنوم صدای خش خش برگهای عمر را که در زیر پای سکوت خرد می شوند. و من می بینم تنهایی را که بدنبال سکوت می گردد... و من می بینم که غم در پی هردو روان است در سر پیچی من تکهای نور می یابم و آنرا به سکوت می سپارم تا برایم صیقل دهد... و من در آن تکه نور عکس خودم و عکس همه مردم شهر را دیدم . و من دیدم که استخوان عشق پوک شده است ... |
گفته های بسیار قشنگی بود
|
آسمان غمگین بود
گوئیا اخترکان شبگرد تک به تک می مردند خوشه های گل باغ همگی پژمردند. ماهیان قصه اندوه مرا هدیه ای بهر صدفها بردند . عقربکهای زمان در سر من می کوبید. باد هم مویه کنان بر دلم می گریید . رودی از غم به تنم جاری بود عطش یک دیدار هستیم را می سوخت . سایه ای زشت ز یک تنهایی روی دیوار دلم می رقصید . سنگر سینه ام از گرمی خورشید رها می گردید . زندگی از تنم آرام جدا می گردید . مرگ را می دیدم . پیش می آمد و از دور به من می خندید . آن شبی که تو سفر می کردی ! |
تو میدانی و همه می دانند که شکنجه دیدن به خاطر تو ،
زندان کشیدن برای تو ، تنها لذت بزرگ زندگی من است . از شادی توست که من در دل بخندم ، از امید رهایی توست که برق امید در چشمان خسته ام می درخشد . و از خوشبختی توست که هوای پاک سعادت را در ریه هایم احساس می کنم . نمی توانم خوب حرف بزنم ، نیروی شگفتی را که در زیر این کلمات ساده و جمله های ضعیف و افتاده پنهان کرده ام را دریاب ! دریاب ! |
يه شعله شكسته
يه شمع رو به ماتم خسته از اين زمونه فرياد گريه دارم شده فضاي سينه سيه چو روزگارم از همه دل بريدم دل به كسي ندادم آ آآآ آ آ آآاآ تموم زندگيمو به چشماي تو دادم .... |
وقتی دلی برای دلی تنگ می شود
انگار پای عقربه ها لنگ می شود! تکراریند پنجره ها و ستاره ها خورشید بی درخشش و گل، سنگ می شود پیغام آشنا که ندارند بلبلان هر ساز و هر ترانه بد آهنگ می شود احساس می کنی که زمین بی قواره است! انگار هر وجب دو سه فرسنگ می شود! باران بدون عاطفه خشکی می آورد رنگین کمان یخ زده بی رنگ می شود هر کس به جز عزیز دلت یک غریبه است وقتی دلت برای دلی تنگ می شود!!! |
خداحافظ همین حالا
همین حالا که من تنهام خداحافظ به شرطی که بفهمی تر شده چشمام خداحافظ کمی غمگین به یاد اون همه تردید به یاد آسمونی که منو از چشم تو می دید اگه گفتم خداحافظ نه اینکه رفتنت ساده است نه اینکه می شه باور کرد دوباره اخر جاده است خدا حافظ به شرطی که نبندی دل به رویاها بدونی با تو و بی تو همینه رسم این دنیا خداحافظ خداحافظ همین حالا همین حالا ترانه دلتنگیم فعلا اینه چون تازه طعم تلخ خداحافظی رو چشیدم_:2: |
| اکنون ساعت 04:29 PM برپایه ساعت جهانی (GMT - گرینویچ) +3.5 می باشد. |
Powered by vBulletin® Version 3.8.4 Copyright , Jelsoft Enterprices مدیریت توسط کورش نعلینی
استفاده از مطالب پی سی سیتی بدون ذکر منبع هم پیگرد قانونی ندارد!! (این دیگه به انصاف خودتونه !!)
(اگر مطلبی از شما در سایت ما بدون ذکر نامتان استفاده شده مارا خبر کنید تا آنرا اصلاح کنیم)