![]() |
كشف چگونگي شكل گيري ستاره هاي اطراف سياهچالها
كشف چگونگي شكل گيري ستاره هاي اطراف سياهچالها |
سومين المپياد جهاني نجوم و اختر فيزيك در تهران
سومين المپياد جهاني نجوم و اختر فيزيك در تهران |
راز مرگ نخستين انسان فضانورد پس از 40 سال
جام جم آنلاين: يک کميسيون مستقل روسيه پس از گذشت 40 سال از مرگ يوري گاگارين سرانجام موفق شد راز مرگ اولين انساني را که از مرزهاي اتمسفر زمين گذشت کشف کند. |
شکسته شدن رکورد سرعت نور!
|
سوخت ناسا تمام شد
سوخت ناسا تمام شد سوخت بسیاری از فضاپیماها از واپاشی رادیواکتیو پلوتونیوم 238 تامین میشود، اما ایالات متحده آمریکا دیگر این ماده را تولید نمیکند و ناسا مجبور شده بر اندوختههای خریداری شده خود از روسیه تکیه کند.پلوتونیوم 238، ایزوتوپی از این عنصر سنگین است که با نیمه عمر 89 سال و نرخ تولید حرارت بالا، منبع انرژی بسیار مناسبی برای ماموریتهای فضایی طولانی مدت به شمار میرود. بسیاری از فضاپیماها مانند ویجر، پایونیر و کاسینی برای تامین انرژی خود از پلوتونیوم 238 استفاده میکنند؛ چراکه در نواحی دور از خورشید، تابش خورشیدی ضعیفتر از آن است که با سلولهای خورشیدی چند متر مربعی، بتوان انرژی کافی برای فعالیت ابزارهای علمی فضاپیما را تامین کرد. محاسبات پیشین نشان میداد که این کاهش تولید، برنامههای اکتشاف در منظومه شمسی را تا سال 2020 / 1399 دچار مشکل نخواهد کرد، اما ناسا از هماکنون در حال بستن کمربندهاست. ناسا اعلام کرده است که فضاپیماهای نامزد ماموریت بعدی این سازمان تحت عنوان نیو فرانیترز (مرزهای جدید) که قرار است فضاپیمای اکتشافی را در سال 2018 / 1397 به فضا بفرستد، نباید بر پلوتونیوم به عنوان منبع انرژی تکیه کنند؛ این بدان معنی است که فضاپیماهای آینده تنها باید از انرژی خورشیدی تغذیه کنند. جیم گرین، مسئول بخش علوم سیارهای ناسا معتقد است این مسئله برخی از فعالیتهای علمی و اهداف تحقیقاتی را در محدودیت قرار خواهد داد؛ بخصوص اگر هدف از ماموریت، اجرام دورتر از سیاره مشتری یا حتی مناطق تاریکتر نزدیک به خورشید، مثلا مناطق قطبی مریخ باشد. وی در گفتگویی با نیوساینتیست گفت: «بدون پلوتونیوم، ما ابعاد بسیار وسیعی از علم را از دست خواهیم داد.» ناسا همچنین بر ذخیره پلوتونیوم 238 روسی خود حساب ویژهای باز کرده تا بتواند ماموریت مهم بعدی خود را در مناطق مستعد پیدایش حیات در منظومه شمسی، یعنی سیاره مشتری و قمر اروپا به انجام برساند. وزارت انرژی آمریکا در حال بررسی نیازمندیها برای تولید مجدد پلوتونیوم است، اما سوخت جدید تا آغاز این ماموریت در سال 2020 / 1399 آماده نخواهد شد. |
مردان کره ماه از اوباما ناراضی اند
مردان کره ماه از اوباما ناراضی اند
فضانوردان پیشین سازمان ناسا که سفر به ماه را تجربه کرده اند از ناخوشنودی خود در رابطه با تصمیم باراک اوباما در مورد عقب نشینی از برنامه های بازگشت به ماه خبر دادند. فضانوردان پیشین سازمان ناسا که سفر به ماه را تجربه کرده اند از ناخوشنودی خود در رابطه با تصمیم باراک اوباما در مورد عقب نشینی از برنامه های بازگشت به ماه خبر دادند. جیم لاول فرمانده ماموریت آپولو ۱۳ معتقد است تصمیم اوباما می تواند نتایج غیر قابل جبرانی را برای آینده اکتشافات فضایی آمریکا در بر داشته باشد. همچنین "اوگن سرنان" آخرین مردی که بر روی کره ماه قدم گذاشته است نیز تصمیم اوباما را ناراحت کننده خواند. ماه گذشته باراک اوباما برنامه بازگشت و فرود بر کره ماه معروف به برنامه Constellation را که توسط رئیس جمهور پیشین آمریکا، جرج بوش آغاز شده بود متوقف کرد. با این وجود ناسا همچنان قصد دارد فضانوردان خود را به ماه بازگرداند اما به نظر می آید انجام چنین پروژه ای به چندین دهه زمان نیاز داشته باشد و برخی حتی معتقدند انجام آن به کلی غیر ممکن است. "جیم لاول" در گفتگویی با بی بی سی گفت: این تصمیم جدید عواقب بسیار ناخوشایند و فاجعه باری را بر روی توانایی آمریکا در انجام اکتشافات فضایی و تمامی پیشرفتهای تکنولوژیکی که تا کنون به آنها دست یافته است خواهد داشت و هیچ کس تا به حال در مورد این عواقب تفکر نکرده است. "سرنان" به عنوان آخرین فردی که در سال ۱۹۷۲ به فضاپیمای آپولو ۱۷ بازگشت، آخرین انسانی است که بر روی ماه حضور داشته است. وی می گوید: "من از اینکه همچنان آخرین انسانی هستم که بر روی ماه قدم گذاشته است، بسیار ناراحتم. به نظر من ما باید مدتها پیش به ماه باز می گشتیم." به اعتقاد وی آمریکا باید موقعیت خود را در رهبری تکنولوژی های فضایی و جستجوی دانش و علم حفظ کند، زیرا کنجکاوی چاشنی حیات انسان است. در حالی که "سرنان" و "لاول" نارضایتی خود را از تصمیم باراک اوباما آشکارا عنوان کردند نیل آرمسترانگ اولین بشری که قدم به کره ماه گذاشته است، از اظهار نظر در این زمینه خودداری کرد. |
زمین در گذشته یک گلوله برفی بزرگ بوده است
زمین در گذشته یک گلوله برفی بزرگ بوده است سه شنبه ۱۸ اسفند ۱۳۸۸
دانشمندان با استفاده از نمونه سنگهای اورانیوم موفق شدند تاریخی که زمین در آن به یک گلوله برفی بزرگ شباهت داشته است را تعیین کنند. دانشمندان با استفاده از نمونه سنگهای اورانیوم موفق شدند تاریخی که زمین در آن به یک گلوله برفی بزرگ شباهت داشته است را تعیین کنند. طوفانهای برف زمستان امسال آمریکای شمالی را به شدت تحت تاثیر قرار داد اما به گفته دانشمندان این طوفانها در واقع نسبت به ۷۱۶.۵ سال پیش کاملا ناچیز به شمار می روند. زمانی که دوران حکمفرمایی "زمین گلوله برفی" بوده است. دانشمندان با استفاده از نمونه های سنگهای اورانیوم در کانادا به تعیین دقیقترین تاریخی که طی آن زمین در برف و یخ غرق بود پرداختند. کشور کانادا بخشی از ابر قاره جدا شده "رودیانا" بوده است و نمونه های سنگی این منطقه نشانه های گسترده ای از عصر یخبندان زمین را بدون تعیین تاریخی دقیق در خود دارند. اکنون محققان نمونه های اورانیوم برگرفته شده از مرز آلاسکا تا جزیره ویکتوریا را مورد بررسی قرار داده و با کمک گرفتن از فرایند طبیعی تجزیه رادیواکتیو اورانیوم و تبدیل آن به سرب توانستند تاریخ دقیق دوران اوج یخبندان زمین را در حدود ۷۱۶.۵ میلیون سال پیش تعیین کنند. بر اساس این مطالعات با وجود یخبندان شدید برخی از گونه ها از جمله خزه ها و دیگر میکروبها در دوران یخبندان زمین که به مدت ۵ میلیون سال ادامه داشته است شکل گرفتند. به گفته دانشمندان پایداری بخشی از زیست کره در برابر دوران یخبندان "نئوپروتزوئیک" کاملا آشکار است و اینگونه به نظر می آید بخشهایی از این گلوله برفی بزرگ برای ادامه حیات جانداران خالی از یخ باقی مانده بوده است. بر اساس گزارش یو اس ای تودی، محققان دلیل سرمای شدید آن دوره از حیات زمین و تبدیل شدن سیاره آبی را به گلوله ای برفی و سفید، جذب شدن دی اکسید کربن به واسطه بازالتهای آتشفشانی که طی شکل گیری قاره "رودیانا" به وجود آمده بودند، می دانند. جذب بیش از اندازه این گاز گلخانه ای باعث کاهش آن در اتمسفر زمین شده و گرمای زمین را کاهش داده و به این شکل میزان سرما و یخبندان در زمین را تا حد بالایی افزایش داده است. |
کوتوله ای در راه برخورد با زمین
کوتوله ای در راه برخورد با زمین
به احتمال زیاد، چشمانداز سیاره ما در طی 1.5 میلیون سال آینده دستخوش تغییر خواهد شد. بر اساس جدیدترین یافتههای ستارهشناسان، 86 درصد احتمال دارد که یکی از ستارگان همسایه ما به نام گلیس 710 (Gliese 710) با ابر پیرامون منظومه شمسی برخورد کند. این برخورد احتمالا باعث پرتاب دنبالهدارهای فراوانی به سمت زمین خواهد شد. به گزارش پاپساینس، وادیم بابیلف از رصدخانه پالکویی سنتپترزبورگ روسیه گفت این تنها برخوردی نیست که خورشید ما در آینده نزدیک (البته در مقیاس کیهانی!) با آن مواجه خواهد شد. وی دادههای چندین پایگاه اطلاعاتی اخترشناسی را با یکدیگر ترکیب کرده و حداقل 9 ستاره دیگر را یافته است. برخی از این ستارهها پیش از این حرکت خود را به سوی خورشید آغاز کردهاند و برخی دیگر در آینده نزدیک این کار را انجام خواهند داد. اطلاعات مربوطه به گلیس710 که یک کوتوله نارنجی است، با اندازهگیری سرعت و موقعیت حدود صدهزار ستاره بهدست آمده که در فهرست ماهواره هیپارخوس در سال 1997 / 1376 منتشر شده است. بهروز کردن دادههای هیپارکوس در سال 2007 / 1386 به بابیلف اجازه داد تا احتمال برخورد این ستاره را با منظومه شمسی محاسبه کند. طوفانی از دنبالهدارها که پس از این برخورد به سمت زمین حرکت میکنند، مشکلی جدی را به وجود خواهد آورد. همچنین تکههای سست یخ درون دنبالهدارها ممکن است کابوس خطرناکتری نسبت به خود شهابسنگها باشند. دانشمندان هنوز نمیدانند که چطور باید با مشکل احتمالی ای تکه یخها مواجه شوند. ممکن است پیشبینی بابیلف در حد یک پیشبینی باقی بماند و زمین از این حادثه جان سالم به در ببرد. در این صورت دانشمندان زمان کافی دارند تا برای برخورد اجتنابناپذیر کهکشان آندرومدا در 4.5 میلیارد سال دیگر راهحلی پیدا کنند. |
نپتون، سیاره بزرگی را بلعیده و قمرش را دزدیده است |
دیسکاوری در ایستگاه فضایی پهلو گرفت |
اکنون ساعت 05:55 PM برپایه ساعت جهانی (GMT - گرینویچ) +3.5 می باشد. |
Powered by vBulletin® Version 3.8.4 Copyright , Jelsoft Enterprices مدیریت توسط کورش نعلینی
استفاده از مطالب پی سی سیتی بدون ذکر منبع هم پیگرد قانونی ندارد!! (این دیگه به انصاف خودتونه !!)
(اگر مطلبی از شما در سایت ما بدون ذکر نامتان استفاده شده مارا خبر کنید تا آنرا اصلاح کنیم)