مینا و دلتنگ میشه کمی رحم کنید
امروز ترانه مادر داوود ناقور رو با همسر شنیدیم و کلی گریه کردیم و هنوز هم دانلود سالمش رو پیدا نکردم تو تاپیک دانلود ترانه های مادرانه بذارم.
حالا هم اینجا
اشک نمیذاره کیبرد رو ببینم ولی به خاطر پدر و مادرم می نویسم.
و پدرم
پدرم مرد خوبی بود و ساده، یه کارمند بازنشسته با زخمهایی بر تن از جنگ شیمیایی
خسته از تقدیر تلخ روزگار و شاد از محبت پروردگار

رو سنگ مزار پدرم شعری از من وخواهرم هست (شعر از خواهرم ویرایش خودم):

ای پدر از جمع ما چون ماه تابان رفته ای
گوهری ارزنده بودی و به ارزان رفته ای
دیگر اندر جمع ما شادی نمی گنجد دریغ
از میان دوست دارانت شتابان رفته ای

لیدا و امیر عباس انصاری

پروین اعتصامی:

این قطعه را در تعزیت پدر بزرگوار خود سروده‌ام


پدر آن تیشه که بر خاک تو زد دست اجل
تیشه‌ای بود که شد باعث ویرانی من
یوسفت نام نهادند و به گرگت دادند
مرگ، گرگ تو شد، ای یوسف کنعانی من
مه گردون ادب بودی و در خاک شدی
خاک، زندان تو گشت، ای مه زندانی من
از ندانستن من، دزد قضا آگه بود
چو تو را برد، بخندید به نادانی من
آن که در زیر زمین، داد سر و سامانت
کاش میخورد غم بی‌سر و سامانی من
بسر خاک تو رفتم، خط پاکش خواندم
آه از این خط که نوشتند به پیشانی من
رفتی و روز مرا تیره تر از شب کردی
بی تو در ظلمتم، ای دیده‌ی نورانی من
بی تو اشک و غم و حسرت همه مهمان منند
قدمی رنجه کن از مهر، به مهمانی من
صفحه‌ی روی ز انظار، نهان میدارم
تا نخوانند بر این صفحه، پریشانی من
دهر، بسیار چو من سربگریبان دیده است
چه تفاوت کندش، سر به گریبانی من
عضو جمعیت حق گشتی و دیگر نخوری
غم تنهائی و مهجوری و حیرانی من
گل و ریحان کدامین چمنت بنمودند
که شکستی قفس، ای مرغ گلستانی من
من که قدر گهر پاک تو میدانستم
ز چه مفقود شدی، ای گهر کانی من
من که آب تو ز سرچشمه‌ی دل میدادم
آب و رنگت چه شد، ای لاله‌ی نعمانی من
من یکی مرغ غزلخوان تو بودم، چه فتاد
که دگر گوش نداری به نوا خوانی من
گنج خود خواندیم و رفتی و بگذاشتیم
ای عجب، بعد تو با کیست نگهبانی من!