مثل باران چشمهایت دیدنی است
شهر خاموش نگاهت دیدنی است
زندگانی معنی لبخند توست
خنده هایت بی نهایت دیدنی است

از نگاهت تا دلم
رنگین کمان گل می کند
با تو باید
مثل باران حرف زد !

قدش به عشق نمی رسید
غرورم را زیر پاش گذاشت
تا برسد

آمدنت را یادم نیست
بی صدا آمدی بی آن که من بدانم
بی اجازه ماندی بی آن که من بخواهم
اما اکنون ذره ذره ی وجودم ماندنت را تمنا می کند
مهمان نا خوانده ی قلبم بمان که ماندنت را سخت دوست دارم
بمان برای باور من که لحظه لحظه ی زندگی خویش را با تو پیوند زده ام...

اگر بدانم که خواب تو را بیشتر خواهم دید برای
همیشه دیدن تو هرگز بیدار نمی شوم
اگر بدانم که مردگان تو را بیشتر خواهند دید
برای همیشه دیدن تو قید زنده بودن راخواهم زد
عشق بها دارد ... من و تو بودیم و یک دریا عشق ،
حالا من هستم یک دنیا اشک ... آری ... عشق بها دارد !!!

کاش نامت را با خط بریل می نوشتند،
صدا کردنت کافی نیست
شکوه اسم تو را باید لمس کرد !

خسته شدم می خواهم در آغوش گرمت آرام گیرم.
خسته شدم بس که از سرما لرزیدم... بس که این کوره
راه ترس آور زندگی را هراسان پیمودم زخم پاهایم به من میخندد...
خسته شدم بس که تنها دویدم... اشک گونه هایم را پاک کن و
بر پیشانیم بوسه بزن... می خواهم با تو گریه کنم ...
خسته شدم بس که... تنها گریه کردم... می خواهم دستهایم را به گردنت
بیاویزم و شانه هایت را ببوسم...خسته شدم بس که تنها ایستادم

امشب
رهگذر خاطره ها
در کوچه باغ یاد تو سیر می کند .
او
از پنجره چشمان تو
شادی را
آرزو را
امید را
احساس می کند .
دنیا زیباست
پنجره چشمانت را باز بگذار
بگذار که این رهگذر خسته
در هوای باغ امیدت
نفسی تازه کند ...

عشق یعنی خون دل یعنی جفا عشق یعنی درد و دل یعنی
صفا عشق یعنی یک شهاب و یک سراب عشق یعنی یک سلام
و یک جواب عشق یعنی یک نگاه و یک نیاز عشق یعنی عالمی راز و نیاز