طبع من با سرکشان الفت نداشت

دلبــــر افتــاده می خواهـــد دلــــم

پژمان بختیاری

نو بهاری که دهد شاخ گلی از گل من
غنچه هایش بود اغشته به خون دل من

گل به معنی خاک

دل خون شد از امید و نشد یار یار من
ای وای بــر مــن و دل امیــدوار مــن

نمی خواهم که گردد ناخن من بند برجایی
مگر گاهی که خاری را بر آرد از کف پایی

تا که از جانب معشوقه نباشد کششی
کوشش عاشق بیچاره به جایی نرسد