ما را گلی از روی تو چیدن نگذارند
چیدن چه خیالی است که دیدن نگذارند
مگریز کمال از سر زلفش که در این دام
مرغی که در افتاد پریدن ندارد

دلم تنگ می شود ، گاهی
برای حرف های معمولی...
برای حرف های ساده
برای چه هوای خوبی !
دیشب شام چه خوردی ؟!
از چگونه ...
خسته ام از سوال های سخت
پاسخ های پیچیده
از کلمات سنگین
فکر های عمیق
پیچ های تند
نشانه های با معنا،بی معنا !!

خودم قبول دارم کهنه شده ام
آنقدر کهنه که میشود
روی گرد و خاک تنم یادگاری نوشت
...بنویس و برو

سلطان گوید که نقد گنجینه من
صوفی گوید که دلق پشمینه من
عاشق گوید که داغ دیرینه من
من دانم و من که چیست در سینه من

وقتی شادی
به دُم بادبادکی بند است
و غم چون سنگی
مرا در سراشیب یک دره
دنبال میکند
دلم شاخه شاتوتی ست
که باد خونش را به در و دیوار ، پاشیده است !!

ترسم که دل از شوق دلارام بمیرد
کامی نکند حاصل و ناکام بمیرد
ای وای بر آن مرع گرفتار که از وی
صیاد شود غاقل و در دام بمیرد

هیچ اگر سایه پذیرد ...

منم آن سایه ی هیچ !!

بختی نه که با دوست درآمیزم من
عقلی نه که از عشق بپرهیزم من
ذستی نه که با قضا درآویزم من
پایی نه که از میانه بگریزم من

حالم خوب است ،
اما گذشته ام درد می کند ...
گذشته ام ،گاهی تا همیشه فریاد می کند ...
و آرام
عکس های یادگاری را
بر دلم می کوبد ...
کذشته ام می شکند
می پوسد
اما نمی میرد
گذشته ام کودک است
گاهی حالش خوب است
گاهی به هوایی تا صبح می گرید ...
من
حالم خوب است
اما دلم میگیرد ...
دلم ،گاهی تا همیشه فریاد می کند ...
و آرام
عکس های یادگاری را
بر گذشته ام می کوبد ...
دلم می شکند
می پوسد
اما هرگز نمی میرد ...