تب كرده ام پیراهنم ویروس دارد
گلبته هایش داغ نامحسوس دارد
من دیده ام در تب می افتد ماه در حوض
ساعت هم آنجا گردش معكوس دارد

باور كنید آقا اجازه! دست من نیست
این عشق تنها با جنون تکمیل می شد
از برف شبهای زمستانی بپرسید
وقتی می آمد مدرسه تعطیل می شد

سر زد شبیه آفتاب از پشت دیوار
مهتاب را در آسمانت خط خطی كرد
تا من به چشمت ماه پیشانی بیایم
قلب تو را مانند بمب ساعتی كرد

از روستاهای خیالی می گذشتیم
آنجا زنی با خاطراتش شال می بافت
با بافه ای از جنس رؤیاهای رنگین
هر شب برای یک مسافر فال می بافت

تب كرده ام ، هذیان برایت می نویسم
مغزم پر است از فكرهای اشتباهی!
بگذار حالت را بپرسم گرچه دیر است
عالیجناب شعرهایم! روبراهی؟

آنکه ویران شده از دوست مرا می فهمد

آنکه تنها شده بسیار مرا می فهمد

آنچنان از تو فرو ریخته ام

که فقط ریزش آوار مرا می فهمد

مثل مسافری که مسیرش جهنم است

دوست دارم تما ا ا ا ا م پلهای پشتِ سرم را خراب کنم ...