بیماریهای غدد درونی و متابولیسم
 

دیابت

ديابت بيماري است كه بدن قادر به توليد يا استفاده مناسب و ذخيره گلوكز (نوعي قند) نيست. در اين حالت ميزان گلوكز در جريان خون باقي مانده و در نتيجه قند خون بيشتر از حد طبيعي مي‌شود. ديابت داراي دو نوع است؛‌ در ديابت نوع اول توليد انسولين به طور كامل در بدن متوقف مي‌شود. انسولين هورموني است كه به بدن كمك مي‌كند كه از گلوكز موجود در غذا استفاده كرده و از آن انرژي به دست آورد. افراد مبتلا به اين ديابت بايد به طور روزانه انسولين، به خود تزريق كنند تا دچار مشكل نشوند. اين نوع ديابت معمولا در كودكان و نوجوانان بروز مي‌كند اما در عين حال امكان بروز آن در كليه سنين وجود دارد. ديابت نوع دوم نيز زماني بروز مي‌كند كه بدن قادر به توليد انسولين كافي نيست و يا نمي‌تواند به طور مناسب از انسوليني كه در بدن توليد مي‌شود استفاده كند. اين نوع ديابت اغلب در افراد بالاي 40 سال، افراد مبتلا به اضافه وزن و افرادي كه سابقه ارثي دارند بروز مي‌كند. با اين وجود امروزه جوانان زيادي به اين نوع ديابت نيز مبتلا مي‌شوند. افراد مبتلا به ديابت اغلب علائم زير را دارا هستند.اين علايم شامل تشنگي زياد، تكرر ادرار، كاهش وزن، گرسنگي زياد، تار شدن بينايي، تحريك‌پذيري، كرخي و سوزش دستها يا پاها، عفونت دائمي پوست، ‌مثانه و لثه‌ها، زخم‌هايي كه هرگز بهبود پيدا نمي‌كنند و خستگي شديد است. در برخي موارد هيچ علائمي از بيماري وجود ندارد. اين حالت معمولا در مورد ديابت نوع دوم اتفاق مي‌افتد. در اين مورد فرد مبتلا مي‌تواند چند ماه و يا حتي چند سال بدون هيچ نشانه‌اي از وجود بيماري زندگي كنند. بروز اين نوع ديابت آنقدر به تدريج صورت مي‌گيرد كه علائم آن ممكن است هرگز مشخص نشود. هر فردي ممكن است به ديابت مبتلا شود وليكن افرادي كه ارتباطات نزديكي با اين بيماري دارند، بيشتر در معرض ابتلا به آن هستند. ساير عوامل خطرزا شامل چاقي،‌ كلسترول بالا، فشار خون بالا و عدم فعاليت فيزيكي است؛ همچنين با افزايش سن افراد امكان ابتلاي آنها به اين بيماري افزايش مي‌يابد. افراد بالاي 40 سال كه دچار اضافه وزن نيز هستند بيشتر به اين بيماري مبتلا مي‌شوند، اگرچه ابتلا ديابت نوع دوم در ميان نوجوانان رو به افزايش است. به علاوه در زناني كه در حين بارداري مبتلا به ديابت مي‌شوند (اين حالت موسوم به ديابت بارداري است) احتمال ابتلا به ديابت كامل به نسبت بيشتر است. در مورد درمان اين بيماري بايد گفت كه اقدامات خاصي وجود دارد كه هر فرد ديابتي چه از نوع اول و چه از نوع دوم براي سلامت بودن بايد انجام دهد. آنها همچنين بايد يك برنامه غذايي ويژه داشته باشند. آنها بايد به ميزان فعاليت فيزيكي خود در طول روز توجه داشته باشند چرا كه تحرك بدني مي‌تواند به بدن در استفاده بهتر از انسولين كمك كند بنابراين بدن مي‌تواند گلوكز را براي تمام سلولهاي بدن به انرژي تبديل كند. به علاوه تمام بيماران مبتلا به ديابت نوع اول و برخي از افراد مبتلا به ديابت نوع دوم نيازمند تزريق انسولين هستند. برخي از افراد مبتلا به ديابت نوع دوم قرص‌هايي مصرف مي‌كنند كه اين قرصها يا به بدن كمك مي‌كنند كه انسولين بيشتر توليد كند و يا در توليد بهتر انسولين در بدن نقش دارد. برخي افراد مبتلا به ديابت نوع 2 مي‌توانند بيماري خود را بدون نياز به مصرف دارو و تنها با رعايت رژيم غذايي مناسب و فعاليت جسمي مطلوب كنترل كنند. هر بيمار ديابتي بايد حداقل هر 6 ماه يكبار به يك پزشك متخصص مراجعه كند. وي همچنين بايد به طور دوره‌اي با ساير اعضاي يك تيم درمان ديابت از جمله يك مربي پرستاري ديابت و يك متخصص تغذيه براي كمك به تهيه برنامه غذايي ملاقات داشته باشد.همچنين بهتر است به يك متخصص فيزيولوژي براي كمك به تهيه يك برنامه ورزشي و نيز به يك مددكار اجتماعي، روانشناس يا هر متخصص بهداشت رواني ديگر براي مواجهه و كنترل استرس و چالش‌هاي ناشي از زندگي كردن با يك بيماري مزمن مراجعه كند. از سوي ديگر هر بيمار ديابتي بايد به طور منظم وضعيت بينايي خود را آزمايش كند (حداقل سالي يكبار) به طوري كه مطمئن شود هر نوع مشكل بينايي مربوط به بيماري وي در مراحل اوليه تشخيص داده شده و قبل از اينكه جدي شود، اقدام به درمان آن نمايد. به علاوه بيماران ديابتي بايد ياد بگيرند كه چطور ميزان گلوكز خون خود را اندازه‌گيري كنند. اندازه‌گيري و ارزيابي روزانه مشخص مي‌كند كه برنامه غذايي، برنامه ورزشي و برنامه دارويي تا چه حد در متعادل نگه داشتن ميزان گلوكز خون بيمار مؤثر بوده است. علت با اهميت بودن اين ارزيابي‌ها و آزمايش‌هاي دقيق و دوره‌اي اين است كه عدم كنترل و يا كنترل نامناسب مي‌تواند منجر به مشكلات و ناراحتي‌هاي بلند مدت مانند حملات قلبي، سكته‌هاي مغزي، نابينايي، مشكلات كليوي، آسيب رگ‌هاي خوني، آسيب سلول‌هاي عصبي و عقيم شدن در مردان شود. اما خوشبختانه، مطالعات انجام شده در بيش از 10 سال نشان داده است كه اگر افراد گلوكز خون خود را تا حد امكان در سطح طبيعي نگهدارند، مي‌تواند خطر ابتلا به اين مشكلات را تا 50 درصد يا بيشتر كاهش دهند. محققان معتقدند كه شايد روزي بتوان از ابتلا به اين بيماري جلوگيري كرد. ديابت نوع هم يكي از شايعترين انواع ديابت است كه هنوز دلايل آن به طور كامل درك و شناسايي نشده‌اند. با اين حال تحقيقات اخير نشان مي‌دهد برخي عوامل و اقدامات هستند كه مي‌توانند مانع از بروز اين نوع ديابت شود. مطالعات نشان مي‌دهد كه برخي تغييرات در نحوه زندگي مي‌تواند از بروز ديابت نوع سوم در افرادي مستعد ابتلا به اين بيماري هستند جلوگيري كند و يا آن را به تعويق بيندازد.مهمترين اين فاكتورها كاهش متعادل وزن بين 5 تا 10 درصد و انجام فعاليت‌هاي فيزيكي ملايم به مدت 30 دقيقه در روز هستند.پزشكان توصيه مي‌كنند كه هر فرد بالاي 45 سال بويژه با Bmi بالاي 25 واحد بايد تست ديابت بدهند و در صورت سالم بودن هر 3 سال يكبار اين آزمايش را تمديد كنند

دیابت ( مرض قند )چیست؟

دیابت ( مرض قند ) یک اختلال متابولیسم (راهی که بدن ما غذاهای هضم شده را برای تولید انرژی و رشد استفاده می کند) است. بیشتر غذایی که می خوریم به گلوکز (شکل قند در بدن) می شکند. گلوکز منبع اصلی سوخت در بدن است.
بعد از هضم، گلوکز به جریان خون وارد می شود، جایی که توسط سلولها برای رشد و انرژی استفاده می گردد. برای آنکه گلوکز وارد سلولها بشود باید انسولین وجود داشه باشد. انسولین هورمونی است که توسط لوزالمعده تولید می شود (غده بزرگی در پشت معده).
زمانی که غذا می خوریم، لوزالمعده در به طور خودکار میزان مناسب انسولین را تولید
می نماید، که قند را از خون به سلولها حرکت می دهد. در افراد دیابتی، یا لوزالمعده انسولین کافی
نمی سازد یا اصلاً انسولین تولید نمی کند، یا سلولها به شکل مناسبی به انسولین تولید شده پاسخ نمی دهند. در نتیجه مقدار زیادی گلوکز در جریان خون وارد شده که توسط کلیدها به ادرار ریخته شد و از بدن خارج می شود، که توسط گلوکز در خون ساخته شده به جریان خون می ریزد در ادرار وارد می شود و از بدن خارج می شود. بنابراین بدن منبع اصلی سوخت خود را که حاوی مقادیر زیادی گلوکز است، از دست می دهد.

انواع دیابت چه هستند؟
- دیابت نوع 1
- دیابت نوع 2
- دیابت حاملگی

دیابت نوع 1
نوع 1 دیابت یک نوع بیماری خود ایمنی است. این بیماری زمانی بوجود می آید که دستگاه مبارزه بدن با عفونتها (دستگاه ایمنی) علیه بخشی از خود بدن فعال می شود. در دیابت، دستگاه ایمنی به سلولهای بتای لوزالمعده که انسولین تولید می کنند، حمله می کند و آنها را از بین می برد. بنابراین لوزالمعده انسولین کمی تولید می کند یا اصلاً تولید نمی کند. فردی که دیابت نوع 1 دارد برای تمام عمر باید انسولین دریافت نماید.
در حال حاضر دانشمندان دقیقاً نمی دانند چه عاملی باعث می شود، بدن به سلولهای بتا حمله کند، اما باور دارند که عوامل ژنتیکی، ایمنی و محیطی مانند احتمالاً ویروسها ( در این روند ) درگیر هستند. نوع 1 دیابت 5 تا 10 درصد موارد دیابت تشخیص داده شده در آمریکا را شامل
می شود. معمولاً در بچه ها و نوجوانان دیده می شود اما می تواند در هر سنی بروز نماید.
نشانه های دیابت نوع 1 معمولاً در زمانی کوتاه بروز می کنند، گرچه نابودی سلولهای بتا می تواند زودتر آغاز شود. نشانه ها شامل افزایش تشنگی و تکرر ادرار، گرسنگی دائمی، از دست دادن وزن، تاری دید و خستگی شدید است. اگر این مشکل تشخیص داده نشده و با انسولین درمان نشود، فرد مبتلا به دیابت نوع 1 می تواند به یک کمای ( بیهوشی ) تهدید کننده زندگی به نام کمای کتو اسیدوز دیابتی( بیهوشی ناشی از اسید های کتونی مرض قند )فرو برود.
دیابت نوع 2
شایعترین نوع دیابت، دیابت نوع 2 است. حدود 90 تا 95 درصد افراد دیابتی، به این نوع از بیماری مبتلا هستند. این شکل از دیابت همراه با سن بالا، چاقی، سابقه خانوادگی دیابت، سابقه قبلی دیابت حاملگی، عدم فعالیت بدنی، و نژاد است. حدود 80 درصد افرای که دیابت نوع 2 دارند دچار اضافه وزن هستند.
نوع 2 دیابت در حال افزایش در میان بچه ها و نوجوانان است.
زمانی که دیابت نوع 2 تشخیص داده می شود، معمولاً لوزالمعده میزان کافی انسولین را تر شرح میکند اما به دلایل ناشناخته، بدن نمی تواند به شکل موثری از انسولین استفاده نماید و این وضعیتی است که به آن مقاومت به انسولین گفته می شود. بعد از چند سال از تولید انسولین کاسته می شود و نتایج مشابه دیابت نوع 1 است. گلوکز ساخته می شود و به خون می ریزد ولی بدننمی تواند از این منبع اصلی سوخت استفاه کافی کند. نشانه ها می تواند شامل خستگی یا تهوع، پر ادراری، تشنگی غیر طبیعی، کاهش وزن، تاری دید، عفونتهای مکرر و کاهش سرعت بهبودی زخمها می شود. بعضی افراد هیچ نشانه ای ندارند.

دیابت حاملگی
دیابت حاملگی فقط در زمان حاملگی بروز می یابد. مانند دیابت نوع 2 بیشتر در زنانی که سابقه خانوادگی دیابت را دارند بروز می کند. زنانی که دیابت حاملگی دارند 20 تا 25 درصد شانس ابتلا به دیابت نوع 2 را در عرض 5 تا 10 سال دارند
اثرات و نتایج دیابت چیست؟
دیابت با عوارض طولانی مدتی که تقریباً بر تمام قسمتهای بدن اثر می گذارد همراه است. این بیماری اغلب منجر به کوری، بیماری قلب و رگهای خونی، حمله مغزی، از کار افتادگی کلیه، قطع عضو و آسیب اعصاب می شود. دیابت کنترل نشده می تواند، حاملگی را عارضه دار کند و نقائص عصبی در در نوزادان متولد شده از زنان دیابتی بسیار بیشتر است.
چه کسانی به دیابت مبتلا می شوند؟
دیابت مسری نیست. افراد نمی توانند آن را از یکدیگر بگیرند. به هر حال عوامل خاصی خطر ایجاد دیابت را افزایش می دهد.
دیابت نوع یک به نسبت مساوی بین زنان و مردان اتفاق می افتد اما در سفید پوستان نسبت به غیر سفید پوستان بیشتر است.
نوع 2 دیابت در افراد مسن تر بیشتر است، بخصوص در افرادی که دچار اضافه وزن هستند.
دیابت چگونه کنترل می شود؟
پیش از کشف انسولین در سال 1921 هر فردی که دچار دیابت نوع 1 می شد، چند سال پس از تشخیص بیماری می مرد. گرچه انسولین به عنوان درمان تلقی نمی شود امّا کشف آن اولین قدم بزرگ در درمان دیابت بود.
امروزه خوردن سالم، فعالیت بدنی و گرفتن انسولین تزریقی یا پمپهای انسولینی درمانهای اساسی برای دیابت نوع 1 هستند. میزان انسولین باید با مصرف غذا و فعالیتهای روزانه تعدیل شود. سطح قند خون باید به دقت از طریق آزمایشات مکرر قند خون مراقبت شود.
خوردن سالم، فعالیت بدنی و اندازه گیری قند خون راههای اساسی کنترل دیابت نوع 2 هستند. بعلاوه بسیاری افراد دچار دیابت نوع 2 نیاز به داروهای خوراکی، انسولین یا هر دو برای کنترل سطح گلوکز خون خود هستند.
افراد دیابتی باید روز به روز از خود مراقبت کنند. میزان زیادی از مراقبت روزانه شامل مراقبت از از بالا رفتن یا پایین رفتن زیاد قند خون است. وقتی قند خون خیلی پایین بیاید ( وضعیتی که به نام هیپو گلیسمی شناخته می شود) فرد می تواند عصبی، سست و گیج شود. قضاوت می تواند مختل شود و اگر قند خون خیلی پایین بیاید غش کردن رخ می دهد.
در صورتیکه سطح گلوکز خیلی بالا برود نیز فرد ممکن است ناخوش شود. وضعیتی که به آن هیپر گلیسمی گفته می شود.
افراد دیابتی باید به یک کارشناس بهداشتی که می تواند به آنها در یادگیری کنترل دیابتشان کمک کند و کنترل دیابت آنها را تحت نظر گیرد، مراجعه کنند. و همچنین به یک متخصص غدد، پزشکی که در درمان دیابت تخصص کافی دارد. بعلاوه افراد دیابتی باید تحت مظر یک چشم پزشک را برای معاینه چشم و یک متخصص تغذیه و آموزش دهنده دیابت را برای یادگیری مهارتهایی که در کنترل روز به روز دیابت لازم دارند قرار بگیرند.
هدف کنترل دیابت، این است که سطح قند خون را نزدیک به دامنه طبیعی داشته شود. نگه داشت. یک مطالعه بزرگ نشان داد که نگه داشتن سطح قند خون نزدیک به محدوده طبیعی، خطر بروز عوارض عمده دیابت نوع یک را کم می کند.
این مطالعه اثر دو روش درمانی، روش مراقبت شدید و روش استاندارد را با یکدیگر در ایجاد و پیشرفت عوارض چشمی، کلیوی و عصبی دیابت مقایسه نمود. این مطالعه نشان داد افرادی که سطح قند خون پایین تری داشتند این عوارض را به میزان کمتری نشان داده اند.

راهنماي تزريق انسولين در بيماران ديابتي


تمام بيماران ديابتي نوع 1 و 40 درصد بيماران ديابتي نوع 2 وابسته به تزريق انسولين هستند. دوز انسولين دريافتي بايد با مقدار غذا و ميزان فعاليت فرد تطابق يابد.

قبل از تطابق دادن انسولين موارد زير بايد مد نظر قرار گيرند:

- با شروع درمان با انسولين، به مدت حداقل 3 روز تا يك هفته، بايد مقدار انسولين دريافتي، مقدار غذاي خورده شده و نتيجه ي تست قند خون دو ساعت قبل و بعد از غذا و قبل از خواب در يك دفتر روزانه ثبت شود و ملاحظات مربوط هم، در كنار آن درج گردد (مثلاً تأخير در خوردن ناهار، سرماخورگي ، خوردن يك ميان وعده ي اضافي و ...)

با توجه به اين كه ميزان قند خون 1-5/0 ساعت بعد از صرف غذا به ماكزيمم مي رسد، بايد تزريق انسولين طوري انجام شود كه 1-5/0 ساعت بعد از صرف غذا، انسولين به اوج اثر خود برسد.

براي افراد ديابتي نوع 1 ، تست قند خون در روز به ميزان 3 بار يا بيش تر توصيه مي شود. سپس با مشورت با متخصص، دوز انسولين بر اساس مقدار كربوهيدرات غذا، مطابقت داده مي شود.

قند خون در افراد ديابتي نوع 2، با ثبات تر از نوع 1 است و اين افراد ممكن است به 2-1بار تست قند خون در روز احتياج داشته باشند.

- بايد براي قند خون يك مقدار هدف در نظر گرفته شود. توصيه مي شودقبل از غذا محدوده ي قند خون 140-80 ميلي گرم در دسي ليتر و قند خون موقع خواب 160-100 ميلي گرم در دسي ليتر باشد.

- براي كنترل مناسب قند خون، بايد به زمان اثر انسولين در بدن توجه شود. بايد توجه داشت كه تاثير انسولين ممكن است از فردي تا فرد ديگر متغير باشد و با دوز انسولين، محل تزريق، ميزان ورزش، وجود آنتي بادي هاي ضد انسولين و ديگر فاكتورها تغيير كند. با توجه به اين كه ميزان قند خون 1-5/0 ساعت بعد از صرف غذا به ماكزيمم مي رسد، بايد تزريق انسولين طوري انجام شود كه 1-5/0 ساعت بعد از صرف غذا، انسولين به اوج اثر خود برسد.


جدول زير زمان اثر انواع انسولين را نشان مي دهد:

نوع انسولين شروع اثر اوج اثر مدت اثر
1- انسولين تند اثر:
ليسپرو 30-15 دقيقه 90-30 دقيقه 5-3 ساعت
رگولار 60-30 دقيقه 4-2 ساعت 8-6 ساعت
آسپارت 5 دقيقه 15 دقيقه 4-3 ساعت
2- انسولين متوسط اثر:
Nph 2-1ساعت 12-4 ساعت 24-18 ساعت
لنت 2-1 ساعت 12-6 ساعت 26-18 ساعت
3 - انسولين طولاني اثر
اولترالنت 6-4 ساعت 16-10 ساعت 48-24 ساعت
گلارجين 6-4 ساعت 24-6 ساعت بيشتر از 24 ساعت
4- انسولين مخلوط
(50/50 و 70/30) 60-30 دقيقه 12-2 ساعت تا 18 ساعت

در افراد سالم غير ديابتي، بدن به دو صورت انسولين ترشح مي كند: انسولين پايه و انسولين بعد از غذا. انسولين پايه در طول شبانه روز ، صرف نظر از اين كه فرد غذا خورده باشد يا نه، به مقدار اندك و به طور مداوم ( هر 11-9 دقيقه) ترشح مي شود. اين انسولين مسئول كاهش كتوژنز، كنترل ليپوليز، گليوكونئوژنز و گليسكوژنوليز و برداشت پايه ي گلوكز توسط بافت هاي محيطي است. انسولين هاي متوسط اثر و طولاني اثر موجود از اين الگو پيروي مي كنند.

تزريق مخلوط دو انسولين كوتاه اثر و متوسط يا طولاني اثر، در كنترل قند خون موثرتر است.

نوع ديگر، انسولين بعد از غذا است كه در پاسخ به صرف غذا، بلافاصله و به مقدار بيشتر ترشح مي شود و در فاصله ي 10 دقيقه بعد از غذا به اوج غلظت خود مي‌ رسد و در فاصله ي 4-2 ساعت هم به سطح پايه برمي گردد. انسولين هاي كوتاه اثر از اين الگو پيروي مي كنند. مقدار ترشح انسولين در افراد غير ديابتي كه وزن مناسب دارند، تقريبا 25 واحد در روز است.

در بعضي افراد ديابتي قند خون با دو تزريق انسولين در روز كنترل مي شود، در حالي كه در بعضي ديگر احتياج به 4 تزريق در روز است. تزريق مخلوط دو انسولين كوتاه اثر و متوسط يا طولاني اثر، در كنترل قند خون موثرتر است

ديابت ، زنان را بيشتر تهديد مي کند


ايرنا: رئيس مرکز مديريت بيماري هاي وزارت بهداشت ، درمان و آموزش پزشکي ، ديابت را تهديدي جدي براي سلامت بشر اعلام کرد و گفت : اين بيماري در ميان زنان ايران شايعتر از مردان است.
مهدي گويا در همايش سالانه کنترل ديابت و غربالگري کم کاري تيروئيد مادرزادي افزود: اکنون ديابت ميان 2.41 درصد مردان ايراني شيوع دارد، در حالي که اين بيماري 3.67 درصد از جمعيت زنان کشور را آزار مي دهد. به گفته گويا ، شمار مبتلايان به ديابت در دنيا همچنان رو به افزايش است و ادامه اين روند در دهه آينده محتمل است. وي اضافه کرد: از سال 1980 ميلادي تا کنون مرگ و مير ناشي از بيماري ديابت 30 درصد افزايش يافته است.
رئيس مرکز مديريت بيماري هاي وزارت بهداشت تصريح کرد: بيماري هاي چشمي ، کليوي ، قلبي و عصبي از عوارض جبران ناپذير بيماري ديابت است که تشخيص و درمان بموقع آن در کاهش مرگ و ميرها بسيار مهم است.
اين مسوول وزارت بهداشت درباره بيماري هاي تيروئيد گفت : به ازاي هر 4000نفري که در دنيا متولد مي شوند ، يک نفر به اين بيماري مبتلاست که در صورت معالجه بموقع به سه ميليون ريال هزينه نياز دارد که مي تواند تا ميليون ريال نيز افزايش يابد. وي بر معالجه اين بيماري در دوران نوزادي تاکيد کرد.

التهاب‌ تيروييد (تيروييديت‌)thyroiditis

شرح بيماري علايم‌ شايع‌ علل‌ عوامل تشديد كننده بيماري پيشگيري‌ عواقب‌ مورد انتظار عوارض‌ احتمالي‌ درمان‌ اصول‌ كلي‌ داروها فعاليت در زمان ابتلا به اين بيماري رژيم‌ غذايي‌ درچه شرايطي بايد به پزشك مراجعه نمود؟
شرح بيماري
تيروييديت‌ عبارت‌ است‌ از التهاب‌ غده‌ تيروييد. غده‌ تيروييد يك‌ عضو توليد كننده‌ هورمون‌ در قاعده‌ گردن‌، كنار ناي‌ است‌. معمولاً افراد ميانسال‌ 50-30 ساله‌ از هر دو جنس‌ را مبتلا مي‌كند ولي‌ در زنان‌ شايع‌تر است‌. تيروييديت‌ هاشيموتو (تيروييديت‌ لنفوسيتيك‌ يا تيروييديت‌ خودايمن‌ نيز خوانده‌ مي‌شود) التهاب‌ مزمن‌ همراه‌ با ارتشاح‌ لنفوسيتي‌ است‌؛ تيروييديت‌ تحت‌ حاد (تيروييديت‌ گرانولوماتوز خوانده‌ مي‌شود) معمولاً به‌ دنبال‌ عفونت‌ ويروسي‌ رخ‌ مي‌دهد. انواع‌ نادرتر ديگري‌ نيز وجود دارند.
علايم‌ شايع
‌بزرگي‌، درد و حساسيت‌ به‌ لمس‌ در غده‌ تيروييد
تب‌
دردفك‌ يا گوش‌ (گاهي‌ اوقات‌)
پركاري‌ تيروييد (ضربان‌ قلب‌ سريع‌، عصبي‌ شدن‌، لرزش‌ و كاهش‌ وزن‌ سريع‌) علل‌ اختلال‌ دستگاه‌ ايمني‌ (به‌ ويژه‌ تيروييديت‌ هاشيموتو و پس‌ از زايمان‌)
ويروس‌هاي‌ مختلف‌ مثل‌ اوريون‌ و آنفلوانزا
عفونت‌ باكتريايي‌ غده‌ تيروييد (نادر)
عوامل تشديد كننده بيماري
بيماري‌ اخير مثل‌ سل‌ يا هر عفونتي‌
بارداري‌
سابقه‌ خانوادگي‌ بيماري‌ تيروييد
سابقه‌ اختلالات‌ تيروييد
پيشگيري
‌ پيشگيري‌ خاصي‌ ندارد. عواقب‌ مورد انتظار معمولاً با درمان‌ قابل‌ علاج‌ است‌. برخي‌ افراد خود به‌ خود بهبود مي‌يابند. پيگيري‌ منظم‌ پزشكي‌ بعد از علاج‌ مناسب‌ بيماري‌ توصيه‌ مي‌شود.
عوارض‌ احتمالي
‌ از دست‌ رفتن‌ هميشگي‌ كاركرد تيروييد كه‌ مستلزم‌ جايگزيني‌ هورمون‌ تيروييد در تمام‌ عمر است‌. درمان‌
اصول‌ كلي‌ آزمون‌هاي‌ تشخيصي‌ مي‌توانند شامل‌ بررسي‌هاي‌ آزمايشگاهي‌ خون‌، برداشت‌ و اسكن‌ راديونوكلئيد تيروييد و سونوگرافي‌ (نادر) باشند.
دارو درماني‌ به‌ نوع‌ تيروييديت‌ بستگي‌ داد.
جراحي‌ براي‌ برداشتن‌ فشار وارد به‌ نواحي‌ مجاور گردن‌ يا تخليه‌ آبسه‌ (نادر) داروها داروهاي‌ ضد تيروييد يا جايگزيني‌ هورمون‌ تيروييد بسته‌ به‌ فعاليت در زمان ابتلا به اين بيماري هورمون‌هاي‌ تيروييد شما
مسدود كننده‌هاي‌ بتا آدرنرژيك‌ براي‌ سركوب‌ علايم‌ تيروييد پركار
آنتي‌بيوتيك‌ها براي‌ مقابله‌ با عفونت‌ در صورت‌ لزوم‌
داروهاي‌ كورتيزوني‌ براي‌ كاهش‌ التهاب‌ (نادر)
آسپرين‌ بادوز بالا براي‌ كمك‌ به‌ كاهش‌ التهاب‌
مسكن‌ در صورت‌ نياز فعاليت در زمان ابتلا به اين بيماري به‌ محض‌ بهبودي‌ علايم‌، فعاليت در زمان ابتلا به اين بيماري طبيعي‌ خود را از سر بگيريد. رژيم‌ غذايي‌ رژيم‌ غذايي‌ خاصي‌ ندارد.
درچه شرايطي بايد به پزشك مراجعه نمود؟
اگر شما يا يكي‌ از اعضاي‌ خانواده‌تان‌ علايم‌ تيروييدي‌ را داشته‌ باشيد.
اگر در طول‌ درمان‌ موارد زير رخ‌ دهند:
ـ تب‌ و قرمزي‌ غده‌ تيروييد
ـ خستگي‌
اگر دچار علايم‌ جديد و غير قابل‌ توجيه‌ شده‌ايد.
داروهاي‌ مورداستفاده‌ در درمان‌ ممكن‌ است‌ عوارض‌ جانبي‌ ايجاد كنند.

قند خون





در خون قندهای مختلف وجود دارند که همه آنها را تحت عنوان کربوهیدراتها می‌نامند. از این اینها قنداهای کربنی گلوکز را به علت تشکیل بخش اعظم این کربوهیدرات و اینکه همه این کربوهیدراتها در آخر به این قند تبدیل می‌شوند به عنوان قند خون تعریف می‌کنند.




مفاهیم کلی


در شرایط طبیعی غلظت گلوکز خون در محدوده باریکی ، معمولا بین 90 - 80 میلیگرم در دسی لیتر هر روز صبح قبل از صرف صبحانه در شخص ناشتا کنترل می‌شود. این غلظت در حدود ساعت اول بعد از صرف یک وعده غذا به 140 - 120 میلیگرم در دسی لیتر خون افزایش می‌یابد. اما سیستمهای فیدبکی برای کنترل گلوگز خون غلظت گلوکز را به سرعت (معمولا در ظرف 2 ساعت بعد از آخرین جذب کربوهیدراتها) به حد طبیعی باز می‌گردانند. بر عکس ، در حالت بی‌غذایی ، بوسیله گلوکونئوژنز در کبد گلوکز مورد نیاز برای حفظ غلظت گلوکز در حد ناشتا را تامین می‌کند. این مقادیر برای بیماران دیابتی قدری بالاتر است.




http://daneshnameh.roshd.ir/mavara/i.../glocose.1.bmp


کنترل سطح قند خون

1. کبد به عنوان یک سیستم بافری مهم برای گلوکز خون عمل می‌کند به این معنی که هنگامی که گلوکز خون به دنبال صرف یک وعده غذا تا غلظت زیادی بالا می‌رود میزان ترشح انسولین نیز افزایش می‌یابد و در حدود 3/2 گلوکز جذب شده از روده بلافاصله به گلیکوژن تبدیل شده و در کبد ذخیره می‌شود. در طی ساعات بعد که غلظت گلوکز خون و نیز در این ترشح انسولین کاهش می‌یابد، کبد گلیکوژن را تجزیه و به گلوکز تبدیل می‌کند. این تنظیم در بیماران با اختلالات کبدی تقریبا غیر ممکن است.
   
   
2. علاوه بر انسولین ، گلوکاگون نیز در تنظیم مقدار قند خون دخیل است. این هورمون بر عکس انسولین کار می‌کند. بطوری که با کاهش گلوکز خون ترشح گلوکاگون افزایش می‌یابد و برعکس انسولین ، موجب تجزیه گلیکوژن و به سطح نرمال رساندن غلظت گلوکز می‌شود.
   
   
3. یک اثر مستقیم کاهش غلظت گلوکز خون تحریک غده هیپوتالاموس و سیستم عصبی سمپاتیک می‌باشد که موجب ترشح اپی نفرین از غدد فوق کلیوی می‌گردد. اپی نفرین بر روی کبد اثر کرده و موجب آزاد سازی گلوکز می‌شود.
   
   
4. دو هورمون رشد و کورتیزول نیز در این تنظیم موثرند چرا که مقدار مصرف را بوسیله قسمت اعظم سلولهای بدن کاهش می‌دهند و بجای آن ، گلوکز را به چربی تبدیل می‌کنند.

http://daneshnameh.roshd.ir/mavara/i.../insulin.2.gif
اهمیت کنترل سطح قند خون

چرا حفظ یک غلظت ثابت گلوکز ، اهمیت دارد در حالی که بیشتر بافتها می‌توانند در غیاب گلوکز از چربیها و پروتئینها استفاده کنند؟ پاسخ این است که گلوکز تنها ماده غذایی است که بوسیله مغز ، شبکیه ، اپی‌تلیوم زایای غدد جنسی استفاده می‌شود و بنابراین حفظ غلظت گلوکز خون ، ضروری می‌باشد. به خاطر همین قسمت اعظم گلوکزی که در مرحله بین غذاها از طریق گلوکونئوژنز (ساخت گلوکز از مواد دیگری مثل پروتئینها و چربیها) تشکیل می‌شود.


اهمیت بالا نرفتن سطح گلوکز خون

• گلوکز مقدار زیادی فشار اسمزی در مایع خارج سلولی اعمال می‌کند اگر مقدارش افزایش یابد فشار اسمزی خارج سلول هم افزایش می‌یابد و همین موجب بهم خوردن قدرت ترابری غشای سیتوپلاسمی گردیده و همین خود به نتایج ناخوشایندی چون ادم ، از دست دادن آب سلول و ... می‌گردد.
  
  
• گلوکز زیادی از طریق ادرار دفع می‌گردد و همراه این مایعات و الکترولیتهای بدن نیز تخلیه می‌شود.
  
  
• افزایش دراز مدت سطح گلوکز خون ، موجب آسیب بسیاری از بافتها و بویژه رگهای خونی آنها می‌گردد و همین ممکن است به نتایجی چون حمله قلبی ، سکته مغزی ، بیماریهای کلیوی گردد.

http://daneshnameh.roshd.ir/mavara/i.../diabet.33.jpg
دیابت اولین بیماری حاصل سم خوردگی سطح نرمال غلظت گلوکز

دیابت قندی ، یک سندرم اختلال متابولیسم کربوهیدرات ، چربی و پروتئین است که توسط یا فقدان ترشح انسولین یا کاهش حساسیت بافتها به انسولین بوجود می‌آید. به دو نوع دیده می شود: وابسته به انسولین که بر اثر فقدان انسولین می‌باشد و غیر وابسته به انسولین ، بر اثر کاهش حساسیت بافتهای هدف به انسولین بوجود می‌آید. به این دومی ، مقاوم به انسولین هم می‌گویند.

این بیماری سوخت و ساز گلوکز را در همه انواع سلولها به غیر از سلولهای مغز را دگرگون می‌کند. از علایم دیابت به موارد مقابل می‌توان اشاره کرد: تشنگی بیش از حد ، ادرار کردن زیاد ، خارش بدن ، خستگی ، گزگز دستها و پاها ، کاهش وزن و ایجاد زخمهایی در پاها که به راحتی التیام نمی‌پذیرند. اما در نوع دوم (مقاوم به انسولین) چاقی دیده می‌شود و بنابراین اینها نیاز به رژیم غذایی مناسبی دارند.


هیپوگلیسمی یا شوک انسولین


افراد دیابتی که جهت درمان و کنترل بیماری خود از قرصهای پایین آورنده قند استفاده می‌کنند در بعضی مواقع خونشان بطور غیر عادی کاهش می‌یابد. این حالت ممکن است در عدم مصرف قرص هم دیده شود. در این حالت مقدار قند خون به پایین‌تر از 60 میلیگرم نزول می‌کند. شایع‌ترین علت ، بی‌نظمی در ساعات غذا یا فراموش کردن یکی از نوبتهای غذایی است. چرا که باید بین برنامه غذایی ، انسولین موجود و ورزش تعادل باشد. ممکن است کاهش قند خون به دلیل کاهش وزن باشد چرا که با کاهش وزن ، مقاومت انسولینی هم کاهش و همین موجب کاهش قند خون می‌گردد.

از علایم کاهش قند خون می‌توان به موارد زیر اشاره کرد: گرسنگی ، لرز ، عصبانیت ، تعریق ، سرگیجه ، ضعف ، تحریک پذیری و تپش قلب و در موارد حادتر فریاد کشیدن، چشم ، خواب آلودگی ، سردرگمی ، عدم تعادل در راه رفتن، تاری دید و سر درد. در این مواقع از غذاهای نشاسته‌ای سریع‌الاثر مثل چند حبه قند ، دو یا سه قاشق مرباخوری شکر ، آب پرتقال (نصف لیوان) ، چند تکه میوه خشک شده ، محلول رقیق قندی و شربتها ، باید استفاده کرد.




http://daneshnameh.roshd.ir/mavara/i...hemoglobin.gif
نقش هموگلوبین در تعیین سطح خون

گلوکز 6- فسفات و سایر قندها به صورت برگشت پذیری با هموگلوبین واکنش نشان می‌دهند بنابراین می‌توان گفت مقدار ساخت گلبول قرمز و نیز سطح قند خون باهم متناسب است. به خاطر همین ، افراد دیابتی در مقایسه با افراد سالم ، مقدار بالایی از هموگلوبین (از نوع A1c) را دارند. بنابراین اندازه‌گیری سطح هموگلوبین هر چند هفته یکبار می‌تواند در تعیین اینکه آیا سطح گلوکز بیماران دیابتی به حد کافی کنترل شده است یا نه؟ بسیار مفید باشد.


مقدار گلوکز و روابط با دیگر ترکیبات بدن


میزان انرژی مورد نیاز در طول 24 ساعت از 1600 کیلوکالری در حالت استراحت تا 6000 کیلوکالری بسته به شدت فعالیت تغییر می‌کند. و مقدار ذخایر سوختی یک فرد 70 کیلویی ، معادل 1600 کیلوکالری گلیکوژن ، 24000 کیلو کالری از پروتئین ، 35000 کیلو کالری تری اسیل گلیسرول می‌باشد. بنابراین ، مقدار مواد سوختی این فرد ، نیازهایش را برای 1 الی 3 ماه گرسنگی تامین می‌کند. اما ذخایر گلوسیدی بدن ، در عرض یک روز به مصرف می‌رسد.

و سریعا مقدارش افت پیدا کرده و نیاز به تامین مجدد دارد. اسیدهای چرب نمی‌توانند به گلوکز تبدیل شوند البته قسمت گلیسرول ساختمان تری اسیل گلیسرولها ، می‌تواند به گلوکز تبدیل گردد، اما مقدار گلیسرول کم است یک منبع عمده دیگر برای گلوکز ، اسیدهای آمینه است که از تجزیه پروتئینها مشتق می‌گردد. در طول گرسنگی ، عضله ، بزرگترین منبع اسیدهای آمینه بشمار می‌رود.



چشم انداز بحث


با در نظر تغذیه و ورزشهای منظم ، احتمال یک سری از اختلالات قند خون که با زمینه ارثی می‌باشند وجود دارد. بنابراین برای پیشگیری ، رعایت کلیه موارد (ژنتیکی و محیطی) ضروری می‌باشد. امروزه با روشهای مهندسی ژنتیک ، توانسته‌اند راه حلهایی برای حل دیابت با زمینه ارثی ، فراهم نمایند.

نوروپاتي ديابتي چيست؟
نوروپاتي (بيماري اعصاب محيطي) به معني اختلال در كاركرد اعصاب محيطي بدن است. انتقال دوطرفه پيام‏هاي عصبي بين مغز يا نخاع و اندام‏هاي مختلف بدن از راه اعصاب محيطي صورت مي‏گيرد.
اعصاب، ساختمان‏هاي بلند و باريكي هستند كه حاوي صدها تا هزاران رشته نازك بوده، همه قسمت‏هاي بدن را به مغز مرتبط مي‏سازند. اين اعصاب پيام‏هاي حسي را از اندام‏ها به طرف مغز مي‏برند و پيام‏هاي حركتي را از مغز به اندام‏هاي گوناگون مي‏رسانند. در نوروپاتي كاركرد اين اعصاب دچار اشكال مي‏شود. علامت‏هاي نورپاتي بيشتر شامل كاهش حس و گاهي اوقات درد در دست‏ها و پاها و ساق‏پا است.
آسيب عصبي ناشي از ديابت، مي‏تواند سبب كاهش مشكلاتي در دستگاه گوارش، قلب و كاركرد جنسي شود و موجب سوء هاضمه، اسهال يا يبوست، عفونت مثانه، كاهش قدرت جنسي و تعرق بيش از حد گردد.
در بعضي افراد ممكن است ضعف و تحليل عضلات نيز مشاهده شود.
معمولاً نوروپاتي چه زماني رخ مي‏دهد؟
افراد مبتلا به ديابت ممكن است در هر زماني به نوروپاتي دچار شوند اما علامت‏هاي آشكار نوروپاتي معمولاً در طول 10 سال پس از تشخيص ديابت، پديد مي‏آيند.
مطابق آمارهاي موجود مي‏توان گفت:
• حدود 60 درصد مبتلايان به ديابت به نوروپاتي مبتلا هستند اما علامتي ندارند.
• تقريباً در 30 تا 40 درصد بيماران ديابتي علامت‏هاي نوروپاتي پديدار مي‏شوند.
نوروپاتي ديابتي به طور معمول در افراد سيگاري، بالاي 40 سال و كساني كه در كنترل قندخون دچار مشكل بوده‏اند، رخ مي‏دهد.
علل ايجاد نوروپاتي ديابتي چيست؟
عوامل مختلفي در ايجاد نوروپاتي ديابتي مؤثرند كه مي‏توان از قندخون و قشارخون بالا در افراد ديابتي نام برد. فشار خون بالا ممكن است از بين رفتن رگ‏هاي خوني كه اكسيژن و مواد غذايي را به اعصاب حمل مي‏كنند،شود. فشارخون بالا سبب تخريب اعصاب نيز مي‏گردد. همچنين قندخون بالا روي بعضي فعاليت‏هاي شيميايي اعصاب اثر مي‏گذارد.

علامت‏هاي نوروپاتي ديابتي چيست؟
علامت‏هاي نوروپاتي ديابتي گوناگون است. بي‏حسي و كرختي در پاها اغلب نخستين علامت مي‏باشد. گاهي افراد هيچ‏گونه علامتي ندارند در حالي كه بعضي ديگر به علت علامت‏هاي نوروپاتي به شدت ناتوان مي‏شوند. نوروپاتي ممكن است در عده‏اي موجب پيدايش درد و در گروهي ديگر سبب بي‏دردي (حس نكردن درد) گردد.
علامت‏هاي نوروپاتي در ابتدا اغلب خفيف هستند و تا مدت‏ها فرد متوجه اين عارضه نمي‏شود.
آيا نوروپاتي انواع مختلف دارد؟
علامت‏هاي نوروپاتي با توجه به نوع اعصابي كه درگير مي‏شوند متفاوت است. ممكن است اعصاب متعددي درگير شوند و يا فقط يك چند عصب دچار اختلال گردند.
نوروپاتي منتشر حسي- حركتي
اين نوع نوروپاتي شايعترين نوع بيماري است كه سبب تخريب اعصاب محيطي در پاها، ساق پا و دست‏ها مي‏شود و علامت‏ها آن عبارتند از:
• بي‏حسي و كرختي يا عدم احساس درد و حرارت
• درد شديد و گرفتگي در اندام‏ها
• حساسيت بيش از حد به لمس
• از بين رفتن تعادل بدن
لازم به ذكر است كه اين علامت‏ها معمولاً بارزتر هستند. در اين نوع بيماري به علت از دست رفتن حس اندام‏ها ممكن است فرد دچار آسيب‏ها جدي گردد ولي متوجه آنها نشود.
نوروپاتي كانوني
اين نوع نوروپاتي معمولاً بصورت ناگهاني بروز مي‏كند و روي اعصاب خاصي اثر مي‏گذارد كه علامت‏هاي زير را ممكن است پديد آورد:
1. درد رانها
2. درد شديد در ناحيه لگن
3. درد قفسه سينه، معده يا پهلوها
4. ناتواني در ديدن اشياء
5. دوبيني
6. بي‏حسي يك طرفه صورت
7. مشكلات شنوايي
نوروپاتي خودكار يا اتونوم
اين نوع بيماري، اعصابي را كه قلب و اندام‏هاي دروني را عصب‏دهي مي‏كنند دچار اختلال مي‏كند و علامت‏هاي آن عبارتند از:
• اشكال در كاركرد مثانه (عدم تخليه كامل مثانه و تكرر ادرار و...)
• كاهش توان جنسي
• تخليه كند معده
• مشكلات گوارشي مانند احساس پري معده، از دست دادن اشت‏ها و...
• اختلال در بلع غذا
• اسهال يا يبوست
• كاهش وزن
• افت شديد فشار خون زماني كه فرد از حالت نشسته به وضعيت ايستاده بر مي‏گردد.(كاهش فشار خون وضعيتي)
• تعريق
نوروپاتي چگونه تشخيص داده مي‏شود؟
تشخيص نوروپاتي بر پاية علامت‏ها و معاينات باليني است كه توسط پزشك انجام مي‏گيرد. البته روش‏هاي تشخيصي ديگري مانند نوار عصب نيز وجود دارد.
نوروپاتي ديابتي چگونه درمان مي‏شود؟
هدف از درمان ديابت رهايي از مشكلات ايجاد شده و همچنين پيشگيري از تخريب بيشتر اعصاب است. نخستين گام كنترل قندخون است زيرا كنترل خوب قندخون از پيدايش مشكلات جديد و بدتر شدن عوارض قلبي پيشگيري مي‏كند. براي كاهش يا دفع مشكلات مختلفي كه افراد مبتلا به نوروپاتي ديابتي دارند، روش‏هاي گوناگوني وجود دارد كه به برخي از آنها اشاره مي‏شود.
رهايي از درد اندام‏ها
درمان درد ناشي از نوروپاتي، پشتكار و مداومت مي‏خواهد. مهمترين مسأله پيگيري منظم درمان است حتي در مواقعي كه درد فراموش شده باشد. پيشگيري از درد بسيار آسانتر از آن است كه منتظر شويم تا درد را مي‏توان به روش‏هاي زير كنترل كرد:
• بهبود در نحوه كنترل ديابت: در مواردي كه قرص‏ها نمي‏توانند قندخون را به خوبي كنترل كنند، ممكن است تزريق انسولين يكي از راه‏هاي درمان باشد.
• مسكن‏هاي ساده مانند استامينوفن به طور منظم استفاده شوند
• مسكن‏هاي قوي شب‏ها مورد استفاده قرار گيرند.
• برخي از قرص‏هايي كه براي درمان نوروپاتي ناشي از ديابت به كار مي‏روند. اين داروها همچنين داراي اثر مضاعف در بهبود كيفيت خواب هستند.
• استفاده از پمادهاي مسكن موضعي بر روي پاها گاهي كمك كننده است.
• يك محرك الكتريكي عصب نيز ممكن است كمك كننده باشد.
روش‏هاي درماني ديگر مانند بلوك عصب (كه در درمانگاه درد انجام مي‏شود) يا مصرف ويتامين‏ها ممكن است به صورت آزمايشي به كار برده شوند ولي اغلب چندان كمك‏كننده نيستند. روغن گل پامچال نيز ممكن است اثر محافظت كننده اندكي بر نوروپاتي داشته باشد ولي درد را تسكين نمي‏دهد.
اگر شما استفاده از يك درمان مكمل را انتخاب مي‏كنيد، به خاطر داشته باشيد كه بايد در كنار ساير درمان‏ها بكار برده شود نه به عنوان درمان جايگزيني براي درمان‏هايي كه پزشك به شما توصيه كرده است.
مشكلات گوارشي
جهت بهبود علامت‏هاي گوارشي مختلف. پزشك درمان‏هاي گوناگوني ممكن است پيشنهاد نمايد. به طور مثال به افرادي كه دچار كندي هضم غذا هستند پيشنهاد مي‏شود كه تعداد وعده‏هاي غذايي را افزايش دهند و ميزان غذاي مصرفي در هر وعده را كم كنند، همچنين از مصرف غذاهاي پرچربي و پرفيبر اجتباب نمايند.
سرگيجه و ضعف
ايستادن و نشستن آهسته مي‏تواند از سرگيجه جلوگيري كند. همچنين براي بهبود ضعف اندام‏ها بهتر است از فيزيوتراپي استفاده نمود.
مشكلات مثانه
به دليل استعداد ابتلا به عفونت ادراري در مبتلايان به نوروپاتي ديابتي، لازم است مبتلايان به ديابت آب و مايعات بيشتر بنوشيد و اگر دچار تكرر ادرار هستند، سعي كنند به فواصل منظم مثلاً هر 3 ساعت يك‏بار ادرار كنند تا به يك الگوي صحيح دفع ادرار دست يابند.
دليل اهميت مراقبت از پاها در مبتلايان به نوروپاتي ديابتي چيست؟
لازم است افراد ديابتي مراقبت‏هاي ويژه‏اي از پاهاي خود انجام دهند. مشكلات عروقي و عصبي در ديابت مي‏تواند سبب ايجاد زخم پا شود. مهم‏ترين عامل در پيشگيري از مشكلات پا كنترل صحيح قندخون و رعايت نكات بهداشتي در مراقبت از پاها است كه به گوشه‏اي از آنها اشاره مي‏شود:
• پاهاي خود را مرتب بشوييد و خشك نماييد.
• كفش‏هاي مناسب و اندازه بپوشيد.
• درجه حرارت آب را پيش از قرار دادن پاها در آب بررسي كنيد.
• ناخن‏ها را به صورت عرضي كوتاه نماييد.
• سيگار نكشيد.
در پايان لازم است يادآوري نماييم كه گرچه نوروپاتي در بيماران ديابتي يك مشكل شايع است، اغلب بيماران نسبت به آن آگاه نيستند. مسأله مهمي كه بايد به خاطر سپرد اين است كه در افرادي كه از كاهش حس پاهاي خود اطلاعي ندارند، بايد مراقبت كافي از پاها به عمل آورد. اين مسأله علت اهميت معاينات دوره‏اي توسط پزشك رانشان مي‏دهد.
كنترل خوب ديابت پيشرفته آسيب عصبي را كاهش مي‏دهد.
با كمك گروه ديابت مي‏توان علامت‏هاي بيماري را تسكين داد، از پيشرفت آنها جلوگيري كرد و كيفيت زندگي را بهبود بخشيد.
http://publicrelations.tums.ac.ir/articles/index.asp?articleID=57

قهوه " شیر سویا " عدس " ماهی " جو " حبوبات " قارچ " خیار " پیاز " سبزیجات تازه " اسفناج " سیر " دارچین " تمشک " زغال لخته " زردچوبه " و گل گاوزبان می توانند سبب تحریک ترشح انسولین شوند . برای افرادی که به بیماری دیابت مبتلا هستند مصرف این مواد غذایی لازم و ضروری است .
متخصصان تغذیه در فرانسه می گویند : بهتر است دیابتی ها به داشتن یک رژِیم غذایی صحیح توجه کنند و با مصرف مواد غذایی مورد نیاز و مفید برای بدنشان سبب کاهش و در نهایت از بین رفتن این بیماری شوند .

غده تیروئید

http://daneshnameh.roshd.ir/mavara/i...f/thyroid1.JPG
هورمونهای تیروئیدی

سلولهای تیروئید ، هورمون مختلف ترشح می‌کنند. تیروکسین (T4) ، تری یدوتیرونین ( T3) که معمولا هورمونهای تیروئیدی نامیده می‌شوند و کلسی تونین (Calcitonine).
جذب متابولیسم ید

وجود ید برای سنتز هورمونهای تیروئید اهمیت اساسی دارد. در حقیقت غده تیروئید مصرف کننده اصلی ید در بدن است و کمبود ید به اختلالاتی در کار تیروئید منجر می‌شود. ید توسط غذا به بدن و توسط دستگاه گوارش جذب می‌شود.
تنظیم کار تیروئید

ترشح هورمون تیروئید یا محرک تیروئید (TSH) ، آزاد سازی هورمونهای تیروئیدی را کنترل می‌کند، میزان ترشح TSH نیز بر اساس سطوح هورمونهای تیروئید در خون تنظیم می‌شود. اگر هورمون تیروئید در خون کاهش پیدا کند. ترشح TSH افزایش می‌یابد و در نتیجه سطح T3 و T4 در خون بالا می‌رود. هورمون آزاد کننده تیروتروپین (TRH) که از هیپوتالاموس ترشح می‌شود، آزاد شدن TSH از غده هیپوفیز را تا حدودی تعدیل می‌کند.
کار هورمونهای تیروئید

اصلیترین کار T3 و T4 کنترل فعالیت متابولیک سلول است. تیروکسین ، تری ید و تیرونین نمو صحیح مغز را ممکن می‌سازند، تولید ادرار ، تجزیه پروتئینها و جذب گلوکز توسط سلولها ، را افزایش می‌دهد. کلسی تونین یا تیروکلسی تونین توسط تیروئید ترشح می‌شود. اما تحت کنترل TSH قرار ندارد. این هورمون در پاسخ به افزایش سطح کلسیم پلاسمای خون ترشح می‌شود و با افزایش دادن رسوب کلسیم در استخوان سطح کلسیم در پلاسما را پایین می‌آورد.



http://daneshnameh.roshd.ir/mavara/i...8/thyroid2.JPG
کم کاری تیروئید و میکزدم Hypothyroidism and Myxedema

هیپوتیروئیدسیم حالتی است که با پیشرفت کند کم کاری تیروئیدی مشخص می‌شود. و در انواع مختلف دسته بندی می‌شود.

• نوع اولیه : بیش از 95 درصد موارد مبتلایان دچار کم کاری اولیه تیروئید هستند که اختلال عملکرد خود غده تیروئید است.
  
  
• نوع ثانویه : کم کاری تیروئید به علت نارسایی هیپوفیز را هیپوتیروئیدی ثانویه گویند.
  
• نوع ثالثیه : کم کاری تیروئید ناشی از نارسایی هیپوتالاموس را هیپوتیروئیدی ثالثیه گویند.
  
  
• وجود هیپوتیروئیدی از زمان تولد را کرتینیسم گویند. مادر نیز ممکن است دچار کم کاری تیروئیدی باشد.
  
  
• تیروئیدیت اتوایمیون (تیروئیدیت هاشیموتو) شایعترین کم کاری تیروئید در بالغین است که غده تیروئید توسط سیستم ایمنی بدن مورد تهاجم قرار می‌گیرد.
  
  
• کم کاری تیروئید در مبتلایان به پرکاری تیروئید که توسط ید رادیواکتیو ، جراحی یا داروهای ضد تیروئیدی درمان شده‌اند نیز مشاهده می‌شود.

تظاهرات بالینی

علائم بالینی در ابتدا غیر اختصاصی مفرط بیمار مانع می‌شود کار روزانه خود را بطور کامل انجام دهد. شکایاتی مثل ریزش مو ، شکنندگی ناخنها و خشکی پوست در این بیماران شایع است. امکان بی‌حس شدن یا تیغ شدن انگشتان نیز وجود دارد. گاهی بیمار از خشن شدن صدا شکایت دارد. علاوه بر از بین رفتن میل جنسی ، بیماران مونث دچار اختلالات قاعدگی مثل منوراژی یا آمنوره نیز می‌شوند. در کم کاری شدید تیروئید ، درجه حرارت و سرعت ضربان قلب از حد طبیعی کمتر می‌شوند.

وزن بیمار ، حتی بدون افزایش مصرف غذا معمولا رو به افزایش می‌گذارد، با این وجود احتمال کاشکسی در کم کاری شدید وجود دارد. ضخامت پوست به علت تجمع پلی ساکارید در بافتهای زیر پوستی (میکزدم) افزایش می‌یابد. صورت بیمار حالت بی‌تفاوتی پیدا می‌کند و مثل ماسک می‌شود. بیمار در محیط گرم نیز از سرما شکایت دارد. با پیشرفت بیماری پاسخهای عاطفی بیمار کند می‌شود. فرآیندهای هوشی کند می‌شود. و بیمار حالت بی‌تفاوتی پیدا می‌کند. اندازه زبان ، دستها و پاها در اکثر مبتلایان بزرگ می‌شود. بیمار از یبوست شکایت دارد.
پرکاری تیروئید (Hyperthyroidism Graves diseafe)

پرکاری تیروئید یک بیماری کاملا مشخص بوده که شایعترین علت آن بیماری گریوز تشکیل می‌دهد معمولا آن را گواتر اگزوفتالمیک نیز می‌نامند.
علت پرکاری تیروئید

کاملا مشخص نیست. به نظر می‌رسد برون ده بیش از حد غده تیروئید غیر طبیعی آن توسط ایونوگلبولینهای در گردش خون مربوط باشد. ماده‌ای به نام محرک طویل الاثر تیروئید با غلظت زیاد در سرم بسیاری از مبتلایان به هیپوتیروئیدی مشاهده شده است که امکان دارد با نقص سیستم ایمنی بیمار ارتباط داشته باشد. امکان دارد به دنبال ضربه روحی- استرس یا عفونت ایجاد شود. علل شایع دیگر پرکاری تیروئید عبارتند از : تیروئییت و مصرف زیاد از حد هورمونهای تیروئیدی.


http://daneshnameh.roshd.ir/mavara/i...a/thyroid3.JPG
مشخصات بالینی

به صورت یک سری نشانه و علائم مشخص تظاهر می‌یابد (تیروتوکسیکوز یا سمیت تیروئیدی). علامت مشخصه آنها اغلب حالت عصبی است. این بیماران از نظر عاطفی اغلب به شدت تحریک پذیر ، بیقرار و نگران می‌باشند. بیمار نمی‌تواند آرام بنشیند، اغلب از تپش قلب ناراحت است، نبض آنها چه در حالت استراحت و چه در فعالیت بطور غیر طبیعی بالا است. این بیماران نمی‌توانند گرما را تحمل کنند، بسادگی دچار تعریق فراوان می‌شوند. پوست آنها همیشه برافروخته است، رنگ نقره‌ای مشخصی دارد و گرم ، نرم و مرطوب است. گاهی لرزش ظریفی در دستها مشاهده می شود.

بسیاری چشمان بر آمده (اگزوفتالموس) دارند که حالت خمیدگی در چهره آنها ایجاد می‌کند. سایر علائم عبارتند از افزایش اشتها و پرخوری ، تا زمانی که علائم گوارشی ظاهر نشده‌اند، کاهش وزن تدریجی ، خستگی ، ضعف و غیرعادی عضلانی ، آمنوره ، تغییرات اجابت مزاج به شکل یبوست یا اسهال سرعت ضربان قلب بین 90 تا 60 بار در دقیقه است. فشار خون سیستولیک بالا است ولی فشار دیاستولیک افزایش نمی‌یابد. امکان فیبرپلاسیون دهلیزی وجود دارد، نارسایی احتقایی قلب بخصوص در سالخوردگان شایع است.
ارزیابی تشخیصی

غده تیروئید بزرگ ، نرم و ضربان‌دار گشته و ممکن است بر روی شریانهای آن تریل لمس شده و یا بروشی شنیده شود

با ابداع فناوري جديدي، هزاران بيمار ديابتي براي كنترل قند خون خود ديگر به آزمايش خون سر انگشتان نيازي ندارند و مي‌توانند اين كار را به عهده سن****‌هاي جديدي كه بطور شبانه‌روزي بيمار را تحت نظر دارند واگذار نمايند.
به گزارش سلامت نیوز به نقل ازرويترز، مقامات بهداشت فدرال آمريكا، براي كودكان استفاده از سن****‌اي را كه سه روز پياپي كار مي‌كند و براي بزرگسالان سن****‌اي كه هفت روز مي‌تواند فعال باشد را تاييد كردند.
هدف نهايي ساخت يك "لوزالمعده مصنوعي" است كه در آن اين سن****‌ها به همراه تلمبه‌هاي كاشته شده ، بطور خودكار انسولين آزاد مي‌كند تا قند خون بيمار ديابتي مشابه فرد سالم شود.
هنوز تا تحقق اين امر سالها زمان باقي است.
در حال حاضر، انتظار مي‌رود اين سن****‌هاي زير پوستي به آسيب پذيرترين بيماران كه نيازمند تزريق انسولين هستند كمك كند تا بيماري خود را بهتر كنترل كنند.
شايد اين سن****‌ها با زنگ خطري همراه شوند كه با اعلام هشدار از افزايش يا كاهش خطرناك قند خون جلوگيري مي‌كنند.
سطح بالاي گلوكز به رگهاي خوني و اعصاب آسيب مي‌رساند و به بروز نابينايي، نارسايي كليوي، قطع عضو و بيماري قلبي مي‌انجامد. آزمايش مكرر گلوكز از طريق چهار تا هشت بار در روز آزمايش خون به بيماران كمك مي‌كند گلوكز خون را كنترل كرده و از بروز اين عوارض پيشگيري كنند.
با اين فناوري جديد، بيماران ديابتي از يك سوزن براي وارد كردن يك سن**** درست در زير پوست پهلو يا شكم در هر سه يا هفت روز استفاده مي‌كنند.
اين سن****‌ها از طريق ارتباط بي‌سيم هر پنج دقيقه ميزان گلوكز خون را به يك دستگاه شبيه كاغذ ارسال مي‌كنند.

سندرم متابوليك
اين سندرم، مجموعه علائمي است كه اگر فرد چند تاي آن را داشته باشد، بايد فكري به حال خودش بكند و بيشتر مراقب باشد؛ چون مي‌تواند نشان‌دهنده خطر قريب‌الوقوع بيماري قلبي و سكته در او باشد. علائم سندرم متابوليك، شامل اين‌ها هستند: فشار خون بالا، تري‌گليسيريد بالا، كلسترول خوب يا همان HDL پايين، قند خون بالا و همين طور چاقي شكمي
كساني كه روزانه شير مي‌خوردند، به نسبت كساني كه «به ندرت» به‌ آن رغبت نشان مي‌دادند، 62 درصد كمتر احتمال دارد كه به سندرم متابوليك دچار شوند. اين نتايج، از بررسي 2 هزار و 400 مرد ميانسال بريتانيايي، به مدت حدود 20 سال به دست آمده است.
نتايج مشابهي هم در مورد مصرف پنير و ماست به دست آمده و اين خوراكي‌ها هم همين فايده را داشته‌اند.
جالب است از سرنوشت افرادي كه در اين مطالعه دچار سندرم متابوليك شده‌اند، خبر داشته باشيم. اين افراد 79 درصد بيشتر از سايرين دچار حمله قلبي شدند، 4برابر جمعيت نرمال جامعه دچار ديابت يا بيماري قند شدند و احتمال فوت‌شان در عرض اين 20 سال، 46درصد بيشتر از سايرين بود.
اين بررسي‌ها، در دانشگاه «كارديف» انگلستان انجام شده و نتايج آن در شماره آگوست نشريه «اپيدميولوژي بهداشت جامعه» چاپ شده است. البته اين مطالعه ثابت نمي‌كند كه با مصرف لبنيات، قطعا به علائم سندرم متابوليك دچار نمي‌شويد.
اين نتايج تنها نشان‌دهنده نوعي رابطه بين اين دو موضوع است كه براي اثبات قطعي نوع اين رابطه، بايد مطالعات باليني و مداخله‌اي بيشتري صورت گيرد. با اين حال، از آنجا كه به دلايل گوناگون، مصرف لبنيات مفيد شناخته شده است، مي‌توانيم از همين الان آن را به عنوان يك توصيه جدي براي همه مطرح كنيم.

يك پژوهشگر ايتاليايي موفق به‌كشف روشي جديد براي درمان ديابت نوع دوم شد
"نيكولا اسكوپينارو" جراح ايتاليايي موفق به كشف روشي جديد براي درمان قطعي ديابت از نوع دوم شد.
۸۰درصد بيماران مبتلا به ديابت ، چاق هستند و يااضافه وزن دارند ، در اين افراد ظاهرا عضلات بدن از چربي‌هاي اضافي براي توليد انرژي بجاي قند استفاده مي‌كنند.
بنابراين اگر از جذب چربي در روده‌ها جلوگيري شود، پانكراس بطور طبيعي بكار خود ادامه مي‌دهد و ترميم مي‌شود.
اين پزشك ايتاليايي كه متخصص جراحي چاقي است، اين روش را برروي تعدادي از بيماران انجام داد كه موفقيت آميز اعلام شد.
وي با انجام يك عمل جراحي بر روي بيمار مبتلا به ديابت دو راه از معده به سوي روده‌ها باز مي‌كند، يك راه براي غذا و راه ديگر براي ترشح پانكراس كه براي هضم لازم است.
بنابراين جذب چربي در بدن به ‪ ۴۰گرم و جذب كالري در مردان به ‪۱۷۰۰ كالري و در زنان به ‪ ۱۴۰۰كالري كاهش مي‌يابد.
با توجه به نتايج بدست آمده از اين روش در مبارزه با ديابت، اين روش از تابستان سال آينده در ‪ ۲۰بيمارستان ايتاليا بر روي ‪ ۶۰۰بيمار انجام خواهد شد.
درايتاليا ‪ ۴/۵ميليون نفر مبتلا به ديابت هستند و نيمي از آنها باوجود رژيم و دارو نمي‌توانند بطور لازم قند خون خود را كنترل كنند.

شايعترين بيماري متابوليك در جهان ديابت است
ديابت شايعترين بيماري متابوليك در جهان است كه عوارض آن تمام ارگانهاي بدن را درگير مي‌كند و ايران و كشورهاي در حال توسعه بااپيدمي شيوع ديابت مواجه اند.

به گزارش سلامت نیوز به نقل از باشگاه خبرنگاران، دكتر لاريجاني رئيس دانشگاه علوم پزشكي تهران در همايشي كه صبح ششم آذر در تالار امام حسين(ع) بيمارستان سينا برگزار شد ،افزود:در سال 2020 و 2025 پيش بيني مي‌شود با چيزي حدود 300 ميليون ديابتي در جهان مواجه باشيم و در كشور ما بين 5 تا 7 درصد شيوع ديابت به صورت كلي است و در امارات و عربستان شيوع اين بيماري بالاي 14 درصد است.
وي ادامه داد:در كشور سه ميليون ديابتي داريم كه با افزايش سن ديابت توسعه پيدا مي‌كند و طبق مطالعاتي كه در تهران انجام شده در سال 1995 ديابت نوع دو را افراد بالاتر از 30 سال 7 درصد به خود اختصاص داده‌اند كه اين رقم اكنون به 13 درصد رسيده و 50 درصد ديابتي ها نيز نمي‌دانند كه ديابت دارند.
* ديابت ششمين علت مرگ در جهان است
دكتر لاريجاني درخصوص ديابت و عوارض آن گفت:ديابت ششمين علت مرگ در جهان شناخته شده و 5 تا 10 سال از عمر افرادي كه به آن مبتلا مي‌شوند را كم مي‌كند و شايعترين علت كوري چشم است.
لاريجان تصريح كرد:ديابت پرهزينه است و 10 تا 15 درصد هزينه‌هاي بهداشتي و درماني به ديابتيها تعلق مي‌گيرد، بنابراين كاهش مستقيم و غير مستقيم ديابت جدي است و ديابت فقط كنترل قند خون نيست.
وي ادامه داد: 15 درصد ديابتي ها در طول دوران بيماري دچار نروپاتي مي‌شوند و ضايعات قلب و عروق در ديابت جايگاه جدي دارد و بايد مراقبتها بيشتر شود.
وي يادآور شد: 70 بروشور آموزشي براي ديابتي ها به چاپ رسيده و سه تا چهار ميليون نفر از مردم ما به ديابت دچار هستند كه خيلي از آنها ديابت را نمي‌شناسند و از وجود آن آگاه نيستند، بيماران ديابتي به علت مراجعه دير هنگام به پزشك دچار عوارض مزمن مي‌شوند.

درصد مبتلايان به ديابت از كنترل مطلوب عوارض اين بيماري برخوردار نيستند
رييس انجمن علمي ديابت ايران گفت:
هم‌اكنون بيش از ‪۹۹درصد بيماران ديابتي در كشورمان از كنترل مطلوب عوارض اين بيماري برخوردار نيستند.
دكتر اسدالله رجب روز يكشنبه در گفت و گو با ايرنا افزود: بدين جهت در كشور ما اكثر مبتلايان به ديابت با گذشت مدت كمي از بيماري شان، دچار عوارض بسيار اين بيماري نظير عوارض چشمي، قلبي، كليوي و قطع اندام ها مي شوند.
دكتر رجب با اشاره به نتايج تحقيقي كه در استان قزوين انجام شده گفت:
‪۱۰۰درصد مبتلايان به ديابت در قزوين به رغم مصرف دارو از كنترل صحيح عوارض بيماري برخوردار نبودند و از سوي ديگر ‪۶۲درصد آنها از بيماري خود اطلاعي نداشتند.
وي افزود: اين در حالي است كه يك بيمار ديابتي با كنترل بيماري خود مي تواند همانند افراد ديگر جامعه تا ‪۸۰سال زندگي با كيفيتي را تجربه كند.
وي تاكيد كرد: در اين ميان آموزش پايه اصلي درمان ديابت است و نقش مهمي در كنترل عوارض و همچنين پيشگيري از ابتلا به اين بيماري دارد اما با كمال تاسف در كشور ما توجه چنداني به آن نمي‌شود.
او بيان داشت: در كشور ما درمان ديابت در دارو درماني خلاصه شده است و بودجه لازم براي آموزش فرد مبتلا به ديابت در نظر گرفته نشده است.
وي گفت : بها دادن به آموزش با رعايت همه جنبه‌هاي آن نظير پرداخت هزينه آموزش از سوي بيمه‌گذار ميسر است.
وي با اشاره به هزينه هنگفت بيماري ديابت در كشور گفت: هم‌اكنون سالانه بيش از ‪۱۰هزار ميليارد ريال صرف درمان و عوارض ابتلا به ديابت در كشور مي‌شود در صورتي كه مي‌توان با برنامه‌ريزي و آموزش از تبعات اين بيماري كاست.
وي شروع آموزش براي بيماران ديابتي در كشور را در سال ‪۱۳۶۸ذكر كرد و افزود: طي اين مدت تاكنون ‪۲۰هزار نفر در تهران آموزشهاي مربوطه را فرا گرفته‌اند.
وي حداقل زمان براي آموزش و يادگيري مبتلايان به ديابت را يكسال دانست و افزود: آموزشها در سطوح مختلف كودكان، بزرگسالان و سالمندان بايد متفاوت و با شيوه خاص خود باشد به طوريكه در كودكان نبايد آنها را از عوارض بيماري ترساند.
رييس انجمن علمي ديابت ايران با اشاره به درمانهاي نوين اين بيماري گفت: ورزش، تغذيه و دارو سه روش قديمي به همراه آموزش، كنترل روزانه متابولسيم و حمايت‌هاي روانشناختي و اجتماعي از جمله روشهاي جديد درمان ديابت در دنيا است.
دكتر رجب با بيان اينكه خودآگاهي و خودباوري يكي از اصول مهم در آموزش بيماران ديابتي است، افزود: شناخت بيماري، كسب مهارتهاي صحيح مراقبت از خود و نگرش مثبت به زندگي نقش مهمي در اصلاح و تغيير شيوه زندگي افراد ديابتي خواهد داشت.

همه اسم طحال را شنيده ايد. يكي از اعضاي داخلي بدن است كه درون شكم قرار دارد . ولي اگر از خيلي ها بپرسيم كار طحال چيست يا اصلاً محل قرار گيري آن كجاست؟ بالا يا پايين شكم؟ چپ يا راست؟ جوابي نخواهيم شنيد.
طحال يك عضوداخل شكمي، با ابعاد حدوداً دوازه در هشت سانتي متر است كه به طور طبيعي در سمت چپ قسمت فوقاني شكم، دركنار معده و بالاي كليه چپ قرار گرفته است. طحال كاملاً توسط دنده تحتاني قفسه سينه محافظت مي شود و در حالت طبيعي، اگر اندازه نرمال داشته باشد، نمي توان آن را از طريق جدار شكم لمس كرد.
وزن طحال، در بالغين 75 تا 150 گرم است و درهر دقيقه، حدوداً 300 ميلي ليترخون از آن عبور مي كند . بنابراين يك بافت كاملاً پرخون محسوب مي شود. طحال در دوران مختلف زندگي وظايف كاملاً متفاوتي را بر عهده مي گيرد.
در دوران جنيني و در ماه هاي پنجم تا هشتم بارداري، طحال به عنوان يك مركز خون ساز عمل مي كند و گلبول هاي سفيد و قرمز خون را مي سازد. پس از تولد، با انتقال مراكز خون سازي به مغز استخوان، اين فعاليت طحال خاموش مي شود. در عين حال، قابليت تبديل به بافت هاي خون ساز همواره در طحال باقي مي ماند و در برخي بيماري ها كه با درگيركردن مغز استخوان، باعث مهار ساختن سلول هاي خوني مي شوند ، سلولهاي طحال مجدداً شروع به فعاليت خونسازي مي كنند. اين فعاليت، معمولاً فاقد ارزش باليني است و تنها موجب بزرگ شدن بيش از حد طحال و بروز عوارض ناشي از آن مي شود.
در دوران پس از تولد و در سنين كودكي، طحال يك منبع عمده و محل استقرار سلول هاي لنفوسيت B محسوب مي شود و نقش مهمي را در پاسخ هاي ايمني بدن ايفا مي كند. لنفوسيت هاي B كه در طحال استقرار يافته اند، در پاسخ به ميكروب ها و عوامل خارجي، شروع به ترشح پادتن يا آنتي بادي مي كنند.
سلول هاي ماكروفاژي كه در طحال استقرار يافته اند، نقش پاك كننده خون از سلول هاي غير طبيعي را بر عهده دارند. گلبول هاي قرمز داراي اشكال غير طبيعي يا آنهايي كه بيش از اندازه پير شده اند و همچنين پلاكت هاي غير طبيعي، توسط طحال از گردش خون برداشته مي شوند. در هر روز، 20 ميلي ليتر گلبول هاي قرمز فرسوده توسط طحال جمع آوري و از گردش خون خارج مي شوند. به طور طبيعي، يك سوم از كل پلاكت هاي بدن، در طحال ذخيره شده اند و در موارد لزوم، مي توانند به گردش خون وارد شوند.
با وجود كاركردهايي كه به طحال نسبت داده شد، فعاليت هاي اين عضو در بالغين، توسط اعضاي ديگر، نظير كبد و مغز استخوان هم قابل انجام است. بنابراين، برداشتن طحال در بالغين، معمولاً عارضه عمده اي ايجاد نمي كند. در كودكان، با توجه به نقش طحال در پيدايش پاسخ هاي ايمني، برداشتن طحال بايد با دقت و وسواس بيشتري صورت گيرد، زيرا حذف اين عضو در سنين پايين، با كاستن از توانايي ساخت آنتي بادي در بدن، موجب استعداد ابتلا به برخي عفونت هاي خاص مي شوند.
طحال، كاملاً در مجاورت دنده هاي نهم تا دوازدهم قرار گرفته است. آسيب طحال و پارگي آن، يك مشكل شايع در تصادفات و ضرباتي است كه به سمت چپ شكم و قفسه سينه وارد مي شوند. مهم ترين خطري كه در اين موارد بيمار را تهديد مي كند، خونريزي شديد از بافت پرخون طحال به داخل شكم است، بدون اينكه خونريزي از سطح بدن وجود داشته باشد. تشخيص خونريزي داخلي، در اين موارد از اهميت فوق العاده زيادي برخوردار است. زيرا در بسياري از موارد، براي كنترل آن نياز به اعمال جراحي وجود دارد. در صورت پارگي طحال، گاهي نياز به برداشتن كامل اين عضو پيش مي آيد.
در برخي بيماري ها، برداشتن طحال يا اسپلنكتومي، يكي از پايه هاي درماني محسوب مي شود. اين بيماري ها يا مستقيماً در نتيجه عملكرد غير طبيعي طحال حادث شده اند و يا كاركردهاي طحال موجب تشديد يا استمرار آنها مي شود.
گاهي طحال، عملكرد پاكسازي خون را بيش از حد لازم انجام مي دهد و نه تنها سلول هاي معيوب و فرسوده را از گردش خون خارج مي كند، بلكه بسياري از سلول هاي سالم را نيز از بين مي برد. اين حالت كه "هيپراسپلنيسم" ناميده مي شود، از مواردي است كه برداشتن طحال ، به بهبود بيماري مي انجامد.
در بيماري هاي همولتيك، كه نوعي كم خوني ناشي از متلاشي شدن زودهنگام گلبول هاي قرمز هستند، گاهي برداشتن طحال، به كاهش كم خوني كمك مي كند . در حالات پيشرفته تالاسمي، كم خوني داسي شكل و كم خوني هاي همولتيك خود ايمني، برداشتن طحال به تخفيف بيماري كمك مي كند. افرادي كه به هر علت، طحالشان برداشته شده است، بايد واكسن ضد برخي ميكروب هاي خاص را دريافت كنند، زيرا حتي در بزرگسالان نيز كاركردهاي طحال نبايد كاملاً بي اهميت تلقي شود و نقش طحال در دستگاه ايمني بدن را بايد هميشه در نظر داشت. آنتي بادي هايي كه درطحال ترشح مي شوند، به خصوص عليه باكتري هايي كه داراي كپسول هستند موثرند و بيماراني كه در آنها طحال برداشته شده ، مستعد ابتلا به عفونت با باكتري هايي نظير پنموكوك و هموفيلي هستند. واكسيناسيون مناسب و رعايت اصول پيشگيري، احتمال وقوع اين عفونت را به ميزان قابل توجهي كاهش مي دهد.

به‌ هم‌ خوردن‌ تعادل‌ كلسيم‌ خون‌
calcium imbalance
http://beta.tebyan.net/Image/Big/138...2191076150.jpg



كلسيم‌ يكي‌ از اجزاي‌ معدني‌ خون‌ است‌ كه‌ به‌ تنظيم‌ ضربان‌ قلب‌، انتقال‌ پيام‌هاي‌ عصبي‌، انقباض‌ عضلات‌ و تشكيل‌ استخوان‌ و دندان‌ها كمك‌ مي‌ كند. افزايش‌ يا كاهش‌ غلظت‌ كلسيم‌ خون‌ مي ‌تواند مشكلات‌ جدي‌ و گاهي‌ تهديد كننده‌ زندگي‌ به‌ بار آورد، به‌ نحوي‌ كه‌ غشاهاي‌ تمام‌ سلول‌هاي‌ بدن‌، عضلات‌، استخوان‌ها، غدد پاراتيروئيد و هورمون‌هاي‌ پاراتيروئيدي‌ (كه‌ تنظيم‌ كننده‌ جذب‌ و استفاده‌ از كلسيم‌ هستند) همگي‌ تحت‌ تأثير قرار مي ‌گيرند.

كاهش‌ غلظت‌ كلسيم‌ خون‌:

علايم‌ شايع‌ كاهش‌ غلظت‌ كلسيم‌ خون‌:
اسپاسم‌، پرش‌، يا كرامپ‌ عضلاني‌
بي ‌حسي‌ و سوزن‌ سوزن‌ در دست‌ها و پاها
تشنج‌
نامنظمي‌ ضربان‌ قلب‌
افزايش‌ فشار خون‌
علل‌ كاهش‌ غلظت‌ كلسيم‌ خون‌:
كاهش‌ فعاليت‌ غدد پاراتيروئيد به‌ علت‌ بيماري‌ يا آسيب‌ به‌ هنگام‌ جراحي‌ در گردن‌
دريافت‌ ناكافي‌ كلسيم‌ و ويتامين‌ D در رژيم‌ غذايي‌
سوءجذب‌ از دستگاه‌ گوارشي‌ (معمولاً بدون‌ علت‌ مشخص‌)
پانكراتيت‌ (التهاب‌ لوزالمعده‌)
نارسايي‌ كليه‌
سوختگي‌ يا عفونت‌ شديد
كاهش‌ غلظت‌ منيزيم‌ خون‌
عوامل‌ افزايش‌ دهنده‌ خطر كاهش‌ غلظت‌ كلسيم‌ خون‌:
مصرف‌ بعضي‌ از داروها، از جمله‌ ديورتيك‌هاي‌ تيازيدي‌ و مسدود كننده‌هاي‌ كانال‌ كلسيمي‌
آسيب‌، سرطان‌، يا جراحي‌ غده‌ تيروئيد يا غدد پاراتيروئيد
افراط‌ در مصرف‌ الكل‌ كه‌ باعث‌ نامناسب‌ بودن‌ تغذيه‌ مي ‌شود.
http://beta.tebyan.net/Image/Big/138...8893136175.jpg

افزايش‌ غلظت‌ كلسيم‌ خون‌:

علايم‌ شايع‌ افزايش‌ غلظت‌ كلسيم‌ خون‌:
افسردگي‌، دليريوم‌ (دليريوم عارضه عصبي است كه با اختلال كامل در فعاليتهاي مغزي مشخص شده و فرد آگاهي و توجه به محيط اطراف را از دست مي دهد.) ، گيجي‌
تشنج‌ و اغماء (تنها در بدترين‌ موارد)
بي‌حالي‌ و خواب ‌آلودگي‌
بي‌اشتهايي‌
استفراغ‌ و اسهال‌
كم آبي‌ بدن‌ و تشنگي‌
نامنظمي‌ ضربان‌ قلب‌
كاهش‌ فشار خون‌
علل‌افزايش‌ غلظت‌ كلسيم‌ خون‌:
وجود شكستگي‌هاي‌ متعدد و استراحت‌ طولاني‌ مدت‌ در تخت‌
تومورهاي‌ خوش‌خيم‌ يا بدخيمي‌ كه‌ استخوان‌ را تخريب‌ مي ‌كنند.
پركاري‌ غدد پاراتيروئيد
ميلوم‌ متعدد
عوامل‌ افزايش‌دهنده‌ خطر افزايش‌ غلظت‌ كلسيم‌ خون‌:
تغذيه‌ نامناسب‌، به‌خصوص‌ مصرف‌ بيش‌ از اندازه‌ محصولات‌ لبني‌ يا آنتي‌اسيدهاي‌ حاوي‌ كلسيم‌ زياد
عدم‌ فعاليت‌ يا استراحت‌ طولاني ‌مدت‌ در رختخواب‌ به‌ هر علت‌
تزريق‌ مكرر خون‌ حاوي‌ سيترات‌
بيماري‌ مزمن‌ كليه‌

پيشگيري‌

- از آنتي‌اسيدهاي‌ حاوي‌ كلسيم‌، به‌ صورت‌ مرتب‌ استفاده‌ نكنيد.
- داشتن‌ يك‌ رژيم‌ طبيعي‌ و متعادل‌
- هيچ‌گاه‌ الكل‌ ننوشيد.

عواقب‌ مورد انتظار

اغلب‌ موارد با درمان‌ در عرض‌ يك‌ هفته‌ معالجه‌ مي ‌شوند، مگر اينكه‌ علت‌ به‌ هم‌ خوردن‌ تعادل‌ كلسيم‌ خون‌، سرطان‌ باشد.

عوارض‌ احتمالي‌

ايست‌ قلبي‌
شكستگي‌ استخوان‌هاي‌ ضعيف‌
سنگ‌ كليه‌ (در موارد افزايش‌ غلظت‌ كلسيم‌ خون‌)
زخم‌ معده‌ و اثني‌عشر (در موارد افزايش‌ غلظت‌ كلسيم‌ خون‌)

اصول‌ كلي‌ درمان

آزمايشات‌ تشخيصي‌ ممكن‌ است‌ شامل‌ آزمايش‌ خون‌ از نظر سطح‌ كلسيم‌، نوار قلب‌، و عكس برداري‌ از استخوان‌ها باشد.
پيش‌ از اينكه‌ برنامه‌ درماني‌ براي‌ پيشگيري‌ از عود مشكل‌ طرح‌ ريزي‌ شود، بايد علت‌ زمينه ‌ساز معلوم‌ شود.

داروها

در حالت‌ كاهش‌ غلظت‌ كلسيم‌ خون‌، گلوكونات‌ يا كربنات‌ كلسيم‌ وريدي‌
در حالت‌ افزايش‌ غلظت‌ كلسيم‌ خون‌، محلول‌ سالين‌ داخل‌ وريدي‌ و ديورتيك‌هاي‌ قوس‌ هنله‌ (مثل‌ فورسمايد -لازيكس‌ و اسيد اتاكرينيك‌)

فعاليت‌

پس‌ از شروع‌ درمان‌، با رو به‌ بهبود گذاشتن‌ علائم‌، فعاليت‌هاي‌ عادي‌ خود را از سر گيريد.

رژيم‌ غذايي‌

در موارد كاهش‌ خفيف‌ غلظت‌ كلسيم‌ خون‌، از مكمل‌ كلسيمي‌ و ويتامين‌D استفاده‌ نماييد. شير و محصولات‌ لبني‌ نيز بيشتر مصرف‌ كنيد.
در موارد افزايش‌ خفيف‌ غلظت‌ كلسيم‌ خون‌، مصرف‌ محصولات‌ لبني‌ و آنتي‌اسيدهاي‌ حاوي‌ كلسيم‌ را محدود كنيد.

در اين‌ شرايط‌ به‌ پزشك‌ خود مراجعه‌ نماييد:

اگر شما يا يكي‌ از اعضاي‌ خانواده‌ تان علايم‌ به‌ هم‌ خوردن‌ تعادل‌ كلسيم‌ خون‌ را داريد.
اگر پس‌ از آغاز درمان‌، علائم‌ بدتر شوند يا رو به‌ بهبود نگذارند

ايراني‌ها کوتاه نشده‌اند!

http://www.tebyan.net/image/big/1386...3813212896.jpg
"کوتاهي قد، ژنتيکي است و اين امر با هيچ دارو و آمپولي برطرف نمي ‌شود و تبليغاتي که در اين زمينه انجام مي ‌شود،تنها جنبه سود جويي درماني و دارويي است". اين هشدار، يکي از چند هشداري است که دکتر فريدون عزيزي فوق تخصص غدد مطرح مي‌ کند.
ايراني‌ها بلندقدتر شده‌اند

دکتر فريدون عزيزي درباره افزايش يا کاهش قد ايراني‌ها طي سال‌هاي اخير مي‌ گويد:‌ "به طور مسلم طي سال‌هاي گذشته، رشد قد کودکان در کشورهاي پيشرفته، وجود داشته است و رشد قد کودکان ايراني نيز در مقايسه با جوامع پيشرفته 5 تا 10 سانتي‌متر پايين‌تر است و اين امر نقصاني است که جوامع در حال توسعه نسبت به کشورهاي پيشرفته دارند و مهمترين دليل آن نيز تفاوت در نوع تغذيه است." وي به تحقيقات صورت گرفته در تهران و اصفهان در خصوص افزايش يا کاهش قد ايرانيان اشاره مي ‌کند و مي ‌افزايد: " ايراني‌ها کوتاه ‌قد نشده‌اند، براساس تحقيقات، ميانگين قد ايراني‌ها نسبت به 20 سال گذشته رشد يافته ولي اين امر به اين دليل نيست که افراد کوتاه قد مي ‌توانند بلند شوند بلکه افزايش متوسط قد در هر جامعه‌اي نسل به نسل امکان‌پذير خواهد بود."
کوتاهي قد و افزايش تبليغات بي اثر

اين فوق‌ تخصص غدد درون ريز و متابوليسم با ابراز تأسف از افزايش روزافزون تبليغات افزايش قد در رسانه‌ها و به خصوص در شبکه‌هاي ماهواره‌اي مي‌ گويد: "متآسفانه همانطور که در کشورمان مسئله کوتاهي قد مطرح شده است، به همان اندازه تبليغات در زمينه هاي درماني و دارويي نيز زيادتر شده و متأسفانه در اين راستا بسياري از مطالبي که در رسانه‌ها درخصوص افزايش قد تبليغ مي ‌کنند، صحيح نيست." رئيس مرکز تحقيقات غدد و متابوليسم دانشگاه علوم پزشکي شهيد بهشتي تهران با تأکيد بر اينکه افزايش يا کاهش قد، ژنتيکي است و اين امر با هيچ دارو و آمپولي برطرف نمي‌ شود، مي ‌گويد:‌ "افرادي نيز که مشکلات هورموني دارند حداکثر قدشان در صورت رفع مشکل، در زنان به 150 و مردان به 160 سانتي‌متر خواهد رسيد." وي ميزان متوسط قد ايراني‌ها را در ميان زنان 161 و در ميان مردان 167 سانتي‌متر عنوان و تصريح مي ‌کند: "به نظر نمي‌ آيد عامل ژنتيک، عامل اصلي رشد قد باشد چرا که کشورهاي پيشرفته توانسته‌اند به درصد بالاتري از رشد قد نسبت به ديگر کشورها دست يابند." وي تأثير افزايش يا کاهش ميزان متوسط قد در ميان افراد يک جامعه را در راستاي پيشرفت و توسعه آن کشور رد کرده و مي‌ افزايد: "در کشورهاي گوناگون در ميان مسائل آموزشي، پژوهشي و غيره در خصوص قد افراد نتايج خاصي به دست نيامده است، چه بسا که بسياري از افراد نابغه نيز کوتاه قد بودند."
ايراني‌ها به هيچ وجه کوتاه قد نيستند

در همين زمينه، دکتر مهين‌‌هاشمي‌پور، متخصص رشد و تغذيه مي ‌گويد: "ايراني‌ها به هيچ‌ وجه کوتاه قد نيستند و آنچه درباره کوتاهي قد در کشورمان شايع شده است، همگي ناشي از تبليغاتي است که در اين خصوص مي‌ شود." وي مي ‌افزايد:
"ميانگين قد دختران در حال حاضر 154 و پسران 166 سانتي‌متر است و آمارها نيز حاکي از آن است که ايراني‌ها نسبت به سال‌هاي گذشته بلندقدتر نيز شده‌اند." دکتر‌هاشمي‌پور درمان و داروهايي که در خصوص افزايش قد تبليغ مي ‌شود، از نظر علمي‌ تأييد نمي ‌کند و مي ‌گويد:‌ "مهمترين عامل افزايش قد، ارثي و ژنتيکي است و معتقدم 80 درصد افزايش يا کاهش قد مربوط به اين عامل و 20 درصد مربوط به تغذيه است."

اثرات هورمون رشد بر بدن

http://www.tebyan.net/image/big/1386...3423260218.jpg


این هورمون روی صفحات رشد در استخوان‌ها، اثر می‌گذارد و موجب رشد آنها می‌شود و در واقع کودک ما قد می‌کشد.
البته این هورمون، علاوه بر اثر مستقیم، به صورت غیرمستقیم هم سبب رشد اندام‌های بدن می‌شود که با تأثیر روی کبد، دستور ترشح هورمونی را به او می‌دهد که آن هورمون، وظیفه رشد اعضای بدن را بر عهده دارد و کمبود هورمون رشد، حفظ پروتئین‌سازی در بدن را مختل می‌کند.

- در اثر کمبود هورمون رشد چه مشکلاتی به وجود می‌آید؟
هورمون رشد در همه مقاطع زندگی ما ترشح می‌شود، حتی در دوران جنینی و سبب رشد جنین می‌شود. البته در دوران جنینی، این هورمون از سلو‌ل‌های جفت ترشح می‌شود.
مساله ی مهم، میزان ترشح هورمون رشد در دوران بلوغ است. اگر این ترشح مختل شود، بیماری‌هایی مثل کوتاهی قد یا کوتولگی و مشکلات دیگر پیش می آید.



- مثلا چه مشکلات دیگری؟
این هورمون روی پخش چربی در بدن هم موثر است و کودکانی که دچار کمبود این هورمون هستند، چربی بدنشان بیش از حد معمول است. در ضمن صدایشان گاهی طبیعی نیست، چون هورمون رشد روی حنجره هم موثر است.

- کوتاهی قد علاوه بر کاهش هورمون رشد، علت دیگری هم دارد؟
بله، شایع‌ترین دلیل کوتاهی قد، سرشتی است، یعنی کودکان تا سن بلوغ رشدشان کم به نظر می‌رسد، اما در دوران بلوغ آن را جبران می‌کنند.
البته مساله ژنتیک هم خیلی مهم است. متوسط قد هر شخص با یک فرمول بر اساس قد والدینش محاسبه می‌شود.
دو مساله سرشتی و ژنتیکی، مسائل طبیعی هستند و اینکه کوتاهی قد به خاطر کمبود هورمون رشد باشد، فقط در درصد بسیار کمی از موارد دیده می‌شود.

- والدین چگونه باید بدانند کوتاهی قد فرزندشان طبیعی است یا خیر؟
اگر میزان رشد کودک هر 6 ماه یا یک سال، بر طبق "منحنی رشد" کنترل شود و در حد قابل قبولی باشد جای نگرانی نیست و ضعیف بودن کودکان، ربطی به کمبود هورمون رشد ندارد.

- این منحنی رشد که گفتید، چیست؟
در بیشتر مراکز بهداشتی که کودکان را بررسی می‌کنند، این منحنی وجود دارد که مشخصات کودک را با توجه به این نمودار بررسی می‌کنند و آن را به نسبت متوسط افراد جامعه می‌سنجند و مقدار طبیعی را محاسبه می‌کنند.
اگر کودک از نظر رشد عقب باشد، باز هم برای اثباتش آزمایش‌هایی هست. از نظر ما ممکن است کوتاهی قد، ناشی از نقص هورمون نباشد.

- چه آزمایش‌هایی؟
این آزمایش‌ها تخصصی است و در مراکز خاصی انجام می‌شود. مثلاً به کودک می‌گویند در یک زمان استاندارد ورزش کند و بعد هورمون رشد را در او انداره‌گیری می‌کنند و یا دارویی به کودک تجویز می‌شود که محرک هورمون رشد است و قبل و بعد از تجویز دارو، سطح هورمون را در خون‌اندازه می‌گیرند تا مطمئن شوند شخص باید درمان شود یا مشکلی ندارد و درمان نمی‌خواهد. اگر کودک مشکلی از نظر هورمون رشد نداشته باشد، نباید این درمان گران قیمت و درازمدت را انجام دهیم

چه کار کنم تا قدم بلندتر شود



http://www.tebyan.net/image/big/1383...1586315755.jpg


غده هیپوفیز قدامی که در مغز قرار دارد، علیرغم اندازه کوچکش محل ترشح هورمونی به نامهورمون رشد است.این هورمون باعث می شود که چربی اضافی و زائد بدن سریع تر به انرژی تبدیل شود، در نتیجه موجب رشد بیشتر و قوی تر استخوان های بدن خواهد شد. هورمون رشد مهم ترین عامل برای افزایش قد در دوران رشد می باشد. اگر چه میزان تولید هورمون رشد در بدن کاملاً به مغز وابسته است، ولی می توان با استفاده از روش هایی میزان تولید آن را در بدن افزایش داد. البته باید بگویم افزایش قد در دوران رشد امکان پذیر خواهد بود و بعد از سخت شدن قسمت نرم و غضروفی استخوان ها و توقف رشد طولی آنها، قد فرد افزایش نخواهد یافت .
شش راه وجود دارد که شما می توانید با انجام آنها تا حدی باعث افزایش ترشح هورمون رشد شوید :

1-خواب کافی و منظم باعث افزایش مقدار هورمون رشد در طول روز می شود.

2- به جای اینکه سه وعده غذایی و در هر وعده مقدار زیادی غذا مصرف کنید ،سعی نمایید وعده هایی غذایی خود را به شش وعده غذایی برسانید تا در هر وعده مقدار کمتری غذا مصرف کنید، زیرا مصرف زیاد مواد غذایی که دارای اندیس گلیسمی بالا ( قند بالا ) هستند، بدن را وادار می کند که مقدار انسولین بیشتری ترشح نماید. این مسئله نه تنها منجر به ذخیره چربی اضافی در بدن می شود، بلکه ممکن است جریان هورمون رشد را در بدن متوقف کند.
به این نکته مهم اشاره می کنیم که مصرف غذاهای حاوی قند کمتر، از آزاد شدن انسولین جلوگیری خواهد کرد. ورزش کردن ، خواب کافی، تغذیه صحیح و کاهش استرس ، نه تنها شما را سالم تر نگه می دارد، بلکه غده هیپوفیز قدامی را برای انجام وظایف خویش که یکی از آنها ترشح هورمون رشد است، تشویق می کند.

3-کارشناسان تغذیه بیان می کنند، مصرف غذاهای حاوی پروتئین و کربوهیدرات، دو ساعت قبل از فعالیت ورزشی و بلافاصله بعد از آن، باعث افزایش قابل توجه هورمون رشد و تستوسترون در خون می شود. بنابراین دو ساعت قبل از انجام فعالیت های ورزشی ،یک ساندویچ کوچک سالاد و جوجه مصرف کنید.

4- انجام ورزش های کششی روزمره مثل نرمش های بدنسازی روزانه، تاثیر مستقیمی بر روی ترشح هورمون رشد دارند.مطالعات جدید نشان می دهند که مقدار و دفعات ترشح هورمون رشد با فعالیت ورزشی شدید مرتبط می باشد. بعد از فعالیت ورزشی شدید هورمون رشد بیشتری در بدن آزاد می شود. برای اینکه شما بیشترین بهره را از فعالیت ورزشی بدست آورید، باید مطمئن باشید که مدت و شدت فعالیت ورزشی شما برای ایجاد پاسخ مناسب ( تحریک هیپوفیز قدامی برای ترشح هورمون رشد ) کافی است.
ورزش های بی هوازی شدید و پیاده روی به مدت حداقل30-20 دقیقه باید انجام شود. ورزش های کششی خاصی وجود دارد که ممکن است تا حدی باعث آزاد شدن هورمون رشد شوند.
با انجام حرکات کششی که مستلزم کار گروهی ماهیچه ها می باشد، شدت فعالیت ورزشی بالا می رود و به دنبال آن غده هیپوفیز قدامی مجبور می شود که هورمون رشد بیشتری آزاد نماید. شرکت در فعالیت های ورزشی هوازی شدید نیز می تواند باعث افزایش ترشح هورمون رشد شود.

http://www.tebyan.net/image/big/1383...4223145198.jpg


5- دریافت اسید آمینه گلیسین قبل از فعالیت ورزشی می تواند تا حدی باعث تحریک ترشح هورمون رشد شود. ولی این اسید آمینه زمانی موثر است که به صورت مکمل دریافت شود. با مصرف غذاهای غنی از اسید آمینه گلیسین ( مانند گوشت ، ماهی ، مرغ و شیر ) قبل از فعالیت ورزشی، نمی توان ترشح هورمون رشد را افزایش داد، زیرا با مصرف این نوع غذاها قبل از فعالیت ورزشی، معده شما پر خواهد شد و گلیسین اضافی جذب بدن نخواهد شد. اگر اسید آمینه گلیسین بیشتر از مقدار لازم دریافت شود، مقدار اضافی آن باید از سد خونی- مغزی ( blood-brain barrier ) عبور کند، در نتیجه اثر گلیسین بر روی ترشح هورمون رشد کاهش می یابد.
بنابراین می توان گفت،فقط در صورتی که این اسید آمینه به صورت جدا و به شکل مکمل و ترجیحاً با معده ی خالی مصرف شود، باعث آزاد شدن هورمون رشد می شود. در این حالت سرعت جذب گلیسین بالا می رود و سایر اسیدهای آمینه نیز با جذب آن تداخل نخواهند کرد.

6- بیشترین مقدار هورمون رشد در دو ساعت اولیه خواب ترشح می شود.هرگز دو ساعت قبل از خواب وعده غذایی سنگین ( حاوی مقادیر زیاد مواد غذایی ) مصرف نکنید، زیرا نیاز به انسولین بالا بعد از مصرف زیاد مواد غذایی، از آزاد شدن هورمون رشد به مقدار زیاد جلوگیری می کند. در نتیجه بدن نمی تواند از فواید استراحت بهره مند شود.
همچنین به نظر می رسد ،شب بهترین زمان برای دریافت مکمل اضافی جهت افزایش ترشح هورمون رشد می باشد. محققان دریافته اند ، مصرف اسیدهای آمینه آرژنین و اُرتینین با یکدیگر و با معده خالی، قبل از خواب می تواند مقدار هورمون رشد را افزایش دهد. مکمل های قابل دسترس مطمئن تری نیز وجود دارند که شما می توانید از آنها استفاده کنید. مثلاً 5- هیدروکسی تریپتوفان که قبلاً برای درمان بی خوابی استفاده می شد، به ترشح هورمون رشد کمک می کند.
البته تمامی این مکمل ها باید تحت نظر پزشک و با تجویز وی مصرف شوند و ار مصرف خودسرانه آنها خودداری کنید.
این مطلب را با جستجوی فراوان در سایت های متعدد یافته و ترجمه کرده ایم که امیدوارم تا حدودی توانسته باشیم، برای افزایش قد شما را راهنمایی کنیم.

* منبع : www.betaller.com
مترجم : کارشناس تغذیه تبیان

خوشبختانه، اگر این بیماری زود تشخیص داده شود، درمانش فقط با خوردن قرص خوراکی لووتیروکسین انجام می‌گیرد که بر اساس وزن نوزاد، پزشک مقدار مصرف این قرص را تعیین می‌کند.
http://beta.tebyan.net/Image/big/138...7041709102.jpg

عدم درمان به موقع این بیماری چه عواقبی ممکن است داشته باشد؟

بهترین زمان درمان این بیماری روزهای اول تولد، به خصوص تا شش هفتگی می‌باشد. وقتی که زمان درمان به تعویق افتد، ضریب هوشی نوزاد کم می‌شود و هر چقدر که درمان زودتر شروع شود، ضریب هوشی بیش‌تر به مقدار طبیعی نزدیک خواهد بود. به عنوان مثال اگر درمان را بعد از 3 ماهگی شروع کنیم، در نتیجه ضریب هوشی طبیعی را نخواهیم داشت، مگر این‌که کم‌کاری مادرزادی تیرویید خیلی شدید نبوده باشد. موارد شدید کم‌ کاری مادرزادی تیرویید و یا درمان بعد از 3 ماهگی نوزاد، منجر به عقب ماندگی ذهنی می‌شود.
در نتیجه، عقب ماندگی ذهنی و اختلال رشد مهم‌ترین عوارض عدم درمان به موقع در این بیماری می‌باشد.

آیا بعد از درمان این بیماری، امکان عود مجدد وجود دارد؟

اگر ثابت شود که کم‌ کاری مادرزادی تیرویید به علت نبودن غده تیرویید است و در واقع پزشک تشخیص داده باشد که کم‌کاری تیرویید موقتی نیست، در این گونه موارد درمان تا آخر عمر باید ادامه داشته باشد و در نتیجه هیچ‌وقت مصرف دارو را نباید قطع کرد، ولی در صورتی که تشخیص کم کاری مادرزادی تیرویید داشته باشند، باید تا 3 سال درمان شوند.
در سال اول، هر یک تا سه ماه و در سال دوم، هر سه ماه یک بار آزمایش تیرویید تکرار می‌شود تا مقدار دارو در حد مناسب نگه داشته شود. اگر همکاری والدین صحیح باشد با درمان، آزمایشات به حد طبیعی می‌رسد.
در بچه‌هایی که نتایج آزمایش تیرویید در طول درمان، هیچ‌وقت به حد طبیعی نرسد، باید دارو را تا آخر عمر ادامه داد، ولی بچه‌هایی که در طول سه سال اول درمان، نتیجه آزمایش تیرویید و رشدشان خوب باشد، در 3 سالگی به مدت 6 هفته درمان را قطع می‌کنیم و اگر با قطع درمان، آزمایش آن‌ها به سمت کم کاری تیرویید پیش رفت، می‌بایستی تا آخر عمر درمان را ادامه داد و اگر در 3 سالگی با قطع درمان، آزمایش‌ها در حد طبیعی باقی ماند، کم کاری، موقتی تلقی می‌شود و دیگری نیازی به درمان نمی‌باشد، مگر این که توسط پزشک تشخیص داده شود و دوباره مشکلات و علایم دیگری به سمت این بیماری وجود داشته باشد.
حتماً کم کاری مادرزادی تیرویید باید تا 3 سالگی درمان شود، مگر این که تشخیص داده شود که موقتی است. عقب ماندگی ذهنی و اختلال رشد مهم‌ترین عوارض عدم درمان به موقع در این بیماری می‌باشد. در این زمینه ارتباط پزشک با بیمار و والدین آن‌ها، عامل مهمی در تعیین پیش آگهی برای این بیماران می‌باشد.


آیا راهی برای پیش‌گیری از این بیماری وجود دارد؟
در مورد کم کاری مادرزادی تیرویید، اگر علت، کمبود ید باشد، با دادن ید به مادران قبل از بارداری، قابل پیش‌گیری می‌باشد، ولی در مواردی که علت، نبودن غده تیرویید است پیش‌گیری وجود ندارد.
برای مادری که تست حاملگی مثبت دارد، نمی‌توان ید رادیواکتیو تجویز کرد و یا داروهایی که ایجاد کم کاری در نوزاد می‌کنند، زیرا می‌تواند باعث کم کاری تیرویید در جنین شود. به یاد داشته باشید که تشخیص به موقع از اهمیت خاصی جهت پیش‌گیری از عوارض برخوردار است. خوشبختانه در برنامه‌های وزارت بهداشت پیشنهاد شده که برنامه غربالگری برای نوزادان انجام شود.

آیا در درمان این بیماری با مشکلاتی مواجه هستید؟

خوشبختانه چون برای درمان این بیماران، داروهای مناسب در کشور موجود است، با مشکل خاصی مواجه نیستیم و در واقع باید پدر و مادر برای درمان بهتر، بیش‌ترین کمک را کنند و در ماه‌های اول هر یک تا دو ماه و بر اساس توصیه پزشکان جهت آزمایش تیرویید اقدام نمایند و بلافاصله بعد از مشاهده اولین علایم، حتماً پزشک را در جریان بگذارند.
شرط درمان موفق، ارتباط بین پزشک و والدین این بچه‌ها می‌باشد.

جلوگيري از بروز ديابت تنها با تغيير عادات غذايي
محققان دريافتند اگرچه اضافه وزن و کم تحرکي دو عامل اصلي افزايش ميزان ابتلا به ديابت نوع 2 محسوب مي شوند،اما با تغيير عادات غذايي مي توان اين خطر را کاهش داد.

به گزارش سلامت نیوز به نقل از خبرگزاري آلمان، متخصصان مجمع ديابت آلمان دريافتند :براي پيشگيري از بروز ديابت رژيم هاي سخت و تمرين هاي ورزشي سنگين در سالن هاي ورزشي نيازنيست بلکه تنها يک تغذيه سالم مي تواند از بروز بسياري از بيماري ها مانند ديابت پيشگيري کند.
بنابراين گزارش در تحقيق صورت گرفته انستيتو تحقيقات تغذيه بر روي 574 نفر مرد مبتلا به ديابت و افراد سالم انجام داد مشخص شد تغذيه افراد نقش مهمي در رابطه با ابتلا به بيماري هاي مانند ديابت ايفا مي کند.
بنابراين گزارش آنها در اين تحقيق الگوي تغذيه يافتند که خطر بروز ديابت را 80 درصد کاهش مي دهد. اين تغذيه حاوي مقادير زيادي ميوه تازه و سبزي ها و برعکس ميزان کمي نوشابه هاي پرقند و گوشت و فرآورده هاي گوشتي و نان سفيد است.
همچنين محققان معتقدند خطر بروز ديابت را تنها با تغيير دادن الگوي تغذيه و بدون توجه به وزن فرد مي توان کاهش داد. براساس اين گزارش بخش اصلي يک تغذيه سالم شامل چربي کم است که در مقايسه با ساير مواد غذايي انرژي بيشتري دارد.
محققان تاکيد کردند ،افرادي که تغذيه سالم دارند وزن خود را در مدت زماني چهار سال ثابت نگه مي دارند

درمان زخم های بیماران دیابتی با استفاده از كرم حشرات
محققان با استفاده از كرم حشره زخم های پای بیماران دیابتی را كه آلوده به نوعی باكتری بسیار مقاوم بود با موفقیت درمان كردند.

به گزارش سلامت نیوز به نقل از شبكه خبر ، یكی از عفونت های مقاوم در بیماران دیابتی عفونت هایی است كه به وسیله باكتری استافیلوكوك طلایی به وجود می آید و این باكتری از انواع بسیار مقاوم باكتری ها است كه با استفاده از داروهای معمولی پادزیست از بین نمی رود.
محققان با استفاده از كرم برخی حشرات و به ویژه مگس كه پیش از این هم كارایی آن اثبات شده بود ، توانسته اند این بیماری را درمان كنند و با استفاده از این موجودات می توانند سرعت بهبود زخم های دیابتی را در حدقابل توجهی به جلو بیاندازند.
در تجربه ای كه محققان دانشگاه منچستر داشته اند استفاده از این روش در زخم هایی كه آلوده به باكتری استافیلوكوك طلایی بود مدت زمان بهبود زخم را از بیست و هشت هفته به سه هفته كاهش داد.
محققان معتقدند این روش درمان كه باید بیش از پیش موردتوجه قرارگیرد، می تواند هزینه های درمان را به طور چشمگیری كاهش دهد

انجام كارهاي ساده خانگي در جلوگيري از ديابت موثر است
پژوهشگران استراليايي مي‌گويند انجام كارهاي ساده خانگي مانند شستن رخت‌ها و ظرف‌ها يا اتوكشي هم مي‌تواند به كاهش خطر ابتلا به ديابت و بيماري قلبي كمك كند.

به گزارش خبرگزاري فرانسه، ژنه‌وييو هيلي پژوهشگر دانشكده بهداشت جمعيت دانشگاه كويينزلند مي‌گويد هرچند انجام كارهاي خانه جايگزين ‪۳۰ دقيقه ورزش روزانه نمي‌شود اما اندكي فعاليت هم سطح گلوكز خون را پايين مي‌آورد.
بالا بودن سطح گلوكز با ابتلا به ديابت و بيماري قلبي عروقي مرتبط شناخته شده است.
انجام فعاليتهاي سبك روزانه مانند اتوكشي يا مرتب كردن و چيدن لباسها يا پياده‌روي آرام با پايين آمدن گلوكز خون ارتباط دارد.
در مطالعه موسسه بين‌المللي ديابت ملبورن و دانشگاه كويينزلند سطح گلوكز خون ‪ ۱۷۳مرد و زن به مدت يك هفته اندازه‌گيري شد.
محققان دريافتند به ازاي هر ساعت كارهاي سبك سطح گلوكز خون به ميزان ‪ ۰/۲كاهش مي‌يابد.
هيلي گفت خريد كردن، گشت و گذار در اطراف خانه يا انجام كارهاي روزمره خانگي مي‌تواند واقعا مفيد باشد.
به گفته اين محقق مردم نبايد ورزشهاي سبك يا شديد را كنار بگذارند، بلكه بايد فعاليتهاي سبك را جايگزين زندگي بي‌تحرك نمايند حتي بطور مثال مكالمات تلفني را بجاي آنكه بنشيند در حال ايستاده انجام دهند.
ديابت غالبا در اثر چاقي يا تغذيه ناسالم بروز مي‌كند و طي ‪ ۲۰سال گذشته در جهان به شدت افزايش يافته است

كم‌كاري‌ تيروييد

سيگنال‌هاي الكتريكي موجب كاهش قند خون مي شوند!
متخصصان اعلام كردند كه موفق به ابداع روشي شده‌اند كه با استفاده از سيگنال‌هاي الكتريكي سطح قند خون را كاهش مي دهند.

به گزارش سلامت نیوزبه نقل از خبرگزاري شينهوآ، متخصصان دانشگاه كاليفرنيا در پي انجام آزمايشات روشي ابداع كرده‌اند كه از طريق استفاده از سيگنال‌هاي الكترونيكي و فرستادن آنها به سيگنال هاي عصبي مغز موجب مي‌شود مغز نسبت به سطح قند خون واكنش نشان دهد و از اين طريق موجب كاهش قند خون و يا در مواردي، باعث جلوگيري از افزايش آن مي‌شود.
بنابر اين گزارش، متخصصان با استفاده از فرستادن سيگنال‌هاي الكتريكي كه از طريق سيستم نوروپينفريش ايجاد مي شود به سيستم مغزي، موجب فعال شدن گيرنده هاي مربوط به قند خون مي‌شود.
متخصصان اعلام كردند، اين روش كمك بزرگي به بيماران ديابتي در بهبود وضعيتشان خواهد بود.
گفتني است، متخصصان پس از دريافت نتيجه مطلوب از آزمايش بر روي موش‌هاي آزمايشگاهي در صدد هستند اين روش را بر روي انسان‌ها نيز آزمايش كنند

انسولين استنشاقي به بازار مي آيد

http://beta.tebyan.net/Image/Big/138...1319248793.jpg

تقريباً کمتر کسي هست که از ميان داروهاي موجود در بازار، اسم انسولين را نشنيده باشد و نداند که چه گروهي از بيماران به اين دارو نيازمندند. اما اين واقعيت غيرقابل انکار است که استفاده از انسولين تزريقي، آن هم به طور دايمي، کار سخت و طاقت فرسايي است.
براي بسياري از مبتلايان به ديابت، استفاده از انسولين به صورت تزريقي، کاري آزاردهنده بوده و اغلب با افزايش وزن و ساير عوارض جانبي همراه است. با توجه به پيشرفت هاي اخير در علم پزشکي، مبتلايان به بيماري ديابت مشتاقانه منتظر ديدن نسل جديد انسولين ها در بازار هستند و اين انتظار ممکن است در دهه آينده به پايان برسد.
از سال 1920 تا کنون، تحقيقات پزشکي در زمينه انسولين درماني به صورت استنشاقي صورت گرفته است.
انسولين استنشاقي به سرعت از طريق ريه ها جذب مي شود و وارد گردش خون مي شود. اين ترکيب به دو شکل پودر خشک که به وسيله دستگاه اسپري فعال مي شود و يا به شکل قطرات مايع معلق در هوا تحت بررسي است.
در حدود 80 درصد از مبتلايان به ديابت که از داروهاي پايين آورنده قند خون يا انسولين تزريقي براي کنترل بيماري شان استفاده مي کنند، مصرف انسولين به صورت استنشاقي موجب پيشرفت قابل توجهي در روند بيماريشان شده است.


تا کنون پيشرفت هاي مهمي در زمينه داروهاي خوراکي پايين آورنده قند خون صورت گرفته است تا حدي که بسياري از مبتلايان به ديابت را قادر به استفاده از داروهاي خوراکي به جاي مصرف انسولين تزريقي کرده است. اما پيدايش انسولين به شکل استنشاقي سبب افزايش بيشتر پذيرش دارو در بيماران شده است.
استفاده به موقع و هميشگي داروها، يک مشکل جدي است که پيدا کردن راه حلي براي آن دشوار است. از آنجايي که اغلب مبتلايان به ديابت براي جلوگيري از اضافه شدن وزن شان در تلاشي دايمي با کمک رژيم هاي غذايي و ورزش هستند، اغلب آنها تمايلي براي استفاده از انسولين تزريقي به دليل ايجاد افزايش وزن ندارند و داروهاي خوراکي پايين آورنده قند خون تنها درمان جايگزيني است که پزشکان مي توانند براي بيمارانشان تجويز کنند.

نسل جديد انسولين ها

بنابراين پيدايش نسل جديد انسولين ها به شکل استنشاقي، نه تنها موجب افزايش گزينه هاي درماني براي مبتلايان مي شود، بلکه مشکل پذيرش دارو از سوي بيمار و پايبندي به درمان را نيز حل مي کند.
http://beta.tebyan.net/Image/Big/138...8216181249.jpg
در سال اخير، شرکت هاي دارويي زيادي روي انسولين استنشاقي کار و سرمايه گذاري کرده اند. انسولين استنشاقي به سرعت از طريق ريه ها جذب مي شود و وارد گردش خون مي شود. اين ترکيب به دو شکل پودر خشک که به وسيله دستگاه اسپري فعال مي شود و يا به شکل قطرات مايع معلق در هوا تحت بررسي است.

گزارش يک تحقيق

در تحقيقي که روي تعدادي از مبتلايان به ديابت صورت گرفت، افرادي که انسولين را به شکل استنشاقي دريافت کرده بودند، گزارش دادند که مصرف اين دارو را به شکل استنشاقي به ساير اشکال تجويز انسولين ترجيح مي دهند.
به دليل اينکه مصرف انسولين به شکل استنشاقي سريع الاثر و راحت بوده و آن را در هر زمان و مکاني مي توان استفاده کرد، بسياري از بيماران گزارش دادند که نسبت به درمان قبلي شان با انسولين تزريقي، داروي خود را با اين روش درماني جديد سر وقت و مرتب تر استفاده مي کنند.
کنترل دقيق تر قند خون، هدف نهايي انواع و شکل هاي متعدد درماني براي مبتلايان به ديابت است. از آنجايي که يکي از مشکلات جدي در بيماران ديابتي مصرف نکردن به موقع و مرتب داروهايشان است، اغلب مبتلايان دچار عوارض ناشي از بيماري ديابت به دليل رعايت نکردن هميشگي رژيم درماني شان مي شوند. اين عوارض با رعايت رژيم درماني به راحتي قابل پيشگيري هستند.
زماني که به بيماران ديابتي، انتخابي ميان انسولين تزريقي و استنشاقي داده مي شود، اغلب آنها بر اين عقيده هستند که انسولين استنشاقي گزينه درماني بسيار مناسب تر و راحت تر است و اغلب آنها خيلي راحت تر مي توانند اين درمان را قبول کنند.
با توجه به پيشرفت هاي اخير در تحقيقات پزشکي در اين زمينه، پيش بيني مي شود که نوع استنشاقي انسولين در دهه آينده در همه جا وجود داشته باشد.

منبع: هفته نامه سلامت

با اعلام افزايش وزن 25 درصد دانش‌آموزان
رييس انجمن ديابت هشدار داد:
سالانه يك درصد افراد جامعه به ديابت مبتلا مي‌شوند

رييس انجمن ديابت ايران، گفت: نزديك به 25 درصد دانش‌آموزان مبتلا به افزايش وزن هستند كه اين امر موجب شيوع ديابت در ميان اين افراد شده است.
دكتر اسداله رجب در گفت‌وگو با خبرنگار «بهداشت و درمان» خبرگزاري دانشجويان ايران (ايسنا)، افزود: البته آمار دقيقي در مورد ميزان شيوع ديابت در بين كودكان و نوجوانان وجود ندارد، اما در سالهاي اخير بروز ديابت به ويژه ديابت نوع دو در اين افراد بيشتر مشاهده مي‌شود.
وي با اشاره به ابتلاي 5 درصد افراد جامعه به ديابت، خاطرنشان كرد: سالانه يك درصد ايرانيان به اين بيماري مبتلا مي‌شوند.
رييس انجمن ديابت ايران، تغيير الگوي زندگي، كاهش فعاليت بدني و افزايش ميزان استفاده از غذاهاي پركالري از جمله فست فود (غذاهاي فوري) را از جمله علل افزايش شيوع ديابت عنوان كرد و يادآور شد: متاسفانه ديابت نوع دو كه به تازگي در بين كودكان و نوجوانان شايع شده است، بدون علامت بوده و ممكن است سالها بدون تظاهر، سلامت فرد را با خطر مواجه كند.
وي از سوي ديگر با اشاره به اين كه پيش از اين ديابت نوع يك بيشتر در ميان دانش‌آموزان بروز پيدا مي‌كرد، اظهار كرد: بر اين اساس، بسياري از پزشكان، ديابت نوع دو را اشتباه تشخيص داده و براي درمان آن از تزريق انسولين كه ويژه درمان ديابت نوع يك است، استفاده مي‌كنند.
دكتر رجب اضافه كرد: البته تزريق انسولين به غير از چاقي، عوارض جانبي زيادي ندارد.
رييس انجمن ديابت ايران تاكيد كرد: روش صحيح درمان ديابت نوع دو، تغيير روش زندگي فرد است.

بهره گيري از تشعشات براي تشخيص ديابت
پژوهشگران دانشگاه كاليفرنيا دستگاهي را ابداع كردند كه براحتي گلوكز بدن افراد را نشان مي دهد.

به گزارش سلامت نیوز به نقل از پايگاه خبري نيوكرالا، به گفته مديران اين پژوهش، پژوهش حاضر واكنش گلوكز با پروتئين بافت هاي بدن مانند پوست و رگ هاي خوني مواد شيميايي را توليد مي كند و ماده توليد شده با جمع شدن در ديواره هاي رگ هاي خوني، باعث نازك و سخت كردن ديواره و در نتيجه باعث بروي بيماري ديابت مي شود.
بنابر اين گزارش، در حين آزمايش ها دانشمندان دريافتند اين ماده در هنگام تجمع در ديواره هاي خوني، تشعشاتي توليد مي كند، در نتيجه محققان با الهام گرفتن از اين موضوع دستگاهي را ابداع كردند كه با پالس هاي كوچكي در پوست، ميزان تشعشات حاصل را اندازه گيري مي كند.
يادآور مي شود، محققان در شيوه جديد، زمان تشخيص ديابت را بسيار كوتاه تر از شيوه هاي گذشته معرفي كردند.