درجه حرارت آب وهوا


مدت توقف در آب وابسته به مقدار درجه حرارت آب و هوا بستگی دارد . برنامه ی آموزشی هنگامی می تواند موفقیت آمیز باشد كه كارآموزان در آب احساس آرامش نمایند . مثلاً سرد بودن آب باعث لرزش كارآموزان شناگر شده و این امر به نوبه ی خود در بازده ی كلاس اثر منفی خواهد داشت . در ضمن كودكان و نوجوانان از نظر تطبیق و هماهنگی گردش خون نسبت به بزرگسالان با اشكالاتی مواجههستند . درجه ی حرارت آب برای بزرگسالان باید 27- 25 درجه و برای كودكان 30-28 درجه باشد . بنابراین تعلیم شنا برای مبتدیان در استخر سرپوشیده مناسب تر از استخر رو باز است ، برای توفیق بیشتر در مراحل آموزشی لازم است به محض اینكه مبتدیان احساس سرما و لرزش و عدم علاقه مندی از خود نشان دادند به سرعت كلاس را تعطیل كنند .

1 - غوطه وری


http://img.tebyan.net/big/1382/05/19...7331836109.jpg


كار آموز شناگر باید بیاموزد كه خود را مطمئن و متناسب در آب متعادل كرده و با اراده خود را به زیر آب كشیده و جهات مختلف را تشخیص دهد .
او باید زمانی كه در آب غوطه وراست چشم هایش را باز نگهدارد . در ابتدا كار آموز به محض اینكه سرش را از آب بیرون آورد چشم هایش را تند تند دست می كشد این عمل نشان دهنده ترس زیاداست . با صبر و حوصله و تحمل زیاد می توان این ترس را از كار آموز گرفت . در نتیجه كارآموز باید یاد بگیرد كه چشم های خود را در مدت طولاتی تری در آب باز نگاهدارد و یا بهتر خود را در آب به حالت غوطه وری در آورد . بدین ترتیب كار آموز شناگر تجربه های لازم را برای پیشرفت در مراحل بعدی پیدا خواهد كرد .
نكته : در هنگام فرو رفتن ساده در آب سر باید به تدریج زیر آب فرو رود .
صورت باید روی آب قرار گیرد و عمل بازدم ( نفس را خالی كردن ) در زیر آب صورت گیرد .

2 - پرش در آب


برای كسب اطمینان بیشتر،پرش در آب نقش مهمی را ایفاء می نماید به خصوص اگر این پرش با غوطه وری همراه باشد . پرش در آب اگر با غوطه وری همراه باشد، جسارت كارآموز شناگر را زیاد می كند و به او اعتماد به نفس خواهد داد . كارآموز شناگر روی لبه ی استخر می نشیند و داخل آب می پرد . بعد با حالت زانو جمع به داخل آب می پرد باید به كار آموز شناگر آموزش داد كه پس از یك پرش در آب چگونه می تواند بدن خود را به حالت غوطه وری در آب در آورد .

3- تنفس


در شنا تنفس یكنواخت و ارادی از اهمیت فوق العاده ای برخوردار است.تنفس و یا به طور كلی عمل دم و بازدم با ریتم حركات شنا باید هماهنگ باشد،زیرا در غیر این صورت مانعی در اجرای حركات شنا به وجودمی آید . پس كارآموز شناگر باید بیاموزد كه چطور در آب به طور صحیح تنفس نماید .
با توجه به اینكه ورزش شنا احتیاج به استقامت زیاد دارد ، بنابراین باید خوب به این امر توجه شود . به كارآموز باید گفت كه اگر نفس را در سینه حبس كند و خیلی آرام زانوها را به طرف شكم جمع كند و پاها را آرام از كف استخر جدا سازد ، در این صورت حالت شناوری پیدا می كند . یعنی به محض اینكه به زیر آب برود بلافاصله كم كم به سطح آب می آید و حالت شناور بودن خود را احساس می كند و از این كار لذت می برد . ناگفته نماندكه مربی چند بار این حركت را قبل از كار آموز انجام می دهد .

4- سرخوردن


یكی دیگر از اصولی كه به عنوان اصل اساسی شنا می توان محسوب كرد سرخوردناست . پس از اینكه كار آموز شناگر قادر شد خود را بدون استفاده از دست و پا در آب غوطه ور نماید می توان سرخوردن را به او آموزش داد . پس از اجرای حركات مناسب در آب قبل از هر چیز كارآموز شناگر باید بیاموزد كه چگونه بدن خود را به حالت افقی روی آب حفظ نماید تا بدین وسیله بدنش را در آب متعادل نگاه دارد . با كسب تجربه كافی ، كارآموز شناگر می آموزد كه پس از یك دم عمیق بدن خود را به حالت متعادل و مناسب در آب حفظ نماید . و از این حالت با گذاشتن پا به دیوار استخر و وارد آوردن فشار توسط پنجه های پا به دیوار ، كار آموز شناگر در مسیر شنا سر می خورد .

http://img.tebyan.net/big/1382/05/15...6501559065.jpg


سرخوردن بر روی آب می تواند به چند روش انجام شود:

بهترین روش در ابتدای آموزش اینست كه مربی دست های شاگرد را در حالت شناوری گرفته و بكشد و بعد از كشش بلافاصله دست های شاگرد را رها كند تا اینكه شاگرد از سرخوردن لذت ببرد .

http://img.tebyan.net/big/1382/05/18...3688829157.jpg


حالت دیگر این است كه وقتی كارآموز شناگر به حالت شناور بر روی آب است ، مربی از كارآموز می خواهد كه سر بخورد ، به محض سرخوردن ، مربی دستش را در كف پاهای شاگرد گذاشته واو را به طرف جلو هل می دهد . كار آموز از این حركت خوشش می آید و می بیندكه به راحتی بر روی آب پیش روی می نماید .

http://img.tebyan.net/big/1382/05/11...3118015839.jpg


حالت دیگر اینست كه مربی دست هایش را زیر شكم كارآموز شناگر قرار داده واو را به طرف جلو می برد .

http://img.tebyan.net/big/1382/05/21...9762422234.jpg


سرخوردن بر روی آب با فشار یك پا به دیواره استخر


برای اینكه شاگرد عمل شناوری توام با پیشروی در آب به حالت خوابیده بر روی شكم را حس نماید،لازم است كه با كمك گرفتن از دیواره استخر و فشار پا به دیواره اینكار را انجام دهد ، مطابق شكل زیر شاگرد كنار استخر می ایستد و در حالی كه دستهایش بالای سرش است ،آرنجها كشیده و بازوانش به گوشهایش چسبیده اند یك پایش را به دیواره استخر می گذارد . ‌مایوی شناگر به دیواره چسبیده است بدن را به طرف جلو خم می نماید ( بدون اینكه سرش از دستانش خارج شود )


http://img.tebyan.net/big/1382/05/43...9118117140.jpg


با گرفتن یك نفس عمیق و با فشار به دیواره استخر توسط یك پا به طرف سطح آب سر می خورد و در این حالت دستها ،رانها و به طور كلی بدن كشیده است و سر هنوز در بین دستان قراردارد.


http://img.tebyan.net/big/1382/05/71...9207255119.jpg



پس از تمام شدن هوای درون ششها و یا فرو افتادن پاها از حالت افقی می ایستد . به طور معمول بیشتر شناگران موقع بلند شدن و ایستادن از حالت سرخوردن به علت اینكه سرو بالاتنه را بالا میاورند در حالیكه هنوز پاهایشان زیر بدنشان قرار نگرفته است تلوتلو می خورند بایدبه آنان گفته شود موقعی كه می خواهد بایستد وعمل سرخوردن شما تمام شده است قبل از خارج كردن سر و بالا تنه از آب اول پاها را به زیر شكم جمع نموده و به كف استخر و پس از اطمینان از اینكه پاهایتان روی زمین است سر را بلند كنید این حركت را چند بار تكرار كنید .


http://img.tebyan.net/big/1382/05/16...0910561216.jpg

سرخوردن با استفاده از فشار دو پا بر دیوار استخر





http://img.tebyan.net/big/1382/06/23...8315246137.jpg



در این مرحله كنار دیواره استخر ایستاده،دستها بالای سر قرار می گیرد . یك پا به دیواره استخر تكیه دارد و قسمت پشت ( ناحیه مایوی شناگر ) به دیواره استخر چسبیده است قسمت بالاتنه یعنی سر ، دستها و سینه را به قدری خم نموده و در آب قرار می دهیم . با گرفتن یك نفس عمیق ‌در حالكیه سر و دستها كشیده و به سمت جلو است پای دیگر را بلند كرده و با گذاشتن كنار پائی كه به دیواره ی استخر تكیه دارد،به دیواره ی استخر فشار وارد آورده و بدن را صاف می نمائیم و به طرف جلو سر می خوریم .
در این مرحله چون نیروی هر دو پا مورد استفاده قرارمی گیرد، شنا گر با سرعت بیشتری به جلو می رود و در عین حال مسافت بیشتری را به حالت شناور طی می نماید .

سرخوردن از میان حلقه

http://img.tebyan.net/big/1382/06/21...4323885118.jpg



كف پاها را به دیواره ی استخر بچسبانید ، دستهارابه اندازه ی عرض شانه باز و رو به جلو نگهدارید ، سر در میان دو دست قراردارد یا اینكه گوشها به بازوانچسبانده می شود . فاصله دیواره ی استخر تا حلقه باید 5/2 متر باشد و ارتفاع حلقه از سطح آب 5/1 متر باشد .
پاها را محكم به دیواره ی استخر فشارداده و سربخورید ، برای اینكه بهتر زیر آب را ببینید ، می توانید از عینك استفاده كنید .
عمل سرخوردن از میان حلقه را چندین بار انجام دهید تا اینكه برای شما آسان شود . دستها تا لحظه ی آخر سر خوردن درجلو قرار دارد و هنگام ایستادن ابتدا روی پاهای خودبایستید و بعد بالاتنه ( سر و سینه ) را بالابیاورید، تا تلوتلو نخورید .
نكاتی كه باید در تمام مدت سرخوردن مورد توجه مربی قرار گیرد عبارتست از :
كارآموز نباید هنگام سرخوردن خودش را روی آب بیندازد .
آرنج های دست خم نشود .
در حین شناوری عضلات بدن نباید به طور كامل منقبض شود .
در هنگام سرخوردن،دستها بیشتر از عرض شانه باز نشود .
بدن از دیواره ی استخر قبل از اقدام به فشار آوردن به دیواره ی استخر توسط پاها جدا نشود .
در تمام طول مدت سرخوردن و شناوری سر از بین دستها خارج نشود .
خم نمودن كامل بالا تنه تا كمر و گذاردن آن در داخل آب موقعی كه با هر دو پا می خواهید به دیواره فشار وارد كنیم .
هر قدر طول مدت نگه داری نفس بیشتر شود در نتیجه مسافت بیشتری رامی توان طی نمود . لذا بایداز یك نفس عمیق استفاده نمایید ( باید توجه داشت كه در زمینه ی نگه داری نفس برای مدت طولانی نباید به شاگرد فشار وارد آورد ) در هنگام سرخوردن نبایستی بدن به زیر آب برود،زیرامقصود اینست كه بدن در سطح آب حركت كند .

مراحل حركات دست :
تعویض منظم حركت دستها در شنای كرال سینه موجب پیشروی در آب می شود .هنگامی كه یكدست حركت كشش را در داخل آب انجام می دهد ، در همان زمان دست دیگر درخارج از آب آماده ورود در آب می شود . تا یك دست ، دست دیگر را لمس نكرد نباید، از آب خارج شود . لازم است به یك موضوع خوب توجه شود و آن اینست كه چه در داخل و چه در خارج از آب همیشه آرنج بالاتر از مچ دست قرار دارد، ولی این تكنیك جای خودرا با روش كنونی كه مكثی در كشش دست وجود ندارد ، داد . به طوری كه دستها پشت سر هم عمل كشش زیر آب را انجام می دهند . كشش ، منتظر ورود دست دیگر به آب نمی شود و نتیجه ی بهتری را در پیشروی حاصل می نماید .

http://img.tebyan.net/big/1382/06/23...8206203143.jpg

بهترین میزان ورود دست به آب موقعی است كه دست زیر آب نیمی از كشش زیر آب را انجام داده است ، زیرا در این حالت در هیچ لحظه دست توقف نداشته و حركتی دائمی درحال كشش خواهد داشت .
مناسبت ترین میزان زاویه آرنج در موقع كشش زیر آب بین 90 تا 100 درجه است. مربی باید كنترل نماید كه شاگرد شكستگی دست در داخل آب را انجام دهد، بدین ترتیب كه دست در آب وارد شده ، تقریباٌ كشیده می شود .

http://img.tebyan.net/big/1382/06/14...4192722371.jpg

كشش شروع شده و در همین حال خمیده میگردد ( حداكثر 100 درجه در خمیده ترین محل ) و شروع به باز شدن نموده تا موقعی كه دوباره تقریباٌ صاف گردیده و قصد خروج از آب را می نماید . باید دقت شود در موقع ورود دست در آب نباید جلوی صورت وارد آب شود ، چون كشش كمتری در پیشروی آب دارد و همچنین در موقع ورود دست در آب آرنج و بازوی دست باید به گوشها نزدیك باشد .
ابتدا شست وارد آب می شود ، این عمل باعث می گردد كه آرنج در بالا قرار گیرد . و این كار لازمه ی كرال صحیح است . بالا آمدن آرنج ادامه می یابد تا موقعی كه انگشتان دست نیز از آب خارج گردد.

http://img.tebyan.net/big/1382/06/65...7648123204.jpg

وضعیت دستها طوری است كه انگار جسمی مانند تخم مرغ را گرفته است یا اینكه دستها دور یك بشكه می چرخد ، سعی كنید بازو را به سر و گوشها نزدیك سازید .

http://img.tebyan.net/big/1382/06/24...2204247170.jpg

نكته ی دیگر كه هنگام حركت دست باید به آن توجه داشت این است كه كف دست را هنگام خارج شدن از آب باید به خارج چرخانیده شود . این عمل باعث تسهیل در بالا نگاهداشتن آرنج می شود .
در این جا نیز می توان در خشكی به تمرین حركت دستها پرداخت و سپس در آب آن را كامل كرد .

http://img.tebyan.net/big/1382/06/94...4583201173.jpg

علت بالا نیامدن آرنجها در بیشتر شاگردان ( به خصوص بزرگسالان ) اینست كه مفصل شانه آنها دارای جنبش پذیری(Flexibility) كافی نیست . بعضی دیگر از كارآموزان برای بالا آوردن و نگه داشتن آرنجها قسمتی از شانه را هم از آب خارج می سازند كه روش درستی نیست . در این جا نیز می توان در خشكی به تمرین حركت دستها پرداخت و سپس در آب آن را كامل كرد.
لازم به یادآوری است كه دست كرال در سه مرحله انجام می گیرد : اول مرحله ی كشش ، دوم مرحله فشار، سوم مرحله ی خارج از آب یعنی حركت دست از هنگام خروج آب تا آوردن آن به جلو در امتداد دو شانه .

http://img.tebyan.net/big/1382/06/19...2429321511.jpg

می توان مرحله ی كشش و فشار را به صورتS خوابیده انگلیسی نشان داد .

تمرینات آموزشی دست كرال سینه

1- راه رفتن و خم نمودن بالا تنه به جلو به طوری كه صورت در داخل آب قرار گیرد . حركت دستها به طور متناوب و بدون تنفس است . این عمل در قسمت كم عمق استخر صورت می گیرد .

http://img.tebyan.net/big/1382/06/21...9217985243.jpg

تمرینات تركیبی دو نفره :
در حالی كه كارآموز شناگر به روی سینه در سطح آب قرار گرفته ، كمك كننده مچ پای او را با دو دست می گیرد . در این حالت كارآموز شناگر همزمان حركت دست كرال را به طور متناوب انجام می دهد .
كارآموز شناگر و كمك كننده باید با جدیت این عمل را انجام دهند . كارآموز شناگر در تمام مدت تمرین با گرفتن نفس عمیق ودر حالی كه صورت داخل آب است ، این عمل را انجام می دهد . با تمرین مداوم حركت و هماهنگی دو دست به صورت خودكار در می آید .

http://img.tebyan.net/big/1382/06/18...4322421992.jpg

سومین مرحله آموزش ، اجرای كلیه ی حركات دست وپاها بدون تنفس


( هماهنگی دست و پا ) GRAWL STROKE – NON- BREATHING SIDE
در كرال هماهنگی بین حركات دست و پا اهمیت بسیار دارد . در حالت كلی به ازای یك دایره ی كامل كه دو دست می پیمایند ، پاها 6 ضربه به آب می زنند و قاعدتاٌ این ریتم باید مراعات شود . و در این مرحله حركات دست و پاها با هم تنظیم و هماهنگی پیدا كنند . تنظیم حركات دست و پا به صورت زیر انجام می گیرد .

http://img.tebyan.net/big/1382/06/25...4174130164.jpg

موقعی كه كشش دست انجام گرفت ، بنا به مقتضیات فردی ریتم حركات پا دو الی شش ضربه خواهد داشت . كشش دست در آب منجر به پیشروی بدن در آب می شود . حركت پا و یا ضربه ی پا در آب ثبات و تكیه بدن را از نظر حفظ تعادل فراهم می نماید . علاوه بر آن حركت پا از فرورفتن و منحرف شدن پایین تنه در آ ب جلوگیری می نماید . هر بار كه یك دست از آب خارج شد پای همان طرف عمل ضربه زدن به پایین را انجام می دهد .
چرخش در محور طولی بدن باعث آسانی به جلو راندن بدن وبالا گرفتن آرنج خواهد شد . چرخش بدن به خصوص برای شناگرانیكه مفصل شانه آنها . انعطاف پذیری كافی ندارد بسیار مفید است

http://img.tebyan.net/big/1382/06/13...1801967862.jpg

از نكات مهمی كه در مورد ورود دست به آب باید به خاطر داشت لحظه ی ورود به آب است . یعنی بدانیم موقعیت دستها نسبت به یكدیگر چگونه است یا موقعی كه یك دست در حال كشش است، دست دیگر در چه مرحله ای قرار دارد ؟ بهترین میزان ورود دست به آب موقعی است كه دست زیر آب نیمی از كشش زیر آب را انجام داده است . زیرا در این حالت در هیچ لحظه دست توقف نداشته و حركت دائمی در حال كشش خواهد داشت

http://img.tebyan.net/big/1382/06/18...7640889429.jpg

مرحله چهارم نفس گیری در كرال سینهBREATHING
یكی از قسمت های مهم شنای كرال سینه ، هواگیری است و این مرحله همان تخلیه ی هوای ذخیره شده ی ششها در آب است . كار خالی كردن هوا در آب باید در همان مراحل اول به خوبی آموزش داده شود . اگر چه در ابتدا اینكار كمی مشكل است ، ولی پس از كمی تمرین شاگرد كم كم به طریقه ی تخلیه ی هوا در آب آشنا شده و عادت می كند . خالی كردن هوا در آب می تواند هم از طریق بینی و هم از راه دهان باشد . از همان ابتدا باید به كارآموز شناگر گفته شود كه پس از پر كردن هوا در ششها سرش را به زیر آب فرو ببرد و به طور پیوسته هوا را تخلیه نماید ، به طوری كه وقتی احساس كرد كم كم هوای داخل ششهایش در حال اتمام است ، در همان حال دمیدن هوا به داخل آب سرش را از آب بیرون بیاورد و خیلی سریع هواگیری كرده و دوباره در آب مشغول تخلیه ی هوا گردد . مهم نیست كه كارآموز از كدام سمت یا جهت ( راست یا چپ ) نفس گیری كند ، بلكه مهم این است كه عمل هواگیری یك طرفه صورت گیرد عمل دم خیلی سریع انجام می شود و اگر عمل بازدم كمی طولانی تر باشد اشكالی نخواهد داشت .

1- در مر احل اولین تمرین كافیست كارآموز شناگر در قسمت كم عمق استخر در حالی كه از ناحیه كمر خم شده است ، سر را داخل آب قرار داده و هوای داخل ریه ها را خالی كند . نكته مهم این تمرین در این ست كه زمانی كه می خواهد سر را برای گرفتن هوا از آب خارج كند باید این كار را توسط گردن انجام دهد و موقع هواگیری نصف صورت داخل آب ونصف دیگر در بیرون آب باشد سعی كنید شانه را بالا نیاورید و از آب خارج نسازید . این عمل در ابتدا مشكل است ، ولی به مرور زمان به طور خودكار با موفقیت انجام می شود .

http://img.tebyan.net/big/1382/06/12...3812242207.jpg

2- روش دیگر تمرین بدین شكل است كه كارآموز شناگر در قسمت كم عمق استخر با دستهایش كه به اندازه ی عرض شانه باز است ، لبه ی استخر را می گیرد وبدن را در موقعیت شناور رو به كف استخر قرار می دهد . برای شناور شدن بهتر بدن ، تخته شنا یا چوب پنبه ای را در میان دو ران قرارمیدهد و كاملاٌ شناور می شود . در این لحظه سر را به یك سمت می چرخاند و عمل دم را انجام می دهد این عمل خیلی سریع انجام می گیرد .

http://img.tebyan.net/big/1382/06/16...1033963200.jpg

شناگر در آخرین لحظه ی تمام شدن هوای داخل ششهایش سر را از آب خارج می سازد ( در حالی كه هنوز در حال دمیدن هوا است ) و یكباره هوا را می بلعد .این عمل را چندین بار تكرار كنید .

http://img.tebyan.net/big/1382/06/83...4018561108.jpg

هماهنگی حركات دست و تنفس
در این مرحله كه شاگرد یا كارآموز شناگر در حال انجام حركت دستها و هواگیری توام است، مربی باید كلیه ی مراحل را زیر نظر داشته و حركت دست را به خوبی كنترل نماید : -چگونگی كشش دست در زیر آب ، - ورود دست به آب ، - موقعیت مناسب چرخش سر به خارج نسبت به دستها و نكته مهمی كه باید بدان توجه شود این است كه شاگرد شانه ها را بالا نیاورد ، عمل كشش دست در زیر آب را به خوبی انجام دهد و چرخش سر به خارج كمی بیش از حد معمول باشد هوا را باید در داخل آب تخلیه نماید و مجدداٌ هواگیری نماید شكل زیر نشان می دهد كه شناگر از سمت راست میل به هواگیری دارد و به محض بیرون آمدن دست راست زیر آ ب این كار را انجام می دهد .

http://img.tebyan.net/big/1382/06/26...9520321121.jpg

در قمست كم عمق استخر عمل راه رفتن و خم نمودن بالاتنه جلو به طوری است كه صورت در داخل آب قرار می گیرد و حركت دستها به طور متناوب همراه با تنفس صورت می گیرد .
عمل دم هنگامی صورت می گیرد كه سر به پهلو چرخیده و عمل بازدم در داخل آب انجام می شود توجه داشته باشید كه سر به دو طرف نمی چرخد .

http://img.tebyan.net/big/1382/06/73...2156184194.jpg

البته قبل از انجام این كار در داخل آب لازم است این حركت در خشكی انجام شود بدین طریق كه شناگر خم شده سر را به پهلو می چرخاند . اگر كارآموز سمت راست راحت تر نفس می گیرد به محض خارج شدن دست راست از آب هوا را می بلعد و سپس صورت را رو به زمین چرخانیده و هوا را تخلیه می نماید و مجددا سر را جهت هواگیری به پهلو می چرخاند وقتی سر به طرف پهلو می چرخد در مراحل اولیه باید كارآموز شناگر سعی كند چرخش را كمی بیش از حد معمول انجام دهد به طوری كه بتواند بالا را ببیند و دهان بعدها كاملاٌ از آب خارج گردد .
گردش باید در ناحیه ی سر وگردن بیشتر باشد و تا حدی كه دهان از آب خارج شود . اینكه هواگیری از چپ یا از راست صورت گیرد اهمیت ندارد آنچه برای یك كارآموز شناگر لازم است تاكید شود این است كه فقط از یك طرف به میل خویش هواگیری نماید و همیشه از همان طرف بدن را چرخش بدهد.

http://img.tebyan.net/big/1382/06/20...3312375176.jpg

شكل بالا نشان می دهد كه شناگر از طرف چپ میل به هواگیری دارد و به محض بیرون آمدن دست چپ این كار را انجام می دهد .

تمرین حركت هواگیری در خشكی و درآب بایستی آنقدر تكرار شود كه شاگرد به راحتی اینكار را انجام دهد در غیر این صورت در مرحله ی بعدی كه می خواهد حركات دست و پا را كه قبلا فرا گرفته با هواگیری توام نماید با اشكال مواجه می شود . ایجادهماهنگی بین هواگیری و حركات دست و پا مستلزم تمرین زیاد درهر یك از قسمت های گفته شده است .

http://img.tebyan.net/big/1382/06/51...0283132138.jpg

دركرال هماهنگی بین حركات دست ، پا و تنفس اهمیت بسیار دارد . در حالت كلی به ازای یك دایره ی كامل كه دو دست می پیمایند پاها 6 ضربه به آب می زند و باید این ریتم مراعات شود .

http://img.tebyan.net/big/1382/06/20...4720258106.jpg

در ضمن دست راستتان را به عقب بیاورید و به محض آن كه دست راستتان را از آب خارج می كنید صورت خود را به راست چرخانده و به سرعت از راه دهان نفس بكشید .اما هرگز سرتان را زیاد از آب خارج نسازید و حتما در این وضعیت باید گوش چپ در آب قرار گیرد .
در مرحله ی بالا یا گفته شده مربی باید توجه داشته باشد كه حین هواگیری تكنیك حركت دست كرال سینه دچار اشتباه نگردد واگر در این مرحله حركات دست و هواگیری خوب هماهنگ شود اضافه نمودن حركات پا به آنها كار مشكلی نخواهد بود . اگر چه معمولا كار آموز شناگر آنقدر متوجه هواگیری می شود كه حركت پاها یا قطع شده یا ضعیف زده می شد . در این حالت است كه مربی لازم است مرتب ادامه ی حركات پا را به كارآموز گوشزد نماید و به طور دقیق تكنیك هواگیری را زیر نظر داشته و تك تك آنها را به كارآموز هشدار دهد .اما در ضمن این حركات اخیر مرتبا هوا را از راه بینی به آب رها كنید به طورمسلم حركت تهاجمی شما در آب باعث خواهد شد كه جلوی صورت شما كمی در آب پایین رفته و عمل بازدم بهتر انجام یابد اما قسمت اعظم هوای شش های شما وقتی خارج خواهد شد كه نوبت تنفس بعدی فرا رسد كه در آن موقع ابتدا بقیه هوا را با سرعت تمام به وسیله ی دهان از ریه خارج كرده و سپس به سرعت نفس می كشید . لازم به یادآوری است كه هر قدر دست و یا صورت شما خارج از آب واقع شود ویا اینكه پا ضعیف زده شود از راندمان شنا می كاهد و باید با تمرینات زیاد آنها را به حداقل رساند.

http://img.tebyan.net/big/1382/06/22...3514231107.jpg

بنابراین در مرحله ی آخر از كارآموز شناگر می خواهیم كه ابتدا روی آب سر بخورد و بعد پا بزند ، سپس حركت دست را به حركت پاها اضافه نماید و درهمان حال با دقت زیاد اقدام به هواگیری نماید . به خودتان امیدوارباشید . و به یاد داشته باشید كه گروه عجله كنندگان زود متوقف می شوند ، این كار را آنقدر تكرار كنید و ادامه دهید تا اینكه بتواند شنای كرال سینه را به طوركامل انجام دهید


اشتباهات معمول در پای كرال سینه و روش اصلاح آن

اشتباه : زانو بیش از اندازه خم باشد و حركت از ساق پا صورت گیرد .
روش اصلاح : پاها مستقیما در آب قرار گرفته و حركت از ناحیه ی بالای ران شروع شود .

اشتباه : درهنگام زدن پای كرال پاشنه ها را دور از یكدیگر نگه دارند
روش اصلاح : برای زدن پای كرال پاشنه ها از هم دور نباشند و پنجه به هم نزدیك نباشند .

اشتباه : بالا نگاهداشتن سر و صورت از سطح آب
روش اصلاح : قرار دادن صورت در آب

اشتباه : پنجه پا كشیده شود و مچ پا حركتی انجام ندهد .
روش اصلاح : با فشار شست پا ، آب را به پایین راندن و ضمنا نوك پا را به داخل كشیدن

اشتباه : نزدیك بودن بیش از اندازه پاها به یكدیگر .
روش اصلاح : پاها به اندازه ی 25 تا 45 سانتی متر از یكدیگر فاصله داشته باشند .

شناگران پیشرفته حتما باید در مسابقه ها و هنگام تمرین با این نوع برگشت به مسابقه ادامه بدهند . سالتو در ابتدا كمی پیچیده و مشكل به نظر می رسد ، ولی وقتی تمرینات كافی و پی در پی مهارت كسب می شود و این كار بسیار راحت خواهد بود . كارآموز شناگر حتما باید قبل از انجام حركت ، چرخشی كه به آن در ژیمناستیك چرخش غلط جلو پا جمع گفته می شود را خوب یاد بگیرید . كارآموز قبل از كسب مهارت بعد از چرخش فكر می كند سرش گیج می رود و یا اینكه در هنگام چرخش مقداری آب به داخل بینی اش می رود و او را آزار می دهد بنابر این ممكن است با این مشكلات از فرا گرفتن سالتو منصرف شود ، ولی كارآموز شناگر باید بداند كه كار نیكو كردن از پر كردن است آنچه سالتو را به نظر مشكل می سازد اینست كه شناگر باید 2 چرخش داشته باشد: یكی چرخش داخلی كه به طور كامل و دیگری چرخش پهلوئی كه نیم چرخش از پهلو زده می شودكه موقعیت بدن به حالت شنا برگردد و تركیب این دو چرخش و فشاری كه تواما باید در لحظه تماس پا به دیواره وارد شود كار را كمی دشوار می سازد . بدین منظور لازم است مربی مرحله به مرحله قسمت های مختلف را تمرین و تركیب نماید تا هماهنمگی لازم جهت اجرای كلیه ی قسمت ها در یك لحظه كسب گردد و حتی چندین بار مربی باید این حركت را برای كارآموز اجرا كند، چون دیدن در یادگیری بسیار مهم است .


مراحل مختلف سالتو ( برگشت كرال سینه )

1- در فاصله ی 100 تا 200 سانتیمتری سر از دیواره ی استخر ( بسته به اندازه ی بدن و قدرت دست های شناگر ) آخرین كشش دست انجام می شود .( در شكل زیر ) دست راست در حال شروع كشش ، آخر خود است .

http://img.tebyan.net/big/1382/06/17...1981159222.jpg

2- شناگر به دیواره ی استخر نگاه میكند كه آیا باید اینجا سالتو را شروع كند یا پس از كششی دیگر .

http://img.tebyan.net/big/1382/06/15...2164244176.jpg

3- در حالی كه تصمیم به سالتو گرفته شد ، دست چپ نباید از آب خارج شود، بلكه كنار بدن باقی می ماند و دست راست كارش را ادامه می دهد. پاها به سمت بالا حركت می كند تا در مرحله بعد به طرف پایین ضربه بزند در این حال حركت دست به بدن متصل شده و به گردش بدن كمك می نماید.

http://img.tebyan.net/big/1382/06/11...4333242197.jpg

4- سر به سمت داخل بدن از ناحیه ی گردن خم می شود ، كف هر دو دست طوری می چرخد كه رو به كف استخر می شود پاها به هم چسبیده و از ناحیه ی زانو خمیده می باشند .

http://img.tebyan.net/big/1382/06/17...2431507234.jpg

5- بدن از حالت افقی به روی آب خارج شده زیرا از گردن و كمر خمیدگی افزایش یافته هر دو دست حالت قبل را دارا است و به پایین فشار وارد میاورد پاها به قسمت پایین زده می شود تا باسن بالا بیاید .

http://img.tebyan.net/big/1382/06/14...7624665239.jpg

6- بدن از ناحیه ران خمیدگی بیشتری می یابد در این حالت بدن متمایل به توقف در حركتش می شود زیرا مقاومت ناشی از خم شدن بدن در آب باعث آن می گردد اگر سرعت حركت شناگر به اندازه ی كافی باشد ( در سرعت روها ) همین سرعت و خم شدن سر و كمر خود باعث چرخش شناگر خواهد شد . در شكل مقابل دست چپ از آرنج خمیده می شود و آب را به سمت سر می كشد.

http://img.tebyan.net/big/1382/06/76...0339212188.jpg

7- در حالی كه لگن از خط سر عبور می كند دست چپ هنوز آب را به سمت سر می كشد كه این حركت به چرخش بدن شناگر كمك می نماید كف دست راست به سمت داخل متمایل شده و باعث چرخش بدن حول محور طولی خود می گردد پاها دقیقا به طور مستقیم از بالای سر آورده نمی شوند.

http://img.tebyan.net/big/1382/06/13...8219410197.jpg

8- در حالی كه پاها به طور كامل از آب خارج هستند به طرف بالا و عقب به سمت دیواره ی استخر پرتاب می شوند و این موقعی است كه كشش دست به سمت سر نیز كارش پایان یافته است . شناگر در این حالت باید بدون اینكه تاخیری در كل حركت ایجاد كند به سمت پهلو بچرخد .

http://img.tebyan.net/big/1382/06/26...2431018933.jpg

9- چرخش عمومی شناگر كامل شده و شناگر باید خودش را در موقعیتی قرار دهد كه بتواند به دیواره استخر فشار وارد سازد . دست ها دوباره در حال لمس كردن یكدیگرند وبه سمت جلو درحركتند و چرخش به سمت پهلو ادامه دارد .

http://img.tebyan.net/big/1382/06/15...7924419231.jpg

10 – پاها در حال فشار به دیواره ی استخر هستند و این كار با باز شدن مفاصل زانو صورت می گیرد ، در عین حال مفاصل آرنج ها با باز شدنشان دست ها را به سمت جلوی بدن می كشند .

http://img.tebyan.net/big/1382/06/13...0313321087.jpg

11- در آخرین مرحله ی فشار پا به دیواره ی استخر كه با باز شدن مفصل مچ پا همراه است، شانه ها در آخرین مرحله چرخش حول محور طولی بدن هستند ، بازوها كشیده و سر در بین آنها قرار گرفته و بدن در حالت كاملا كشیده بر روی آب سر می خورد .

http://img.tebyan.net/big/1382/06/62...4120167253.jpg

12- شناگر باید بدنش را نسبت به عمق آب تنظیم نماید و این كار توسط هدایت دست ها صورت می گیرد . بدین روش كه با گرفتن دست و سر به سمت بالا ، بدن در عین سر خوردن به سطح آب نزدیك می شود . چنانچه زیاده از حد در عمق آب باشد با یك یا دو ضربه پا بدن را به سطح آب نزدیك می سازد و اگر در عمق صحیح قرار داشته باشد شروع به ضربات پا و كشش می نماید .

http://img.tebyan.net/big/1382/06/21...4922421179.jpg

شنای قورباغه

BREAST STROKE

شنای قورباغه یكی ازچهارنوع شنای اصلی است كه مسابقات آن رسما برگزار می شود و در عین حال این شنا علاقه مندان بسیاری دارد، زیرا احتیاج كمتری به صرف انرژی نسبت به شنای كرال سینه دارد. یادگیریش آسان است. این شنا برای مسافت های طولانی مناسب است، علاوه بر این ، شنای قورباغه هم جهت شنا كردن در دریا وهم در موقع نجات غریق مفید است . كندترین نوع شنا بین چهارنوع شنای اصلی است.
در این قسمت سعی می شود تكنیك صحیح و فنی شنای قورباغه عنوان شود. همان تكنیكی كه امروز قهرمانان برجسته و خوب جهان به اجراء در می آورند. این شنا در واقع به این شكل انجام می شود كه بدن درحالتی افقی برروی آب قرار گرفته دستها هر دو آب را از جلو گرفته و توسط كف و ساعد به طرف عقب و زیر شكم می كشند و از همان زیر آب ، به جلو آمده كشیده می شوند. و مجددا عمل كشش آب توسط دستها انجام می گردد. پاها نیز توسط فشار و ضربه ای كه به آب وارد می آورند آب را به عقب می رانند. بدین روش كه هر ضربه توسط كف پا زده می شود و برای اینكار مفصل ضربه و فشار لازم به آب وارد می شود. این نوع شنا را بعضی از مربیان " قورباغه تجارتی" نام گذاشته اند.



اولین بخش آموزش ، حركت پا در شنای قورباغه

http://img.tebyan.net/big/1382/06/11...0520237217.jpg

توصیف حركت پا

بدن به حالت شناور روی آب قرار می گیرد. ساق پا ابتدا به جهت باسن خم می شود. در ناحیه تهیگاهی خمیدگی ملایمی نیز ایجاد می شود.

زانوها به اندازه 15 سانتی متر در هنگام خم شدن زانو ها از یكدیگر فاصله می گیرند، اندك زمانی قبل ازآنكه پاشنه ی پاها به باسن برسند ، پنجه پاها به طرف نازك نی و زانو كشیده می شوند و پاشنه ی پاها به داخل نزدیك می شوند .
اكنون ساق پا همزمان از طرفین حركت كرده و دایره ای را در جهت عقب ترسیم می كند و كف پاها نیز با فشار خود آب را به عقب می رانند.

http://img.tebyan.net/big/1382/06/10...1884140114.jpg

به محض اینكه مرحله فشار تمام شد ، پاها به طور كشیده و مستقیم در مجاورت یكدیگر در داخل آب قرارمی گیرد .
ضربه های پای شنای قورباغه باید توسط تخته شنا به منظور به دست آوردن تكنیك و مكانیك صحیح حركت آن انجام شود. به وسیله ی تخته شنا، شناگر و مربی بهتر متوجه می شوند كه ضربه های وارده و یا حركت های انجام شده توسط پاها به چه میزان تاثیر داشته و چقدر باعث جلو رفتن شناگر می شود و در عین حال حالت و شرایط پاها كاملا مشخص می شود. اما باید توجه داشت كه در هنگام استفاده از تخته شنا و پا زدن با آن ، دست ها كشیده شود و تخته را به جلو متمایل سازد و درعین حال شانه ها را كاملا به پائین وداخل آب فرو ببرد.

http://img.tebyan.net/big/1382/06/18...7123750218.jpg

باید توجه داشته باشید كه پاشنه های پا از سطح آب خارج نگردد واگر چنین موردی را در موقع آوردن پا به جلو مشاهده كردید، باید زانوها را كمی بیشتر به زیر لگن خاصره و باسن برده و به شكم نزدیك سازید. این عمل باعث می شود كه پاشنه پاها به پائین برود، یعنی جائی كه باید باشد. و وقتی پاشنه های پا در زیر سطح آب باشد نشان می دهد كه نیروی وارده توسط كف پا كاملا اثر می نماید. در شنای قورباغه حركت های پا بسیار مهم است . زیرا 50 در صد پیشروی بدن در آب مرهون ضربه های پا به خصوص از ناحیه كف پا می باشد.

http://img.tebyan.net/big/1382/06/20...2202105273.jpg

درعین حال باید در نظر داشت كه در بین شنا گران قورباغه رو، بعضی ها حركت دستشان قوی است و باعث پیش روی بیشترشان می شود و بعضی دیگر حركت پاهایشان. ضربه پاها باید حتی المقدور با كف پا باشد و بدین علت است كه لازم است . مچ پاها به طور كامل دارای انعطاف پذیری باشند. برای اینكه مشخص شود كه مفصل مچ پای شناگر به اندازه كافی دارای جنبش پذیری است یا نه ، آزمایش ساده ای وجود دارد. بدین طریق كه شناگر مستقیم می ایستد ، در حالیكه پاهایش نزدیك به هم است و دست هایش را پشت سرنگه داشته سعی می كند در همان حالت بنشیند ( عكس زیر ) و باسن او به پاهایش بچسبد . اگر نتواند چنین كند و پاشنه ها از زمین جدا شود یا به عقب بیفتد، نشانه ی این است كه مفصل مچ به انداره كافی جنبش پذیر نیست. البته در بعضی ها به علت سفت بودن تا ندون آشیل و یا كشیده نبودن عضلات ساق قادر نیستند این آزمایش را به خوبی انجام دهند. جهت جنبش پذیری مفاصل ، شناگر باید در خشكی خوب تمرین كند.

تمرینات آموزشی

1- كارآموز شناگر همانند شكل زیر روی لبه استخربه قراری كه هر دو دست به عقب تكیه داده شده می نشیند. در این حالت ساق هر دو پا آویزان در داخل آب قرار می گیرند. زانو ها به اندازه عرض شانه ها از یكدیگر فاصله دارند و درحالی كه پنجه هردو پا به طرف ساق پاها و خارج متمایل می باشند ، كارآموز شنا گر با هردو پای خود دایره ای را درآب ترسیم می نماید. در هنگام اجرای این حركت، آب توسط كف پای كارآموز فشرده می شود. در انتهای حركت ، پنجه ی پاها ، مجددا كشیده شده و هر دو پا مستقیم در مجاورت یكدیگر قرارمی گیرند تا حركت بعدی را شروع نمایند.

http://img.tebyan.net/big/1382/06/38...3116252135.jpg

2- همانند شكل زیر با گرفتن موج گیر روی سطح صورت را بین دو دست بر روی سطح آب قرار می دهیم . در این حالت مبادرت به انجام پای قورباغه می نماییم. زانوها نباید به هنگام زدن ضربه ازیكدیگر فاصله داشته باشند. كارآموز باید حالت جمع ، باز بسته را فراموش نكند. حتما مربی بایستی این حركت را قبل از اینكه كارآموز انجام دهد، خود به او نشان دهد.

http://img.tebyan.net/big/1382/06/24...4913193163.jpg

3- تمرین تركیبی : برای اینكه حركت پا بهتر وموثرتر آموزش داده شود، كار آموز روی آب به شكم دراز می كشد. برای تعادل بهتر با یك دست موج گیر و با دست دیگر كمی پایین تر ازموج گیر را كار آموز می گیرد. نفر دوم با گرفتن كف پای نفری كه دراز كشیده، عمل مقاومت آب را درمقابل فشار كف و ساق پا به عقب انجام می دهد.

http://img.tebyan.net/big/1382/06/22...5226120221.jpg

4- همانند شكل زیر با گرفتن تخته شنا توسط دو دست، مسافت های كوتاه بدون تنفس همراه با پای قورباغه طی شود .

http://img.tebyan.net/big/1382/06/42...6524723238.jpg

5- انجام تمرین شماره 4 بدون استفاده از تخته شنا. دست ها كاملا كشیده و صورت در بین دست ها قرار می گیرد.

6- كارآموز شناگر در حالی كه بر روی شكم در سطح آب دراز كشیده است مبادرت به انجام پای قورباغه می نماید. ضمنا درهمین حالت نفر دوم دست های نفر اول را گرفته و آهسته به عقب گام بر می دارد.

http://img.tebyan.net/big/1382/06/33...8712513964.jpg

اشتباهات رایج و روش صحیح آن

اشتباه : زانوها بیش از حد معمول از یكدیگر جدا و باز شوند.
اصلاح : زانوها نباید بیش از عرض شانه از یكدیگر جدا شوند.

اشتباه : كشیدگی پنجه پاها در هنگام وارد كردن فشار توسط كف پا به آب .
اصلاح: كف پا به طرف خارج چرخانیده شود و پنجه پاها به طرف انگشت كوچك پا رانده شود.

اشتباه : كشیدن زانو به زیر شكم
اصلاح : كف پاها درابتدای مرحله فشارباید به سطح آب متمایل باشد.


دومین بخش آموزش، حركت یا كشش دستها درشنای قورباغه

توصیف حركت دست

دست ها با فاصله ای درحدود 20-15 سانتی متر در زیر آب با آرنج های كشیده ، آب را به طرفین و انتهای بدن می كشند . ضمنا كف دست ها به طور مورب به طرف خارج از بدن قرارخواهند داشت.

http://img.tebyan.net/big/1382/06/11...5758525290.jpg

http://img.tebyan.net/big/1382/06/24...5624675722.jpg

هنگامی كه دست ها از طرفین درحدود 40-30 سانتی متر از یكدیگر جدا شدند، مفصل آرنج شروع به خم شدن مینماید. با خم شدن مفصل آرنج ها بازوها و دست ها می توانند حول محور طولی خود به حركت درآیند.

http://img.tebyan.net/big/1382/06/23...1637245220.jpg


http://img.tebyan.net/big/1382/06/30...5298253340.jpg

توجه داشته باشید كه جهت آرنج ها به طرف بالا بوده و در تمام مرحله ی حركت بالاتر از سایر قسمت های زیر مفصل آرنج خواهد بود. هنگام كشش ، آرنج ها نباید به هیچ وجه از ارتفاع شانه بالاتر باشند، ولی باید نسبت به ساعد و كف دست ها در سطح بالاتری قرار داشته باشند تا به این طریق شناگر بتواند عمل كشش وفشار را بهتر انجام دهد.
درطول دامنه كشش هنگامی كه مچ و كف دست ها كمی مانده در امتداد و زیر شانه قرار بگیرند ، مرحله ای است كه به اندازه كافی از یكدیگر فاصله گرفته و دراین زمان فشارآغاز می گردد. مرحله فشار هنگامی شروع می شود كه كف دست ها به طرف داخل حركت می كنند و آرنج ها نیز به طرف بالاتنه آورده می شود.

http://img.tebyan.net/big/1382/06/73...4776200198.jpg

پس از اتمام مرحله فشار مچ و دست ها از زیر خط میان بدن باید به جلو هدایت شوند. كف دست ها نیز باید نزدیك به یكدیگر قرار داشته باشند.

http://img.tebyan.net/big/1382/06/24...3956222227.jpg

پس از اینكه دست ها كاملاً به جلو هدایت شدند، برای مدتی بسیار كوتاه درهمان حالت، بی حركت خواهند ماند. این بی حركتی برای سرخوردن و كشش بدن به جلو صورت می گیرد و بعد از آن كشش و حركت مجدد دست ها آغاز می شود.

چهارمین بخش آموزش، حركت دست ها با تنفس

BREAST STROKE ARMPULL

توصیف حركت
با شروع مرحله كشش ، سر به تدریج از آب بالا می آید، به طوری كه در آغاز مرحله فشار، سر آنقدر از آب خارج شده كه دهان برای عمل دم آزاد است و انگشت ها به طرف پایین قرار دارد.

http://img.tebyan.net/big/1382/06/67...1710810454.jpg

بد نیست اشاره شود كه بالاتنه در مرحله فشار نباید به طرف بالا یا پایین حركت نماید، زیرا با این عمل از حركت مستقیم بدن به جلو جلوگیری شده و ضمناً به نیروی مقاومت آب و مصرف انرژی افزوده می شود. البته به محض اینكه دهان آزاد شد عمل دم از طریق آن صورت می گیرد.
عمل بازدم در هنگام هدایت دست ها به جلو و روبروی صورت و نیز در هنگام كشش توسط دهان و بینی انجام می گیرد.

http://img.tebyan.net/big/1382/06/19...2539194167.jpg

بد نیست اشاره شود كه صورت در هنگام هدایت دست ها به جلو در داخل آب قرار دارد و بدن به طوركامل كشیده است.

http://img.tebyan.net/big/1382/06/19...2316711855.jpg

تمرین های آموزشی

1- در حالی كه زانوها خم و آب تا حدود شانه است، در آب گام بر می داریم، در همین حال اقدام به انجام دست قورباغه با عمل تنفس می نماییم.

2- پس از سرخوردن در آب با هر كشش و فشار یك بار عمل دم را انجام می دهیم، ضمناً برای برقراری تعادل یك تخته شنا بین دو ران قرار می دهیم. توجه داشته باشید كه عمل بازدم در داخل آب صورت گیرد.

http://img.tebyan.net/big/1382/06/36...4725524510.jpg

3- در حالیكه كار آموز شناگر به روی سینه در آب قرار گرفته، فرد دیگری از عقب پای او را با هر دو دست نگاه داشته و او را به طرف جلو می راند. در این حالت كارآموز شناگر بعد ازهر كشش و فشار یك بارعمل دم را در خارج از آب و عمل بازدم را در داخل آب انجام می دهد.


اشتباه های رایج و روش صحیح آن

اشتباه: سر، دیر از آب بیرون آید و عمل دم به تأخیر افتد.
صحیح: با شروع كشش دست ها ، سر به تدریج از آب بیرون می آید به طوری كه دهان با شروع مرحله فشار آزاد شده تا عمل دم به آسانی انجام گیرد.

اشتباه : در هنگام دم بدن از آب تا سینه خارج شود.
صحیح : درمرحله دم سرفقط تا حد گردن ازآب بیرون می آید و كف دست ها آب ، را تنها به طرف انتهای بدن به حركت درمی آورند.

پنجمین بخش آموزش

اجرای كلیه حركات و هماهنگی دست و پا و عمل تنفس توصیف حركت

به طور كلی شنای قورباغه مرحله به مرحله توضیح داده می شود:

1- شناگر در حالت سر خوردن با بدن كشیده و افقی بر روی آب است. حدود 80% سرش داخل آب است و صورتش كمی رو به جلو و روبرو می باشد. دست ها در جلوی سر قرار دارد و كف دست ها متمایل به خارج است.

http://img.tebyan.net/big/1382/06/76...4913320365.jpg

2- دست در حدود 20 سانتی متر از سطح آب قرار گرفته و باز شدن دست ها آغاز گردیده و به طرفین ادامه دارد. عمل بازدم شروع گردیده است و حباب های هوا از دهان و بینی شروع به خارج نمودن كرده است.

http://img.tebyan.net/big/1382/06/87...7211165189.jpg

3- بدون مشاهده هیچ خمیدگی كشش در جهت طرفین ادامه دارد و عمل بازدم افزایش یافته است.

http://img.tebyan.net/big/1382/06/35...5153104191.jpg

4- مفصل بازو شروع به خمیدگی نموده و قسمت بازو چرخش دارد و این موقعی است كه سر به آرامی از ناحیه گردن به طرف بالا می آید.

http://img.tebyan.net/big/1382/06/13...3020875173.jpg

5- دست ها به حداكثر فاصله خودشان از یكدیگر رسیده اند مفصل آرنج طوری خم شده كه زاویه بین ساعد و بازو حدود 110 درجه می باشد. بالا بردن آرنج ها در این مرحله به خوبی مشخص است و درست چنین مرحله ائی در حركت دست شناگران پروانه نیز وجود دارد.

http://img.tebyan.net/big/1382/06/77...1228161212.jpg

6- بالا آمدن سر با خم شدن گردن ادامه دارد و می رود كه دهان از سطح آب بیرون آمده و این آخرین قسمت خروج هوا از دهان می باشد. مچ دست نباید بشكند یا اینكه خم شود. فشار یا كشش آب با ساعد و كف دست انجام می شود. دست ها به طرف داخل درحال جمع شدن هستند و آخرین مراحل كشش خود را طی نموده اند.

http://img.tebyan.net/big/1382/06/17...4114912485.jpg

7- عمل دم انجام شده ودست ها می روند كه به طرف جلو بیایند. علی رغم میل شناگران آرنج ها نبایستی به طرف دنده ها كشیده شوند. مفصل زانوها شروع به شكستگی نموده و می روند كه جمع شوند.

http://img.tebyan.net/big/1382/06/63...5588193105.jpg

8- عمل دم پایان یافته و دهان بسته می شود و دست رو به صورت و به جلو می روند و پاها هنوز در حال جمع شدن هستند.

http://img.tebyan.net/big/1382/06/18...2414015314.jpg

9- سر از ناحیه گردن خم شده و به داخل آب فرود می رود، پاها جمع شده و نزدیك به باسن گردیده و دست ها در حال كشیدن شدن به جلو هستند.

http://img.tebyan.net/big/1382/06/13...4192245107.jpg

10- سر هنوز در حال پایین رفتن و خم شدن در آب است. پاها از ناحیه مچ به سمت بیرون متمایل می شود و شروع به ضربه زدن نموده است و دست ها هنوز در حال سرخوردن به طرف جلو می باشند.

http://img.tebyan.net/big/1382/06/10...1916940230.jpg

11- پاها ضربه زدن به سمت عقب را ادامه داده و به هم نزدیك می شوند زمانی كه پا در حال ضربه زدن است دست ها در حالت استراحت به جلو می روند. شناگر نفس را نگه داشته و عمل بازدم تا زمان كشش دست ها انجام نمی شود دست ها در حال كشیده شدن هستند.

http://img.tebyan.net/big/1382/06/11...5110942226.jpg

12- دست ها به طور كامل كشیده شده و كمی پایین تر از سطح شانه قرار دارند پاها در آخرین مرحله ضربه زدن خود هستند. باید دقت شود كه زانوها نبایستی بیش از حد از هم فاصله داشته باشند.

http://img.tebyan.net/big/1382/06/94...9190361479.jpg

13- حركت پا پایان یافته و شناگر حواسش به موقعیت بدن است كه كشیده و افقی بر روی آب باشد.
شناگرانی كه ضربه پای قوی دارند برای چند ثانیه بهمین حالت باقی مانده و سر می خورد و وقتی كه احساس كرد سرعتش در حال كاهش است كشش دست را شروع می نماید و حركت دوباره تكرار می شود.

http://img.tebyan.net/big/1382/06/14...2382315045.jpg

سومین بخش آموزش، اجرای كلیه ی حركات دست وپای كرال پشت با هم

توصیف حركت

اجرای حركات دراین مرحله مانند دو قسمت گذشته كه توضیح داده شد ، است ولی موضوع اصلی هماهنگی و همكاری منظم حركات دست و پاها با یكدیگر است. توجه داشته باشید كه با دو حركت دست چپ و راست یعنی هر دودست هركدام یكبار یك دور می زنند، پاها حداكثر شش بار حركت می نمایند.

http://img.tebyan.net/big/1382/07/22...1239162104.jpg

حركت ویا كشش وفشار دست ها عامل بسیار مهم و موثری درپیش روی شناگر می باشند و درمقابل حركت پاها، اصولا در حفظ تعادل وثبات شناگر نقش مهمی را ایفا می نمایند. هنگامی كه درپایان مرحله ی فشار دست در زیر آب به طرف پایین است و آماده ی خارج شدن از آب می باشد،حركت پای همان سمت ، به طرف بالا و سطح آب است. این عمل باعث می شود كه از بالا و پایین رفتن كمر جلوگیری شود. چرخش ملایم بدن حول محور طولی آن، باعث می شود كه حركت دست در خارج از آب و خم شدن آرنج درزیر آب آسانتر صورت گیرد.

http://img.tebyan.net/big/1382/07/20...1110413742.jpg

موقعیت بدن درشنای كرال پشت

بدن شناگر در كرال پشت باید به مانند دیگر شناها درحالت افقی و موازی با سطح آب باشد . وبدین منظور بایستی از فروافتادن پاها جلوگیری نمود وهمچنین باید در نظر داشت كه در موقع ضربه های پا ، پنجه بیرون نزند. ویا زانوها از آب خارج نگردند، سرحالتی به مانند خوابیدن معمولی دارد منتهی خوابیدن بدون استفاده از بالش، كسانی كه دارای قدرت شناوری خوب بوده ویا ضربه های پای قوی دارند می توانند سر را كمی به سمت سینه خم نموده وچانه را به سینه نزدیك نمایند. درهمه حال باید متوجه بود كه لگن پایین نیفتد و حالتی خمیده به بدن شناگر ندهد.

مطالعات مشاهده ایی از روی فیلم های تهیه شده از شنای كرال پشت این نكته را كاملا روشن ساخته است كه بدن شناگر یك گردش حول محور طولی دارد كه حدود 90 درجه است كه 45 درجه ی آن به سمت چپ و45 درجه ی آن به سمت راست می باشد. شناگر نباید از این گردش جلوگیری نموده ویا اینكه خودش سعی نماید بدنش را بچرخاند، بردن دست به بالای سر و فرو بردن دست درآب كشش زیر آب خودش این چرخش را به وجود خواهد آورد.

اشتباه های رایج و روش صحیح آن

اشتباه : پاها و زانو ها هنگام حركت پا از آب خارج شوند.
صحیح : باسن درسطح آب و بدون زاویه در ناحیه ی مفصل لگن خاصره از خم شدن بیش از اندازه ی زانو جلوگیری شود، ضمنا حركت پا از ناحیه ی لگن خاصره شروع شود.

اشتباه : كشش مستقیم دست درزیر آب
صحیح : خم نمودن آرنج درمرحله ی كشش وفشار درزیر آب و چرخش ملایم بدن حول محور طولی .

اشتباه : بالاگرفتن سراز آب و فرو رفتن باسن در داخل آب.
صحیح : قسمت خلفی گردن (پشت گردن ) روی آب قرار گیرد. و مفصل لگن نیز باز باشد.


چهارمین بخش آموزش حركت دست باتنفس

"توصیف حركت"

همراه با دودست كامل با یك ستروك ( Stork ) كامل ، یك بارعمل دم ویك بارعمل باز دم انجام می گیرد. ریتم و آهنگ تنفس به شرح زیر می باشد. زمانی كه یك دست در خارج از آب است عمل دم ودر مرحله ای كه دست دیگر ازآب خارج می شود عمل بازدم صورت می گیرد.

اشتباه های رایج وروش صحیح آن

اشتباه : به یك ستروك كامل عمل دم وبازدم چندین بار انجام گیرد.
صحیح : زمانی كه یك دست خارج از آب است عمل دم وزمانی كه دست دیگردرخارج از آب است عمل بازدم انجام میگیرد.


حركت دست با تنفس
پنجمین بخش آموزش ، عمل تنفس با اجرای تمام مراحل حركت دست وپا


توصیف حركت

تنفس در كرال پشت راحت تر از دیگر شنا هاست ، به این علت كه سر درتمام مدت درخارج از آب قرار دارد و مشكلی جدی برای شناگر بوجود نمی آورد. ولی آنچه كه بایستی بدان توجه داشت اینست كه شناگر نبایستی خیلی تند تند تفس گیری نماید و درعین حال نبایستی عمل هواگیری كشیده و طولانی باشد. و برای اینكه شاگرد بتواند بهترین حالت را بدست آورد بایستی به او گفت : با خارج شدن یك دست از آب عمل دم را انجام بده و با خارج شدن دست دیگرعمل بازدم را .
این شیوه وروش برای كسانی كه می خواهند هواگیری را بطور منظم دركرال پشت یاد بگیرند. فرمول بسیارمناسبی است.

تمرین های آموزشی

1- شنای كرال پشت درمسافت های كوتاه با تاكید بر تنظیم ریتم عمل دم وبازدم .
2- تحكیم درهماهنگ كردن كلیه ی حركات شنای كرال پشت ( منظور حركت دست ، و عمل تنفس است) توسط پیمودن بین15-20 متر درآب . سعی كنید بین هر دو تمرین زمانی مناسب برای استراحت منظور شود.

برگشت در كرال پشت

http://img.tebyan.net/big/1382/07/87...4249118195.jpg

اولین نكته ای كه در هنگام برگشت كرال پشت باید به آن توجه شود ، تشخیص صحیح و دقیق شناگر از دیوار می باشد . شناگران كم تجربه و جوان درهنگام برگشت سالتوی كرال پشت ، اغلب چندین بار چرخش كرده و به عقب نگاه میكند تا فاصله خود را از دیوار تشخیص دهند این عمل نه تنها باعث كاهش سرعت می گردد بلكه اتلاف دقت بیشتری را نیز به دنبال دارد .
برای اینكه برگشت سالتوی كرال پشت خوب و صحیح انجام شود ، شناگر باید بیاموزد كه كه چگونه سرعت خود را به مسیر مخالف انتقال دهد اگر در زمان برگشت شناگر از سرعت خود بكاهد و سپس عمل برگشت را انجام دهد باید برای رسیدن به سرعت دلخواه نیروئی اضافه مصرف كند .
برگشت سالتوی كرال پشت به روشهای مختلف انجام می شود و چنین به نظر می رسد كه هر شناگر روشی را انتخاب میكندكه با شرایط فیزیكی او تناسب بیشتری داشته باشد پس اگر یك روش خاصی از برگشت سالتوی كرال پشت برای یك شناگر مطلوب باشد دال بر این نیست كه برای سایر شناگران هم مطلوب است . پس باید نوعی از برگشت انتخاب شودكه به بهترین وجه متناسب با شرایط یك شناگر بخصوص باشد .


تدارك برای برگشت

برای اینكه برگشت سالتو خوب و سریع انجام شود شناگر باید فاصله ی بین خود و دیوار استخر را دقیق تشخیص دهد لذا اطراف استخر را باید خوب بشناسد. یك شناگر پشت رو خوب و با تجربه موقعیت اشیایی را كه در اطراف استخر قراردارند خوب می داند ، برای مثال او واقف است كه سكوی ناجی پرچم برگشت كرال پشت و یا علائم سقف در چه موقعیتی هستند واز این علائم استفاده كرده و موقعیت خود را در استخر تشخیص می دهد .

http://img.tebyan.net/big/1382/07/86...6597203114.jpg

لمس كردن دیوار :

اگر شناگری استخر را خوب بشناسد و بداند كه چه زمان به دیوار نزدیك می شود ، در زمان مناسبتری می تواند آخرین ستروك را به برگشت منتقل نماید . بدین ترتیب شناگر همزمان با آخرین ستروك ( ... ) دست و بازوی خود را از آب بیرون كشیده و همراه با بالا تنه ( كمر به بالا ) به دیوار حمله می كند .
این عمل باعث می شود تا نیروئی در مسیر شنا تولید شود ضمن اینكه در هنگام برگشت نیروی حاصل از سرعت شناگر نیز یك عامل كمك كننده و سرعت دهنده بر گشت خواهد بود .
نا گفته نماند كه به دلیل محاسبه غیر صحیح شناگر در هنگام برگشت ، اگر چند سانتی متر از دیوار فاصله داشته باشد اعمال فوق ( حمله به دیوار و انتقال سرعت شنا به مسیر جدید ) جبران كننده محاسبه غیر صحیح خواهد بود .

http://img.tebyan.net/big/1382/07/19...6983339590.jpg

در هنگام برگشت دستی كه در خارج از آب حركت می نماید وقتی به حدود چشم ، یورش به دیوار را متوقف می كند ضمن اینكه سر نیز به طرف عقب و پایین ، به زیر سطح آب كشیده می شود در حالی كه آرنج به طور كامل باز است سعی كنید 30 تا 40 سانتی متر زیر سطح آب را لمس كنید .
دست و بازوی شناگر در هنگام لمس كردن دیوار بهتر است به طرف پایین و اریب در جهت مسیر برگشت دیوار را لمس نماید . ضمن اینكه به حركت پای خود ادامه میدهد اجازه دهید كه آرنج ( دستی كه دیوار را لمس كرده ) خم شود .

http://img.tebyan.net/big/1382/07/12...8228534772.jpg

این عمل باعث می شود كه بدن بیشتر به دیوار نزدیك شود. به علاوه توسط باز كردن مفصل آرنج همراه با فشار آوردن به دیوار كمك می شود تا چرخش بهتر انجام شود .

بعد از لمس كردن دیوار آرنج خود را خم كنید بدین ترتیب عمل چرخش به پشت و قرارگرفتن در مسیر جدید شنا بهتر صورت می گیرد در این حالت سر وقسمت پایین بدن زیر سطح آب قرار دارند سپس زانوها را به یكدیگر چسبانیده و به لگن نزدیك نمائید . ضمن خارج كردن ساق ها از آب ، زانو و لگن خم شده را 180 درجه در جهت دستی كه دیوار را لمس كرده به حركت درآورید .
توجه داشته باشید ، كه اگر دیوار را با دست راست لمس می كنید عمل برگشت از طرف راست و اگر دیوار را با دست چپ لمس می نمائید ، عمل برگشت از سمت چپ صورت بگیرد .
در هنگام برگشت وقرار دادن پا به دیواره ، دستی كه دیوار را لمس كرده بود از آن دیوار جدا شده ودر امتداد بدن قرار خواهد گرفت عمل قرار دادن دست در یك راستا با بدن بهتر است با آرنج خمیده و از كنار بدن صورت گیرد ضمن اینكه در انتها آرنج به طور كامل باز خواهد شد .
پاها درست همان جایی قرار خواهند گرفت كه دست قبلا دیوار را لمس كرده بود ( 30 تا 40 سانتی متر ) زیر سطح آ ب
جدا شدن از دیوار با فشار
در هنگام فشار وارد كردن به دیوار توسط پاها و جدا شدن از آن ، بهتر است كه دو دست به طور كامل بالای سر كشیده شده باشند و بدن آماده برای جداشدن باشد . عمل فشار آوردن به دیوار توسط باز كردن زانوها صورت می گیرد بلافاصله بعد از اصابت پاها به دیوار فشار واردكردن به آن انجام می گیرد .

http://img.tebyan.net/big/1382/07/11...1199117234.jpg

به دنبال فشار وارد كردن به دیوار با باز كردن كامل مچ پا این مرحله به پایان میرسد . یادآوری می شود محلی كه پاها با دیوار تماس حاصل می نمایند حدود 30 تا 40 سانتی متر زیر سطح آب است .



قرار گرفتن قسمت های مختلف بدن در یك امتداد و در مسیر شنا

http://img.tebyan.net/big/1382/07/12...3941124212.jpg

بعد از جدا شدن از دیوار بهتر است كه قسمت های مختلف بدن مانند سر، تنه و پاها در یك امتداد قرارداشته باشند . این عمل باعث می شود تا شناگر سریعتر در آب حركت نماید علاوه بر آن از تلاطم بیهوده ی آب نیز جلوگیری می شود .همچنین بهتر است بر حركات پا افزوده شود تا بدین ترتیب هم بر سرعت شناگر افزوده شود و هم طول مسیر سر خوردن بیشتر شود به علاوه عمل مزبور باعث می شود تا بدن با حالتی یكنواخت به سطح آب برسد .
همانطور كه به سطح آب نزدیك می شوید . حركات پای خود را به همان ترتیب قبل ادامه داده و اولین ستروك ... را شروع نمائید .
اولین ستروك های بعد ز برگشت از اهمیت فوق العاده ای برخوردار می باشند توجه داشته باشید كه در این مرحله شناگر نباید حتی یك ستروك را ازدست بدهد اولین ستروك ها بعد از برگشت منجر به این می شوند كه نیروی محركه ای كه در محل برگشت و جدا شدن دیوار بوجود آمده است ادامه داشته و در سراسر طول مسیر حفظ شود .

مشكلات

1- در هنگام برگشت از دست به گونه ای استفاده نمایید كه عمل برگشت بهتر انجام گیرد . بعضی از شناگرها بعد از لمس كردن دیوار با آرنج كاملا" باز با همان دستی كه دیوار لمس كرده به دیوار فشار وارد می نمایند چنین عملی باعث می شود كه به فاصله ی شناگر از دیوار افزوده شود . برای رفع اشكال فوق بهتر است پس از لمس كردن دیوار، اجازه دهید همراه با پیش روی و نزدیك شدن به دیوار آرنج خم شده و سپس عمل چرخش به پشت را انجام دهید .

http://img.tebyan.net/big/1382/07/52...4190252255.jpg

2- بعضی از شناگرها برگشت را تنها از یك طرف میتوانند انجام دهند . این شناگرها در هنگام برگشت از یك ستروك كوتاه استفاده می كنند تا بتوانند از طرف دلخواه عمل برگشت را انجام دهند اقدام به چنین عملی باعث می شودكه وقت با ارزشی از دست داده شود . توجه داشته باشید كه در مسابقه های نهایی حتی از دست دادن یك صدم ثانیه ممكن است شناگر را از رسیدن به نتیجه ی مطلوب محروم نماید . لذا شناگر باید بیاموزد كه عمل برگشت را با مهارت كامل از هر دو طرف انجام دهد

در زمان استارت كرال پشت شناگر ، پشت به مسیر شنا در داخل آب می ایستد . در این هنگام قسمتی از بالا تنه ی او از آب خارج خواهد بود سپس شناگر با دو دست میله ای را كه در زیر سكوی استارت به این منظور بسته شده است میگیرد ( برای تمرین استارت كرال پشت میتوان از موج گیر استفاده كرد ) در این هنگام شناگر هر دو پای خود را به طرف بالاتنه كشیده و كف هر دو پا را در حدود 30 سانتی متر زیر سطح آب به دیوار استخر تكیه می دهد .

http://img.tebyan.net/big/1382/07/81...1184166174.jpg

در اینحالت حتی می تواند پاها تقریبا در كناریكدیگر طوری قرار گرفته شودكه هر یك از آنها از دیگری بالاتر است و شناگر بایستی مراقب باشد كه در موقع استارت پاها لیز نخورد، زیرا بیشترین نیروی پرتاب بدن به فاصله ی دورتر توسط فشار وارده توسط پاها به دیواره ی استخر صورت می گیرد .
به محض شنیدن فرمان استارت شناگر سر را به طرف بالاو عقب پرتاب می نماید . توجه داشته باشید كه بدن در هنگام استارت دارای قوس كمی خواهد بود .

http://img.tebyan.net/big/1382/07/13...1120417437.jpg

در ضمن سر در مرحله ی اوج بدن در خارج از آب به عقب كشیده شده ودر زمانیكه به داخل آب هدایت می شود به طرف سینه كشیده می شود تااز به عمق كشیدن بیشتر از حد بدن در آب جلوگیری نماید .در این حالت دست ها فشاری مخالف به دستگیره آورده و به پایین و داخل نیرو وارد می سازند در این حالت عمل دم انجام می گیرد .

http://img.tebyan.net/big/1382/07/61...4216517327.jpg

اینكار بایستی با انقباض عضلات شكم انجام شود
در مرحله ی بعد پاهای شناگر از دیواره جدا شده و در حالی كه آخرین فشار وارده توسط باز شدن مفصل مچ پا به دیواره می آید دست ها به طرف سر در حركت است .

http://img.tebyan.net/big/1382/07/52...5015200246.jpg

درهمانحال كه دستها به طرف بالای سر می رود بدن شناگر در حال سقوط در آب می باشد شناگر در این حالت در فكر سرخوردن پس از غوطه ور شدن در آب است .
چنانچه شناگر پس از استارت بیش از اندازه ی مطلوب در آب فرو رود ابتدابا زدن چند پای كرال پشت سعی به سطح آب كشیدن بدن كرده تا شرایط مناسب بدن نسبت به آب ایجاد شود و سپس شروع به زدن دست و پای كرال پشت می نماید .

http://img.tebyan.net/big/1382/07/14...5228142160.jpg

تمرین های آموزشی استارت كرال پشت

1- دست ها میله ی سكوی استارت و یا موج گیر را گرفته و تمرین استارت كرال به روشی كه شرح آن قبلا" گفته شد انجام می شود . البته آموزش مقدماتی شنای كرال پشت ابتدا باید با یك سر خوردن طولانی در آب و بدون حركت دست و پا انجام گیرد .

2- تكرار تمرین شماره ی یك ، با این تفاوت كه بعد از سر خوردن بلافاصله حركت دست و پا شروع شود

همان طوری كه از نامش پیداست شناگر در حالی كه به پهلو بر روی آب شناور است شنا می نماید در این شنا خستگی كمی به شناگر دست می دهد و به همین علت است كه ناجیان غریق برای حمل غریق هایی كه مسافت آنها با خشكی زیاداست از این نوع شنا استفاده می نمایند و این شنا همیشه جزء مورد امتحان ناجیان غریق می باشد حدود 80 سال قبل این شنا دارای مسابقاتی بود ولی از آن به بعد از مسابقات رسمی حذف گردید این شنا یكی از آسانترین شناها بوده و شناگران به راحتی می توانند بدین طریق شنا نمایند .


موقعیت بدن
بدن به حالت پهلو خوابیده و بر روی آب شناور می باشد سر طوری از پهلو در آب خوابیده است كه دهان از خارج از آب نگه می دارد و در تمام مدت شنا دهان از آب خارج خواهد بود و به مانند دیگر شناها بدن باید حالت افقی خویش را بر روی آب حفظ نماید .


حركت پاها
پاها در این شنا به حالت قیچی ضربه میزند در ابتدا یكی از پاها به عقب رفته در حالیكه پای دیگر به جلو برده می شود ودر عین حال بدن از پهلو بر روی آب دراز كش می باشد .
سپس پاها با یكدیگر نزدیك شوند قبل از توضیح مرحله به مرحله حركت پاها و دست ها بایستی اشاره كنیم كه قبل از اینكه این شنا را در آب انجام دهید بهتر است در خشكی مطابق شكل زیر اقدام به تمرین نمائید . سپس در آب با استفاده از گرفتن لبه ی استخر مطابق شكل زیر حركت پا را تمرین كرده و بالاخره شنای كامل را در آب انجام دهید .

1- به پهلو به حالت كاملا كشیده دراز می كشیم دستی كه زیر بدن است نیز كاملا" كشیده و در زیر سر طوری قرار دارد كه كف آن به طرف زمین است .

http://img.tebyan.net/big/1382/07/47...9770193182.jpg

2- پاشنه ها را به طرف باسن جمع می كنیم و دستی كه كنار بدن بود را به طرف سینه بالا می بریم و دست بالای سر را به طرف سینه جمع می نمائیم .

http://img.tebyan.net/big/1382/07/15...4412815495.jpg

3- در حالی كه هنوز دستی كه به موازات بدن بود در حال بالا آمدن بدن است پاها از یكدیگر جدا می شوند و دستی كه كشیده در بالای سر قرارداشت به پایین آمده و از دست دیگر عبور می كند .

http://img.tebyan.net/big/1382/07/17...4462184133.jpg

4- پاها به صورت قیچی به طرف هم جمع می شوند دست بالاتر شروع به كشش آب به طرف پایین و به موازات بدن مینماید ودست پایینی به صورت كشیده به طرف بالا حركت می نماید .

http://img.tebyan.net/big/1382/07/18...3714889225.jpg

شناگر برای مدت كوتاهی بایستی به همین وضع سر بخورد حركت پا در این شنا همانطور كه اشاره شد حركت قیچی نامیده می شود .


تمرین های آموزش شنای پهلو

1- به پهلو به حالت كاملا كشیده دراز می كشیم برای تعادل بهتر یك دست تا 30 سانتی متر از سطح آب فاصله داشته باشد و با دست دیگر لبه ی استخر را بگیرید .

http://img.tebyan.net/big/1382/07/19...5970145174.jpg

2- سپس در آب با استفاده از گرفتن لبه ی استخر مطابق شكل زیر حركت پا را تمرین كرده و بالاخره شنای كامل را در آب انجام دهید .

http://img.tebyan.net/big/1382/07/19...2231262252.jpg

شنای پروانه دومین شنا از نظر سرعت دربین چهارنوع شنای اصلی می باشد. این شنا درسال های 1930 از تحول شنای قورباغه سنتی بوجود آمد . در سال 1956این شنا به طور رسمی وارد مسابقات المپیك شد. اولین مرحله تحول شنای قورباغه ابداع مرحله خروج دست از آب بود كه بطور چشمگیری سرعت شناگر را از طریق كاهش نیروهای مقاوم ، بدون نقص قوانین شنای آن زمان، افزایش داد. بلافاصله پس از آن ، شیوه پا زدن دلفین كه ماهی با هوش دریاهاست ابداع شد، كه درآن هر دو پا به جای حركت در صفحه افقی درشنای قورباغه در صفحه عمودی و به طور همزمان حركت می كردند كه این روش ، خود سهم زیادی در كسب سرعت بیشتر نسبت به شنای قورباغه داشت.

http://img.tebyan.net/big/1382/07/92...0138173248.jpg

وضعیت بدن: B0dy position

وضعیت بدن درشنای پروانه از بعضی لحاظ به كرال سینه شباهت دارد با این تفاوت كه حركت دست ها و پاها تك تك انجام نمی شوند بلكه هر دو دست با هم و هر دو پا با هم حركت را انجام می دهند. شنا گر به شكم روی آب قرارمی گیرد و سعی می كند نیروی مقاوم را با پایین گرفتن سر، بالا بردن نسبی پاها ، كاهش حركت های بدن به سمت بالا و پایین عمل كشش و خروج از آب را انجام می دهند و كنترل حركت بدن درحین اجرای هر دو مرحله یا هر یك از آنها كار مشكلی است ، لذا شناگر باید سعی كند همواره درطی یكدوره كامل حركت ، حالت افقی بدن خود را حفظ كند. حركت همزمان دو دست در این شنا برای شناگر یك مزیت نیز به همراه دارد و آن اینست كه دیگر وی نگران حالت عدم تعادل یا چرخش پای مخالف به خاطر حركت دست مخالف نمی باشد و درنتیجه نیروی مقاوم از این نظر افزایش پیدا نمی كند.


اولین بخش آموزش ، عملكر پا : (Leg Action)

پا زدن دراین شنا درعمل شبیه پا زدن دركرال سینه است ، با این تفاوت كه دراین جا هر دو پا همزمان با هم حركت می كنند، بنابر این تعداد ضربه های پا درطی یكدور شنای پروانه به طور عمومی از كرال سینه كمتر می باشد. درحالی كه بدن كشیده درسطح آب قرار دارد، با سن قدری خارج از آب قرار می گیرد. دراین حالت پاها بسته و در حدود 30 سانتی متر در زیر آب است. هنگام به حركت درآوردن ساق پا، باسن قدری به داخل آب كشیده می شود، درهمین حال به دلیل خم شدن مفصل لگن خاصره ، ران نیز كمی به داخل آب كشیده می شود. دراین موقعیت كف پا به طرف سطح آب به حركت در می آید كه نهایتا" در قسمت پشت زانو، درمفصل زانو، زاویه 90 درجه ایجاد می شود، درچنین حالتی جلوی ساق پا و روی پا به طرف پایین و عقب ، فشار بر آب وارد می كنیم كه درنتیجه منجر به پیشروی و شناورشدن شناگر در سطح آب می شود. شكل زیر اختلاف بسیارجزیی پای شنای دلفین ( پروانه ) نسبت به كرال سینه را جهت های حركت تنه ، میزان خم شدن مفصل ها ی ران ، زانو و مچ ها د رضربه به سمت پایین را نشان می دهد.

عملكرد پا در شنای پروانه ( شكل پایینی ) بسیار شبیه به عملكرد پا در شنای كرال سینه می باشد.
كرستن (kersten ) اثر دو نوع ضربه دلفین را مورد بررسی قرار داد – ضربه الف ( حداكثر عملكرد زانو- حداقل مفصل ران ) و ضربه ب ( حداكثر عملكرد ران – حداقل عملكرد مفصل زانو) را در مسافت 10 یارد با یكدیگر مقایسه كرد . وی به این نتیجه رسید كه اجرای كامل حركت با ضربه ( ب) بود .
حداكثر حركت مفصل > زانو حداقل مفصل ران = نتیجه بهتر
توجه : شناگران نباید پاها را صاف نگاه داشته و با باسن و كمر ضربه بزنند.

http://img.tebyan.net/big/1382/07/19...9217230132.jpg

1- پاها درپایین ترین مرحله ضربه خود حدود 60 سانتی متری عمق آب قرار می گیرند ، ولی باسن در سطح آب باقی می ماند .

2- پاها به طرف بالا آمده بدون اینكه شكستگی در ناحیه زانو دیده شود . این حركت بسیار مفیدی است كه درشناگران با پاهای قوی مشاهده می شود البته در این حركت هیچ نشانه ای از پیشروی وجود نخواهد داشت .

3- حركت پاها در حال كشیده بودن به طرف بالا ادامه دارد و این عمل باعث پایین رفتن باسن می شود .

4- قسمت بالائی پاها ( ران ها ) شروع به ضربه زدن به طرف پایین می نماید و قسمت پایینی رفتنش را به طرف بالا ادامه می دهد چنین حركتی تركیبی به علت وجود شكستگی در مفصل زانو بوجود می آید .

5- سرعت پایین رفتن قسمت بالائی پاها ( ران ها ) بیشتر شده و با افزایش شكستگی مفصل زانوها ، پنجه ، مچ و كف پا تا حدود سطح آب بالا می آید . باسن در این حالت در پایین ترین سطح خود نسبت به سطح آب قرار دارد .

6- زانو در این حالت حدود 90 درجه می باشد و در اینجاست كه پنجه كشیده شده و آماده ضربه و حركت به طرف پایین است.

7- در این زمان با زدن ضربه نیروی پیش برنده پاها تولید می شود. سرعت حركت ضربه به پایین در حدود دو برابر سرعت بالا آوردن پا است . این در حالی است كه مفصل مچ پا كشیده شده و سرپنجه ها به طرف داخل متمایز گشته است و در این حالت است كه اهمیت مچ پاهای كشیده شده و مفصل قابل ارتجاع و انعطاف مچ پا معلوم می شود .

http://img.tebyan.net/big/1382/07/11...2549251245.jpg

تمرین های آموزشی

1- كار آموز شناگر با در دست داشتن تخته شنا اقدام به زدن پای دلفین می كند. در ابتدا مشكل می باشد اما با تكرار و تمرین كار آموز پیشرفت خود را مشاهده می كند.

http://img.tebyan.net/big/1382/07/41...1201109207.jpg

2- در آبی كه عمق آن تا حدود كمر است در حالی كه زانوها خم و بدن به طرف جلو متمایل است قرار می گیریم. در همین حال به طرف جلو و بالا در آب جهش می كنیم به طوری كه ابتدا دست ها و سپس ساعد و به همین ترتیب سایر قسمت های بدن در آب داخل می شود.

http://img.tebyan.net/big/1382/07/20...0611262102.jpg

3- تكرار تمرین شماره دو با این تفاوت كه این بار در داخل آب از روی یك مانع پرش می نماییم. توجه داشته باشید كه مانع با ارتفاع زیاد از سطح آب قرار نداشته باشد. پس از جهش از روی مانع و فرود آمدن در داخل آب با گرفتن سر به عقب قوسی در بدن ایجاد می كنیم تا بدن را به سطح آب هدایت كنیم. مانع می تواند دست كشیده نفر دوم و یا چوبی باشد كه با ارتفاع حدود 10 سانتی متر بالاتر از سطح آب قرار دارد.

http://img.tebyan.net/big/1382/07/89...1151751075.jpg

4- پرش از روی مانع و عبور از بین پای فردی كه به فاصله یك متر از مانع قرار دارد.

5- كارآموز شناگر با فرمان مربی با سرخوردن و با زدن ضربه كوچك( اول) و ضربه دوم پای دلفین قوسی در بدن ایجاد می كند وبعد روی خود می ایستد.

6- بعد از كمی پیشرفت كارآموز شناگر سعی می كند عرض استخر را با ضربه پای دلفین ( پروانه) طی كند. در ابتدا پیشروی ندارد ولی با اراده و همت و تلاش راحت عرض استخر را طی می كند.


اشتباه های رایج و روش صحیح آن

اشتباه : چنانچه پا و ساق پا بیش از اندازه از آب خارج شوند.
صحیح:باسن و زانو باید در داخل آب باشند تا بدین وسیله خمیدگی كمی در ناحیه مفصل تهیگاهی ایجاد شود.

اشتباه: چنانچه باسن با زانوهای كاملاً كشیده به طرف پایین و بالا حركت كند و نشیمنگاه بیش از حد از آب خارج شود.
صحیح:زمانی كه باسن در زیر آب است زانو باید در عمق بیشتری از آب قرار داشته باشد در هنگام وارد كردن ضربه توسط ساق و روی پا بر آب باسن قدری متمایل به طرف سطح آب خواهد بود.

دومین بخش ، عملكرد دست

حرت دست ها در شنای پروانه ( همانند وضعیت بدن و عملكرد پا) تا اندازه زیادی به حركت دست در شنای كرال سینه شباهت دارد. چون در این شنا، مرحله كشش و مرحله بازگشت به حالت اولیه( حركت دست در خارج آب ) با هر دو دست و بطور همزمان انجام می گیرد، لذا پاره ای از حركت های اساسی دست ضرورتاً تغییر پیدا می كند. مرحله كشش

در این مرحله، دست ها( كف دست به پایین و كمی به سمت خارج) جلوتر از حد شانه و كمی دورتر از محور طولی بدن نسبت به شانه ها وارد آب می شوند. و كف دست ها دو علامت سئوال را در زیر آب ترسیم می كنند.

http://img.tebyan.net/big/1382/07/17...2211361116.jpg

ترسیم علامت سئوال در زیر آب به این طریق است كه ابتدا دست ها از محور میانی بدن فاصله می گیرند و پس از اینكه به اندازه كافی به خارج بدن كشیده شدند بازوها به طرف داخل كشیده می شوند و در این هنگام است كه آرنج ها خم می شوند . توجه داشته باشید كه همانند بازوها ، مچ و دست پس از اینكه به اندازه كافی به خارج كشیده شدند به طرف یكدیگر نزدیك می شوند، بطوری كه هر دو دست در حالیكه در جهت عقب و داخل و به سمت خط میانی بدن كشیده می شوند از زیر خط شانه ها عبور كرده و سرانجام به سمت خارج و بالا رفته تا حركت را در حدود ران ها به پایان برسانند.

نیروهای پیش برنده تولید شده در زمانی كه دست ها به طرف خط میانی بدن حركت می كنند، معمولاً كم است و در این مرحله نیروی بالا برنده عامل اصلی حركت است. در حركت دست ها به سمت عقب معمولاً نیروی كشش بوجود می آید.

مرحله بازگشت به حالت اولیه- در پایان مرحله كشش، دست به صورت مستقیم و كف دست ها به سمت داخل می باشند. پس از این وضعیت شناگر دست های خود را به سمت خارج می چرخاند و سپس آنها را از طرفین به سمت جلو پرتاب می كند به طوری كه همواره سعی دارد دست ها در نزدیكی سطح آب عمل كنند، و در همین حال آنها را به سمت نقطه ورود به آب هدایت می كند.
باید توجه داشت كه ، وضعیت خمیده آرنج و عمل بالا آوردن آرنج در مرحله بازگشت به حالت اولیه در شنای كرال سینه حداقل به دو دلیل در شنای پروانه رعایت نمی شود:

1- از نقطه نظر ساختار آناتومیكی چرخش مفصل شانه بدون همراهی چرخش بدن غیر ممكن است .

2- حفظ تعادل دست ها به وسیله یكدیگر در حركت همزمان آنها به سمت جلو نیاز به چنین حركتی را برطرف می سازد.


تمرین های آموزشی

1- در آبی كه عمق آن تا كمر می باشد جهش دلفین مانندی انجام می دهیم. و در این هنگام همزمان با كشش دست ها ضربه پای پروانه نیز زده می شود( زانوها خم و شروع حركت پا از كمر).

http://img.tebyan.net/big/1382/07/86...2825239237.jpg

2- تكرار تمرین شماره یك با این تفاوت كه به محض اینكه شانه ها و سر، از آب خارج شدند بلافاصله دست ها به جلو، در داخل آب فرو می روند و در این زمان نیز صورت مجدداً در روی آب قرار می گیرد.

3- كارآموز شناگر در حالی كه عمق آب تا كمر باشد، خم شده و حركت دست پروانه را انجام می دهد.

4- تمرین دست شنای پروانه همراه با پای كرال سینه.


" كوتاه اما با اهمیت"

توجه: انداختن دست به جلو فقط در یك لحظه كوتاه است كه نیروی وارده دست ها را به سمت جلو پرتاب می نماید، برای اینكه شناگر چنین عملی را انجام دهد به او می گوییم پس از شروع پرتاب بایستی دست هایت در موقع ورود به آب شل و راحت باشد. اگر دقت كرده باشید متوجه می شوید كه كف دست در ابتدای خروج متمایل به بالا برده در طول طی مسیر متمایل به خارج می گردد. نقش جنبش پذیربودن مفصل شانه در چنین حركتی به خوبی نمایان می شود و به همین دلیل است كه مسئله جنبش پذیری ( بخصوص مفصل شانه) و كشش عضلات بسیار با اهمیت است. حركت دست ها كه یك دایره یا سیكلی را طی می كند بایستی بطور پیوسته و آهنگ صحیح باشد و در هیچ جا قطع نشود و حتی بعضی مواقع آهنگش متغییر ننماید. به طور مثال: در موقع ورود دست به آب اگر حركت دست توسط شناگر كند شود وقفه ایی در كل حركت بوجود آید باعث فروافتادن بدن در آب می شود و این یكی از اشتباه های متداول شناگرهای مبتدی پروانه رو می باشد. یا اینكه وقتی دست ها از خارج به آب برخورد می نمایند باید توسط همان آب كنترل شوند نه اینكه شناگر به عضلاتش ورود دست به آب را كنترل نماید.

برای اینكه پای دلفین خوب زده شود، كار آموز شناگر حتماً بایستی برای بوجود آوردن موج ابتدا از دست هایش كه در جلو می باشد حركت( عمل و عكس العمل) را فراموش نكند یعنی اول دست ها بعد سر، بعد باسن و در مرحله آخر پاها موج را بوجود می آورند.


سومین بخش آموزش اجرای كلیه حركات دست و پا و تنفس

با وجود اینكه بلند كردن سر از روی آب موجب افزایش نیروی مقاوم میگردد و در نتیجه بر روی سرعت شناگر اثر می گذارد، لیكن یك شناگر خوب می تواند با تنظیم زمان مناسب نفس گیری، این اثر منفی را به حداقل برساند. بدین منظور، نخست شناگر سعی می كند تعداد نفس گیری های خود را براساس نیاز فیزیولوژیكی خود به حداقل برساند، غالباً در شناهای سرعتی، شناگر در هر دو یا سه دور كامل حركت دست یك نفس گیری و در شنای استقامتی در هر یك یا دو دور كامل حركت دست یك بار نفس گیری می كند. سپس وی سعی می كند با تظمین حركات، سر خود را زمانی بالا بیاورد كه همزمان با اجرای موفقیت آمیزعمل نفس گیری ، در حداقل فاصله ممكن نسبت به سطح آب قرار گیرد. جهت رسیدن به این هدف، سر باید زمانی بالا بیاید كه نیمی از مرحله كشش انجام شده باشد و شانه ها با اجرای حركت دست ها و همزمان با انجام ضربه دوم پاها به بالا كشیده شده و دهان از آب خارج گردد. هر گونه حركت اضافی ناشی از بالا كشیدن سر، موجب فرو رفتن پاها در آب و ایجاد نیروی مقاوم خواهد شد. با انجام این عمل، شناگر هوا را بدرون مجاری تنفسی خود فرستاده و بی درنگ سر را بین دو دست به درون آب فرو می برد، در همین زمان است كه دست ها با تاب دادن( پرتاب كردن) از خط میانی شانه ها درهوا گذشته و برای ورود به آب به سمت جلو فرستاده می شوند.

به طور كلی با هر حركت دست در شنای پروانه دوبار پای پروانه زده می شود. اولین حركت پا به سمت پایین وعقب موقعی انجام می شود كه كف دست ها از روی آب به داخل آب فرورفته و آب را به طرفین می كشد و دومین حركت پا نیز هنگامی صورت می گیرد كه دست ها در مرحله فشار قرار داشته و به طرف یكدیگر نزدیك می شوند و در واقع حركت هنگامی شروع می شود كه مرحله فشار رو به اتمام بوده و كف دست ها از ناحیه كمر به سمت عقب بدن در حال حركت می باشند. توجه داشته باشید پای اول در شنای پروانه برای راندن بدن به جلو و پای دوم صرفاً جهت نگهداری و تكیه بدن روی آب نقش مهمی را ایفا می نمایند. به محض ورود دست ها در آب، عمل بازدم شروع می شود و هنگامی كه دست ها مجدداً از نزدیك باسن آب را ترك می كنند سر به عقب كشیده شده و در این مرحله كه دم صورت می گیرد.



نكات قابل توجه در نفس گیری:

سر درست در لحظه ای وارد آب می گردد كه دست ها در حال پرتاب به جلو باشند . این امر نه تنها به باقی ماندن بدن در حالت افقی كمك می كند، بلكه باعث می شود كه شناگر بتواند دست های خود را به بالا كشیده و در حركت پرتاب به جلو راحت تر عمل كنند.


لحظه نفس گیری:

این لحظه درست در زمانی است كه دست ها در حال وارد آوردن فشار به طرف ران ها بوده و چانه درون آب قرار دارد و مرحله پایانی آن زمانیست كه دست ها از آرنج به بالا كشیده شده اند.


استارت پروانه

استارت پروانه، شبیه به استارت كرال سینه است.


برگشت پروانه

در برگشت شنای پروانه نیز به مانند شنای قورباغه بایستی هر دو دست در یك زمان و در یك سطح با دیواره استخر تماس پیدا نمایند. توجه داشته باشید كه هر دو دست همزمان و در یك دیوار استخر را لمس نمایند، در ضمن شانه ها نیز در صفحه افقی قرار داشته باشند. وقتی كه لمس كردن دیوار توسط هر دو دست به طور صحیح صورت گرفت، مسابقه دهنده به هر روشی كه خواست می تواند مابقی برگشت خود را انجام دهد.



تمرین های آموزشی

1- چهار یا پنج دست كرال سینه با یك پای پروانه- توجه داشته باشید كه همراه با هر نیم ستروك از كرال سینه، یك بار دم و یك بار بازدم صورت گیرد.

2- اجرای كلیه حركات شنای پروانه- توجه داشته باشید كه این تمرین را ابتدا در مسافت كوتاه به طول مثال 8-5 متر انجام دهید و سپس به تدریج بر بعد مسافت افزوده شود.

3- اجرای كلیه حركات شنای پروانه با تاكید بر عمل تنفس بدین معنی كه با هر دست پروانه، یك بار عمل دم و بازدم صورت گیرد.


مراحل مختلف كشش دست ها، ضربه های پا و هواگیری در شنای پروانه

http://img.tebyan.net/big/1382/07/15...4431114228.jpg


http://img.tebyan.net/big/1382/07/23...7322538110.jpg


http://img.tebyan.net/big/1382/07/68...4069241169.jpg


http://img.tebyan.net/big/1382/07/10...1411117815.jpg

شیرجه و استارت

شیرجه های مقدماتی

http://img.tebyan.net/big/1382/07/15...1310799235.jpg

قبل از اینكه استارت آموزش داده شود و از شاگرد كارآموز خواسته شود كه به مانند شناگران ماهر استارت مسابقات را تمرین كنند لازم است كه ابتدا روش شیرجه رفتن های ساده را به او آموزش دهیم . در حقیقت لازم است كه یاد بگیرد به چه روش بایستی با آب برخورد نماید ، بیشتر افراد در اولین تجربه شیرجه خود كمی وحشت دارند ولی پس از چند بار تمرین به روش صحیح این دلهره از بین می رود.
امروزه مراحل مختلف شیرجه را تقسیم بندی كرده اند و شاگرد از مرحله نشسته در كنار استخر شیرجه رفتن را شروع نموده و بالاخره پس از تمرینات لازم با حالت دورخیزوار نیز شیرجه می رود .
به طور معمولی افرادی كه دارای قابلیت های جسمانی متعادل هستند در یك یا دو جلسه كه به استخر می روند می توانند شیرجه های مقدماتی را فرا بگیرند.
مراحل مختلف آموزش شیرجه را شرح می دهیم.


شیرجه از حالت زانو زده در كنار استخر

1- در این شیرجه شناگر در لبه استخر با یك پا زانو می زند . دست ها طوری قرار می گیرد كه گوش ها به بازوها می چسبد ، این نكته بسیار مهم است زیرا اگر گوش ها به بازوها نچسبد یا سر بالا قرار بگیرد باعث برخورد صورت به آب می شود وی ا اینكه سر داخل دست ها فرو می افتد كه باعث می شود شخص بیشتر به زیر آب فرو رود. بنابراین این گفته ها باید رعایت گردد ، انگشتان شصت دست در یكدیگر قلاب شده و دست بطور كامل كشیده رو به جلو می باشد . پنجه پا، لبه استخر را به طور قلاب وار می گیرد تا اینك شناگر سر نخورد .

2- در این مرحله با كشیده بدن به جلو ( به طرف آب ) قصد ورود به آب را می كند، و بالا تنه را به همان حالت حفظ می نماید و با فشار پنجه پا به لبه استخر بدن به فاصله دورتر پرتاب شده و با زاویه مناسب ( حدود 45 درجه ) به داخل آب وارد می شود .
نكته مهم در این مرحله اینست كه پس از جدا شدن بدن از لبه استخر هر دو پا به حالت كشیده و به هم چسبیده قرار گیرد به طوری كه بدن در هوا به حالت یك چوب كشیده باشد . پس از اینكه تمام بدن او داخل آب فرو رفت فوری سر و سینه را كه در حالت فرو رفتن به عمق آب می باشند تغییر مسیر داده و به طرف بالا بگیرد. این كار باعث می شود كه سرعت اولیه ائی كه بدن را به طرف جلو می برد بدن و سرو سینه را به طرف سطح آب بكشد و سر از آب خارج گردد.

http://img.tebyan.net/big/1382/07/17...0240124219.jpg

در واقع بدن مسیری قوسی شكل را طی می نماید . در تمام مسیری كه ذكر شد بدن حالت كشیده دارد و عضلات بدن در حالت انقباض عمومی می باشند . نكته مهمی كه بایستی رعایت شود اینست كه ، زانوها در آخرین لحظه ( در روی هوا) خم نباشد . پاها به طور كامل كشیده و به هم چسبیده باشد و فاصله ائی بین آنها نباشد ، بسیاری از شناگران سر را خیلی زود از بین دست ها بیرون می كشند كه این كار صحیح نیست و باعث برخورد صورت به آب می شود . قرار داشتن سر داخل دستها تا آخرین لحظه بایستی ادامه یابد ( به خصوص در مراحل اولیه آموزش ).
بعد از فراگیری شناگر با یان روش شیرجه مرحله ی بعدی شروع می شود.

http://img.tebyan.net/big/1382/07/84...5561933339.jpg

مسیر قوسی شكل بعد از شیرجه جهت كشیدن سر و سینه به طرف سطح آب

شیرجه از حالت ایستاده با زانوهای خمیده

1- در این مرحله شناگر در لبه استخر طوری می ایستد كه پنجه پاهایش لبه استخر را می گیرد ، زانوها به مانند شكل زیر خم شده ولی به هم چسبیده می باشد. دست ها در كنار بدن و بازوها در یك محور دایره ای می باشند .

http://img.tebyan.net/big/1382/07/69...3254136222.jpg

2- در لحظه سقوط با فشاری كه به لبه استخر وارد می سازد پاها را به بالا پرتاب می نماید در این حالت پاها به هم چسبیده و به حالت كشیده می باشند و فقط كمی از ران خمیده است پرتاب پاها به بالا از پشت كمك می نماید كه سر و سینه به طرف آب خم شود.

http://img.tebyan.net/big/1382/07/19...9195159217.jpg

3- در این مرحله بدن به حالت كشیده در یك امتداد قرار گرفته و قصد ورود به آب را دارد البته زاویه ورودی بدن به آب برای شیرجه های مقدماتی بهتر است همان زاویه 45 درجه رعایت گردد.

http://img.tebyan.net/big/1382/07/21...3418521194.jpg

تمرین های آموزشی

1- برای اینكه پای كار آموزش شناگر از هم باز نشود و هنگام ورود به آب پاها در امتداد بدن و حالت كشیده باشد ، حلقه ای را گرفته در ابتدا از مچ پا شروع می كنیم و از كارآموز می خواهیم كه بیشتر قسمت های بدن را به سمت جلو بكشد به حدی كه می خواهد سقوط كند بعد از او می خواهیم كه شیرجه بزند ، كم كم به دور زانو برده می شود ، كارآموز شناگر سعی می كند در هنگام ورود تكرار و تمرین حلقه كم كم به دور زانو برده می شود ، كارآموز شناگر سعی می كند در هنگام ورود به آب پا را به سمت بالا پرتاب كند. بنابراین شناگر ورود خوبی را در آب خواهد داشت.

2- شیرجه ی یك پا

1- در این حالت شناگر مبتدی كنار استخر طوری می ایستد كه یك پا لبه استخر می باشد و پای دیگر در عقب قرار دارد. بدن از كمر خم شده ، سر داخل دست ها طوری قرار می گیرد كه گوش ها به بازوها می چسبد. زانوی پای جلو قفل و بی حركت می باشد.

http://img.tebyan.net/big/1382/07/16...7018024758.jpg

2- در لحظه سقوط با فشاری كه به لبه استخر وارد می سازد پای عقب را به بالا پرتاب می نماید و به سمت آب دولا شده و در موقع ورود به آب پاها به هم چسبیده و به حالت كشیده می باشند .

http://img.tebyan.net/big/1382/07/69...7825217207.jpg

مراحل مختلف شیرجه ایستاده از جلو از روی تخته ی شیرجه با ارتفاع 1 متر از آب

Spring board تمام توضیحات وضعیت بدن در هنگام شیرجه در قسمتهای گذشته گفته شد، فقط روش صحیح روی تخته شنا بازی كردن مهم است. چون تخته شنا حالت ارتجاعی دارد، لذا فراگیری آب بسیار مهم می باشد.

http://img.tebyan.net/big/1382/07/14...0836113174.jpg

استارت

شروع و آغاز حركت در شناها را كه می تواند پرش از سكوی استخر یا از داخل لبه استخر باشد استارت نامیده می شود. در سه شنای اصلی پروانه ، قورباغه ، كرال سینه استارت از روی سكو در لبه استخر صورت گرفته و برای شنای كرال پشت ، استارت از داخل آب و با گرفتن لبه استخر یا میله تعبیه شده برای اینكار انجام می شود .

استارتی كه در گذشته مورد استفاده شناگران قرار می گرفت با استارتی كه امروزه بكار می رود تفاوت دارد. تكنیك استارت از روی سكو كه در قدیم انجام می شد بسیار ساده تر بود و آن بدین شكل انجام می شد كه شناگر بر روی سكو می رفت پاها را به اندازه عرض شانه باز می نمود و با پنجه پا لبه سكو را گرفت و بدنش را از كمر به جلو خم می نمود و سر را طوری به بالا نگه می داشت كه روبرو را نگاه می كرد ، سپس زانوها را خم كرده و به محض شنیدن صدای شروع با آوردن دست ها به جلو و باز كردن مفاصل زانوها خود را به جلو پرتاب می نمود .
با مطالعه و بررسی حركت های مختلف اندام ها كم كم مربی ها موجه شدند كه روش های دیگر نیز وجود دارد كه می تواند در پرتاب كردن شناگر به فاصله دورتر مؤثر واقع شود.
امروزه استارت از روی سكو به دو صورت انجام می شود یكی استارتی كه با گردش دست حول محور مفصل شانه بودن ( چرخش دست ها ) و دیگری استارتی است كه شناگر خم شده و با دست لبه سكو استارت را می گیرد. هر دو نوع این استارت ها مورد استفاده شناگران و قهرمانان قرار می گیرد. در آموزش استارت بایستی توجه داشت كه پس از شنیدن ( بجای خود) شناگر به لبه جلوی سكو آمده و با پنجه پا لبه سكو را بگیرد در هر دو نوع استارت ذكر شده این نكته بایستی رعایت شود ، حتی در شیرجه های ساده زیر این كار از سر خوردن شیرجه رونده جلوگیری به عمل می آورد . این نكته در واقع بایستی در همان ابتدای آموزش پرش در آب آموزش داده شود . شناگر بداند پنجه های پا حالت گیرندگی دارد.


مشخصات سكوی استارت

به ازای هر خط استخر شنا سكوی استارت با مشخصات زیر ساخته می شود .

بر اساس قوانین فیفا ( فدراسیون جهانی شنا ) بلندی هر سكو از سطح آب بایستی بین 50 تا 75 سانتی متر باشد و سطح روی سكو حداقل 50×50 سانتی متر و از مواد غیر لغزنده ساخته شود . حداكثر شیب سطح روی سكو نبایستی از 10 درجه نسبت به سطح افق تجاوز نماید . در هر چهار ضلع طرفین سكو بایستی شماره سكو نوشته شده قابل رویت باشد .

http://img.tebyan.net/big/1382/07/24...9017852183.jpg

نتیجه گیری در استارت به طریقه چرخش دست ها و گرفتن لبه ی استخر

در سال 1967 هانوئر در تحقیقی كه راجع به مقایسه دو نوع استارت انجام داد . به این نتیجه رسید كه در استارت به روش گرفته لبه استخر ، شناگر زودتر از سكوی استارت كنده شده و رودتر هم وارد آب می شود ولی فاصله طی شده با اندازه فاصله طی شده در استارت به روش چرخش دست ها نیست. رفرد در سال 1971 برای مقایسه این دو نوع استارت یك شناگر زن و 8 شناگر مرد انتخاب نمود و در 3 مورد زیر تحقیقاتی انجام داد.

1- زمان جدا شدن از سكو

2- زمان پرواز

3- زمان طی كردن فاصله 60/ 3 سانتی متری به این نتیجه رسید كه هر دو استارت در زمان پرواز برابرند ولی در دو مورد دیگر نتیجه ای عكس نتیجه ی هانوئر بدست آورد . یكی از علل برتری استارت به طریقه گرفتن لبه استخر زود جدا شدن از سكو به محض شنیدن صدای گلوله استارت می باشد.

منبع: تبیان