هراس ابدي از ماشين

داستان ريديو هد از اواسط دهه هشتاد در مدرسه پسرانه آبينگدان، در حومه آکسفورد آغاز مي شود. تمام اعضاي گروه در اين مدرسه درس مي خواندند و جمعه ها در اتاق موسيقي مدرسه تمرين مي کردند. نوازنده گيتار بيس گروه، کالين گرينوود درباره آن اتاق گفته است؛ «جايي که مي توانستيم پنهان شويم و از سازگاري هاي کسالت بار، ساعات درس و لباس فرم مدرسه فرار کنيم.» و تام يورک نيز آن را اين طور توصيف کرده است؛ «... اتاق موسيقي از تمام مدرسه جدا بود، پيانو در آن اتاق کوچک بود...».

http://www.rockfa.com/images/stories.../radiohead.jpg

کمي بعد از آن روزها، آنها گروه دايمي خودشان را تشکيل دادند که در ابتدا بسيار تحت تاثير «U2»، «مگيزين»، «M.E.R» و «الويس کاستلو» بود. اعضاي گروه عبارت بودند از تام يورک خواننده و مغز متفکر گروه که در هفت سالگي اولين گيتار خود را هديه گرفته بود و در کودکي مجذوب «بريان مي» گيتاريست گروه کوئين بود، «اد اوبرين» همکلاسش، «فيل سالوي» نوازنده درام و شاگرد سال بالاتر آنها به همراه برادران گرين وود، جان و کالين که در کلاس هاي پايين تر درس مي خواندند. آنها بعد از جست وجوهاي فراوان سرانجام نام «در يک روز جمعه» را به خاطر تمرين هاي منظم شان در روزهاي جمعه براي گروه خود انتخاب کردند. اواخر سال 1986 بود که گروه اولين برنامه خود را اجرا کرد و جان گرين وود به عنوان نوازنده سازدهني - کمي بعدتر نوازنده ليدگيتار گروه - وارد گروه شد. در آن دوران تنها مشوق گروه، معلم موسيقي مدرسه بود.

در سال 1987 اد اوبرين و کالين گرين وود تحت فشار خانواده هاي شان به دانشگاه رفتند. همچنين در همين سال وقتي يورک نوزده ساله بود، به همراه دوستش با ماشين تصادف کرد. يورک آسيبي نديد اما مهره هاي گردن دوستش به شدت آسيب ديد و باعث شد تام دچار فوبياي (هراس از) ماشين ها شود. صداي اين وحشت بعدها در گروه ريديو هد در آهنگ هاي «کيسه هوا» (Airbag)، «ماشين هاي قاتل» (Killer Cars) و «ماشين احمق» (Stupid Car) شنيده مي شود. تام نيز کمي بعد تر مجبور شد تحصيلاتش را در دانشگاه در رشته هنرهاي زيبا و انگليسي ادامه دهد. در واقع تمام اعضاي گروه دانشگاه را تمام کردند، غير از جان جوان که وقتي هنوز در دانشگاه در رشته روان شناسي تحصيل مي کرد، گروه به شهرت رسيد و او دانشگاه را رها کرد. سال هاي دانشگاه، سال هاي فشار خانواده ها، سال هايي بود که اعضاي گروه به رغم ميل خود هيچ اجرايي نداشتند و فقط در طول تعطيلات ميان ترم با يکديگر تمرين مي کردند.

اما داستان ريديو هد به طور جدي از سال 1991 آغاز مي شود. گروه «در يک روز جمعه» در تابستان و پاييز همين سال دوباره دور هم جمع شدند و اولين نمونه آهنگ هاي حرفه يي خود را ضبط کردند (اين سه آهنگ سال بعد با عنوان «Drill EP» منتشر شدند و شامل«You،Thinking» «About You» و «Prove yourself» هستند.)با همين سه نمونه آهنگ گروه به سرعت مورد توجه قرار گرفت، چند ماه بعد مديران برنامه ريزي خود را پيدا کرد و به پيشنهاد يکي از اين مديران نام خود را به ريديو هد تغيير داد ( برگرفته از آهنگ «Talking heads» از آلبوم «True Stories»).البته آلبوم « Drill EP » که در مه 1992 منتشر شد خيلي هم سر و صدا نکرد، فقط مورد توجه قرار گرفت (در انگلستان آلبوم صد و يکم شد). پس گروه سرگرم توليد آلبوم ديگري شدند. آهنگ اول و دوم اين آلبوم («Lurgee» و «Inside My Head») هم چندان چشمگير نبودند، اما آهنگ سوم (Creep) به شدت مورد توجه قرار گرفت.Creep در يک برداشت ضبط شد، جالب اينجا است که اعضاي گروه خودشان هم نمي دانستند که تمرين آنها از اين آهنگ ضبط مي شود.

کولدري (يکي از عوامل فني گروه) در مصاحبه يي با مجله موسيقي ماجو گفته است؛ «در پايان آهنگ، براي لحظه يي تمام آدم هاي داخل استوديو ساکت بودند و بعد فرياد تحسين بلند شد. تا به حال چنين چيزي براي من اتفاق نيفتاده بود.»اما به هر حال اين آهنگ در ابتدا چندان موفقيتي کسب نکرد (در انگلستان آهنگ محبوب هفتاد و هشتم شد) ولي وقتي آهنگ به امريکا رسيد...« Creep» در کنار آهنگ هاي «Smells Like **** Spirit» از نيروانا و « loser» مورد توجه نسلي قرار گرفت که از شرايطش ناراضي بود. آلبوم رتبه 34 را کسب کرد و به تدريج فقط در امريکا يک ميليون نسخه از آن به فروش رسيد. با گذشت زمان ريديو هد داشت شهرت جهاني کسب مي کرد و اين بار وقتي همين آلبوم دوباره به انگلستان بازگشت رتبه هفتم را کسب کرد. بعد از آن ريديو هد پنج آلبوم موفق ديگر منتشر کرده که آخرين آنها«Hail To Theif» (2003) است.

تام يورک در مصاحبه يي گفته است؛ «يک بار در مجله لس آنجلس مصاحبه يي از چارلز بوکوفسکي خواندم. از بوکوفسکي پرسيده بودند «فلسفه شما در زندگي چيست؟» او جواب داده بود؛ «سعي نکن» و اين واقعيت دارد. نمي تواني سعي کني. اگر سعي کني، همه چيز را خراب مي کني زيرا شبيه بقيه آدم ها مي شوي.» به نظر فلسفه نوازندگي يورک همين است. نواختن ريتم گيتار براي او «نگه داشتن زمان» است يا به بيان دقيق تر اين گفته طنزآميز خودش است؛« گاهي بهترين کاري که مي شود با يک گيتار انجام داد اين است که فقط به آن نگاه کني.»

داستان ريديو هد همچنان ادامه دارد. در سال 2006 توني بلر نخست وزير وقت انگلستان مي خواست با يورک ملاقات کند و در زمينه مسائل محيط زيست صحبت کند. نکته جالب اين است که يورک ملاقات را نپذيرفت و در جواب گفت که بلر در زمينه محيط زيست هيچ صلاحيتي ندارد.

آلبوم جدید ریدیو هد به بازار آمد. این آلبوم در لیست پرفروش ترین آلبوم های آمریکا مقام اول را بدست آورد.