مرگ عاشقان

از: بودلر

بسترهايمان آغشته به بوهاي خفيف خواهندبود
ونيمكت هاي گود چون گور
وگلهایی عجيب درقفسه ها
درزيرآسمانهاي زيبابراي ماشكفته خواهندبود
دلهاي ماکه به هم چشمي يكديگرآخرين گرماهاي خودرابكاربرده اند
چون دومشعل پهناورخواهندشد
که روشنايي دوگانه خودرابرانديشه هاي ما،اين دوآيينه توامان
خواهندتابانيد.
شامگاهي که ازسرخي وآبي عارفانه اي ترکیب يافته است
آذرخشي يكتا ردوبدل خواهيم کرد
همچون مويه اي طولاني که بارداربدرود است
اندکی بعد فرشته اي درهاراخواهد گشود
ووفاداروشادمانه خواهدآمد تا آيينه هاي گردآلودوشعله هاي افسرده
رابارديگرزنده گرداند.

ای کسی که مامور دفن من هستی .

زمانی که مردم...

دستانم را باز بگذار تا همه بدانند که هیچ چیزی با خود نبردم...

چشمانم را باز بگذار تا همه بدانند که چشم به راه نبودم...

و در آخر

تکیه یخی برفرارم به شکل صلیب بگذار که تا حین طلوع آفتاب به جای مادرم بر من بگرید

بیا ساقی تو از میخانه عشق

بده جامی به این دیوانه عشق

چو از جام لبت یک جرعه نوشم

به عالم سر کنم افسانه ی عشق

***

وصیت می کنم وقتی که مردم

مرا در قبر عشق خاکم نمایید

به جای دسته گل بر روی قبرم

درخت لیلی و مجنون بکارید

عزیزی توای زیبا نگارم

بیا با مهربانی بر خرارم

سر قبر من مخرون گذر کن

که من در زیر خاک چشم انتظارم

به دنبال دفترچه ی خاطراتت

دلم گشت هر گوشه ی هر گوشه ی سنگرت را