تقاص گناهان والدین را فرزندان پس می‌دهند؟


آیا این جمله صحیح است: هنگامی که والدین مرتکب گناهی شوند، تقاص گناهان آن‌ها را فرزندان پس می‌دهند؟
قرآن مجید می‌فرماید: «آن‌ها که از وضع آیندۀ فرزندان خود می ترسند، باید از خیانت دربارۀ یتیمان وآزار آن‌ها بترسند».(1) از این آیه استفاده می شود که اثر زیانبار بعضی از گناهان تنها متوجه گناهکار نیست، بلکه شامل حال دیگران نیز می‌گردد. دلیلش آن است:
1-کارهایی که افراد در اجتماع مرتکب می‌شوند، تدریجاً شکل یک سنت به خود می‌گیرد و به نسل‌های آینده منتقل می‌شوند، بنابر این آن‌ها که اساس ظلم و ستم بر یتیمان را در اجتماع می‌گذارند، بالاخره روزی این بدعتِ غلط، دامان فرزندان خود آن‌ها را خواهد گرفت. (2)
دنیا جای مکافات است:
از مکافات عمل غافل مشو، گندم از گندم بروید، جو ز جو
2- حوادث و اتفاقات در این عالم بر اساس علت و معلول صورت می گیرد ؛ بنابراین هر حادثه ای و از جمله تولد فرزندان و تکوین آن ها ، نیز روحیات و آثار شان ، بر اساس علت های خاص خود است و خداوند نیز بر الساس همان چیزی که علت ها اقتضا دارد ، به موجودات فیض می بخشد . پس اگر فرزندی در خلقت جسمانی یا روحی دارای نقص است ، مربوط به علت های آن است.