آیا خداوند از شیطان نیز توبه مى‏پذیرد ؟

شیطان مرکز شرارت و لجاجت و طغیان است. او به هنگامى که خود را مطرود دستگاه خداوند دید، طغیان و لجاجت را بیشتر کرد و به جاى توبه و بازگشت به سوى خدا، تنها چیزى که از خدا تقاضا کرد این بود که گفت: «خدایا تا پایان دنیا به من مهلت بده و زنده بگذار و خداوند نیز تقاضاى او را به اجابت رساند و فرمود: به تو مهلت داده شد، ولى شیطان نمى‏خواست براى جبران گذشته زنده بماند و عمر طولانى کند، بلکه هدفت خود را از این عمر طولانى چنین بیان کرد: «اکنون که مرا گمراه ساختى بر سر راه مستقیم تو کمین مى‏کنم و آن‏ها را از راه به در مى‏برم. نه تنها بر سر راه آن‏ها کمین مى‏کنم، بلکه از پیش رو و از پشت سر و از طرف راست و طرف چپ به سراغ آن‏ها مى‏روم و آنان را گمراه مى‏کنم. خداوند او را از درگاه خود مطرود کرد. قال اخرج منها مذئوما مدحورا.(1)
بیرون رو همراه با خوارى و ذلت و سوگند یاد کرد که جهنم را از تو پر خواهم کرد. لمن تبعک منه لاملئن جهنم منکم اجمعین.(2)
از این آیات استفاده مى‏شود که شیطان بعد از انجام آن گناه و ایستادگى و لجاجت او در برابر پروردگار، سعادت و نجات خود را در جهان دیگر به کلى به خطر انداخت. بنابر این، گناهان شیطان به حدى است که قابلیت توبه را از او سلب کرده و توبه او قابل پذیرش نیست و جایگاه ابدى او جهنم خواهد بود. (3)
--------------------------------------------------------------------------------------------------------
پاورقی :
1) اعراف (7) آیه 18.
2) همان.
3) با استفاده از تفسیر نمونه، ج 6، ص 105 - 112، با تلخیص و اضافات