رضا موزونی

رضا موزونی از چهره های صميمی و صاحب نام شعر كردی استان كرمانشاه می باشد.
او اهل گيلانغرب است و اكنون مسئوليت يكی از مراكز كانون پرورش فكری كودكان.
و نوجوانان كر مانشاه را بر عهده دارد.
سرودن شعر را به طور جدی از سال هفتاد و چهار شرو ع كرده و به زبان كردی و فارسی شعر می گويد ودر اكثر قالبها شعرسروده است وی اولين شاعر كردی است كه برای بچه ها به زبان كردی
كلهری شعر گفته است.
شعرهای رضا موزونی لبريز از صفا و طراوت است .

صميميتی كه ناشی از روح خود اوست در شعرهايش باعث ارتباط با مخاطب ميشود.
با خواندن مجموعه‌ی یی شوا گربچيدن می‌ توان بيشتر با كارهای او آشنا شد
در زير دو نمونه از كار های بسيار زيبای اورا می خوانیم :

يي شه و ئه گر بچيدن باله و گرم له شوند
كه ش و كيوه و بياوان يه ك يه ك برم له شوند
كوشه شره كه مو پا ريو نه م له اي هه نا زه
يا گه ر ره سم وه پيدا ياگه ر مرم له شوند

ترجمه : فارسی

يك شب اگر بروي به دنبالت بال مي گيرم
كوه و دشت و بيابان را يكي يكي طي مي كنم
كفشهاي پاره ام را مي پوشم و به دنبالت راه مي افتم
يا به تو مي رسم يا در راه يافتن تو مي ميرم

گوله م گوله م خوصه و خيون هه لت هه لت په ژاره
به شم له روژ روشن يه ي ئا سمان شه واره
گه ل گه ل گوليل كه لمه س بي كه س چرويسيانه
خوزيو وه چه و نياتام زه ر دي اي وهاره
يسه زه لان هه ل كرياس ريو ناسه ئي دياره
حيفه له بن دراري سيونيل ئي ده واره
هي دل نه داخه ليتيي ار يي گري خو شمه
پسا دارزنيدم ئي ژان نادياره
چيو دوره گه ي منالي بان خه م له دل دراريم
اي هاو كوريل كوو بون ئه مشو هشار هشاره
قه ير فيره يگه بي ده نگ نيشم له اي كه لا وه
پريوسنك چو پيد هات كه ي باي دنو دجاره
ريوار بيوش وه كو چي لر قه ي مانگه شه ويلم
دلم گيريايه ئه مشو اراي وه چكه هساره
له ي ده روه ن تيريكه چي له هناز ئاسو
ئيوشم مني دا جميه م له شون ئه و سه واره

ترجمه : فارسی

مرداب مرداب غم در دلم هست و دره دره اندوه
سهم من از روز روشن يك آسمان تاريكي است
دسته دسته گلهاي كلمس پژمرده شده اند
اي كاش زرد شدن اين بهار را نمي ديدم
اينك باد سرد خيز برداشته به سوي اين ديار
حيف است كه ستونهاي اين چادر را از جا بكند
اي دل فريب نخوري اگر يك لحظه شادم
دردرونم يك درد پنهان مرا مي پوساند
مانند زمان كودكي بيا ييد غم را از دل بزداييم
دوستان من جمع شويد امشب هشار هشار بازي كنيم
زمان زيادي است كه در سكوت در اين خرابه نشسته ام
اي پرستو كجايي ؟كي دوباره بر مي گردي
اي رهگذر بگو كه درخشندگي شبهاي مهتابيم كجا رفت
دلم دوباره امشب براي كرم شبتاب گرفته است
در اين دره تاريك در افق گم شد و رفت
مي خواهم منم دنبال آن سوار راه بيفتم و بروم

****************
كلمس=نوعي گل محلي خوشبو
هشار هشار=قايم موشك بازي
وه چكه هساره= كرم شب تاب
پريوسنك=پرستو