زنان بعد از زایمان به نوعی بیماری دچار می شدند که عامه می پنداشتند ال او را زده است .ال نوعی بیماری تب نفاسی بود که بعد از زایمان عارض زائو می شد چون مریض رنگ چهره و پوست بدنش قرمز می شد و می گفتند او را ال زده است .در زبان فارسی ال به معنای قرمز است..

در قدیم حمامها عمومی بود و خزینه داشت .مردم برای استحمام و غسل کردن به این قبیل حمامها می رفتند و معمولا تاریک بود و در زیرزمین قرار داشت .مردم از ترس تاریکی و به علت خرافات و اوهام پرستی جن و موجودات خیالی را سرچشمه ترس خود قرار می دادند به همین علت برای رفع ترس /جن گیری یکی از مشاغل شده بود و عده ای از این راه نان می خوردند که جن ها را از حمام دور کنند و برای این کار ابزاری نیز می گرفتند که یکی از انها جام چهل کلید بود .این جام که از جنس برنج ساخته شده بود دسته ای داشت که ان را سوراخ می کردند و بر چهل پاره برنج یا مس بعضی کلمات را حک می کردند.

و بعضی دعاها را با خط خوش بر روی جام می نوشتند .دارنده جام چهل کلید اول از همه به حمام می رفت و با گرفتن پول قابل توجهی چند بار کاسه را زیر اب می برد و پر و خالی می کرد و دعا می خواند و به قول معروف جن را از انجا می پراند .خیلی ها هم خود جام را می خریدند و با خود به حمام می بردند.شخصی در تهران زندگی می کرد که معروف بود به حاجی صد تومانی چرا که حاجی همیشه صد تومان در صندوقش داشت .

روزی حاجی با جام چهل کلیدش به حمام رفت و چون دیروقت بود و حمام تاریک و ترسناک به نظر می رسید .حاجی جام به دست یکسره رفت توی خزینه که برخلاف همیشه شلوغ بود .می خواست از خزینه در اید که در ان نور ضعیف چراغ موشی چهره هایی دید که به نظرش اشباح و جن می نمودند .مشتریان متوجه حاجی شده و بران شدند که حاجی را بیشتر بترسانند .انها ناگاه به رقص پرداختند و از حاجی وحشت زده خواستند که جام را به انها بدهد حاجی دو دستی جام را بغل گرفته بود که مبادا جنها ان را از دستش بربایند.

از طرفی انها هم حاجی را صدا می زدند و می گفتند جامو بده برقصیم و حاجی که سخت ترسیده بود هم اهنگ با انها می رقصید و می خواند .