عبدالجبار کاکایی


شاعر کرد ایلامی

زندگینامه:


پانزدهم شهریور 1342 در ایلام متولد شد، از سن 19 سالگی تاكنون ساكن تهران است. تحصیلاتش را تا مقطع كارشناسی ارشد ادبیات فارسی ادامه داده، از سال سوم دبیرستان شروع به شعر گفتن كرده است. اولین اثر منتشرشده او چهارپاره‌ای با موضوع جنگ و اولین اثر او كه به‌طور مستقل چاپ شده «آرزوهای واپسین» (سال 69، انتشارات همراه) بوده است.
وی كارشناس ادبی مطبوعات و صدا و سیما، مدیر واحد ادبی موسسه نشر آثارامام و مدرس و معاون اجرایی برخی از فرهنگسراهای تهران می‌باشد، همچنین همكاریهایی نیز با حوزه هنری داشته است.
از میان آثار او كتابهای «سالهای تاكنون» و «بررسی شعر پایداری ایران و جهان» تاكنون دو دوره برگزیده كتاب سال دفاع مقدس شده است.


آثار:


مرثیه روح،آوازهای واپسین، حتی اگر آیینه باشی، سالهای تاكنون، نگاهی به شعر معاصرایران، بررسی شعر پایداری ایران و جهان، زنبیلی از ترانه، گزیده ادبیات معاصر شماره 7 (نیستان)


خواب کبود

صدام نکن صدام نکن خوابشو داشتم می دیدم
کاشکی دوباره چشمامو رو هم می ذاشتم می دیدم

نه ارغوان نه اطلسی سفید مه گرفته بود
به رنگ گیس مادرم می زد به نقره و کبود


نه خنده بود نه خاطره یه حس تازه امید
نه سنگ قبر کهنه بود نه قاب عکسی از شهید


یه قطره خون دو قطره خون یه گل یه تیکه استخون
یه جاده رو به افق یه مشت درختای جوون


صدام نکن که آدما تو خوابا مهربون ترن
فقط تو قاب عکساشون قشنگترن جوونترن


صدام نکن که خواب من حتی کبود اگر باشه
می خوام بمونه برا من می خوام برام پدر باشه


صدام نکن صدام نکن خوابش داشتم می دیدم
کاشکی دوباره چشمامو رو هم می ذاشتم می دید

شاعر : عبدالجبار كاكايي