عبدالله گوران ( پدر شعر امروز کردستان )
بابک صحرانورد

http://www.vazna.com/files/abdollah%20gooran.jpg


عبدالله گوران فرزند سلیمان بیگ در سال 1904 در شهر حلبچه عراق به‌دنیا آمد. گوران خواندن را نخست از پدر می‌آموزد اما پس از مدتی کوتاه به مسجد «پاشا»‌ی حلبچه می‌رود و درس طلبگی را در آنجا فرامی‌گیرد . در سال 1912 برادر بزرگ‌ترش محمد او را به مدرسه علمیه کرکوک می‌فرستد اما پس از چند ماه تحصیل، آنجا را نیز رها می‌کند.
سال 1926 در اداره‌ای مشغول به‌کار شده و از همان سال زندگی ادبی خود را نیز شروع می‌کند. او در سال 1958 در دانشکده بغداد، استاد زبان و ادبیات کردی می‌شود. یک سال بعد سردبیری ماهنامه‌ای ادبی را به‌نام « شفق» به‌عهده می‌گیرد که یک‌سال در این سمت می‌ماند. سال 1962 به‌واسطه‌ی بیماری که داشته به مدت سه ماه در یکی از بیمارستان‌های شهر مسکو به نام کرملین بستری می‌شود اما سلامتی‌اش را بازنمی‌یابد و سرانجام در همان سال پس از بازگشت به زادگاهش در حلبچه از دنیا می‌رود. آثار او عبارتند از :
بهشت و یادگار، یادگار کهن، اشک و هنر، سرشت و دورن
نمونه شعر ترجمه شده این بزرگوار
پائيز
پائیز
عروس موی زرد
من غمگین و تو رنجيده
هر دو هم‌دردیم
من اشكم و تو باراني
من نفسم و تو باد سردی
من اندوه و تو ابر گریانی
پائيز
پائيز
سینه و گردن عریان
من غمگین و تو رنجیده
هر دو با هم
هرگاه که گلي پژمرده شود
ما می‌گرییم
آنگاه که درختي از ریشه‌اش جدا شود
ما می‌گرییم
پرندگان که کوچ می‌کنند ما می‌گرییم
گريه كن
اشک‌هامان را نزداییم
هرگز
هرگز
پائيز
پائيز