بعد از این ...
نسیم عرب امیری
بعد از این آسایش از پیر و جوان خواهم گرفت
لقمه را از توی حلق این و آن خواهم گرفت!
می پرم تا آسمان خورشید را كش می روم
نور را هم از چراغ آسمان خواهم گرفت!
صبح ها در خانه گوش و چشم را گم می كنم
می روم كله پزی یك من زبان خواهم گرفت!
من كه تا عهدی و بوقی شكل كفتر بوده ام
مثل كفتاری به روی مرده جان خواهم گرفت!
تا زمین را لاشه و نابود و خاكستر كنم
از خدا شش روز دنیا را زمان خواهم گرفت!
جن و دیو و اهرمن در كار من وامانده اند
ورد و جادو را من از آب روان خواهم گرفت!
در به تخته خورد و من هم صاحب میزی شدم
پشت میزم از خدا نام و نشان خواهم گرفت!
مثل توفانی به ساز زندگی رقصش (!)كنم
انتقام از آن «نسیم» مهربان خواهم گرفت!