مرگ پايان كبوتر ها نيست
شده يك افسانه/ديگر حتي با شقايق هم / زندگي بي معناست/
تا شقايق هست زندگي بايد كرد
محو از خاطره هاست/
سيب نيست /ايمان نيست/مهرباني؟؟؟؟/واي ! جايش خاليست!
زندگي مرثيه ثانيه هاست/زندگي بي دل-چه بگويم كه خطاست/
چون قرونيست كه عشق/اين دليل طپش و هستي دل /با همه كرده وداع/ما چرا زنده بمانيم/زندگي بي دل ، دل بي عشق خطاست/
همه جا مي گردم آسمان ،دره و كوه/تا بيابم مهرباني تا بپرسم از او/
ما چرا زنده بمانيم/
حيف او جايي نيست / مهرباني جايش در ميان همه دلها خاليست/.