[SHeRvin]

ری چالز_تولد : 1930/ مرگ :2004
آهنگهای کلیدی: من چه گفتم، تو مرا نمیشناسی، جروجیا در ذهن من ...
*منبع الهام خوانندگانی چون: ون موریسن، اوتیس ردینگ، استیوی واندر
ری چارلز یگانه ترین صدا را در عرصه موسیقی پاپ داشت. کارهای بداهه ای که در میان آهنگهایش میکرد (مثل یک خنده یا ... ) بی نظیر بود. مثل این که چیزی از درون او را میآوازد و موسیقی واکنشی بود که او به آن آسیبها نشان میداد. او حتی شادیاش را به دیگران تسری میبخشید. اما در خواندن ری چیز دیگری بود که تا زمانی که در دهه 80 با هم کار کنیم، آن را نفهمیده بودم. این که ری چارلز فقط از اعماق روحش نمیخواند؛ بلکه روحش را کاملا ً در آهنگ میگذاشت. او به من شجاعت و جسارت داد و مرا به حالتی فرو برد که انگار در کلیسا نشسته ام و او دارد روح مرا آرامش میدهد. او همچنین یک نوازنده پیانوی خوب بود. میدانید که پیانو سازی است که نوازنده اش تا با آن یکی نشود، نمیتواند آن را به تسخیر خود در آورد. ری در هنگام نواختن پیانو حرکات ویژه ای داشت که خاص او بود که تا زمانی که پیانو نواختن او را از نزدیک ندیده بودم، از آنها خبر نداشتم. ری جالز روح آهنگها را به خوبی درک میکرد. او مردی است که از احساس عمیقی برخوردار بود و با موسیقیاش زندگی میکرد و انسانیت اش را از ورای آهنگ به شما نشان میداد.