[امیر عباس انصاری]

نوشته اصلی توسط kalantar48

الا ای ترک شیرازی که دادی وعده ای ما را
من مفلس حلب دارم وهم انجیر و حلوا را
ولیکن از دکان داری ندارم تجربه جانا
همی ترسم به بوی سود برد بادی دل ما را

الا ای مرد شاعر، عاشق پول و تجارت
بخوانم من برایت داستانی بی نهایت
کز آن فهمی تو اسراری کز ثروت و عادت
و شاید تاجری فهمی کز سرمایه و جانت

بدان تنگ است هرجا، از برای مردم فردا...
که در ویرانه دنیا نباشد عاشقی چون ما
بیا رد شو از این برهه، دل بکن پرواز کن با ما
طنین عشق می خواند تو را در مسلک و... اما

گذر کن از در توبه و باز آی و نظر بنما
بر این چند روزه عادت، بر این خشت و گل دنیا
تجارت را نهان بنما، عیان کن مکنت خودرا
که ارباب تجارت می خرد با قیمت بالا


کوروش جون اومدم طنز بگم... این شکلی شد... تو طنز بخون.
یا حق