به راستي كه دلم عاشق و ديوانه ي توست
هر صبح و سحر نيز، به در خانه ي توست
اين قلب من است، سنگ نيست اي دلنواز
عاشقم من، اين دستها هستند دستان نياز
دلم را با نگاه اولت بردي، نمي دانم چرا؟
دلم را با نگاه اولت بردي، نمي دانم كجا؟
شبي نيست كه به ياد تو چشمم نباشد گريان
روزي نيست كه با چشمت نباشم خندان
اي زيباترين زيبا، ناز كم كن
به دل عاشق من، يك كم رحم كن
|