[deltang]

حال من دست خودم نيست / ديگه آروم نميگيرم

دلم از کسي گرفته / که ميخوام براش بميرم . . .

* * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * *!

ما را که بجز توبه شکستن هنري نيست / با زاهد بي مايه شکستن ثمري نيست

برخيز جز اين چاره نداري که در اين حال / جز جام مي و مطرب و ساقي خبري نيست . . .

* * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * *

بعضيا ميگن دنيا ارزشش رو نداره ! مگه ميشه دنيايي که تو رو داشته باشه بي ارزش بشه !

* * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * *

تو مانند کبوتر ها نجيبي ? تو مثل داستانهاي عجيبي

گناه من چه بود که گفتي ? از اين پس از نگاهم بي نصيبي . . .


* * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * *


کاش تو چايي بودي و من قند !

تا خودم رو فدات ميکردم تا تلخي روزگار رو حس نکني !

* * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * *

يک ساعت که آفتاب بتابد ، خاطره آن همه شب هاي باراني از ياد ميرود

اين است حکايت آدم ها ، فراموشي . . .

* * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * *

خوشحالم که بردم چون کسي رو از دست دادم که دوستم نداشت

خوشحالم که باختي چون کسي رو از دست دادي که دوستت داشت . . .

* * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * *

يادمان باشد عشق متعلق به لحظه هاست و نفرين براي همه ي عمر . . .

* * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * *

باز کن ار سر گيسويم بند / پند بس کن که نميگيرم پند

در اميد عبثي دل بستن / تو بگو تا به کي آخر ، تا چند . . .

* * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * *

ديدي آنرا که تو خواندي به جهان يارترين / سينه را ساختي ز عشقش سرشار ترين

آنکه ميگفت منم بهر تو غمخوار ترين / چه دل آزارترين شد ، چه دل آزارترين . . .

* * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * *

تو را دوست داشتن براي من عبادت است

از تو دور بودن براي من قيامت است

آزادي عشق تو براي من حاجت است

ديدن رخ ماهت براي من زيارت است . . .

* * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * *!

هرز گاهي دريا هوس ميکنه به ساحل سري بزنه

براش مهم نيست ساحل دستشو ميگيره يا نه

مهم اثبات وفاداري درياست . . .

* * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * *!

عشق طوفاني بگذشته او ، در دلش ناله کنان ميميرد

چون غريقي است که با دست نياز / دامن عشق تو را ميگيرد . . .

* * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * *!

يک سبد درد ، يک گلدان مرگ ، و لباسي سفيد براي جشني بزرگ

خواه ناخواه همه دعوت ميشويم . . .

* * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * *!

كاش ميشد در غروب آفتاب ، بي صدا با سايه ها كوچيد و رفت . . .

* * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * *!

عشق توئي عاشق منم ? دريا توئي قايق منم

اگر دزديدند قايقت را ? غم مخور ? سارق منم !!