شعر افغانستان
مایل هروی اهل هرات :
من دلم گرفته
از اتش شفق
از کوری فلک
از چهره زمانه سرد سیاه دل
از اشک اختران
از تابش سحر
از شام مرگبار خموش سیاه
کار
از خنده افق
از ابر خیره سر
از جدول طلایی بی تاب صاعقه
از چشم ماهتاب
از شبنم سفید
از سایه های کوه عظیم ستیزه جو
من دل گرفته ام
|