[behnam5555]

هوشنگ ابتهاج ه.ا.سایه

هوشنگ ابتهاج در سال 1306 در شهر رشت زاده شد دوره آموزش دبستانی را در همین شهر و آموزش دبیرستانی را در تهران پایان رساند وی مدتی را به عنوان مدیر کل شرکت دولتی سیمان تهران به کار اشتغال داشت .
از سال 1350تا 1356 نیز برنامه گلهای تازه و گلچین هفته رادیو ایران را سرپرستی می کرد.
اودر دوران دبیرستان اولین دفتر شعر خود را به نام نخستین نغمه ها منتشر کرد.
وی با سرودن شعر های عاشقانه آغاز کرد اما با کتاب شبگیر خود که حاصل سالهای پر تب وتاب پیش از 1332 است به شعر اجتماعی روی آورد.

دفترهای شعر

1. نخستین نغمه ها رشت 1325
2. سراب صفی علیشاه 1320
3. سیاه مشق امیر کبیر 1332
4. شبگیر زوار 1332
5. زمین برگزیده شعر نیل 1334
6. چند برگ از یلدا تهران 1334
7. یادگار خون سرو توس 1360
8. اینه در اینه برگزیده شعر نشر چشمه 1368

نیلوفر

ای کدامین شب
یک نفس بگشای
جنگل انبوه مژگان سیاهت را
تابلغزد بر بلور برکه چشم کبود تو
پیکر مهتاب گون دختری کز دور
با نگاه خویش می جوید
بوسه شیرین روزی آفتابی را
از نوازشهای گرم دستهای من
دختری نیلوفرین شبرنگ مهتابی
می تپد بی تاب در خواب هوسناک امید خویش
پای تا سریک هوس آغوش
و تنش لغزان و خواهشبار می جوید
چون مه پیچان به روی درههای خواب آلود سپیده دم
بسترم را
تا بلغزد از طلب سرشار
همچو موج بوسه مهتاب
روی گندمزار
تا بنوشد در نوازشهای گرم دستهای من
شبنم یک عشق وحشی را
ای کدامین شب یک نفس بگشای مژگان سیاهت را

احساس

بسترم
صدف خالی یک تنهایی است
و تو چون مروارید
گردن آویز کسان دگری ...

دیوار

پشت این کوه بلند
لب دریای کبود
دختری بود که من
سخت می خواستمش
و تو گویی که گالی
آفریده شده بود
که منش دوست بدارم پر شور
و مرا دوست بدارد شیرین ...
و شما می دانید
آه ای اخترکان خاموش
که چه خوشدل بودیم
من و او مست شکر خواب امید
و چه خوشبختی پاک
در نگاه من و او می خندید ...
وینک ای دخترکان غماز
گر نه لالید و نه گنگ
بگشایید زبان
و بگویید که از این بهتان چون شد این چشمه غبار آلوده
و میان من و او اینک این درشت بزرگ اینک این راه دراز
اینک این کوه باند ...

منبع:اوای ازاد