[amir ahmadi]

شام غم انگیز:
استاده ام فراز پلی بر کمانه ها
گسترده ام نظر
تا دامن افق
انجا که اسمان هری تا کرانه ها
گویی به خون نبشته حدیث زمانه ها
وز عصرهای طی شده گوید فسانه ها