صبر كن ميدانم روزي حقيقت با تو همراه خواهد شد و انتقام همه ناملايمتهاي زندگي را خواهد گرفت
صبر كن و خداوند را بخوان تا با تو باشد در سخترين لحظه ها
و هر گاه كه دلت گرفت بر روي زمين دراز بكش و به اسمان پر ستاره بنگر انگاه خواهي ديد كه تمام غصه هايت همچون شهاب سنگهاي آواره در ميان وسعت و تاريكي آن محو خواهد شد .
__________________
ميدانستم ، ميدانستم روزي خورشيد نيز خاموش خواهد شد خدايا آيا او نيز فراموش خواهد شد ....
رويايم را ببين
خداوند در آن گوشه زيز سايه سار درخت لطف خويش
با لبخند
نفسهايت را سپاس ميگويد
پس بر تو چه گذشته كه اينچنين
آرزوي مرگ ميكني ......
ببين فرصت نيست
فرصت براي بودن نيست
پس سعي كن
تا درخت را احساس كني
سبزه رابشنوي
و بوسه دادن را از گل سرخ بياموزي
تا روزي
شايد
درخت را تا مرز انار
تعقيب كني (تاري)
|