[عباسعيد]

از پیری دولتشاهی
پیری از پیری می نالد

پیره مردیکم پیره مردیکم رنگ و رو بریا گونا زردیکم

بدن مستعد وه هه ر دردیکم گیان بسته وه دس باد سردی کم

مغلوب و مقهور هه ر نامردیکم اژ مردم بریا تنیا فردیکم

نه حالم منن نه هه وس دیرم مدام ژه تنگی هه سه هس دیرم

نه پِری قوم خویش و کس دیرم نه کس ژای دنیا هنا رس دیرم

نه و ای دنیا امیده وارم نه آواره ی کم نه بر قرارم

بیماری نیرم مدام بیمارم بدن یخ کردی ولی تو دارم