[sheida.m]

توی جاده تک و تنها
یه مسافر توی شبها

کوله بار غم رو دوشش
صد هزار قصه تو گوشش

نمی دونم که کجا بود
نمی دونم که کجا رفت

رو تنش گرد مصیبت
توی مرداب حقیقت

فقط اینجا رو نمی خواست
بی صدای بی صدا رفت

دستای سردو سیاهش
چشمای مونده به راهش

یه کسی بوده که رفته
زندگی شده تباهش

نمی دونم که کجا بود
نمی دونم که کجا رفت

فقط اینجا رو نمی خواست
بی صدای بی صدا رفت