با فرض اينكه زايمان طبيعي را امتحان کنید، زايمان چقدر با حاملگي معمولي (يك قلوها) متفاوت خواهد بود؟
براي شما (در مقايسه با زناني كه تنها يك كودك را حمل مي كنند)، احتمال بروز عوارض مختلف در هنگام زايمان و تولد نوزادان بيشتر است؛ بنابراين بايد حتما به گونه اي برنامه ريزي كنيد كه زايمان شما در بيمارستان صورت گيرد.
عوارض احتمالي عبارتند از بيرون زدگي بند ناف در هنگام پاره شدن كيسه آب، جداشدگي جفت (خصوصا بعد از تولد اولين نوزاد از دوقلوها)، و خونريزي پس از زايمان هم در سزارين و هم در زايمان طبيعي. به همين دليل، رعايت برخي احتياطها و پيشگيريها، ضروري است.
اولا، شما بايد پزشك متخصص زنان و زايماني را انتخاب كنيد كه در زايمان دوقلوها، مهارت داشته باشد. اين دكتر بايد در بيمارستاني كار كند كه كادر پزشكي مناسب فورا هنگام زايمان شما حضور يابند. همچنين در محل پرستاري از كودكان در بيمارستان، بايد امكانات نگهداري از كودكان نارس فراهم باشد، زيرا برخي از دوقلوها كمي زود به دنيا مي آيند.
در بدو ورود به بيمارستان، سونوگرافي انجام مي شود تا وضعيت نوزادان را در رحم شما مشخص كند. همچنين براي شما آنژيوكت (سوزن مخصوصي براي تزريق مايعات و داروها به داخل وريد) نصب مي كنند و در طول زايمان هر يك از بچه ها نيز ارزيابي سلامت جنين بطور پيوسته انجام مي گيرد.
در صورتي كه بخواهيد از داروهاي ضد درد براي زايمان خود استفاده كنيد، استفاده از بيهوشي موضعي اپيدورال (Epidural) مي تواند بهترين انتخاب باشد. همچنين بيهوشي موضعي اپيدورال مي تواند در ادامه زايمان نيز به عنوان مسكن كمكي (در صورتي كه پزشك پس از زايمان نوزاد اول بخواهد دست خود را درون رحم شما ببرد تا وضعيت قرار گرفتن نوزاد دوم را تغيير دهد؛ يا اينكه براي نوزاد دوم، به جراحي سزارين فوري نياز داشته باشيد)، مورد استفاده قرار گيرد.
وقتي زمان زايمان فرا مي رسد، زايمان شما بايد در يك اتاق مجهز به تجهيزات جراحي (و نه در يك اتاق زايمان معمولي) انجام گيرد. تيم پزشكي شما ممكن است شامل يك يا دو متخصص زنان، يك ماما (در صورتي كه در طول دوران حاملگي، تحت نظر ماما بوده ايد)، يك متخصص بيهوشي (در مواردي كه شما بايد تحت جراحي سزارين قرار بگيريد، حداقل دو پرستار (به همراه پرستارهاي كمكي در حالت آماده باش)، و دو متخصص اطفال (براي هر يك از نوزادان، يك متخصص اطفال)، و در صورت امكان همسر يا كمك زايمان شما باشد.
پس از اينكه اولين نوزاد به دنيا آمد، پزشك شما، وضعيت قرار گرفتن و همچنين اندازه كودك دوم را از روي شكم يا از داخل رحم (و يا با استفاده از سونوگرافي) ارزيابي مي كند.
آنچه پس از اين رخ مي دهد، به وضعيت نوزاد دوم بستگي دارد. در صورتي كه سر نوزاد دوم در نزديكي دهانه رحم قرار داشته و به اندازه كافي در مجراي واژن پايين آمده باشد، پزشك شما، كيسه آمنيوتيك را پاره كرده و ضربان قلب نوزاد را تحت نظر مي گيرد.
انقباضات زايمان معمولا اندكي پس از زايمان نوزاد اول، شروع مي شوند (در صورتي كه اين اتفاق رخ ندهد، ممكن است دارويي به شما تزريق شود كه موجب انقباض عضلات رحم و در نتيجه القاي زايمان مي شود) و شما نوزاد دوم را به همان مقداري كه نوزاد اول را به سمت بيرون رانده بوديد، هل خواهيد داد؛ هرچند اين بار ممكن است براي اين كار، به تلاش كمتري از سوي شما نياز باشد.
نوزاد دوم ممكن است تنها چند دقيقه پس از نوزاد اول به دنيا بيايد، يا اينكه فاصله بين آنها ممكن است تا نيم ساعت يا بيشتر نيز طول بكشد. در صورتي كه ضربان قلب كودك در حالت طبيعي باقي نماند يا عوارض ديگري در طول اين مدت رخ دهند، زايمان نوزاد دوم بدون معطلي به صورت سزارين انجام خواهد گرفت.
اگر سر كودك دوم به سمت پايين نباشد، اما كپلهاي او تا محوط لگني شما پايين آمده باشند، به اين حالت "بريچ" گفته مي شود و پزشك شما ممكن است براي تولد او جراحي سزارين را انجام دهد.
در صورتي كه نه سر و نه كپلهاي نوزاد در نزديكي دهانه رحم شما قرار نداشته باشند (كه حتي اگر قبل از زايمان نوزاد اول، سر نوزاد دوم به سمت پايين قرار داشته باشد، ممكن است پس از تولد اولي، وضعيت نوزاد دوم در درون رحم تغيير كرده و به اين حالت در بيايد)، پزشك شما ممكن است تكنيك "تغيير دادنِ وضعيتِ قرار گرفتنِ نوزاد در داخلِ رحم" يا internal podalic version را مورد استفاده قرار دهد. اين روش، شامل وارد كردن دست در داخل رحم، گرفتن پاي نوزاد و ابتدا در آوردن پاهاي كودك از داخل شكم مي شود و نياز به تبحر زيادي دارد و البته هميشه موفقيت آميز نيست و ممكن است با خطراتي همراه باشد. در برخي موارد، استفاده از روش سزارين براي به دنيا آوردن كودك دوم، ضروري خواهد بود.
|