پول بی زبان رادست آدم زباندار نمیدهند:
پول خودرا به کسی که نتوانی از او پس بگیری نسپار.
پول خون پدر خواستن:
بهای چیزی را گرانتر گفتن و قیمت بیشتری را طلب کردن.
پول داران را کباب،بی پولان را دود کباب:
بنا بر استحقاق خود هر کسی سهمی دارد،همانند:
هر چقدر پول بدهی آش میخوری.
پولش از پارو بالا میرود:
به قدر یک خرمن پول و ثروت دارد،حساب دارای خود را نمیداند.
پول عاشقی به کیسه بر نمی گردد:
آنچه در راه عشق و هوس هزینه شود به دست انسان بر نمیگردد.
پول علف خرس نیست:
چیز مفت و بی ارزش نیست که روی زمین ریخته باشند.
پهلوان زنده را عشق است:
قدر نعمت حاضر و آماده دانستن ودنبال خیال واهی نرفتن،
همانند:سرکه نقد به از حلوای نسیه.
پهلو به پهلوی کسی زدن:
ادعای برابری و هم ترازی نمودن با کسی.
پیاده شو باهم برویم:
کوته بیا وتند نشو تا زبان هم را بفهمیم،دست از خود رای بردار،بگذار حرفهایمان را بزنیم.
پیزو به پالان کسی گذاشتن:
کسی را به زبان بزرگ کردن، تملق گویی کردن.
پی خر مرده میگردد تا نعلش را بکشد:
از روی احتیاج حاضر است دست به هر کاری بزند،دنبال مال مفت بی صاحبی است.
پیراهن بعد از عروسی برای گل منار خوب است:
نو شداروی پس از مرگ سهراب ، هر چیز در موقع لزوم ارزش دارد.
__________________
شاره که م , به ندی دلم , ئه ی باغی مه ن
ره وره وه ی ساوایه تیم , سابلاغی مه ن
دل به هیوات لیده دا , لانکی دلی
تو له وه رزی یادی مه ن دا , سه رچلی
خالید حسامی( هیدی )